1,869 matches
-
asociație cu diminuarea valorilor de durată ale evoluției sonore () creează un fenomen de comprimare, care conduce la creșterea presiunii psihice a auditorului. Intensificarea sonoră atribuită acestui punct culminant determină activarea unui efect amplu de rezonanță, care să coincidă cu spațiul metric descris de afirmația motivului tematic. Acest fapt este permis, în același timp, și de sfera armonică a articulației motivice, respectiv scara hexatonală fa - sol - la - si - do# re# . Secțiunea de Aur a preludiului, corespondentă celui de-al treilea moment tensional
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
treia structuri pentatonic anhemitonice se realizează avansarea precipitată (Un peu animé) spre registrul acut odată cu debutul secțiunii mediane. Alături de aportul timbral perceput prin modificarea de registru, punctul culminant al construcției arhitecturale (mf) apare subliniat expresiv prin transferul inedit al accentului metric pe cea de-a patra a măsurii (măsurile 22 și 23). Parafonia acordurilor de cvinto-cvartă desfășoară o ipostază originală a afirmației pentatonice introductive, recurgând la transformarea semnificativă a configurației ritmice inițiale. Indicația Mouvt sans lourdeur (mișcare fără greutate) previne asupra
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
Apariția celui de-al treilea material tematic (exemplul 117) produce un interesant efect de spațializare prin proiectarea sa la un nivel dinamic extrem de redus pp - lointain (pp - îndepărtat), noutatea evoluției melodice, schimbarea bruscă a planului tonal (re major), a structurii metrice (), precum și a valorii agogice (Modéré). Reacția disperată a chitaristului ce își vede întrerupt la nesfârșit șirul serenadei sale apare surprinsă cu plasticitate în secțiunea notată cu rageur - furios, iar revenirea ulterioară a aceluiași fragment asigură terenul propice unei amplificări semnificative
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
dobândește în fermitate printr-o respectare strictă a indicelui agogic inițial (), precum și printr-o utilizare amplă a efectului de rezonanță (evitându-se schimburile complete de efect în scopul acumulării sonore). Ritmul extrem de îngreunat, cu valori mari de durată, și structura metrică extinsă (6/4 = 3/2) proiectează înălțarea lentă a edificiului, iar sunetele-pedală incită la sugestia acelei apariții propulsate din apă, învăluită într-o ceață omniprezentă. Într-o textură cu multiple planuri constitutive (13 voci), sonoritățile disonante ale suprapunerilor de secunde
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
atenuează stridența sub dinamicele tot mai învăluite ale unei retrageri progresive, cu o menționare meticuloasă a etapelor de gradare a efectului diminuendo (p, più p, pp, più pp). De asemenea, la nivel interpretativ, valoarea prelungită a acordului inițial din cadrul structurii metrice își poate menține rezonanța printr-o reluare ușoară a acestuia, ulterioară execuției celui de-al doilea acord, și însoțită fiind de reactivarea pedalei de rezonanță pe ultimul timp al măsurii, astfel încât sonoritatea acordului introductiv să predomine. Punctul culminant al construcției
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
XIX, avea să se răspândească în vestul Europei, exercitând ulterior o influență decisivă în evoluția muzicii de jazz. Astfel, recunoaștem structura sa ritmică ce suprapune sincoparea pregnantă a vocii superioare la ritmul de marș al planului secund, într-o configurație metrică specifică de 2/4. Aspectul improvizatoric al construcției de discurs derivă din modalitatea discontinuă în care apar asamblate variatele „numere” de spectacol, o formă de concepție care semnalează evidente afinități cu maniera de juxtapunere a secvențelor cinematografice. Tabloul umoristic se
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
agogică (un peu plus allant - puțin mai cursiv) ce survine în contextul secțiunii mediane. Astfel, raportat tempo-ului introductiv, nivelul acestei mișcări supuse accelerării ar trebui să permită menținerea atmosferei grave, de solemnă austeritate propusă de viziunea conceptuală. Frecventele schimbări metrice, care succed într-o alternanță neregulată măsurile binare cu cele ternare, constituie un aspect subtil al limbajului debussyst ce surprinde cu o remarcabilă expresivitate caracterul efemer al vieții, ale cărei clipe își consumă ireversibila existență. În același timp, poate fi
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
cu o funcție expresivă esențială la nivelul imaginii conceptuale, prin aportul său în crearea unei atmosfere meditative, ce izvorăște din tăcere. Astfel, intenția de non-pregnanță a afirmației muzicale va rezulta din efectul acestei implicite deplasări a unității melodicoritmice în raport cu structura metrică, discursul dobândind astfel în fluență și cursivitate (nelimitat de bara de măsură). Evitarea folosirii pedalei de rezonanță în primele trei măsuri ale discursului va asigura menținerea clarității ce o presupune aspectul monodic al expresiei introductive. Astfel, utilizarea acesteia va fi
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
