2,893 matches
-
-s cam slabe șireturile la ghete. Și nu luam covrig, luam șireturi. Mama ne spălase lenjeria de pat și de corp: două cearceafuri de pat și două de plapumă, două cămăși de zi și două de noapte, două izmene, trei prosoape (unul pentru baie), două șervețele pentru masă, patru batiste, patru perechi de ciorapi (două subțiri, două de lână), două pulovere (unul subțire, altul gros pentru iarnă), plapuma și salteaua, o căciulă de noapte, cascheta de la uniformă și o căciulă de
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
i-a schițat un zâmbet. Când băieții i-au turnat pe cap încă o gamelă de apă ca să-l limpezească, ridicându-se în picioare și primind una din cămășile noastre curate și un chilot, confecționat nițel cam strâmb, dintr-un prosop, parcă era alt om și-a zis: „Vă mulțumesc, măi copii!”. Copiii și-au cerut scuze pentru maniera în care au procedat, dar el i-a oprit și, suindu-se la locul lui pe prici, ajutat de cei tineri, căci
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
strigat amenințător Ivănică, închizând ușa. Ne-am repezit toți. Copiii i-au luat în primire, ridicându-i pe prici și acordându-le primul ajutor: comprese cu apă rece, însoțite de murmurul rugăciunii: „Și ne iartă nouă... precum și noi iertăm...”. Batistele, prosoapele, poalele cămășilor se înfășurau în jurul picioarelor, feselor, brațelor și capetelor. În șoaptă, fiecare era întrebat cine este. Cu zâmbet trist și cu un gest care voia să arate nimicnicia vieții pământești, cel întrebat își spunea numele: Mircea Vulcănescu, Alexandru Constant
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
ne-au aruncat în mijlocul hrubei și ușa iar a gemut sub zăvoare. Nu ne puteam ridica. Abia mișcam mâinile sau capetele. Câte 2-3 frați s-au repezit la noi, ne-au spălat cum au putut; și-au rupt cămășile și prosoapele și au făcut comprese pentru trupurile noastre însângerate și tumefiate. Se făcuse liniște ca la o depunere în mormânt. De pe priciul de sus, unde maiorul Ene îl îngrijea pe căpitan, se auzeau sughițuri de plâns înăbușit. Trei zile, dimineața la
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
dintre noi și căutau prin confidențe personale să-și facă loc în sufletul fiecăruia, să-i câștige încrederea, adăugând vorbelor și gesturi de bună voință. Te invitau cu amabilitate să te folosești de pătura lor, de papucii de lemn, de prosopul lor etc. Câțiva însă se fereau să vorbească sau să primească atențiile lor; printr-un anumit fel de a privi voiau să te pună în gardă de un eventual pericol. Fără să-i bruscăm, căci asaltul lor era în special
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
juca foarte bine rolul leșinatului. L-am stropit cu apă și l-am frecționat pe tâmple, pe ceafă, pe piept, apoi repede am alergat la Fetecău, operând cu disperare aceleași mișcări. I-am rugat pe cei din cameră să agite prosoapele pentru o mai bună ventilație. Astfel, alergând de la unul la altul, după câteva minute, i-am readus la viață. Milițianul se uita mirat pe vizetă. M-am întors spre el și i-am mulțumit reverențios. Mă, zice el cu ton
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
neastâmpărat, cu o geană albă și cu cealaltă neagră, având în jur de 50 de ani. Era tipul evreului din caricaturile ziarelor de scândal din anii ‘30. Așa cum era regulamentul atunci, avea, ca toți deținuții care intrau în cameră, un prosop sau batistă, o bucată de pătură, ciorapi și bocanci. După ce ușa s-a închis, s-a oprit în mijlocul camerei și, ca și cum ne-ar fi cunoscut pe toți de mult timp, se oprea cu privirea asupra fiecăruia, strigând: Da, te cunosc
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
momentele critice. În timpul perchezițiilor n-o ascundeam. Aveam credință că Ea se apără singură și mă apără și pe mine. Așa se întâmpla. Când îmi venea rândul să fiu percheziționat, eram dezbrăcați și la pielea goală; hainele și lenjeria, batistele, prosoapele și orice îmi aparținea erau pipăite la toate încheieturile și cusăturile și aproape totdeauna tăiate și descusute; organismul ne era cercetat și în gură și sub limbă și în urechi și sub unghii și unde trebuia și unde nu trebuia
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
