1,728 matches
-
manifestare directă a conștiinței europene reprimate. privind în adâncime, dincolo de factorii externi, cheia problemei integrării europene se află însă, în esență, în România. Mai precis în structura sa socială fundamentală. O Românie rurală și inevitabil etnicistă, conservatoare, izolaționistă, tradiționalistă, sămănătoristă, populistă nu va simți niciodată nevoia Europei. Dimpotrivă, o va percepe ca un grav pericol pentru păstrarea ființei naționale. Ea simbolizează străinul, necunoscutul, primejdia externă, psihologie specifică oricărei comunități tradiționale închise. Doar o Românie citadină, urbană, deschisă, permeabilă influențelor străine, predispusă
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
nr. 2, pp. 231-246. Verona, Sergiu (1992), Military occupation and diplomacy. Soviet troops in Romania, 1944-1958, Durham & London, Duke University Press. Vesalon, Lucian (2010), "Populism și neoliberalism în discursul "modernizării statului"", în Gherghina, Sergiu; Mișcoiu, Sergiu (ed.), Partide și personalități populiste în România postcomunistă, Iași, Editura Institutul European, pp. 191-232. Vincent, R.J. (1995), Human rights and international relations, New York, Melbourne, Cambridge University Press. Viotti, Paul, Kauppi, Mark (1999), International relations theory. Realism, pluralism, globalism and beyond, London, Allyn and Bacon. Vlad
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
tilor asupra separ? rîi complete a artei ? i politicii; �n al doilea r�nd, convingerea lor c? nici un individ nu trebuie s? renun? e la identitatea lui de dragul na? iunii. �n perioada aceea, Iorga a avut c�teva contacte cu mi? carea populist? larg r? sp�ndit? �n Rom�nia, considerat? echivalent? cu aceea a narodnicilor ru? i � Poporanismul. Că s?? i g? sim originea (că �n at�tea alte cazuri �n Rom�nia), trebuie s? privim peste Prut. Nu este de mirare faptul c? unul
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
Temperamentul s? u violent era un izvor �n plus de necazuri. �n politic? , reac? iile violente duc la isp?? iri la fel de mari ca ? i inconsecven? ele. Inamicii politici ai lui Iorga l? au criticat pentru temperamentul s? u romantic ? i violent. Liderul populist G. Ibr? ileanu afirmă c? Iorga are �sensibilitatea unei femei�119, iar criticul literar Sanielevici �l numea �o femeie cult? �nzestrat? cu sensibilitate. � Dezbaterile publicate ale Parlamentului rom�n con? în c�teva epitete vulgare memorabile. Iorga era numit �femeia cu barb? � sau
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
literaturii ? i al politicii na? ionaliste care �nc? lcaser? principiile na? ionalismului s? u cultural. Iorga n? ar fi acceptat �n veci s? se �mpace cu Iuliu Maniu, liderul na? ional ?? r? nist sau, cu at�ț mai pu? în, cu liderul populist Constantin Stere. Ură lui pentru Corneliu Zelea Codreanu, C? pitanul G? rzii de Fier, ? i pentru scriitorii moderni? ți că Tudor Arghezi era f? r? margini. Nu putea s?? i ierte nici pe cei care colaboraser? cu germanii �n timpul primului
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
exprimate de cei consideră? i de c? tre �Na? ionali? ți� drept �minorit?? i ostile�. �n monumentala să oper? , Armein Heinen respinge p? rerile autorului acestei c? r? i conform c? rora Legiunea ar fi putut avea o oarecare inspiră? ie populist? comun? tuturor mi? c?rilor fasciste. Heinen era convins c? Iorga ? i Cuza au fost inspiratorii direc? i ai Legiunii. Cu tot respectul cuvenit, populismul consideră na? iunea că alc? tuind un tot. El accepta chiar ? i clasele sociale superioare
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
România revenirii la civilizație, să se situeze, după 1989, marele segment al opoziției, împreună cu milioanele ei de susținători. Cum ar fi putut Emil Constantinescu, aflat în descendeța României nobil legitime. să se prezinte alături de ahtiatul după mondenități cu perfide ținte populiste, la primirea unui premiu-glumiță, destinat, firește, celuilalt? Și, la urma urmei, care altă academie ar fi fost mai în măsură să premieze limba de lemn comic-sinistră a unui Ianus orient-occident, decît Academia onorabilului Nae Cațavencu? 30 ianuarie Ghiță Dej, uvrierul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ca vai de capul lor. În schimb, cele revenite, de drept, stăpînilor lor sînt minuni proaspete și ochioase. Iar în vecinătate, furînd un pic din imensitatea pădurii, niște vile-gigant, înălțate peste noapte, sînt de-a dreptul imagini de reclamă. Nostalgii populiste? Nici vorbă. România nu-și poate reveni la parametrii ei interbelici decît prin soluția unică a proprietății. Va mai cunoaște, probabil, prin resurecția actualelor forțe criptocomuniste (care urmăresc de fapt obnubilarea legilor proprietății) o poticnire vremelnică, șansa unică însă nu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dictatori postbelici. Nu prea departe de aceștia (cu, totuși, achizițiile iluministe postdecembriste), cel ce avea să le preia, în substanță, idealurile, n-avea de ce să modifice în interminabilele lui mandate prezidențiale