2,087 matches
-
1930, românul lui Dostoievski Posedații, cu prefață lui Gide pe deasupra, fusese scurtat de editor la două sute, două sute cincizeci de pagini. La fel, Ulise de Joyce, în traducerea lui Larbaud, aprobată de autor. Anchetă din „Le Point” se referă la românele polițiste de care editorii și traducătorii francezi de după război, cănd genul s-a răspândit în Franța sub forma celebrei „Série noire”, și-au bătut pur și simplu joc. Considerat o lectură potrivită pentru călătoria cu trenul și cumpărat de la casa magazinelor
Cum traduc francezii () [Corola-journal/Journalistic/4154_a_5479]
-
adică epurata de expresii care în epoca treceau drept licențioase. Într-un român tradus în anii 1960, în loc de gay (știți ce înseamna), traducătorul a pus gai (vesel, în limba lui Gide). Disputa de astăzi a condus la inaugurarea unor serii polițiste în care traducătorii respectă originalul, atât ca dimensiuni, cât și ca stil. Au fost găsite într-o arhiva specială originalele romanelor masacrate în anii 1950-1970. „Le Point” reproduce în facsimil pagini în care se văd paragrafe întregi barate cu creionul
Cum traduc francezii () [Corola-journal/Journalistic/4154_a_5479]
-
a fost arestat și condamnat la muncă silnică, bineînțeles fără motiv. Cînd i s-a dat drumul, a plecat în Germania, unde a devenit preot. A doua persoană căreia îi datorez înțelegerea comunismului, mai precis cunoașterea în detaliu a terorii polițiste și judiciare, a fost Nicu Steinhardt, prieten bun al părinților mei, arestat în 1960 în procesul Noica-Pillat, interogat, torturat și condamnat la mulți ani de temniță grea pentru teribila crimă de a fi refuzat să fie martor al acuzării împotriva
Toma Pavel: „Ființa umană nu trăiește numai și numai exact unde și cînd se află” by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4321_a_5646]
-
de George Volceanov, în „Biblioteca Polirom”, prilejuită de o nouă ecranizare a cărții ce fascinează cititorii, generație după generație. Editura Allfa readuce în atenție un mare scriitor rus, Iuri Dombrovski, cu o nouă traducere a unui roman ce îmbină intriga polițistă cu reflecția filosofică: Maimuța vine să-și ia craniul (traducere de Antoaneta Olteanu, 432 pag.). De altfel, la sfârșitul anului trecut, în „Strada ficțiunii” a apărut Facultatea lucrurilor de prisos, romanul aceluiași scriitor, ce trebuie neapărat descoperit pentru biografia contorsionată
Alte noutăți de la Bookfest by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3537_a_4862]
-
lui Joyce. Americanul Henry Miller (un autor după care nu mă omor în chip deosebit) a scris un text consacrat în întregime acestui tip de lectură. Observă, pe bună dreptate, că la toaletă citești mai ales ziare, reviste ilustrate, romane polițiste, benzi desenate. Nu puțini sînt cei care și-au instalat în locul cu pricina o mică etajeră cu cărți. În definitiv, de ce nu... Dar spațiul privilegiat al lecturii îl reprezintă, indubitabil, biblioteca publică. Acolo poți face lecturi de plăcere, dar și
Biblioteci by Alexandru Călinescu () [Corola-journal/Journalistic/5932_a_7257]
-
din Est, cehi îndeosebi. Biblioteca avea și o foarte bună colecție de casete audio și, recunosc, am „copiat” multe din ele. Am descoperit, la doi pași de Collège de France, o altă bibliotecă mică, de curînd înființată, Biblioteca de Literatură Polițistă; îmi amintesc de o remarcabilă expoziție Sherlock Holmes, despre care am scris într-o revistă românească. În Statele Unite am fost o singură dată, pentru o foarte scurtă perioadă (cu puțin înainte de septembrie 2001...) La Boston am tras o fugă, împreună cu
Biblioteci by Alexandru Călinescu () [Corola-journal/Journalistic/5932_a_7257]
-
