1,344 matches
-
la intrarea dinspre camera Kâf, dădea spre o baie și o toaletă, iar la capătul îndepărtat al ei se găseau încăperile mici și sărăcăcioase ale Prepelicarului. Ea își avea propria ușă spre lumea de afară, așa cum se cade pentru o servitoare. Acum Prepelicarul se retrăgea, îndreptându-se spre mica ei carapace. Vultur-în-Zbor strigă în urma ei: — Unde e Grimus? Așteaptă, îi spuse ea și închise ușa. Indianul auzi sunetul scos de un zăvor închis. Zgomote. Un șir de zgomote neobișnuite și tulburătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
subțire și ascuțită se simțea nesiguranța Vulturului subsumat dinăuntrul lui, a celui de-al doilea eu, care protesta. El nu își alesese această moarte. Flann O’Toole a spus: — Unde-ți este mașinăria, domnule Grimus? Ai ținut-o ascunsă de servitoarea ta, asta știm sigur. Dar de noi n-o s-o ascunzi. Grimus n-a spus nimic. — Cale-Bătută, a spus O’Toole, încearcă să-l convingi pe domnul să discute cu noi. Câteva momente mai târziu, când Grimus avea deja nasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
acum Încrezător că eroarea aceasta absurdă avea să fie curînd Îndreptată.) Unde au avut loc crimele astea? — În Estrella de Mar. La vila familiei Hollinger. Și cine erau victimele? — Domnul Hollinger, nevasta lui și nepoata lor. De asemenea, o tînără servitoare și secretarul. — E o nebunie, am decretat, luîndu-i servietele din mîini Înainte de-a mai apuca să le cîntărească din nou. De ce-ar vrea Frank să-i omoare? Lasă-mă să mă văd cu el. O să nege. — Nu, domnule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
goliciune plăcută, iar camerele erau În continuare acele spații albe pline de promisiuni pe care le savurasem la prima vizită. După ce mi-am lăsat valizele În dormitor, m-am plimbat pe la etaj și am intrat puțin În dormitorul proiectat pentru servitoare. L-am privit de la fereastră pe Sanger, care stătea În vîrful dealului său și se uita sumbru la oglinda neclintită a apei, ținînd În mîini cămașa de noapte. Lumina care cădea asupra complexului de bungalouri, nemaifiind reflectată de stropii iscați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
în care pregătea un eftar și plângea, încercând să se roage. Într-o zi, Caryan a văzut-o cu Sebas într-o mașină sau doar ei i s-a părut că o vede. S-a întors acasă încălzită, ca o servitoare când șterpelise, însă vina i-a trecut în scurt timp. A simțit că plutea cum plutise când Armin s-a mișcat prima oară în pântecele ei de gravidă și a presimțit un băiat. Acum Sebas locuia în ea toată, ca
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
se adunau sus în odăile întunecoase toți cei de-l slujiseră. Nu-l blestema nimeni. Crescuse negustori. Îi aduceau daruri, picau cu nevestele, petreceau. Se uita Stere. Mai avea și el puțin. Îi dăduse mustața. Duminica umbla în Cișmigiu după servitoare. La plecare, după încheierea socotelilor, îi spusese: - Și dacă mai ai vreo nevoie vreodată, știi unde mă găsești. Nevoia se ivise mai devreme decât crezuse. După nuntă, ridicase prăvălia cea nouă și cam isprăvise banii. I-ar fi trebuit vreo
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
lui, cu șuții și cu fetele din Cuțarida, cu calfe și cu curve... Nu se uita nimeni cum bagi bulca-n gură. Saloanele erau luminate de lămpi cu gaz și puteai să joci la ziuă cum voiai - și pe dușumele. Servitoarele nu se supărau dacă le înghionteai pe afară. Se dusese timpul lui! Se ridicau altfel de hoți, mai spălați, mai deștepți. Trase cu ochiul la Nicu-Piele. Nici lui nu-i ședea bucățica-n gât. Parcă-l înțepa cineva în spate
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
de postav. Nici nu se uitau. Nu erau de nasul lor asemenea cățele lățoase! Privirile animalelor sătule treceau peste capul mândru al câinelui lui Gogu, care pândea ceasuri întregi în fața grilajului cenușiu. Ce le-ar mai fi scărmănat jigodia! Ieșeau servitoarele stăpânilor și îi alungau cu pietroaie. Ceata fugea schelălăind. Asta era vara. 210 Când începeau ploile, se îmblînzeau și își găseau loc prin magazii. Iarna tremurau sub porți și se jigăreau de nemmcare. Mai înfuleca vreunul câte o halcă de
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
