1,971 matches
-
92), Păianjenul de Maxime Villemer (nr. 118-124) și Răzbunarea unui fiu sau Din viața unui haiduc rus de Pușkin (nr. 126-155). În același spațiu, al "foiletonului", sînt găzduite și cîteva proze semnate de E. Herovanu, Ștefan Cruceanu și Gr. Manolescu (postum)16. Dintre colaboratorii enumerați mai sus, numai cîțiva sînt menționați într-un fel de bilanț, pe care redacția îl publică la sfîrșitul lunii noiembrie, cînd are loc o "reorganizare" a publicației. (Între ei se află însă Rădulescu-Niger, ce va fi
Pseudonimele lui G. Ibrăileanu Colaborator la "Noutatea" (Iași, 1897) by Victor Durnea () [Corola-journal/Journalistic/8660_a_9985]
-
p. 199-385); în 1972, volumul II include Fire de tort, Ziarul unui pierde-vară, Cântece de vitejie, cu note și variante la p. 345-483; în 1977, volumul III (la care voi reveni) încheie opera poetică, editând selectiv poeme din periodice, poeme postume și "diverse"; în 1979, volumul IV tipărește Scrieri în proză; în 1982, apar simultan volumele V și VI, cu Traduceri. De la volumul VII, 1985, ediția critică este preluată de Gheorghe Chivu, cu prefață și comentarii de Alexandru Duțu, cuprinzând traducerea
Dacă nici Coșbuc, atunci cine? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11861_a_13186]
-
astronomică, dovadă că teza de doctorat pe care a susținut-o la Paris în 1876 - "Asupra invariabilității axelor mari ale orbitelor planetelor" - a fost considerată în epocă o contribuție importantă la mecanica corpurilor cerești. Și astfel, drept semn de recunoaștere postumă, singurul crater selenar purtînd un nume românesc este cel al lui Spiru Haret. Dacă acum vom adăuga detaliul că cele două autoare ale cărții - Codruța Missbach și Cristina Ștefan - sunt profesoare de filozofie la liceul bucureștean "Spiru Haret", atunci obscuritatea
Spiritul spirist by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7492_a_8817]
-
că filozofia are vocație clarificator-terapeutică și că, asemenea muzicii, trebuie să vindece greșeli și nu să construiască sisteme explicative. Aceste preocupări alcătuiesc și baza jurnalelor sale, colaționate în două etape: cele din perioada Primului Război Mondial și cele începând cu 1930, publicate postum (în 1997) sub titlul Denkbewegungen, „Mișcări ale gândirii” (Wittgenstein a murit în 1951, se împlinesc anul acesta șaizeci de ani de la moartea sa: perioadă care n-a făcut decât să-i sporească influența). Jurnalele 1914-1916, traduse din germană de Cătălin
Jurnalele filozofului by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/5191_a_6516]
-
Livius Ciocârlie pune astfel două chestiuni (vrea să ămpuste doi iepuri dintr-o singură lovitură): cea a jurnalului și cea a sincerității an creația literară: "Devenit specie literară, jurnalul a decăzut de la sine. Rostul lui fusese să fie sincer și postum. Să nu fie ăliteratură. Devenit specie, a ăntălnit an schimb ceea ce ămi apare a se găsi an inima secolului douăzeci: pe omul desfăcut de iluziile lui. aNu mă inspiră decât spectacolul, sau ideea decăderiiă (313), spune Cioran". Așa să fie
Cioran pe fată si pe verso (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17463_a_18788]
-
adevărat una, se află în dorința subită și inexplicabilă a lui Eric de a se tunde în cartierul unde a copilărit, la un anumit frizer. Gestul în sine este banal, el însă dobândește proporții odiseice pentru acest Ulisse postmodern, postuman, postum. Întoarcerea în îndepărtata Ithaca a copilăriei presupune o călătorie obstaculată, periculoasă prin cosmopolisul ca metaforă a unei lumi fracturate, aflată întrun echilibru precar. Pe parcursul acestei călătorii, Eric pierde tot, soția, imperiul, reperele. La capătul drumului este demența circumstanț iată de
Apocalipsa cosmopolitană by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4249_a_5574]
-