Gothika, ci modul în care consistența filmului este afectată de aceasta. Căci suspensul este strict punctual, indus de apariția fantomei sub forme mai mult ori mai puțin explicite și de o oarecare ambiguitate privind crima și autorul său. Rezolvarea pistei polițiste (aparținînd planului real) printr-o explicație exclusiv fantezistă (aparținînd planului presupus fantastic) pune sub semnul îndoielii inteligența autorilor ce se adresează astfel unei emoționalități primare. A face spectatorul să tresară, prin intermediul unei imagini cu o față udă și sîngerîndă ce
Trei filme by Miruna Barbu () [Corola-journal/Journalistic/13119_a_14444]
-
Lamprecht (expert cultural, Viena); Ragtime lingvistic de Luigia Tessitore (Universitatea L’Orientale din Napoli); Jazz&Poetry la Beat Generation și în Austria de Thomas Antonic (Universitatea Viena). Criticul berlinez Thomas Wörtche a vorbit despre conexiunile dintre jazz, comics și romanul polițist, în timp ce Stephan Richter, profesor la Neue Jazzschule din München și-a prezentat propria experiență ca instrumentist (clarinet și ghitară) în diverse contexte jazz-poetry. M-a bucurat mult reîntâlnirea cu criticul german Harald Justin, cofondator al uneia dintre cele mai solide
Jazz în cuvânt la Universitatea din Viena by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/2438_a_3763]
-
dragi elevi de liceu, numele lui nu era Google, ci Gogol. 4 martie 1999 - A murit Vlad Mușatescu, scriitor și traducător român (născut în 1922). A scris și s-a ocupat cu gazetăria. S-a ocupat și cu parodierea romanelor polițiste, astfel a ajuns să aibă în romanele sale personajul Conan Doi.
Istoria zilei: 4 martie. România s-a cutremurat () [Corola-journal/Journalistic/67179_a_68504]
-
retoric și zadarnic, un personaj... În jurul acestui misterios "de ce" se învîrte filmul lui Altman (ca și Rămășițele zilei, filmul lui Ivory de acum cîțiva ani - comparație care funcționează în defavoarea lui Altman). Mai puțin inspirată, în Gosford Park, e turnura fals polițistă pe care o capătă filmul la un moment dat, pe un fond supraaglomerat cu detalii și cu personaje secundare, chiar dacă multe strălucitoare (nu degeaba două actrițe din același film au fost nominalizate pentru "cea mai bună actriță în rol secundar
Pe vremea lui Gosford Park by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14608_a_15933]
-
nu-l mai iubească. În fața ochilor își vede doar eșecurile. Atrage atenția, este vorbăreață, expansivă. Nici Rose nu e tocmai gata pentru o nouă întâlnire. Povestea celor doi se derulează într-un ritm intens, încât pelicula dă impresia unui film polițist sentimental. Chiar dacă unul dintre cei doi eroi rămâne pe loc, importantă rămâne călătoria, ieșirea din mediul și din cotidianul obișnuit. Rose și Felix încearcă să se schimbe unul pe celălalt în timpul călătoriei. Datorită faptului că amândoi cred că nu se
Agenda2003-35-03-17 () [Corola-journal/Journalistic/281402_a_282731]
-
eludată din proza postbelică italiană, construirea câtorva tipuri umane convingătoare reprezintă punctele de atracție ale romanului; ele sunt potențate de finalul care infirmă opinia fermă a protagonistei despre toate cele întâmplate, opinie indusă cititorului, cum se întâmplă îndeobște în romanele polițiste, deși Rossovermiglio nu are aproape nimic în comun cu ele, ci mai degrabă cu cele în foileton de la finele secolului al XIX-lea, destinate cu precădere publicului feminin. Trama, mai simplă chiar decât a basmelor, este depănată alert la persoana
Premii literare italiene în 2008 by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/7606_a_8931]
-
Elena Badea Atitudine fermă a Ministerului de Interne din Rusia, privind uniforma angajaților instituției. Ministerul a interzis orice modificare a uniformelor purtate de polițiști, după ce opinia publică a remarcat faptul că fustele polițistelor au devenit din ce în ce mai scurte, iar omologii lor de sex masculin au tendința, tot mai des, de a-și sufleca mânecile cămășilor. Polițistele din Rusia puteau să poarte, potrivit regulamentului, fuste care le lăsau genunchii dezgoliți, scrie Moscow Times, conform stirileprotv
