4,231 matches
-
să iei de aici tava de ceai? Alex turnă în ceainic restul de ceai din ceașca ei, așa cum făcea întotdeauna, pentru ca Ruby să poată folosi aceeași ceașcă fără să mai trebuiască s-o spele. Ruby făcu câțiva pași și luă tava cu serviciul de ceai, ținând-o cu ușurință într-o singură mână. Am văzut din nou vulpea aceea. — Ți-am spus să nu mai vorbești despre vulpi. Ruby ieși din încăpere. Era o femeie înaltă și robustă, de aceeași înălțime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
părintele Bemard pe Brian și cât de gelos era Brian pe oamenii care izbuteau să-l câștige cu ușurință pe Adam, îl salută pe preot și îi servi în grabă lui Adam masa de seară, care îl aștepta pe o tavă. — Uite, Adam, mănâncă-ți cina și, apoi, repede la culcare, fără televizor în seara asta. Dumnezeule mare, ești muiat tot, ia un prosop... Adam și Zet se făcură nevăzuți. — E ora cinei, spuse părintele Bernard. Nu vreau să vă deranjez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să arăți și tu de șaisprezece ani? După ce familia Brian McCaffrey ieșise pe poarta din spate și Hattie intrase în camera de zi împreună cu „meditatorul“ ei, Pearl Scotney rămase singură. Așeză tarta „oferită din impuls“ a lui Gabriel pe o tavă de metal, își trase pardesiul pe umeri și ieși în grădină. Pajiștea de lângă casa Belmont, largă și presărată cu copaci, începea să se îngusteze în dreptul Papucului, ajungând până la o meandră de verde ce se pierdea în desișul de copaci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
noi, între noi, așa-i spunem papagalului matale! Poetul și cu Fratele se întorc amândoi în scaune, ca teleghidați, către colțul de la apus al sufrageriei, acolo unde se găsește o colivie gigantică, din aluminiu de aviație, pe rotile, înțesată cu tăvi, tăvițe, castronașe și jucărioare (întregi ori dezmembrate) și prevăzută și cu un mic balansoar aninat, ca un trapez. Pe podilă, un țintar de rahați choux à la crème, devoalează buna-creștere a păsării cazate între gratii, care evitase și ea, pe cât
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
stângi, bașca inele șerpuite de argint, pentru degetele mari, ale căror unghii lătărețe erau pictate identic cu cele ale restului degetelor plantare, cu un lac nediluat și mâlos, albăstrui-sângeriu, presărat din belșug cu paiete! În mâini, voluptuoasa matroană ducea o tavă argintie zincată, pe care se afla un pachet de țigări mentolate slim, nedesfăcut, pentru Șobolan. Păi, de ce-mi vii tu cu tava aia goală, fără pahare, făi, grăsuno? o șfichiuie Mariusache. Toanto! Afară...! Fugi cu ea, că ți-o
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
un lac nediluat și mâlos, albăstrui-sângeriu, presărat din belșug cu paiete! În mâini, voluptuoasa matroană ducea o tavă argintie zincată, pe care se afla un pachet de țigări mentolate slim, nedesfăcut, pentru Șobolan. Păi, de ce-mi vii tu cu tava aia goală, fără pahare, făi, grăsuno? o șfichiuie Mariusache. Toanto! Afară...! Fugi cu ea, că ți-o fac guler! Hai, hai, mută-ți silicoanele, că oamenilor ăstora li se usucă limbile și ceru'gurii, pân' la omușor! Mișcă din copane
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
eu și tata. Cartofii dulci sub stratul lor de ciuperci. Curcanul mare și maroniu. Pâinișoarele sunt înăuntrul unei învelitoare vătuite cusută în așa fel încât să semene cu o găină. Ca să scoți o pâinișoară, îi ridici aripile. Mai e și tava de cristal cu murături dulci și țelină umplută cu unt de arahide. Ce să-mi dăruiască? zice mama. Noua față de masă. E foarte frumoasă. Tata suspină și înfige un cuțit în curcan. — La-nceput nu trebuia să fie o față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
adevărată, numai că-i doar o vânzare de treizeci de minute. Aparatul de filmat sare la altă fată într-o rochie cu paiete, aceasta înaintează anevoie printre membrii unui public compus din vagabonzi și turiști din Midwest. De pe-o tavă argintie, fata oferă o selecție de tartine unui cuplu în cămăși hawaiiene identice care-și sărbătorește nunta de aur, dar cuplul și toți ceilalți, cu puloverele lor grele și colierele aparatelor de fotografiat, toți fixează ceva sus și la dreapta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
monitor. E straniu, oamenii se holbează la ei în monitor holbându-se la ei în monitor holbându-se la ei în monitor, iar și iar, cu totul blocați într-o buclă a realității care nu se sfârșește niciodată. Fata cu tava, ochii ei disperați au lentile de contact prea verzi și buzele îi sunt de-un roșu bogat dincolo de conturul normal al buzelor. Părul blond e des și strâns în creștet, așa încât umerii fetei nu par așa osoși. Tartinele pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