răceală, Năsăud, Subcarpații în domuri, urcăm spre izvoare ale vieții și țîșnesc pe cale tot mai mulți copii, Răstignirea cît un stat de om la porți, troiță în mijlocul tablei de fîn, în fața bisericii de lemn INRI în roșu, în galben aura, prosopul în jurul coapselor albastru, Ilva Mică presărînd toponime ca alte lanțuri semiotice, principalul din minima oscilație, ține șirul văii tot mai strînse, straturi geologice cutate, unghiul frînt dintr-una mase negre mișcate în sus, colțuri stîncoase antropice mai curînd, la înființarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
tuns la piele, rupe-o și pe ungurește cu femeia, baticul negru nu se mai oprește, ceva legat de hram, motor, două autobuze plecate, șoferul din Republica Moldova se spală pe dinți lîngă camion, marșarier la punerea pe drum, basarabeanul scutură prosopul, se șterge, spre centru Protopopiatul 3 Sighet, zebră, firma cosmică SC "Lunița" SRL, ca și numele farmaciei "Saranda. Parafarmacie", ținută de mînă la colț de stradă, prea încruntată stăteai, răspunde tot cu limba scoasă, colț cu Pintea Viteazul, policlinica municipală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
este cazul. * „Îmi place cum ți-ai aranjat lucrurile. Camera arată mult mai bine decât înainte.” * „Argumentul tău e foarte bun, pentru că nimeni nu s-a supărat. A fost o dovadă reală de diplomație.” * „ Cineva și-a amintit să agațe prosoapele în cuier, în baie. Excelent!” * „ Îmi place cum ai grijă de cărți. Ești într-adevăr responsabil.” Indiferent de comportamentul pe care-l au, toți copiii sunt buni. Trebuie acordată atenție atitudinilor lor pozitive. E bine ca părinții să le comunice
COMUNICAREA PROFESOR, ELEV, FAMILIE ÎN CONTEXTUL SOCIAL ACTUAL by IOANA PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/657_a_1272]
-
mai bine în țest!), usturoi crud, oțet sau zeamă de lămâie. Indigestie - luați 7-8 boabe de piper într-o lingură cu vin. Migrenă - se bat 3 albușuri cu un pic de șofran și se aplică pe frunte. Vărsături - muiați un prosop în apă proaspătă, stoarceți-l și aplicați-l pe gâtul bolnavului. Vărsăturile vor înceta. Cistită - se bea zilnic infuzia a 10 boabe de porumb într-un litru de apă. Inflamația vezicii dispare în câteva zile. Diaree (și dizenterie) - decoct de
51 Sfaturi înţelepte pentru a fi cât mai sănătoși cât mai voioși și cât mai…frumoși by Ecaterina Grunichevici () [Corola-publishinghouse/Science/760_a_1582]
-
începutul ploii, ci după un timp când atmosfera s-a purificat, sau din zăpadă foarte curată), sunt foarte indicate. După ce spălați fața cu această apă, nu o ștergeți, lăsați-o să se usuce, eventual doar o tamponați ușor cu un prosop. Veți realiza o foarte bună hidratare. în același scop, nu pregetați să stați în ploaie, cu fața în sus. Stropii care cad vă vor face, în plus, un masaj binefăcător. Frecați fața cu mălai sau tărâțe de grâu de 2
51 Sfaturi înţelepte pentru a fi cât mai sănătoși cât mai voioși și cât mai…frumoși by Ecaterina Grunichevici () [Corola-publishinghouse/Science/760_a_1582]
-
măsline, un pic de lămâie, usturoi, va fi delicioasă. Cum se face germinarea? Puneți seara într-un vas de sticlă o lingură de semințe netratate chimic și bine spălate, la alegere; acoperiți-le bine cu apă și apoi cu un prosop sau un tifon curat. Puneți totul la întuneric. Dimineața scurgeți și clătiți bine semințele. Repetați operațiunea dimineața și seara. Apa scursă e indicată pentru udarea florilor. Semințele pot fi consumate după 2-3 până la 5-6 zile (în funcție de temperatură și după preferință
51 Sfaturi înţelepte pentru a fi cât mai sănătoși cât mai voioși și cât mai…frumoși by Ecaterina Grunichevici () [Corola-publishinghouse/Science/760_a_1582]
-
care a împroșcat stânca lucitoare de la picioarele mele. După o clipă l-am urmat, cu răsuflarea tăiată de răceala apei, dar, după câteva momente, am început să mă încălzesc și să mă avânt. Servitorul meu Opian venise să ne aducă prosoape. Părea să se fi retras discret, dar îl vedeam trăgând cu ochiul de după o stâncă, urmărind performanța lui Titus. Băiatul, desigur cu puțină ostentație, înota ca un delfin, grațios, jucăuș, o formă curbă fulgerând apa, săgetând-o alb, oferind subite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
mâinile și cu degetele de la picioare, își înălță cu ușurință trupul gol din năvala valurilor care se zvârleau înainte și îndărăt. Se cațără, se legănă pe creasta stâncii și se așeză gâfâind. — Titus, dragul meu băiat, îmbracă-te repede, uite prosopul. Se supuse, măsurându-mă din priviri. Ce s-a întâmplat? Plecăm undeva? — Nu. Dar mi-e teamă că taică-t\u ar putea să se ivească dintr-un moment în altul. — Ca s-o caute pe mama. Da, cred că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