Uniforma polițistelor din Rusia, motiv de scandal național. Cum a reacționat Ministerul de Interne by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/53987_a_55312]
-
Ministerul a interzis orice modificare a uniformelor purtate de polițiști, după ce opinia publică a remarcat faptul că fustele polițistelor au devenit din ce în ce mai scurte, iar omologii lor de sex masculin au tendința, tot mai des, de a-și sufleca mânecile cămășilor. Polițistele din Rusia puteau să poarte, potrivit regulamentului, fuste care le lăsau genunchii dezgoliți, scrie Moscow Times, conform stirileprotv.ro. Însă, în decursul timpului, aceste articole vestimentare s-au scurtat atât de mult, încât abia le mai acopereau părțile intime. Evident
Uniforma polițistelor din Rusia, motiv de scandal național. Cum a reacționat Ministerul de Interne by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/53987_a_55312]
-
n-a fost o unitate între cei 11 care compun Colegiul, pentru ca lupta să se ducă pe o singură voce." Mai aflăm din această convorbire că autorul Omului recent are și gusturi mai puțin elitiste: îi plac Eminem și filmele polițiste și s-a bucurat cînd Schwarzenegger a devenit guvernatorul Californiei! l Nu numai Horia Roman Patapievici e foarte harnic ci și Șerban Foarță. La rubrica Ce ne pregătesc scriitorii, el își anunță fanii (printre care Cronicarul se numără) că au
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12272_a_13597]
-
Alfonso Fuenmayor, în zorii zilei pe care înainte îi prăpădeam cu Mono Guerra. Într-o după-amiază, cînd toate treburile erau rezolvate la redacția ziarului, puteam scrie Girafa, un editorial, cîteva dintre numeroasele mele știri fără semnătură, puteam prescurta o povestire polițistă și redacta notele de ultimă oră la închiderea ediției. Din fericire, în loc să devină cu timpul tot mai ușor de scris, romanul în curs a început să-mi impună propriile-i criterii împotriva alor mele, și am avut naivitatea să interpretez
Gabriel García Márquez A trăi pentru a-ți povesti viața by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/12964_a_14289]
-
au fost consacrate simpaticului personaj al romanelor lui Leblanc. Au fost prezenți nepoata scriitorului și biograful lui, Jacques Derouard. Bunul cel mai prețios Într-un scurt interviu acordat hebdomadarului francez „Le Point” din 22 mai, cunoscutul autor islandez de romane polițiste, Arnaldur Indridason, își explică interesul pentru un vechi manuscris islandez, căruia i-a consacrat romanul „Cartea regelui”: „Am vrut să reamintesc cititorilor mei care este bunul nostru cel mai prețios, subliniind că el nu este evaluat în bani, ci în
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/2513_a_3838]
-
comandorul Cristian Gheorghe. Ipoteza acestuia este că israelienii căutau o zonă de antrenament cât mai apropiată de condițiile din Iran. Sper că nu am devenit, transmițând aceste informații din Rl, o vulnerabilitate pentru dl Fota și siguranța sa națională. O polițistă din Buzău a reușit, într-o singură zi, să rezolve un caz vechi de 22 de ani, ajutând o mamă să-și regăsească fiul, scrie Adevărul. Tipa are doar 3 ani vechime în rândurile Forței. Așa că vor putea să-i
Ziare, la zi: Violul împarte presa în două Tabără () [Corola-journal/Journalistic/27988_a_29313]
-
lui Augustin Buzura - pentru a lua exemple din perioada postcomunistă. Ca factură, cartea nu are termen de comparație, nici după și nici înainte de 1989. Este vorba - exact așa cum se afirmă în textul-reclamă de pe ultima copertă - de un "roman deopotrivă istoric, polițist, inițiatic, oniric, psihologic și politic". Mai ales politic, ar trebui precizat. Într-un limbaj epic bine însușit, fără nici o alunecare în teoretizări aride, în interpretări tendențioase etc., autoarea reflectează asupra soartei poporului român. Ea se înscrie astfel printre puținii autori
