3,169 matches
-
preferați deoarece se considera că atâta vreme cât nu aveau legături de sânge cu grecii, nu puteau fi corupți, îl apărau cu credință pe împăratul care le plătea soldele și nu aveau nicio reținere să înăbușe violent orice fel de rebeliune împotriva monarhului. Unul dinte cei mai cunoscuți mercenari vikingi a fost viitorul rege Harald al III-lea al Norvegiei, cunoscut și cu supranumele de "Harald Hardrada" („Conducătorul dur”), care a sosit la Constantinopol în 1035 și s-a angajat în garda varegilor
Mercenar () [Corola-website/Science/327570_a_328899]
-
a fost detronat ca rege în Suedia și Danemarca, "Riksråd" norvegian i-a rămas loial, cerându-i să devinbă doar rege al Norvegiei. El a refuzat oferta. Christopher, succesorul său, a murit în 1448, cu mult înainte de însuși Eric. Următorul monarh a fost o rudă a lui Eric, Christian I al Danemarcei, care era fiul rivalului lui Eric, contele Theodoric de Oldenburg. Lui Eric i-a predat Gotland în schimbul permisiunii să plece în Pomerania. Din 1449-59, Eric a succedat ca Bogislaw
Eric de Pomerania () [Corola-website/Science/326763_a_328092]
-
hanului Petrea Bacalu, unde, pentru prima dată, s-a jucat „Hora Unirii". În cele din urmă, cu prilejul audienței din anul 1910 a lui A.D. Xenopol la regele Carol I, soția lui A.D. Xenopol a reușit să-l înduplece pe monarh să subscrie și el pentru construirea monumentului cu suma de 20.000 de lei "„spre marele necaz al partidului liberal”". Într-un articol din "Opinia" din 24 septembrie 1910 se relatează că: "„... Augustul nostru suveran a binevoit să subscrie cu
Statuia lui Alexandru Ioan Cuza din Iași () [Corola-website/Science/307919_a_309248]
-
au fost asediate în Reval, iar Livonia centrală au fost năvale rusești până la Dünaburg (Daugavpils), cetate aflată formal sub control polono-lituanian de la din 1561. Teritoriile cucerite au intrat sub stăpânirea lui Ivan sau a vasalului său, Magnus, proclamat în 1570 monarh al . Magnus l-a trădat pe Ivan al IV-lea în același an, după ce a început să dea castele fără a se consulta cu țarul. Când Kokenhusen (Koknese) i s-a supus lui Magnus pentru a evita o luptă cu
Războiul Livonian () [Corola-website/Science/335801_a_337130]
-
Sącz, Zamość și câteva fortărețe din Podolia — Tarnopol, Zbaraj. Aceste teritorii au primit un statut de statul regal al Austriei, cu denumirea oficială "Regatul Galiției și Lodomeriei" (). Purtând titlu "Rex Galiciæ et Lodomeriæ", diplomația austriacă a încercat să vizualizeze dreptul monarhilor austrieci — similar stăpânitorilor coroanei ungare — pentru a controla teritoriile cucerite. În 1861 Galiția a primit autonomia cu parlament statal și guvern local în Liov. În 1867, după crearea monarhiei dualiste, (Regatul Galiției și Lodomeriei a rămas în Imperiul Austriac), autonomia
Roma () [Corola-website/Science/296557_a_297886]
-
Auguste Wilhelmine Amalie ("Luisa Augusta Wilhelmina Amelia") (10 martie 1776 - 19 iulie 1810) a fost regină consort a Prusiei ca soție a regelui Frederic Wilhelm al III-lea al Prusiei. În urma căsătoriei fericitului cuplu au rezultat nouă copii, inclusiv viitorii monarhi Frederic Wilhelm al IV-lea al Prusiei și împăratul german Wilhelm I. Moștenirea ei a devenit extraordinara întâlnire cu împăratul francez Napoleon I, la Tilsit, în 1806 - s-a întâlnit cu împăratul, fără succes, să pledeze pentru condiții favorabile după
Louise de Mecklenburg-Strelitz () [Corola-website/Science/315648_a_316977]
-