prețiosul statut moștenit. Mană cerească pentru intențiile sale uniformizator populiste. În lumina aceleiași vulgate partinice. Încît recenta ungere de către prestigioasa, nu-i așa, Universitate din Constanța cu deja fanatul Doctor Honoris Causa a veșnicului Iliescu face parte din bătutul scenariu cincantenar. Sustrăgîndu-se programat unei trilaterale frățești: Bulgaria, Turcia, România (în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pesediștii. Care (de ce oare? de ce oare?) ar fi fost, ei, primii, care să se fi gîndit la radicala soluție. Ia uite! Dar asta-i altă chestiune. Că și prin proaspătul lui gest, cel transoceanic, lui Băsescu nu-i scapă marota populistă (din care-și trage, ce-i drept, sevă mănoasă), nici o noutate. Păi, la o populație de doar 22 de milioane de suflete, un parlament de peste 400 de aleși e nu știu cum... nu? Cu atît mai mult cu cît aleșii, în văzul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
menționa: „România ia titulatura de Regat. Domnitorul ei, Carol I, ia pentru sine și moștenitorii săi titlul de Rege al României. Moștenitorul Tronului va purta titlul de Principe Regal”. </ref>, atins dar nu mistuit de practici politicianiste sau de desfășurări populiste. Culminația constituirii Regatului României avea să fie atinsă, desigur, la momentul Încoronării din 10/22 mai 1881. Atunci, tensiunile politice s-au calmat, inimile românilor s-au Înălțat, odată cu ridicarea În rang a Țării lor, impresiile lumii despre rostul istoric
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
Încurajat formarea partidelor anti-imigrație de extremă dreaptă, multe dintre acestea bucurându-se de suport popular. Liga Nordică În Italia, Partidul Poporului În Elveția, Partidul Liberal În Austria și Frontul Național În Franța au avut succes În alegeri cu platforma lor populistă și antiimigrație 8. Uniunea Europeană ca tărâm al imigranților Cu toate că țările europene au cunoscut În trecut valuri de imigrație până de curând, numerele au fost relativ mici În comparație cu Statele Unite ale Americii. America este o națiune de imigranți. Toată lumea - cu excepția americanilor nativi
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și tehnicii iluministe. Dar chiar și ei Își temperează ocazional entuziasmul printr-o reacție romantică, uneori direcționată Împotriva unei clase, așa cum au fost Samuel Taylor Coleridge sau ludiții. Noi Îi avem pe Thoreau și pe cei ca el, precum și tradițiile populiste Îndreptate Împotriva tehnologiei, cu toate că aceste contracurente nu sunt atât de profunde În America cum sunt În Europa. Divergența despre știință și tehnologie Între americani și europeni este În creștere și ocupă un loc important Într-o multitudine de dezbateri de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
ia o amploare și mai mare În timpul „Revoluției Culturale” (anii 1966-1976), când aproape toate mecanismele și pârghiile de mobilitate socială ascendentă intergenerațională sunt distruse pentru intelectuali. În aceeași perioadă, Mao are o nouă tentativă de menținere a politicii pe linii populiste, Încercând să delegitimeze și să distrugă toate elementele culturii „tradiționale autoritare”, precum și valorile confucianiste, ele fiind considerate ca aparținând vechiului sistem ierarhic și tradițional. În acești ani, societatea chineză Înregistrează, de altfel, o puternică ascensiune socială a acelora care provin
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Colecția CIVITAS 24 Cas Mudde are un doctorat la Universitatea din Leiden și predă la Departamentul de Relații Internaționale al Universității din Georgia. Cartea sa cea mai recentă, Populist Radical Right Parties in Europe (2007), a câștigat Premiul Stein Rokkan și Premiul pentru Excelență Academică decernat de Revista Choice în 2008. Cristóbal Rovira Kaltwasser are un doctorat la Universitatea Humboldt din Berlin, a lucrat pentru United Nations Development Programme
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
1951-2011) (c) The Syndicate of the Press of the University of Cambridge, England CUPRINS Cuvânt-înainte (Daniel Șandru) 7 Prefață 11 Capitolul 1. Populismul și democrația (liberală): un cadru de analiză (Cas Mudde și Cristóbal Rovira Kaltwasser) 15 Capitolul 2. Partidele populiste din Belgia: un exemplu de hegemonie a democrației liberale? (Sarah L. de Lange și Tjitske Akkerman) 55 Capitolul 3. Populism și democrație. Cazul Partidului Canadian al Reformei (David Laycock) 83 Capitolul 4. Republicanii Cehi (1990-1998): un outsider populist într-o
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
2. Partidele populiste din Belgia: un exemplu de hegemonie a democrației liberale? (Sarah L. de Lange și Tjitske Akkerman) 55 Capitolul 3. Populism și democrație. Cazul Partidului Canadian al Reformei (David Laycock) 83 Capitolul 4. Republicanii Cehi (1990-1998): un outsider populist într-o democrație în consolidare (Seán Hanley) 119 Capitolul 5. "La naiba cu instituțiile voastre corupte!": Andrés Manuel López Obrador și populismul în Mexic (Kathleen Bruhn) 149 Capitolul 6. Populismul la guvernare: cazul Austriei (2000-2007) (Franz Fallend) 189 Capitolul 7