diferențierii culorilor armonice parcurse, precum și a efectului de mixtură sonoră a frecventelor sunete adăugate ce însoțesc treptele armonice de bază (astfel se va produce nu numai menținerea sunetelor suprapuse acordic, ci și „verticalizarea” liniei melodice superioare). Inserarea unui nou cadru metric (5/4) poate fi interpretată ca o opțiune pentru asimetrie în contextul unei evoluții cvasi-uniforme ce ar putea fi expusă monotoniei. Imaginea de dilatare temporală se creează deopotrivă prin asocierea acestei lărgiri metrice cu efectul de ecou al motivului reeditat
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
liniei melodice superioare). Inserarea unui nou cadru metric (5/4) poate fi interpretată ca o opțiune pentru asimetrie în contextul unei evoluții cvasi-uniforme ce ar putea fi expusă monotoniei. Imaginea de dilatare temporală se creează deopotrivă prin asocierea acestei lărgiri metrice cu efectul de ecou al motivului reeditat într-o dinamică de più p, precum și augmentarea ulterioară a valorilor de durată ce survine în contextul măsurii 18. La nivel interpretativ, dinamizarea ritmică generată de secvențarea prelungită a unității melodico ritmice extrase
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
face o trimitere directă la tempoul lent al acestui dans, a cărui origine americană provine din muzica negrilor de pe plantații ce parodiau eleganța politicoasă a dansatorilor albi. Muzica de cake-walk reprezintă prin excelență o mișcare ritmică desfășurată într-un cadru metric de 2/4, în care sincoparea caracteristică se suprapune unor bătăi specifice marșului. Memoriile Margueritei Long atrag atenția asupra insistenței cu care compozitorul solicita înțelegerea rolului acestui personaj. Astfel, în redarea interpretativă, Debussy invoca o anume rigurozitate mecanică a de
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
sa în registrul acut, dinamizarea ritmică ( ) și reaparițiile sale ulterioare în contextul discursului. Pauzele situate în debutul motivelor dobândesc funcții expresive la nivelul imaginii conceptuale, limitând în mod deliberat forța de pregnanță a acestora prin deplasarea unităților melodice în raport cu structura metrică sau timpul tare al acesteia. Deopotrivă, Debussy apelează și la efectul diferențierii timbrale a motivelor prin repartizarea acestora în registre diferite, aspect care se dovedește invariabil pe parcursul celor trei reeditări survenite în evoluția discursului. Léon Vallas va semnala posibila corespondență
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
a materialului tematic. În plan structural, secvențarea acesteia la tonul inferior (re# major) cu modificarea calității ultimului interval (3m - 2M), facilitează modulația spre . La nivelul concepției estetice, diluarea tot mai evidentă a imaginilor sonore (pp, più pp), precum și instabilitatea cadrului metric (6/8 - 3/8) intenționează accentuarea impresiei de transparență aflată la limita inefabilului, în pofida scriiturii compoziționale care apelează în mod paradoxal la o configurație acordică masivă, în care densitatea țesăturii inițiale apare amplificată de la patru la opt voci. Un scurt
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
masivă, în care densitatea țesăturii inițiale apare amplificată de la patru la opt voci. Un scurt episod de tranziție Un peu animé cu un pregnant caracter ritmic, incită ermetismul acestei atmosfere încremenite, pe care numai surprinzătoarea intervenție în (ce restabilește cadrul metric de 6/8) pare să-i mai tulbure ritualul consfințit în tăcerea întunericului. Cu un ritm trohaic ( sau ritm trohaic punctat) ce fusese „prevestit” anterior (măsurile 3 - 4), cea de-a doua secțiune a preludiului aduce în prim-plan tema
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
unui vals care se distinge prin continuitatea de expresie neobișnuit de extinsă, raportând la frecventele „rupturi” de limbaj ce abundă în creația debussystă. Dar, fluența exprimării evită riscul unei simetrii inoportune exotismului evocat, prin contrabalansarea acesteia cu o pregnantă instabilitate metrică. Aceasta se remarcă, de altfel, la nivelul întregului preludiu, conturându-se ca o veritabilă metaforă sonoră a stării de visare (sau de transă?) ce nu se mai supune controlului dictat de vigilența conștiinței. Motivul tematic de factură cromatică expus în
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
realizând astfel schimbul pe timpii I și V în cazul măsurilor 16 și 18). Episodul următor proiectat într-un tempo accelerat En animant peu à peu (animând puțin câte puțin) dezvoltă celula ritmicomelodică anterioară, procedând la inserția unei noi structuri metrice de 9/8, care prin lărgirea spațiului de discurs favorizează extinderea dimensiunilor articulației motivice. Aceasta reprezintă o conjunctură excepțională a limbajului debussyst, construit cu prioritate prin reiterarea aproximativ identică a unor motive scurte și concise. Noua ipostază a motivului melodic
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