(poloneză: Kazimierz I Odnowiciel; n. Cracovia, 25 iulie 1016 - d. Poznań, 28 noiembrie 1058) a fost un Duce al Poloniei din dinastia Piast și monarhul de facto al întregii țări din 1034 până la moartea sa. El a fost singurul fiu al lui Mieszko al II-lea Lambert și al prințesei Richeza, fiica contelui Palatin Ezzo de Lotharingia (Ezzonen) și nepoata împăratului Otto al II-lea
Cazimir Restauratorul () [Corola-website/Science/327697_a_329026]
-
chinez Jin Youzhi și în prezent trăiește în China. În 2006 Jin Youzhi a intentat un proces în ceea ce privește drepturile de imagine și a vieții private ale lui Puyi. Procesul a susținut că aceste drepturi au fost încălcate de către lucrarea "Ultimul monarh al Chinei și familia sa". Ales de Împărăteasa văduvă Cixi pe patul de moarte, Puyi a devenit împărat la vârsta de 2 ani și 10 luni, în decembrie 1908 după ce Împăratul Guangxu a murit la 14 noiembrie. Intitulat Împăratul Xuantong
Pu Yi () [Corola-website/Science/313169_a_314498]
-
aspecte importante. O mare parte din ideologia Iluminismului Europei de Vest a evoluat sub opresiunea monarhiilor absolute și s-a dedicat luptei pentru libertate. Gânditorii occidentali ca Montesquieu doreau separarea și echilibrului puterilor pentru a restricționa puterea aproape nelimitată a monarhilor. Iluminismul polonez, cu toate acestea, s-a dezvoltat într-un context foarte diferit. Sistemul politic polonez era aproape opusul monarhiei absolute: regii polonezi erau aleși, poziția lor fiind foarte slabă, cea mai mare parte a puterii fiind în mâinile Parlamentului
Iluminismul în Polonia () [Corola-website/Science/329188_a_330517]
-
regelui, a poliției, a lui Corneliu Zelea Codreanu, separat sau în cooperare, ca și ipoteze privind motivația asasinilor. În ceea ce-l privește pe Carol al II-lea se afirmă că regele știa de atentat : În contextul politic de atunci, chiar dacă monarhul îl detesta pe Duca, nu avea nici un interes să prelungească o criză guvernamentală. Nu există în arhive un astfel de document, nu a fost publicat niciodată, nici un istoric nu a făcut referire la vreun astfel de document. În ceea ce privește implicarea lui
Nicadori () [Corola-website/Science/304640_a_305969]
-
Virgil Lefter "Tată în secol", cum l-a numit George Călinescu, "Conu Mihai" a avut o casă de copii care l-au înconjurat cu afecțiune și venerație, slujindu-l ca pe un monarh absolut. Profira Sadoveanu, "cronicar" fidel al "universului de la Copou", a scris despre "claca" organizată acolo pentru copierea manuscriselor ce urmau a fi date la tipar, despre micile servicii pe care fiicele le făceau părintelui lor, despre liniștea deplină pe care
Un fiu al lui Mihail Sadoveanu - în istoria picturii românești by Virgil Lefter () [Corola-journal/Memoirs/16035_a_17360]
-
confirmat statutul lui Vytautas ca Mare Duce sub suzeranitatea lui Vladislav, care asigura titlul de Mare Duce pentru moștenitorii lui Vladislav decât pentru moștenitorii lui Vytautas: în cazul în care Vladislav murea fără moștenitori, boierii lituanieni puteau alege un nou monarh. Din moment ce nu a fost produs încă nici un moștenitor de către nici unul dintre ei, actul era imprevizibil, însă forma legături între Polonia și nobilimea lituaniana și o alianță defensivă permanentă între cele două state, consolidând Lituania împotriva unui nou război cu Teutonii
Vladislav al II-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/303057_a_304386]
-