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Rovira Kaltwasser) reprezintă nu doar un foarte bun prilej pentru a evalua stadiul cercetării acestei teme la nivelul comunității autohtone de științe sociale și politice, ci și o foarte utilă ocazie de a identifica un cadru de analiză a fenomenului populist la nivelul sistemului nostru politic. Ca atare, prin traducerea, editarea și publicarea acestui volum în spațiul românesc, Editura Institutul European își asumă, așa cum a făcut-o în nenumărate rânduri până în prezent, o contribuție esențială nu numai la dezvoltarea cercetării politologice
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
democrație din perspectivă transregională și proiectând-o într-un context teoretic integrat, ceea ce permite o "vizualizare" a fenomenului nu doar la nivel național, prin intermediul studiilor de caz, ci și în plan internațional ori la nivel subnațional. Evoluțiile prezente ale fenomenului populist, atât în spațiul sud-american, căruia, pe filon socio-economic mai ales, pare să-i fie specific, cât și în cel european, unde cunoaște forme interesante, implică recalibrarea raportărilor teoretico-politice și sociologice în sensul depășirii obișnuinței de a plasa prezența sa empirică
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
în condițiile în care (dincolo de momentele electorale, atunci când populismul socio-economic își face simțită prezența cu acuitate) în societatea românească actuală rămâne prezentă, fie numai într-un stadiu recesiv, o predispoziție deopotrivă culturală și ideologică pentru cântecul de sirenă al mirajului populist. Odată cu identificarea unei atari predispoziții devine inteligibilă, cred, și evoluția greoaie a procesului de democratizare în România postcomunistă. Chiar înțeles în sensul unui agent "democratizator" - așa cum propune și una dintre concluziile volumului de față, cel puțin pe latura inclusivă a
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
o sursă de inspirație. Această carte îi este dedicată. Cas Mudde Cristóbal Rovira Kaltwasser Capitolul 1 Populismul și democrația (liberală): un cadru de analiză Cas Mudde și Cristóbal Rovira Kaltwasser În general, mai cu seamă în Europa și America Latină, mișcările populiste sunt privite ca amenințări la adresa democrației. Totuși, noii populiști susțin, în mod explicit, că sunt adevărați democrați care reclamă puterea pentru popor. (Canovan, 2004: 244) Introducere Neîndoielnic, populismul este unul dintre termenii de care se uzează și se abuzează cel
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Introducere Neîndoielnic, populismul este unul dintre termenii de care se uzează și se abuzează cel mai des, atât în interiorul spațiului academic, cât și în afara lui. Uneori pare că aproape orice politician, sau cel puțin aceia care nu ne plac, este populist. Termenul a fost aplicat atât pentru a descrie politicile președintelui de stânga al Venezuelei, Hugo Chávez, cât și acțiunile candidatului de dreapta pentru funcția de vice-președinte al Statelor Unite, Sarah Palin; în același timp stângii radicale promovată de Partidul Socialist Scoțian
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
analiza critică a acestei literaturi academice și aplicând definiția noastră, vom preciza relația între aceste două elemente. În următoarele două secțiuni, vom discuta două întrebări de cercetare care sunt abordate în acest volum: (1) Care sunt efectele induse de actorii populiști asupra democrațiilor liberale? și (2) în ce circumstanțe populiștii se constituie drept un remediu sau o amenințare la adresa sistemului democratic liberal? Este important să se înțeleagă că principala noastră preocupare privește populismul și nu ideologia de care acesta este atașat
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
noastră, vom preciza relația între aceste două elemente. În următoarele două secțiuni, vom discuta două întrebări de cercetare care sunt abordate în acest volum: (1) Care sunt efectele induse de actorii populiști asupra democrațiilor liberale? și (2) în ce circumstanțe populiștii se constituie drept un remediu sau o amenințare la adresa sistemului democratic liberal? Este important să se înțeleagă că principala noastră preocupare privește populismul și nu ideologia de care acesta este atașat sau persoana care îl întruchipează. Astfel, una dintre sarcinile
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
de care acesta este atașat sau persoana care îl întruchipează. Astfel, una dintre sarcinile cruciale este aceea de a separa populismul de acele trăsături care ar putea apărea odată cu el, dar care nu sunt parte a lui. De exemplu, partidele populiste de extremă dreaptă din Europa împărtășesc un nucleu ideologic compus din autohtonism, autoritarism și populism (Mudde, 2007); toate cele trei trăsături au o relație conflictuală cu democrația liberală, însă, aici, suntem interesați doar de efectele populismului (și asta chiar dacă trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]