pietrele astea? Un soi de desen pe care l-a făcut cineva. Parcă ești mai suplă. — Am slăbit. Oh, Charles, iubitule... te simți bine? De ce nu m-aș simți? — Mă rog, am întrebat așa... Am intrat în bucătărie. — Uite un prosop. Nu aveam de gând s-o întreb despre versiunea vulgară, impertinentă și falsificată pe care i-o oferise, probabil, Gilbert în scrisoarea lui. Gândul la felul în care îi va fi povestit întreaga istorie m-ar fi chinuit chiar dacă n-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
-se întruna asupra drumului celui mai bun, scăpându-mă din mâini și lovindu-mă de stânci. În cele din urmă, m-au adus în bucătărie și, cu o indescriptibilă neîndemânare, mi-au tras hainele de pe mine, m-au burdușit cu prosoape, m-au îmbrăcat cu alte haine și au început să discute dacă să-mi dea supă, coniac, aspirine... Când le-a venit în sfârșit strălucita ideea de a aprinde focul, n-au putut găsi lemne uscate, n-au putut găsi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
luat inima în dinți ca să-l traversez. Cum am putut fi salvat din puțul acela adânc cu pereții netezi, din apa aceea feroce? Stâncile începuseră să fumege în soare, de parcă de pretutindeni izbucniseră izvoare termale. Ne-am așezat pe niște prosoape aduse de înțeleptul Titus din bucătărie, și așternute pe o stâncă de unde se vedea Golful Raven, nu departe de cea pe care stătusem cu James. Marea, deși părea clamă pentru că fusese atât de lustruită și frecată de ploaie, se afla
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Boieriu din Făgăraș, doctor în științe economice. Erau oameni pregătiți. Și printre noi erau băgați și deținuți de drept comun, ca să prindă câte ceva. Și printre ei era un țigan, nu-mi mai amintesc numele lui... Și avea pe gât un prosop... Și deși n-avusesem discuții cu el până atunci, când a văzut că mă duce acolo, a pus prosopul lui pe gât la mine... Și m-a băgat în camera aia neagră... După ce închidea, trebuia să vină să mă ia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
comun, ca să prindă câte ceva. Și printre ei era un țigan, nu-mi mai amintesc numele lui... Și avea pe gât un prosop... Și deși n-avusesem discuții cu el până atunci, când a văzut că mă duce acolo, a pus prosopul lui pe gât la mine... Și m-a băgat în camera aia neagră... După ce închidea, trebuia să vină să mă ia în primire, la bătaie. Țiganul care mi-a dat prosopul a știut probabil asta. Și tot el m-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
când a văzut că mă duce acolo, a pus prosopul lui pe gât la mine... Și m-a băgat în camera aia neagră... După ce închidea, trebuia să vină să mă ia în primire, la bătaie. Țiganul care mi-a dat prosopul a știut probabil asta. Și tot el m-a salvat, că fiind prieten din libertate cu Iamandi, i-o fi spus ceva, că a deschis ăla ușa și a început să mă înjure: Hai, treci la cameră! Ai scăpat, te-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
aia a fost Crăciun. Crăciun a fost cel mai dur. De la Aiud v-ați și eliberat? Nu... Am stat la Aiud pe celular până în primăvara lui ’57 când mă văd strigat și să-mi iau bagajele, o legăturică cu un prosop ceva, dacă mai aveai, și m-a dus la gară. Și am cerut să mă pună în lanțuri... E destul de incomod să fii pus în lanțuri, dar ești mai sigur, că așa nu te acuză că ai vrut să evadezi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
că ne scotea câte o dată în fiecare zi, pe pervazele ferestrei am văzut vreo zece ace cu gămălie și le-am luat și le-am dus în celulă. Voiam să fac sistemul de pârghii cu ele... Am scos ață din prosop, aveam paie în saltea, și legam ața și, dom’ne, așa pârghie mi-o ieșit... și așa de frumos le manevram acolo... Nu m-o mai interesat nici paznicul de-afară, nu m-o mai interesat absolut nimic... Ei, lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
mai greu fiindcă nu ne dădea mâncare decât ca să supraviețuim... Atât. În ce consta mâncarea? Dimineața ne dădea un sfert de pâine la zece persoane. Aveam niște linguri ascuțite cu care tăiam pâinea în zece bucățele, le puneam pe un prosop și astăzi luam eu primu’ bucata de pâine, care n-avea mai mult de 50 de grame, iar a doua zi luam ultimul... Cel care lua ultimul avea dreptul să ia și firimiturile... Duceam o foame cumplită... Seara ne dădea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]