statutul de Mare Duce al Lituaniei era legat de "Regatul nostru Polonia, permanent și ireversibil" și a acordat nobililor catolici din Lituania, privilegii egale cu cele ale polonezilor. Actul includea o cauză cărora le interzicea nobililor polonezi să aleagă un monarh fără consimțământul nobililor lituanieni, iar nobilii lituaniei nu aveau voie să aleagă Marele Duce fără consimțământul monarhiei poloneze. În 1414, a izbucnit un nou război cunoscut sub numele de "Războiul foamei", denumit astfel din cauza cavalerilor care au ars pământurile și
Vladislav al II-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/303057_a_304386]
-
Apoi, în locul reginei, în cameră intră Doña Juana, care primise și ea mesajul trimis reginei în numele lui Blaze. În final apare la han regina și apoi și regele, care primise o scrisoare anonimă de la Salluste despre relația reginei cu Blaze. Monarhul este adus în fața unui pat în care-i găsește pe Blaze și Doña Juana împreună, în timp ce adevăratul Cesar fuge în noapte cu regina. Planul lui Salluste eșuează, iar acesta este exilat la berberi, împreună cu Blaze - acesta din urmă scăpând astfel
Mania grandorii () [Corola-website/Science/325870_a_327199]
-
Gustav I, născut "Gustav Eriksson" (12 mai 1496 - 29 septembrie 1560), a fost rege al Suediei din 1523 până la moartea sa. A fost primul monarh al Casei de Vasa, o influentă familie nobilă care va deveni casa regală a Suediei în secolele XVI și XVII. Gustav I a fost ales regent în 1521 după rebeliunea împotriva regelui Christian al II-lea al Danemarcei, liderul Uniunii
Gustav I al Suediei () [Corola-website/Science/316247_a_317576]
-
-se până în prezent. Vechiul Regat a continuat cu dinastiile a V-a și a VI-a, ultimul faraon al celei din urmă fiind Pepi II care se pare că a condus timp de 94 ani, mai mult decât oricare alt monarh din istorie. Acesta avea 6 ani când a acces la tron și 100 de ani când a murit. Ultimii ani din domnia lui Pepi II au fost marcați de ineficiență din cauza vârstei avansate a acestuia. Vechiul Regat se încheie odată cu
Istoria Egiptului Antic () [Corola-website/Science/302979_a_304308]
-
faraonul Senusret III a devenit rege. El a continuat campaniile militare in Nubia și a fost primul care a încercat să extindă dominația Egiptului în Siria. Mai târziu , Amenemhat III a venit la putere, el fiind considerat cel mai mare monarh al Regatului Mijociu având contribuții însemnate la dezvoltarea Egiptului, domnia lui a durat 45 ani. În perioada Regatului Mijlociu următoarea fază în evoluția mormintelor a fost apariția mornintelor excavate în piatră. Cele mai bune exemple pot fi văzute in Valea
Istoria Egiptului Antic () [Corola-website/Science/302979_a_304308]
-
au văzut ca un popor special ales, "ca singurele adevărate ființe umane de pe Pământ". Dinastia a patra începe cu Snofru (2613-2589 î.Cr.). În timpul acestei dinastii s-a dezvoltat arta îmbălsămării. Din această dinastie fac parte unii din cei mai cunoscuți monarhi ai Egiptului Antic datorită faptului că lor li se datorează construcția de piramide.Toți faraonii acestei dinastii au construit cel puțin câte o piramidă care să le servească drept mormânt. Ca și in cea de a III a dinastie capitala
Vechiul Regat Egiptean () [Corola-website/Science/303024_a_304353]
-
păstrat până astăzi. Vechiul Regat a continuat cu dinastiile a V-a și a VI-a, ultimul faraon al celei din urma fiind Pepi II, care se pare ca a condus timp de 94 ani, mai mult decât oricare alt monarh din istorie. Acesta avea 6 ani când s-a urcat pe tron și 100 de ani când a murit (2278-2184). Ultimii ani din domnia lui Pepi II au fost marcați de ineficiență datorită vârstei avansate a acestuia. Vechiul regat se