a dreptul numele lui Hazel, dar la cine altcineva s-ar fi putut referi? În afară de ea și Hazel nu mai exista altă femeie în distribuția Casei păpușilor, decât dacă o puneai la socoteală pe cea care juca rolul insignifiant al servitoarei sau doicii, cine-o fi fost ea. Pentru prima oară în experiența mea, am văzut-o pe Hazel reacționând cu forță. Părea pur și simplu consternată. Ce a spus Helen? întrebă ea, nevenindu-i să creadă. Am făcut un gest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
aprigă și cu folos a vorbelor decât un hotel - mai vine unul, mai pleacă altul, o gustărică, o băuturică, o parolă, voie bună, antren, aia-aia... N-a trecut foarte mult timp până când, prin micuța localitate, umbrele abatelui și ale servitoarei și moștenitoarei sale prind să circule cu insistență. Ca să sporească misterul, Întreprinzătorul hotelier răspândește cu hărnicie felurite zvonuri, care de care mai incitante pentru mințile avide de senzațional ale trecătorilor prin locanta sa. Și ca să vedeți până unde poate merge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
unei femei În vârstă, care locuiește aici singură de aproape treizeci de ani, de când stăpânul casei, fostul preot al așezării, Bérenger Saunière, trecuse În lumea celor drepți. Bătrâna se numește Marie Dénarnaud, bate spre 70 de ani, Îi fusese abatelui servitoare și concubină, iar de la moartea lui trăia retrasă, având cu consătenii săi relații mai mult decât distante. Această Întâmplare măruntă avea să fie preludiul unui șir de evenimente incredibile, al căror ecou, Încă, nu s-a stins cu totul. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
pă cap de român. Da’ p-ormă? Cine să te mai ajute, că veneau și ei la război?“. A prevăzut dezastrul și a intervenit rapid, cât încă nu se luase vreo decizie ireparabilă. A vorbit cu cine trebuia. Printr-o servitoare a Lupeascăi, i-a trimis un bilet personal regelui Carol al II-lea. I l-a strecurat femeia când i-a adus cafeaua suveranului, într-o după-amiază de marți, chiar în grădina Lupeascăi, „la vila aia, de-o avea gard
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
jur, revoltîndu-se Împotriva blîndeții cu care celelalte femei - inclusiv mama sau sora ei - acceptau să se transforme În proprietatea privată a soților lor, supuse și resemnate să joace un rol care nu-l depășea cu mult pe acela al unor servitoare aparținînd unor stăpîni adeseori tiranici, mitocani, bețivi și brutali. Mama ei, o andaluză inteligentă și delicată, trebuise să suporte, resemnată, trufia și despotismul lui don Álvaro, un soț inflexibil, căruia Îi fusese de-ajuns, cu toate acestea, „dezonoarea” fiicei sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
spuse soția, Când îmi sare muștarul, Și ce vei face dacă el nu va putea să rezolve problema, Pleacă cu geamantanul în mână și calabalâcul în spate, Împreună cu cel al apărării, Exact, Nu poți să demiți miniștri ca și cum ar fi servitoare, Sunt servitoare, Da, dar după aceea nu vei avea altă soluție decât să pui pe altele, Asta e o chestiune la care trebuie să mă gândesc cu calm, Să gândești, ce, Prefer să nu vorbesc despre asta acum, Sunt soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Când îmi sare muștarul, Și ce vei face dacă el nu va putea să rezolve problema, Pleacă cu geamantanul în mână și calabalâcul în spate, Împreună cu cel al apărării, Exact, Nu poți să demiți miniștri ca și cum ar fi servitoare, Sunt servitoare, Da, dar după aceea nu vei avea altă soluție decât să pui pe altele, Asta e o chestiune la care trebuie să mă gândesc cu calm, Să gândești, ce, Prefer să nu vorbesc despre asta acum, Sunt soția ta, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
aur, dacă un sprijin numai moral ar avea greutate, codul, acceptat în mod liber, al obligațiilor conjugale elementare, la capitolul ajutor reciproc, impunea să se scoale imediat și să se ducă să pregătească cu propriile sale mâini, fără să cheme servitoarea, un ceai reconfortant cu garnitura sa corespunzătoare de fursecuri, cu toate acestea, disprețuită, frustrată, cu voluptatea care se trezea, deja complet vlăguită, se întoarse pe partea cealaltă și închise ochii cu putere, cu ușoara speranță că somnul încă mai era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
sticla. Începură să vină oamenii, care-l priveau bănuitori, apoi stația se umplu, așa că bețivul plecă cu coada-ntre picioare, dintr-odată foarte umil. Ca toți nemernicii, era foarte curajos cu cei slabi. Victimele lui predilecte erau copiii și tinerele servitoare. Un nor de ciori umplu cerul de negreală și croncănit, parcă scârțâia văzduhul. Nicu se întoarse iar la groapă și evaluă dezastrul. Se simțea aproape ca la înmormântarea bunicii, când, la 7 ani împliniți, cu toate că-l durea, țipase și plânsese
