1,395 matches
-
de metis, care Începuse să se arate drept un viclean Încurcă-lume și un șmecher ce căuta zi și noapte o formulă de a scăpa din locul acela blestemat sau de a-i veni de hac tiranului, supunîndu-l În prealabil unui martiriu lung, dar pe care teama Îl sufoca atunci cînd se afla În prezența lui Oberlus, golindu-i mintea și făcîndu-l să uite pe dată cele mai bine chibzuite planuri. Cel de-al treilea prizonier, Dominique Lassa, dădea semne că și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Charlie a oftat și a ieșit din bucătărie, luându-și servieta din hol și strigând în urmă spre mine: —Strigă-mă dacă ai nevoie de mine, o să lucrez puțin până e gata. Simțeam cum se acumulează în mine sentimentul de martiriu și cum mă scufund în el în vreme ce curățam un cartof mare, plin de noduri. Întotdeauna mă ajută un pic de bombănit la chiuvetă când îmi plâng de milă, chiar și-atunci când știu că sunt total absurdă. „Bine - e absolut în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
îi tot zic că mă doare-n cot dacă sunt sau nu împreună. Oricum, acum mă văd cu el mai mult decât atunci când erau. De fapt, nu pentru mine își face ea griji, bineînțeles. Pur și simplu se bucură de martiriu. — Nu, nu cred c-a fost deloc vorba de așa ceva, Hol. Îi știu eu când se ceartă și a fost altfel. Și n-a fost ca atunci când își face griji pentru muncă - cu asta sunt obișnuit, să aibă toane și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
că asta este o trăsătură funciară a acestora ? Ar fi puțin hilar. Măcar pentru faptul că morarul, de pildă, este de regulă român, fiind totodată înconjurat de și mai multă prudență, în cazul său adăugîndu-se la motivele de reticență și martiriul la care supune sacrul bob de grîu. Dacă xenofobie înseamnă doar teama de străini, indiferent de ce înțelege un popor sau altul prin aceasta, atunci da, și țăranii români sînt xenofobi la fel ca orice altă populație pre-națio nală. Dacă avem
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
care mă ține ca strâns în chingi și care îmi aduce doar chinuri sufletești de negrăit, ce mă rod hain pe dinăuntru și mă storc de vlagă, lăsându-mă istovit și cu mințile rătăcite? De ce mie acest chin și acest martiriu? În sfârșit, de ce Judecătorul meu este atât de aspru cu mine? Ah, parcă eram mai bătăios înainte... Eloi, Eloi, lama sabachthani?1” 1 Dumnezeul Meu, Dumnezeul Meu, pentru ce M-ai părăsit? (în limba aramaică). Cuvinte atribuite lui Isus Cristos
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
și care radia lumină, ea era acum pe deplin încredințată că greșise radical, lăsându-se pradă clipei, adică doar visării și hazardului. La cei zece ani ai ei, simțea că trece prin purgatoriul vieții sale, purgatoriu ce făcea cât un martiriu! Așa că, limpezindu-și, întrun final, mintea și lăsând gărgăunii (precum ajunsese chiar ea săi numească) la o parte, cu inima luată strâns în dinți, iată că îl dădu uitării. Fără ca aceasta să rostească vreun cuvânt, bărbatul își pricepu curând greau
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
acolo își ridicau tabăra și luau o cină frugală. Ceva mai mult de o sută de kilometri în linie dreaptă despărțeau Santa Marta de Misiune, dar nenumăratele meandre ale râului San Pedro, curenții, șuvoaiele și pragurile transformau călătoria într-un martiriu. În trei zile, se putea face înconjurul pământului într-un avion de linie sau se putea ajunge pe lună într-o rachetă. În trei zile învia Cristos sau pământul dispărea sub greutatea a zece mii de bombe atomice, dar, tot în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
un băiat superb, o plăsmuire aproape și trebuia să dispară). Lăsînd la o parte parantezele, mărturisesc, scumpă Doamnă, că gestul Dumneavoastră mă impresionează. Are ceva din aura inițiaților, din retragerea lui Isus În pustiu sau ca să fim mai moderni, din martiriul voluntar al lui Gandhi. Și totul ar fi fost măreț, dacă Înainte de a vă surghiuni deliberat, de a vă aplica „autoflagelarea“ unei tăceri de șapte zile, vă gîndiți că, În conjunctura În care trăim, nu poți realiza izolarea perfectă nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
noi cei din ‘68 care sfîrșeam deceniul ca o generație lipsită de timp Într-o naștere gălăgioasă și premonitorie. Noi care ne puneam fracuri și mănuși glacé cînd intram În arenă - nu eram gladiatorii, nu eram leii, nici sfinții, nici martirii. Noi eram oniricii, eram clovnii, fără săbii și scuturi, electrizați sub reflectoare de comenzi scurte tăioase, de bice urcînd rumegușul În trîmbe În jurul siluetelor noastre dansante ca eșarfele palide ale Isadorei. Noi n-am avut știre de nici o speranță de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
