1,633 matches
-
n-au dat glas acestor gânduri. De câte ori nu m-am învinuit pe mine privindu-i cum mă urmează tăcuți, fără urmă de zâmbet și din ce în ce mai scumpi la vorbă! Cu sufletul greu, ne-am urcat la bordul unei corăbii mici și prăpădite din golful Barcelonei. În ziua aceea o ploaie de gheață cădea peste mare. A două zi de la plecare, o furtună ne-a azvârlit în golful Saint Tropez din Franța. Locuitorii acestui orășel s-au arătat uimiți, căci era prima oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
lui se înalță mai presus de Agag, și împărăția lui ajunge puternică. 8. Dumnezeu l-a scos din Egipt. Tăria lui este ca a bivolului pentru el. El nimicește neamurile care se ridică împotriva lui, le sfarmă oasele, și le prăpădește cu săgețile lui. 9. Îndoaie genunchii, se culcă întocmai ca un leu, ca o leoaică: Cine-l va scula? Binecuvîntat să fie oricine te va binecuvînta și blestemat să fie oricine te va blestema!" 10. Balac s-a aprins de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
ce cade cu fața la pămînt și ai cărui ochi sunt deschiși: 17. "Îl văd, dar nu acum, Îl privesc, dar nu de aproape. O stea răsare din Iacov, un toiag de cîrmuire se ridică din Israel. El străpunge laturile Moabului și prăpădește pe toți copiii lui Set. 18. Se face stăpîn pe Edom. Se face stăpîn pe Seir, vrăjmașii lui. Israel face fapte mari. 19. Cel ce se naște din Iacov domnește ca stăpînitor și pierde pe cei ce scapă din cetăți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
în cort pe lădițe cu muniții drept scaune și urmărim pe hărți mișcările trupelor noastre și ne facem planurile cum o să iernăm la Kabrowka <lectură aproximativă a acestui toponim> peste Nipru unde se zvonește că vom fi trimise. Kabrowka, oraș prăpădit de război în care nu mai există un geam întreg la case, și unde începuse o iarnă ca în Siberia. Potezul nostru sanitar este trimis la Kabrowka să ridice 16 răniți din corpul expediționar. La întoarcere are pană la unul
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
Brutari locuiau cu chirie patru studenți, toți din Râmnicu-Vâlcea, și anume, Ion Iancovescu, Grigore Golescu**, Costică Vlădescu, fratele fostului jude instructor și avocat Nicu Vlădescu și Ion Zografos. Zografos era liberal după tată. Grigore Golescu și Vlădescu nu se prea prăpădeau cu firea după politică, iar Ion Iancovescu era un conservator fanatic care, pe vremea aceea, începea să fie maiorescian. Eram bun prieten cu acest quator și, de multe ori, petreceam în strada Brutari, casă primitoare cu 2 odăi și piano
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
fără frecvență. Mama ne-a crescut cu dragoste de carte, în cinste, corectitudine și cu respect față de oameni. În 1987, din vina unor medici de la Spitalul din Bălți, mama s-a stins din viață. A fost ucis tata, s-a prăpădit și mama. A murit și fratele ei mai mare Vasili, ofițer în armata română la Cotul Donului. Rudele mamei după tată au fost deportați în Siberia. Când m-am căsătorit cu Sergiu, mama și bunica l-au iubit mult ca
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Vitalia Vangheli-Pavlicenco () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1706]
-
de limitate ale lumii. Cu câțiva ani în urmă unii "aburitori" din preajmă l-au îndemnat pe Cezar Ivănescu să candideze la șefia Uniunii Scriitorilor, punându-l în postura de perdant sigur, aruncându-l în dispute sterile, în timp ce "galeria" se prăpădea de râs, își fabrica anecdote, avea "material" pentru bârfă...! Mare parte, ajunsă la urne, nici nu l-a votat! Cezar Ivănescu era un om de o singurătate înfiorătoare. I-o simțeai, chiar atunci când poetul se situa în mijlocul unei lumi fremătătoare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
7 km pe jos, dus și întors prin noroaie, în cizme de cauciuc, din Târgu Lăpuș, unde stătea în gazdă, apoi s-a mutat și a locuit singură într-o cămară părăginită a școlii și mai părăginite, din acel sat "prăpădit între dealurile Țării Lăpușului". Mă durea atât de mult singurătatea ei și am luat-o să cânte cu mine la câteva mari spectacole ale Cenaclului Flacăra, inventasem un instrument nou, din clopoței acordați, cumpărați din târg, eu cântam vocal, ea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