a fost invitată de onoare. Viața unui învățător dintr-un sat din Pirinei pare să aibă resurse inepuizabile de a provoca uimire: falangist care îi înfruntă pe partizani și moare apărând Sfântul Sacrament în 1944 și se bucură de recunoaștere postumă în timpul dictaturii lui Franco, până când, după șase decenii, confesiunea descoperită întâmplător și adresată presupusei fiice dezvăluie faptul că a luptat în rândul partizanilor antifranchiști. Și surprizele nu se încheie, pentru că la început de mileniu III, alte dezvăluiri îl arată pe
Cele mai frumoase... by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7774_a_9099]
-
1928, apare o notiță cu ambiții de avanpremieră: „N° 16, de mâine, cuprinde o povestire inedită a decedatului URMUZ, prozatorul surprinzător de ciudat, ale căruia debuturi publicate de către T. Arghezi au provocat acum câțiva ani o emoție intelectuală semnificativă." Piesa, postumă, pe care o vindea anunțul e Algazy & Grummer, și ea apare, într-adevăr, duminică, 19 februarie, în numărul scris, vorba vine, de Urmuz și Arghezi. Scrisoarea primului către al doilea, însoțind ieșirea în lume a prozei, era veche din 1922
Doi coțcari by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6183_a_7508]
-
-n viața ce veșnic nu moare". Scriu productiv și cinic în stilul proletcultist: Mihai Beniuc, Maria Banuș, Eugen Jebeleanu, Miron Radu Paraschivescu, Mihu Dragomir, Eugen Frunză, Veronica Porumbacu, Nina Cassian, A. E. Baconsky, Alexandru Andrițoiu și mulți, mulți alții, victime postume ale unui oportunism deșănțat. Nimic sau aproape nimic nu rezistă din poezia publicată până prin 1960, nici un volum întreg, numai poeme izolate, cum ar fi Moartea căprioarei de Nicolae Labiș și, eventual, ceva din poezia lui Geo Dumitrescu, un poet supraevaluat
Literatura oportunistă (II) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8310_a_9635]
-
vedere (douăzeci și trei la număr, printre care și România), ale interferențelor cu alte domenii (antropologie, psihiatrie, literatură etc.), ale cazurilor clasice, prezentări ample ale celor 23 de volume publicate de Freud între 1891 și 1938 și a 2 volume postume, o cronologie cu evenimentele majore ale psihanalizei - și multe altele. Proiectul este deosebit de ambițios - realizarea pe măsură: aproape 1100 de pagini în ediția românească - și mai ales o complexitate care face din acest volum un instrument indispensabil de lucru și
Opțiuni terminologice by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/15342_a_16667]
-
ultimul zvâcnet trezit de cuțit inimii deja neînstare să mai bată. Proza lui Bonciu, ręveur solitaire, speriat de lume ca un prunc de visele rele, e un jurnal de bacanale și de iubiri mediumnice pentru fetițe-femei, dăruite, în sfîrșit, amantului postum. Experiențe de toată mîna, din cele care se spun și, mai ales, dintre acelea ascunse sub pietatea gustului burghez trec, în carte, de la unii la alții, urmînd două fire: traiul la comun, vag promiscuu, instilat cu poezia "manejului", și căile
Kinderscenen by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11763_a_13088]
-
entuziasmul din jurul apariției acestei culegeri de povestiri. Ambele, în fond, întinse exerciții de relectură, reveniri proaspete într-un spațiu deja cunoscut. , numai că încă o dată. Iată - editorial și emoțional totodată - legitatea care dictează orizontul de așteptare al unei asemenea cărți postume. Chiar de la un text la altul, deși fără prea deranjante redundanțe, ea se păstrează perfect și proliferează măsurat. Schema, supusă unei analize brute, e oarecum simplă, centrată aproape muzeal în jurul câte unui obiect intim (nu neapărat indecent) proiectat în amintiri
Același Sorin Stoica by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9073_a_10398]
-