În cadrul ei masoneria este dictatură, iar pe plan statal totalitarism. AZI Neocomunismul nu poate înlocui democrația. „Mișcarea Legionară trebuie să-și rostească cel mai mare discurs al ei înaintea Nației și a lui Dumnezeu: ea trebuie să pășească pe drumul martiriului creștin, sacrificiul nostru să aducă țării pace și mărire. În nici un caz ea nu trebuie împinsă într-un război. În acel moment am fi imediat atacați și ocupați de Rusia bolșevică.” (Corneliu Zelea Codreanu) Azi nu mai avem istorie, biserică
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
ce-i credință creștinească, ale călăilor. Toți au fost aruncați cu fața în jos. Nici unuia nu i s-a îngăduit să-și îndrepte fața spre Dumnezeul în numele căruia căzuseră și spre cerul ce le acoperea sfânta lor țară, pentru care suferiseră martiriul. Puși unul peste altul în groapa comună... Era înfrățirea în același gând, în aceleași aspirații. Fără să-și dea seama, călăii au simbolizat acolo legătura ce făcea din toți martirii, unul! Pe planșeu, s-au desfăcut patrusprezece hârtii, pe care
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
cerul ce le acoperea sfânta lor țară, pentru care suferiseră martiriul. Puși unul peste altul în groapa comună... Era înfrățirea în același gând, în aceleași aspirații. Fără să-și dea seama, călăii au simbolizat acolo legătura ce făcea din toți martirii, unul! Pe planșeu, s-au desfăcut patrusprezece hârtii, pe care vor urma să fie puse resturile... Dar, până la urmă, n-a mai fost nevoie de ele, deoarece trupurile au putut fi scoase în întregime. S-au adus patrusprezece lumânări, mari
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
licori de foc, hărțuit apoi în așa zisa libertate și ros de multe amărăciuni care voiau să mă piardă în lava unei robiri eterne, Dumnezeu m-a ocrotit și mi-a lungit viață cu ani mulți ca să mărturisesc. Să mărturisesc martiriul camarazilor mei. Hazardul e mare, puterile mici, eu nevrednic și rănile adânci. Mă închin cu pietate la icoanele camarazilor mei plecați demult la cer, camarazi cu care am pătimit „veacuri de nopți” fără de zori, în cavouri umede, cu bolți înghețate
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
Loviți în frunte, cu brațe frânte, cad legionarii lui Iisus”(Cântecul eroilor MoțaMarin). Doamne învrednicește! TERORISM ȘI CRIMĂ Până unde? Până când? Legionarii nu au cultivat și nu au practicat terorismul și crima politică. Arma noastră a fost ruga, lupta și martiriul. „Camarazi, noi slujim lui Dumnezeu și patriei. După legile lui Dumnezeu, care nu pot fi nici răstălmăcite, nici modificate, viața nu-i a noastră și răzbunarea nu-i act creștinesc. De aceea, orice picătură de sânge, din orice motiv și
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
precum Breviarul sau Martirologiul siriac, din secolul IV, apoi, Martirologiul hieronymian, datat secolul VII, aflat la originea calendarului catolic de azi, și Sinaxarul Bisericii din Constantinopol, datat secolul VIII, care stă la baza calendarului ortodox din prezent. Printre cei supuși martiriului se aflau episcopi, preoți, diaconi, citeți, soldați din armata romană, funcționari, negustori, țărani, bărbați și femei. Ei au pătimit mai ales în cetățile de pe malul drept al Dunării, în provinciile ce aparțineau Imperiului, după 275, ca Panonia Inferior, Moesia Superior
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
275, ca Panonia Inferior, Moesia Superior, Dacia Ripensis, Dacia Mediterranea, Dalmația, Dardania, Moesia Inferior și Scythia Minor. Întrucât poporul român s-a închegat, deopotrivă, în nordul și în sudul Dunării, în cadrul "romanității răsăritene", este firesc să amintim aici pe toți martirii creștini din aceste provincii, după cum subliniază Pr. Păcurariu în sinteza sa bisericească.17 Astfel, la Sirmium (Mitrovița-Serbia), în Panonia Inferior, au fost martirizați preotul Montanus și soția sa Maxima, înecați în râul Sava, din ordinul guvernatorului Probus, la 26 martie
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
episcopul Irineu, decapitat și apoi aruncat în Sava, în 6 aprilie 304, urmat de diaconul său Dimitrie, la 9 aprilie același an, viitorul sfânt Dimitrie, pomenit de biserică la 26 octombrie. În Singidunum (Belgrad-Serbia), în Moesia Superior, au fost supuși martiriului diaconul Ermil și temnicerul Stratonic, convertit de el, chinuiți și aruncați în Dunăre, la 13 ianuarie 307, sub Liciniu. În provincia Dacia Ripensis, sunt amintiți martirii Agheu, Gaius și Hermes din Bononia (Vidin-Bulgaria), în Dacia Mediterranea, avem moaște ale martirilor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