pierde, departe-n zarea-albastră / Și-opreștete la poarta cu tei, la casa mea / Și ia-mă și pe mine și du-mă pân¢ la ea. Dar uite... drum de fulger, o stea s-a și desprins / Și dincolo de punte s-a prăpădit, s-a stins... / Și celelalte stele zămbesc, nici nu le pasă, / Că una dintre ele s-a prăpădit deacasă...” (Mihai Horodnic, Fragment din „File de poveste”, IV, 1, 1 februarie 1929, p. 2); „Cu tata alături, în carul cu boi
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
și du-mă pân¢ la ea. Dar uite... drum de fulger, o stea s-a și desprins / Și dincolo de punte s-a prăpădit, s-a stins... / Și celelalte stele zămbesc, nici nu le pasă, / Că una dintre ele s-a prăpădit deacasă...” (Mihai Horodnic, Fragment din „File de poveste”, IV, 1, 1 februarie 1929, p. 2); „Cu tata alături, în carul cu boi / Ieșiam dimineața pe poartă la noi / Și drumul năvalnic, făcea cotituri / Până departe în zări de păduri / Și
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
în proiect un robot care nu poate dansa twist cu o fată frumoasă și nici tango cu o femeie senzuală. Ca și Heyerdahl, vă voi ține la curent cu tot ce voi păți. Oricum, 21 de turiști olandezi s-au prăpădit căzând cu autobuzul în râul belgian Meuse. În clipele catastrofei nu s-a auzit nici un strigăt. Rien - precizează radioul francez. Au murit ca-n timpul somnului, noaptea, de inimă. Nici un țipăt de groază, nici o exclamație. Moartea le-a luat piuitul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
nu am mai putut mânca zile întregi și am intrat la ideea de cancer, lipsa poftei de mâncare fiind, pentru mintea mea, un simptom al bolii necruțătoare. Tovarășii mei mă îndemnau să pun ceva în gură, că „altfel iar te prăpădești” (criticul devenise grijuliu cu mine...) - îmi era clar, văzându-i cum se delectează cu bucatele rusești, că nu le pot dezvălui ce gând mă bate și, oricum, nu ar fi fost impresionați; am luat deci ca alibi dezgustul meu față de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
i se propuneau „bis”-uri, ca unui Richter, după un recital Bach. Kaminska amestecă surâzând bilețelele și anunță: Șalom Alehem; zice, într-un alt ritm, o schiță scurtă la care sala, brusc destinsă din evlavia cu care ascultase Cehov, se prăpădi de râs; mai scoase un bilet - Mark Twain, îl „execută” într-o veselie de presto vivace, după care am înțeles - din mișcarea și aplauzele sălii - că le mulțumea și era vremea unui koneț. Într-o tăcere la fel de rapid instalată, într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
locală de atletism a poliției dorea o sponsorizare. „Mă simt foarte rău, aici, în patul meu cald, când cele mai bune prietene ale mele cine știe pe unde rătăcesc, chinuindu-se prin vânt și furtună sau poate chiar s-au prăpădit.“ Jurnalul Annei Frank, 19 noiembrie 1942 „Mă întreb mereu dacă nu ar fi fost mai bine să nu ne fi ascuns, să fi murit și să nu fim nevoiți să trăim calvarul acesta.“ Jurnalul Annei Frank, 26 mai 1944 15tc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
acea carte despre care viața poate spune: Îmi aparține!” Marțial 235. „Nu se cheamă bogăție mai mare ceea ce se pierde. Numai comoara minții, a sufletului tău, câștigată prin citirile tale, este adevărata bogăție, căci ea nu se pierde, nu se prăpădește niciodată.” Leonardo Da Vinci 236. „Pe un autor îl exprimă mai bine operele decât portretele lui.” Ben Jonson 237. „Unii împănează cărțile lor slabe cu grăsimea din lucrările altora.” Robert Burton 238. „Citind, împrospătăm memoria, înlocuind ce se pierde. Platon
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
mai leneșă a râului. Clienții se simțeau acolo liniștiți și în siguranță, deși niciodată nu se aflaseră mai în pericol. Pajiștea din fața cabanei era mereu expusă inundațiilor, zona era vizitată de lupi, iar ultimii douăzeci de ani cinci incendii izbucniseră, prăpădind camerele, toaleta exterioară și, din păcate, renumitul alambic al lui Ellis. În caz de urgență, singura cale de scăpare o reprezenta râul. Jina nu revenise încă din plimbare când Irene s-a așezat pe un scaun verde, din plastic, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
mă tem, acuma totuna-i. Mă rog, cum fac toți evreii de pe lumea asta, să plouă la Ierusalim... Familiei Weisz i s-a repartizat o locuință la Ashdod, pe țărmul Mediteranei. Pe bătrîn l-a toropit căldura sudului, s-a prăpădit În vreo doi ani. Scăpase din două războaie mon diale, din primul fără un picior, iar din al doilea, cu Aus chwitzul șuierîndu-i pe la urechi. A lovit Însă din plin același Auschwitz În cea dintîi familie a lui. Klári și