Arghezi, la un Ion Barbu, precum și influența peisagiului și peisagiștilor asupra poeziei contemporane române - despre Lirica noastră de azi, vezi Gândirea, nr. 10/1938. Editorial vorbind, completarea volumului din 1936 cu eseuri, conferințe din anii următori tipăririi cărții și chiar postume (Spiritul mediteranean a văzut lumina tiparului în 1946), reprezintă un act de clară necesitate, în duhul cel mai ordonat al autorului însuși miraculos înțeles și urmat de către editoarea sa. Vorbitor de mai multe limbi de mare circulație și lector neobosit
Ion Pillat ex cathedra by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13063_a_14388]
-
perspectiva dinamică a anului 1919. Nu am găsit nici o informare dacă ediția are în vedere includerea jurnalului. Fragmente din el au fost publicate de Constandina Brezu: Ion Vinea. Pagini din "jurnal personal", în "Jurnalul literar", decembrie 1995 și Un jurnal postum Ion Vinea, în "România Literară", decembrie 1962, (acesta citat în volum). În notă introductiva la textul din "Jurnalul literar", Singurătatea poetului, Constandina Brezu arată că acest capitol neștiut, "ar ajuta la micșorarea părții de legendă ce a însoțit imaginea publică
Literatura si evenimente by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14772_a_16097]
-
Voronca lui Sașa Pană, care îl face să apară în ediție bilingvă, în '73, la Cartea Românească. Voronca, acela din prefața prietenului, e orice, numai un dezamăgit nu. Probabil că nu se purta, și nu se cădea, într-un portret postum cu citate din Lenin. Însă crezul lui Voronca, și al lor, stă între rînduri: "niciodată mijlocia". Iar fericirea, lucru știut, e comună și, întrucîtva, banală. O utopie dulceagă, și greu de suportat, se anunță în locul deznădejdii, care i-a îngăduit
Literatura moare rîzînd by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9596_a_10921]
-
grupate în capitolul generic cântece sociale. Excepții fericite au făcut colecția lui G. Dem. Teodorescu, Poezii populare române (1885), care are câteva texte ale arestaților, aceea a lui Petru Bilțiu Dăncuș, de la sfârșitul secolului al XIXlea, Colecțiune de hori..., apărută postum, în 1970, aceea a Elenei Niculiță-Voronca, Datinele și credințele poporului român (1903), cu două texte ale închisorii, Bela Bártók, Rumanian Folk Musik (Haga, 1975), care cuprinde Jail Song (cântece de temniță) și aceea a lui I. Oprișan, Folclor din Moldova
Folclorul detenției by Iordan Datcu () [Corola-journal/Journalistic/8126_a_9451]
-
la lucru „harapnicul pamfletului arghezian” (p. 58). Alternând elogiile lirice și morale la adresa călugărițelor cu sarcasmele pedepsitoare la adresa dușmanilor și a persecutorilor, Petre Pandrea reconstituie extraordinarul fenomen social dezvoltat în jurul Mănăstirii Vladimirești într-un memorial ce face o răzbunătoare dreptate postumă. Petre Pandrea ar fi vrut să facă literatură din cazul excepțional al dramei Mănăstirii Vladimirești, o „carte patetică despre Romeo și Julieta la mănăstire” (p. 227). Probabil că e mai bine că nu a făcut-o. A rămas un martor
Justițiar cu orice risc by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/13215_a_14540]
-
un prieten, pe când era plecat în străinătate, și de aceea au fost incluse în sumar și câteva traduceri -, alteori se dă la fund sau, pur și simplu, nu se mai poate apăra în nici un fel (cazul lui Nae Ionescu acuzat postum). Unele acuzații sunt străvezii (cazul Lucian Blaga) sau de-a dreptul mincinoase (cazul I. L. Caragiale), alte limpezi ca lumina zilei (cazurile Al. Piru, Eugen Barbu, Ion Gheorghe). De regulă, tot ce era de spus s-a spus la momentul respectiv
Cui îi e frică de plagiat? by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12128_a_13453]
-
2013 se află fostul coleg republican al lui Obama în Senat, Richard Lugar, și fostul director al redacției Washington Post (WP), Ben Bradlee, celebru pentru rolul pe care l-a jucat în scandalul Watergate. Decorația va fi remisă cu titlu postum astronautului Sally Ride și senatorului din Hawaii, Daniel Inouye, un erou al celui de al Doilea Război Mondial, potrivit președinției.