Un roman care modifică ierarhiile literare by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16224_a_17549]
-
are și el parte de un sfârșit enigmatic, despre care se poate crede în egală măsură că reprezintă o sinucidere prin simpla voință de a muri, o abandonare a vieții sau, dimpotrivă, un asasinat politic. De aici, tenta de roman polițist, pe care o evidențiază cu plăcută surprindere Monica Lovinescu în prefață: "Autoarea împrumută suspansul din romanul polițist și-l introduce în tipul de roman cult. Demers ce se afla la baza conversiunii la literatură a unui Umberto Eco." În afară de arta
Un roman care modifică ierarhiile literare by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16224_a_17549]
-
reprezintă o sinucidere prin simpla voință de a muri, o abandonare a vieții sau, dimpotrivă, un asasinat politic. De aici, tenta de roman polițist, pe care o evidențiază cu plăcută surprindere Monica Lovinescu în prefață: "Autoarea împrumută suspansul din romanul polițist și-l introduce în tipul de roman cult. Demers ce se afla la baza conversiunii la literatură a unui Umberto Eco." În afară de arta suspansului și, în general, a istorisirii captivante, romanciera se mai remarcă prin subtilitatea și rapiditatea cu care
Un roman care modifică ierarhiile literare by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16224_a_17549]
-
coincidă cu cele trei decenii de cronică în presa scrisă a subsemnatului. (...) Regimul comunist ne bănuia pe noi, cei de aici, de colaborare cu Europa liberă. O colaborare a existat, dar nu de tipul aceleia la care, în mentalitatea lui polițistă, făcea aluzie regimul. Colaborarea a fost un efort conjugat - deși, așa zicînd, spontan, fără contact direct sau înțelegere prealabilă - pus în slujba literaturii naționale. Aveam același țel și eram animați de același ideal”. Neîndoios, îi putem recunoaște lui N. Manolescu
Tratat despre Nicolae Manolescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13213_a_14538]
-
transilvan acoperit de ape (în anii șaptezeci ai secolului trecut) încep să iasă la suprafață toate reziduurile pe care uitarea le ținuse, altminteri, ascunse. Culpe vechi. Uri latente. Culmea acestora o reprezintă o crimă pasională din vremea colectivizării. Un scenariu polițist, desigur. Dar nu unul oarecare. Datele lui principale se insinuează abia de la jumătatea cărții încolo. Iar punerea lor cap la cap se face nu prin anchetă, ci prin discurs. E motivul pentru care vorbeam despre degrevarea la care se pretează
Tradiții și talent personal by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4929_a_6254]
-
pur și simplu, fără să ne batem prea tare capul cu problematizări. Prea puțini sunt cei care s-au întrebat în ce anume constă valoarea unor romane, precum Somnul de veci sau Un lung bun-rămas. Există un destin al cărților polițiste, acela de a fi citite discret, de a nu fi niciodată citate și de a fi comentate foarte rar, într-un cerc restrâns de inițiați care și-au mărturisit acest "viciu". Chiar și aceste comentarii sumare se reduc, de obicei
Cui prodest? by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8702_a_10027]
-
majore, iar rezumatele cărților lui Chandler sunt cam fastidioase. Partea bună a analizei este aceea că Mircea Mihăieș reușește să demonstreze cu argumente ceea ce intuise toată lumea după lectura romanelor lui Chandler: că prozatorul își depășește condiția de autor de romane polițiste prin atitudine, nivel cultural, construcție, miza pusă pe stil în detrimentul misterului. Concluzia lui Mircea Mihăieș, firească la capătul demonstrației, este aceea că Raymond Chandler nu este un simplu autor de romane polițiste, ci autor de literatură propriu-zisă, de cea mai
Cui prodest? by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8702_a_10027]