Vechiul Regat Egiptean () [Corola-website/Science/303024_a_304353]
-
primit de-a lungul vieții sale următoarele ordine naționale sau ale altor țări: Viața publică și privată a reginei Maria a fost una destul de tumultoasă, ceea ce avea să o facă în opinia unora dintre istorici „"unul dintre cei mai controversați monarhi ai secolului XX"”. Poate cel mai bine a sintetizat acest aspect patriarhul Miron Cristea, care în discursul de adio la moartea reginei în 1938 va afirma că: „"În tot cazul, se va putea spune ca a fost o femeie care
Regina Maria a României () [Corola-website/Science/302772_a_304101]
-
au învins pe utraquiștii conduși de Čeněk de Wartenberg la Horic. După puțin timp, s-a semnat un armistițiu la Konopilt. Papa a început între timp să organizeze o nouă cruciadă împotriva Boemiei, dar încercările sale au eșuat. În ciuda eforturilor monarhilor lor, polonezii și lituanienii nu s-au arătat deloc dornici să-i atace pe boemienii cu care se simțeau înrudiți. Germanii au fost împiedicați de neînțelegerile interne să intervină uniți împotriva husiților. Regele danez, care sosise în Germania în fruntea
Războaiele Husite () [Corola-website/Science/306674_a_308003]
-
Din acest moment începe domnia lui Carol I. Proclamat domnitor al României în ziua de 10/22 mai 1866, rămâne cu acest titlu până în 14 martie 1881, când este proclamat rege, devenind astfel primul rege al României. A fost primul monarh din dinastia Hohenzollern-Sigmaringen, al cărei nume se transformă, începând cu regele Ferdinand I, în Casa Regală de România, dinastie care va conduce țara până la proclamarea Republicii Populare Române în 1947. Imediat după sosirea în țară, parlamentul României a adoptat la
Carol I al României () [Corola-website/Science/296762_a_298091]
-
Principalul scop al Prințului a fost să pună pe picioare țara, care întâmpina dificultăți în mai toate domeniile. În acest demers el a urmărit să fie nepărtinitor și să realizeze ce este mai bine pentru țară, deși uneori ceea ce considera monarhul că este "binele" țării nu pare să fi fost și ceea ce românii înșiși considerau ca atare, un astfel de exemplu fiind angajarea țării în octombrie 1883 într-o alianță secretă cu Austria (la care ulterior au aderat și Germania cu
Carol I al României () [Corola-website/Science/296762_a_298091]
-
important centru de educație și artă. A murit în 1024, nelăsând urmași, probabil datorită unui jurământ de castitate luat împreună cu soția sa Cunigunde de Luxemburg. A fost ultimul membru al dinastiei ottoniene, fiind urmat de Conrad al II-lea, primul monarh din dinastia salică, strănepotul uneia dintre fiicele lui Otto cel Mare. A fost canonizat sfânt în 1146 probabil în timpul lui Clement al II-lea.
Henric al II-lea al Sfântului Imperiu Roman () [Corola-website/Science/312132_a_313461]
-
ieșire a evreilor în acea perioadă. Cercetătorii amintiți cred că într-o epocă mai târzie o cucerire a orașelor canaaneene de către triburi ca cele ebraice ar fi fost imposibilă, căci Canaan-ul ar fi fost deja împânzit cu garnizoane egiptene, iar monarhii locali, e drept, semiți ca evreii în marea lor majoritate, erau vasali ai faraonului. Există o amplă corespondență diplomatică între acești vasali și faraonul vremii. Dacă evenimentele relatate în Biblie conțin multe adaosuri mitologice și inadvertențe istorice, firește că și
Moise () [Corola-website/Science/298697_a_300026]