din Niculițel (jud. Tulcea). Unii presupun că au pătimit în cetatea învecinată de la Noviodunum, în timpul lui Diocletian sau Liciniu, într-o zi de 4 iunie. Alții îi consideră pe cei patru ca fiind "misionari" în părțile Buzăului, unde au suferit martiriul în timpul persecuției lui Athanarich, apoi trupurile lor au fost duse dincolo de Dunăre și înmormântate la Niculițel. Sub cripta bisericii din Niculițel, ce adăpostea pe cei patru, s-au descoperit resturi dintr-un mormânt mai vechi unde se aflau moaștele a
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
al IV-lea sunt menționate și într-un calendar got (fragment), precum și în alte acte martirice. Printre aceștia, erau menționați preoți ca Verca și Batwin sau Bathusios, un eremit Argyla, în total 26 de martiri, în afară de anonimi. Aceștia au îndurat martiriul la porunca unei căpetenii locale (Vingurich)-se pare că au fost arși de vii într-o biserică, undeva la vărsarea Argeșului în Dunăre, cf. și relatarea lui Sozomen. După o notiță din sinaxare, rămășițele acestor martiri au fost strânse de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Alte comunități ortodoxe se aflau în Muntenia, în zona râului Musaeos (Buzău): se găseau aici biserici în "sate" și "orașe", unde slujeau preoți ca Sansalas, Guthicas și Sf. Sava. Un alt nucleu se afla în apropierea țărmurilor Dunării de Jos-menționăm martirii: pr. Bathusios, pr. Vercas, eremitul Argyla-moaștele lor au fost adunate de regina Gaatha, creștină dreptcredincioasă. Prin urmare, prezența unor comunități creștine ortodoxe, în spațiul nord-dunărean, în secolul al IV-lea, este o realitate. După ce vizigoții au părăsit nordul Dunării (Muntenia
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
În acest context, sunt amintiți mai mulți martiri creștini. Mama lui Galerius era o păgână originară din nordul Dunării, îndârjită împotriva creștinilor, dar cei mai mulți dintre ei erau din orașe, Sf. Dasius era din Durostorum, ostaș roman sărbătorit la 20 nov. Martirii creștini din zona Dunării, în secolul al IV-lea, proveneau din medii sociale diferite, soldați, veterani,orășeni, iar numele lor erau latine sau grecești. În momentul în care, în 313, împăratul Constantin a acordat libertate noii credințe, aceasta era puțin
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cu diavolul. În vis, ea se dedă unei liturghii satanice, unui sabat blasfemator, unei profanări a lăcașului de cult. Toate dorințele, toate angoasele sale se învălmășesc în acest vis într-un dans satanic. El evocă suferința din lagărele de concentrare, martiriul oamenilor transformați în schelete, în simple "oase goale", asemenea unor Hristoși răstigniți. El face trimitere la criza spirituală prin care trece Sofia, la pierderea credinței în Dumnezeu și la dorința ei de a-i aduce, din răzbunare, o ofensă supremă
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
începe marea sărbătoare a Naturii." Discipolul lui Michelet sfîrșește cu aceste cuvinte: "Ah! Aș vrea să auziți vocea frumoasei mele Românii, aș vrea să-i atingeți inima, să-i vedeți sufletul!" Spațiul este oferit privirii străinului ca regenerat, purificat de martiriul multisecular al unui popor destinat să sufere în tăcere: "Vai, spune țăranul român însuflețit de Brătianu, veniți să ne vizitați în vremurile cele mai vitrege. Iarna a fost grea, am avut lăcustele, i-am avut pe turci, pe ruși și
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
natură diferită pe care le-am avut, pe care le avem și pe care le vom avea, cine știe cît timp; feluritele corupții pe care avem a le combate în fiecare zi și aș putea adăuga, pentru că discut cu tine, martiriul pe care îl îndurăm". Tonul nu este, totuși, la fel de negativ întotdeauna: Kogălniceanu, făcînd bilanțul muncii generației sale de la 1848 la 1866, se arată mîndra pentru că -spune el renașterea României este o realitate și o operă împlinită, monumentală. Esențialul pentru acest
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
format din personalități din Vechiul Regat, Bucovina, Transilvania. Intelectualii, prieteni ai României, sînt sensibili la temele solidarității latine, ale eliberării popoarelor oprimate de ordinea austro-ungară, ca și cum 1918 ar fi o reeditare a "primăverii popoarelor" de la 1848. Permanența sacrificiului și a martiriului românesc se afla în centrul conferințelor ținute la Societatea de Geografie din Paris și în alte locuri. Viziunea unui popor transilvănean victimă a feudalității maghiare cucerește unele spirite care vor introduce în războiul în desfășurare amintirea războiului Marii Națiuni. La
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]