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
De mii de ani, bietul om se zbuciumă, precum măgarul lui Buridan, între gălețile de bogăție și cele de ... fericire. Kitsch-ul este teritoriul pitoresc al vidului. Tumorile sufletești pot fi mai grave decât cele ale creierului. Colaboraționism adică obiceiul servitoarelor de a se culca cu stăpânii. Unor valori le cresc treptat prefixele non și pseudo. Simt că umblă cineva încălțat prin visele mele. Scriitorii mediocrii nu pot supraviețui decât în parodiile altora. Nesupus pasiunii ori presiunii, omul nu este capabil
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
descuindu-se. Atunci repede trag capacul bazinului, ca să nu mai vadă concitadinii cu ce mă ocup eu în timpul liber. Cineva de-al casei nu putea fi, pentru că stăpânii reveneau la domiciliu numai după orele trei și tot atunci venea și servitoarea, cu care, se vorbea în oraș, secretarul o înșela pe nevastă-sa. Era o servitoare pe cinste. Dacă se mai și îmbrăca la patru ace, ar fi putut concura cu cele de la Holywood. Aceasta n-avea ce căuta în gospodăria
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
ocup eu în timpul liber. Cineva de-al casei nu putea fi, pentru că stăpânii reveneau la domiciliu numai după orele trei și tot atunci venea și servitoarea, cu care, se vorbea în oraș, secretarul o înșela pe nevastă-sa. Era o servitoare pe cinste. Dacă se mai și îmbrăca la patru ace, ar fi putut concura cu cele de la Holywood. Aceasta n-avea ce căuta în gospodăria familiei K., înainte de masă, nu numai pentru că nu avea ce face, dar pentru că și ea
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
pe cinste. Dacă se mai și îmbrăca la patru ace, ar fi putut concura cu cele de la Holywood. Aceasta n-avea ce căuta în gospodăria familiei K., înainte de masă, nu numai pentru că nu avea ce face, dar pentru că și ea, servitoarea, avea serviciul ei: era femeie de serviciu la Romplast. Convins că servitoarea n-avea cum să apară la acea oră și nici copiii, înainte de a trage capacul bazinului, mă mai uit încă o dată din ușa șopronului unde se afla bazinul
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
putut concura cu cele de la Holywood. Aceasta n-avea ce căuta în gospodăria familiei K., înainte de masă, nu numai pentru că nu avea ce face, dar pentru că și ea, servitoarea, avea serviciul ei: era femeie de serviciu la Romplast. Convins că servitoarea n-avea cum să apară la acea oră și nici copiii, înainte de a trage capacul bazinului, mă mai uit încă o dată din ușa șopronului unde se afla bazinul, spre portiță, ca să mi fac totuși o imagine despre cel care cutează
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
În versuri: „Porumbița ta micuță Îți transmite dor, drăguță“ sau „Îmi e gândul plin de dor și-i atât de iubitor“. — De ce face asta? Întrebă Ninici. — Îi este teamă că ar putea lua În pat cu el pe una din servitoare. E convinsă că dacă primește telegrama ei, s-ar căi chiar În momentul respectiv. Funcționarul de la mesagerie chicoti. — Și, desigur, partea caraghioasă este că el nici măcar nu se uită la servitoare. Înclinațiile lui merg În bat cu totul altă direcție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
putea lua În pat cu el pe una din servitoare. E convinsă că dacă primește telegrama ei, s-ar căi chiar În momentul respectiv. Funcționarul de la mesagerie chicoti. — Și, desigur, partea caraghioasă este că el nici măcar nu se uită la servitoare. Înclinațiile lui merg În bat cu totul altă direcție. Dar de unde să știe ea? — Cât pariați, domnilor? spuse Lukici și-i scrută cu atenție, iar ei puseră monede de aramă pe două din teancurile de cărți de joc. Apoi Lukici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
din nou, ca și cum ar fi vorba de un orgasm gigantic pe care și-ar putea permite să-l prelungească după plac. Și apoi, revenind la colibă, indianca era acolo cu masa gata; îndepărtată și tăcută, umbră care nu deranjează niciodată, servitoare pe care nu trebuia să o plătească, femeie care nu avea nevoie de explicații. Și cărțile. Și hamacul. Și o absolută, perfectă, infinită senzație de libertate. Apoi, într-o dimineață, s-a ivit pe neașteptate, ca întotdeauna, născut parcă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]