evocării, precum și sugestia caracterului instabil al acestuia, își află proiecția sonoră în opțiuni de limbaj ce confirmă adecvarea cu viziunea conceptuală determinantă (introducerea acordurilor de septimă, asocierea cvartei mărite și perfecte în suprapunere sau succesiune, ritmul sincopat, precum și alternanța structurilor metrice de 6/8 și 9/8). De asemenea, abundența intervalului de secundă, prezent în cadrul acordurilor de tip cluster (măsurile 1 3 și 5), precum și ca interval rezultat prin răsturnarea intervalului de septimă conținut de acordurile placate sau arpegiate ale măsurilor
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
sau acea nestatornicie legănată a apelor apar ilustrate deopotrivă prin combinația cvartelor cu o nouă asociere de cvinte (micșorate și perfecte), ce se întrepătrund ulterior printr-o suprapunere de ritmuri (ternar și binar), dar și prin apelul la aceeași instabilitate metrică ce alternează structurile de 6/8 și 9/8. Murmurând (pp murmurando) inițial doar o simplă prefigurare a atmosferei sonore, ostinato ul devine o prezență constantă de-a lungul întregii secțiuni dezvoltătoare, proiectate într-un caracter liber Rubato, un peu
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
premieră” spre registrul acut), aspect ce stimulează receptarea acestui episod ca un act esențial al construcției retorice. Preocuparea pentru investirea traseului melodic cu multiple sensuri tensionale generează un caleidoscop de variații ritmice rezultat prin plasarea diferențiată a accentului în cadrul structurii metrice. Operând o detensionare a atmosferei instituite anterior (doux et lié - blând și legat), secțiunea mediană a preludiului recurge la o evidentă augmentare a valorilor de durată, aspect ce prezintă, la nivel interpretativ, pericolul deformării fluenței de discurs printr-o inoportună
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
Edmond Malone, An Essay on the Chronological Order of Shakespeare's Plays, în Shakespeare, Plays, ediție îngrijită de George Ste-evens (ediția a II-a, 1788, vol. I, pp. 269-346) a fost prima încercare de acest fel încununată de succes. Tabele metrice bazate pe cercetările lui Fleay, Furnivall si Konig în Shakespeare. Twenty-three Plays and the Sonnets de T. M. Parrott, New York, 1938, p. 94, si în E. K. Chambers, William Shakespeare, Oxford, 1930, Vol. II, pp. 397-408. 24. James Hurdis, Cursory
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
Jan Mukarovsky, Intonation comme facteur de rythme poetique, în Archives neerlandaises de phonetique experimentale, VII-IX (1933), pp. 153-165. 45. Eduard Fraenkel, Iktus und Akzent im lateinischen Sprechvers, Berlin, 1928. 46. începuturi se găsesc în Albert H. Licklider, Chapters on the Metric of the Chaucerian Tradition, Baltimore, 1910. 47. A. Meillet, Leș Origines indo-europeennes des metres grecs, Paris, 1923. 48. Roman Jakobson, Vber den Versbau der serbokroatischen Volksepen, in Archives neerlandaises de phonetique experimentale, VII-IX (1933), pp. 135-153. 49. In lucrarea Thomas
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
măiestru acoperite cu piatră n-au fost o surpriză pentru arheologi, ele fiind pomenite de patru ori în manuscrisul rambut 23b (MR23b), unde s-a specificat chiar și lungimea inițială a construcției. Echivalând arhaica unitate de măsură rumbat cu sistemul metric, vom constata că vechiul val (scos deja parțial la suprafață) se întindea pe exact trei sute optzeci și șapte kilometri, lăsând libere doar cele trei treceri o trecere la fix o sută douăzeci și nouă kilometri. (MR23b precizează că prin trecerea
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
care au aceeași măsură în toate culturile, dar originile conceptului sînt diferite. Acest tip de scală este necesar pentru comparațiile cantitative atît în tradiția relativistă, cît și în cea universalistă. 4. Universalii stricți sînt acele concepte care au aceeași scală metrică și origine în toate culturile. Astfel, se consideră că un concept este un "universal" dacă există un motiv de factură teoretică pentru a-i accepta invarianța culturală, există dovezi empirice care susțin această ipoteză sau nu există argumente care să
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
stilului poeților beoțieni, cum este Hesiod, de pildă, cu atât mai mult cu cât nici În cazul lui nu s-ar putea face clar diferența Între poet și profet. În plus, stilul foarte personal, dar epic, folosirea hexametrului dactilic, mișcarea metrică lentă, de preferință spondaică, gustul pentru metaforă, tonul demn - toate acestea sunt trăsături caracteristice ale oracolelor delfice care se regăsesc În egală măsură la Parmenide și Empedocle. Porecla lui Heraclit (deosebit de interesat de oracole), ho skoteinos, „cel obscur”, nu e
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Își asumă ceea ce se numește arta retorică (D) și armonia muzicală a creației poetice, depășindu-i cu mult prin măiestria versurilor sale pe Homer și pe Hesiod. În pofida acestui adevăr, ce constatăm noi oare? Cele mai numeroase oracole atât Înprivința metricii, cât și a expunerii artistice sunt neglijent redactate, submediocre”1. De față era și poetul Sarapion, venit de la Atena. „Așadar”, zise el, după părerea noastră, aceste versuri sunt creația Zeului și, totodată, Îndrăznim să le judecăm ca fiind inferioare celor
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]