Obama îi va decora pe Bill Clinton şi Oprah Winfrey by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/55602_a_56927]
-
probabil, enunțuri precum: "puțin îmi pasă și de cititori. Dacă vor să citească, n-au decât"; lui îi aparține cartea și e firesc să fie îngrijorat de soarta ei: Cuminte ar fi, îmi spun, să fac din toate astea caiete postume...". Titlul cărții trimite la Trei într-o barcă de Jerome K. Jerome. Livius Ciocârlie parodiază dialogurile interminabile din cartea britanicului efectul fiind, în fond, acelasi: într-o vreme de răgaz, de vacanță, fiecare personaj are impresia că muncește prea mult
O plimbare cu galera by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/18002_a_19327]
-
un jurnal al lui Eugen Barbu. Și o face și acum tot fără a ne spune despre el altceva decât că este inedit. Nici cine l-a încredințat redacției nu aflăm, nici dacă autorul a lăsat vreo vorbă în legătură cu destinul postum al notelor sale intime. Necesarele, după noi, adnotări redacționale lipsesc. Să înțeleagă fiecare cititor ce vrea și ce-i place. Să ia, eventual, drept bune și adevărate spusele despre unul sau altul ale pătimașului autor al Groapei. Și, măcar de
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10711_a_12036]
-
că din această situație dramatică numai Dumnezeu, în care până de curând nu crezuse, îl mai poate salva. Dar Dumnezeu nu-l ajută în viața pământească, în prezentul trăit cu disperare. Păcătosului nu-i rămâne decât să spere în mântuirea postumă. Căci nu există mântuire decât în viața de apoi.n
Din carnetul unui critic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/6576_a_7901]
-
Cît vă mîngîie acest gen de recunoaștere? - Da, sînt invitat cîteodată, în unele orașe ale țării, în semn de "recunoaștere". Dar nu vă ascund că, în pofida bunăvoinței amfitrionilor cărora le mulțumesc din inimă, ele au pentru mine un gust cumva postum, gustul celui ce, vorba lui Caragiale, referitoare la o analoagă situație, "începe să trăiască după ce a murit". La ce să mă mai aștept? Ce s-ar mai putea repara? Viața, în miezurile ei palpitînde, în frăgezimile ei chemătoare, în fascinantele
GHEORGHE GRIGURCU: "La judecata de apoi a literaților, nădăjduiesc să fiu sancționat cu precădere ca poet" by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/8077_a_9402]
-
peste un milion de dolari, donați apoi în acțiuni caritabile. În SUA, grupul colaborează cu Ochestra de Jazz New Orleans pentru înființarea de cluburi muzicale „after school” și pentru a hrăni copii săraci. Banii au fost obținuți din vânzările albumului postum „Lioness: Hidden Treasures”, precum și a cărții „Amy, My Daughter”, publicată în această vară. „Adevărul este că nu ar fi trebuit să am motiv să fi scris cartea”, mărturisea tatăl artistei. Tot în memoria artistei se va organiza anul acesta prima
Un an fără Amy Winehouse - VIDEO by Cernamoriț Ana () [Corola-journal/Journalistic/73457_a_74782]
-
sunt însușiri unice. Formal, Francesco Totti e căpitanul echipei. De facto, e un general aflat pe un teren de bătălie complicat, în interiorul căruia găsește mereu soluții și adeseori drumul spre victorie. Într-un eseu din 2006, republicat recent în volumul postum Both Flesh and Not (Hamish Hamilton, 2012), genialul scriitor american dispărut mult prea devreme, David Foster Wallace, analizează cariera și stilul de joc ale tenismenului Roger Federer (Wallace a participat, în adolescență, la circuitele profesioniste de tenis din Statele Unite). Concluzia
Totti by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3755_a_5080]