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
a crezut: „GÎndești acum, i-a spus ghicitorul, gîndești că la bătrînețe te va ține feciorul dumitale cel mare, Silviu. Află că nu Silviu te va ține, ci Valeriu. Mai află că ai să trăiești 82 de ani.“ Silviu se prăpădise de cîțiva ani cînd Îmi erau povestite toate astea, răpus de un atac de cord, iar Valeriu Își adusese părinții deocamdată În casa statului, la Rătești, apoi avea să-i ia la Satu Mare, unde moșu’ Ștefan a și murit la
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
pentru că toți dolarii au curs afară, iar domnii s-au apucat a rîde și a bate-n palme. Ba cu toții, vreo patru, au scos bani din portofele și i-au dat basului ca să-l despăgubească de prostia femeii care-i prăpădise moara. — Flory, tăți Îs ai tăi! o zîs atunci basu’. Io n-am vrut a strica nimic, domnule, s-a pus Floare pe plîns cu lacrimi grele, nici un rău n-am vrut a face! — Nu-i nici un bai, o grăit
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Pesta. De aici i-au preluat călăuzele pentru un drum de o lună de zile cu căruțele. Apa nepotabilă din pustă i-a făcut pe mulți să-și cheltuie florinii pe bere și pe vin, pe alții Însă i-a prăpădit de-a dreptul. Cei rămași au fost așezați În satele părăsite de iobagii din comitatele Carei și Sătmar. Bucuroși cei ce dădeau peste o cocioabă pustie la fața locu lui, fiindcă alții se vedeau nevoiți a Înjgheba un adă post
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
trufie, ci pentru că limba asta se potrivea mai bine cu clopurile mici și cu hainele domnești de pe ele. Toate bune și În rînduială pînă În primăvara anului următor, cînd portăreii și-au adus din nou aminte de Pomean. Bătrînul, primarul prăpădit de inimă rea, ar mai fi avut destul de plătit, casa și bunurile lui scoase la mezat n-ar fi acoperit toate datoriile către bănci. Curtea fiului său s-a umplut iarăși de oameni de-ai legii, de jandarmi de la oraș
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
candoarea unui elev din clasele primare. Steaua care face cu ochiul sau piatra care își trage gluga pe creștet par imagini desprinse dintr-o compunere școlară. În volum există și o personificare simpatică: aceea a unui microb: „Un microb se prăpădește de râs/ stând picior peste nevăzut picior.“ Este vorba, probabil, de un microb care tocmai a citit cartea lui Ștefan Aurel Drăgan. Tuturor le merge bine... Mircea V.N. Drilea a publicat (probabil pe banii săi) un roman de 480 de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
de pe drumuri pe blândul și încrezătorul nostru cartof! Și să te întinzi tu peste straturile lui! — Ha, ha. Visuri de zarzavat smintit are mărarul. Și nebuni sunt și cei care se căznesc să-l creadă întreg la minte! Se va prăpădi de râs cartoful meu drag când va afla cu ce urzeli umblă sărmanul și rătăcitorul pătrunjel. Ha, ha.“ Sute de asemenea scene, avându-i ca protagoniști pe reprezentanții florei și faunei, sunt relatate de autor conștiincios, minuțios și plicticos, fără ca
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
planetă magnifică. Dar nu se făcea totul ca să devină intolerabil locuitul aici, o colaborare neconștientă a tuturor sufletelor răspândind nebunie și otravă? Ca să ne evacueze? Nu Într-atât aspirație faustiană, se gândi domnul Sammler, cât o strategie de pârjolit holdele. Prăpădește tot, și cu ce mai rămâne moartea? Pângărește, și apoi fugi spre fericirea uitării. Sau zbughește-o spre alte lumi. Recunoscu după aceste gânduri că se pregătea să-l Întâlnească pe Govinda Lal. Era posibil să discute asemenea chestiuni. Doctorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
putea s-o oprească, ci fiindcă acea sete de libertate, de aventură, de inteligență, de fericire și de nebunie era chiar viața ei. Aceea devenise normalitatea ei. Multe femei de vârsta ei aveau demult case și copii. Casa ei se prăpădise odată cu moartea logofătului Litovoi, iar cea de la Albești fusese de două ori incendiată. Acum, Însă, Erina simțea că ceva s-a schimbat. Se produseseră minuni la care nimeni nu s-ar fi așteptat. Cea mai mare era Întoarcerea lui Ștefănel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]