blond e des și strâns în creștet, așa încât umerii fetei nu par așa osoși. Tartinele pe care le tot flutură pe sub toate nasurile bătrâne sunt niște biscuiți pe bază de sifon, cu moțuri din produse secundare de carne. Fluturându-și tava, fata înaintează anevoie mai mult în tribuna publicului, cu ochii ei prea verzi și părul osos. Asta-i prietena mea cea mai bună, Evie Cottrell. Asta trebuie să fie Evie, pentru că iată-l pe Manus care-i vine în întâmpinare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
împleticește prin publicul din platou în rochia ei cu paiete implorând oamenii să-i mănânce produsele secundare de carne. Brandy schimbă canalul. Brandy schimbă canalul. Brandy schimbă canalul. Evie e peste tot după miezul nopții, oferind ceea ce are pe-o tavă argintie. Spectatorii din studio o ignoră, privindu-și propria imagine pe monitor, blocați în bucla de realitate în care se privesc pe ei înșiși cum se privesc pe ei înșiși, încercând, așa cum facem de fiecare dată când ne uităm în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
cînd Zero auzi o bubuitură ce cutremură asfaltul de sub tălpile sale, iar un fulger roșu lumină Întreaga piață. Grilajul smuls din țâțâni fu aruncat pe trotuar și, odată cu el, zburară afară bucăți de zid, pahare de carton, paie de plastic, tăvi de plastic, litere de plastic, casolete de plastic pentru mâncare de plastic - totul era din plastic acolo, Înăuntru, chiar și carnea, sau plăcinta cu mere, chiar și frigăruile din pui. Apoi izbucni incendiul. Zero alergă cu sufletul la gură spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
poată oferi un Împrumut sau altceva. ALĂTURĂ-TE ȘI TU FORȚELOR ARMATE. Armele. Uniformele. Drapelul. Marea familie a patriei. Sunt de partea lui. Mă judecă pe mine. Vor spune că sunt o isterică paranoică, o mamă denaturată. Le ofer pe tavă de argint un mod de a se descotorosi de mine. Vor ajunge să-i accepte recursurile. Antonio Îmi va lua copiii. Îmi va lua totul. — Curaj doamnă, spuse Înțelegător sergentul. Acum sunteți În siguranță. Vă aduc un pahar de apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
flasci și de chei, au femei tinere și drăguțe. Dar nu sunt nici măcar cât degetul mic al nevestei mele. O, Emma, Emma, Emma. Antonio izbi un balon cu pumnul, trimițându-l drept În ospătar - care se clătină, aproape să scape tava - și apoi se Îndreptă spre doamna Fioravanti. — Ați sosit! exclamă Maja fericită că-l vede, căci asta Însemna că petrecerea se sfârșise. — Unde e Kevin? răspunse Antonio, scuturând fără vlagă mânuța ei albă acoperită cu inele Încrustate cu pietre de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
să compenseze umilințele Înjositoare pe care i le servise fără ca măcar să-și dea seama - În clipa aceasta nici nu mai exista, era doar un obstacol: o grămăjoară de oase care se interpuneau Între el și fiul lui. Privirea lui survolă tăvile pline de tartine, de felii de pizza, de sandvișuri. Toate astea pentru o grădiniță de copii. Ce risipă. — Trebuie să plecăm imediat, Îi răspunse - când trecu pe lângă ea, Îl izbi mirosul parfumului ei costisitor. Femeie inhibată și curvă ca toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
o spună. Acum. În fața acestor doamne aranjate și atât de bine educate. Doamna Fioravanti o merita. Ce mutră ar fi făcut. Ce umilință. Ce satisfacție, ce revanșă. Dar și-ar fi pierdut doar timpul. Se strecură printre ospătarii care susțineau tăvi de argint, evită un măscărici ce continua să sufle balonașe de săpun și apoi trecu pe lângă un băiețel Înlăcrimat cu un balon dezumflat, În urma lui. În salonul alăturat, niște pitici În haine de costum și cravată Încercuiau un clovn al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
luându-se la pumni cu baloanele care veneau Înspre el, interceptând fără milă ultimele baloane de săpun care pluteau deasupra capului său. O pereche de stele lucioase căzute de cine știe unde formau o ghirlandă ciudată pe haina lui. Luase de pe o tavă un pahar ce conținea un lichid roz-aprins, și rotea o umbreluță de hârtie Între buze. Era singurul bărbat din salon - Înalt, musculos și bronzat Între toate acele doamne pline de bijuterii. Doamnele Îl priveau, iar În timp ce dezbăteau problema ce hotel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
n-aveam ce-o să mă-ntrebe. La chestii din astea de viață o mai întorc din vorbă. Am oareșce cunoștințe de comunicare. M-am temut că o să mă încurce cu teste de cultură generală. Îmi și închipuiam preotul cu o tavă de bilete. Și, la ieșire, discuții: „Ție ce ți-a căzut?“ „Versetul cutare din Deuteronom!“ „Nasol!“ „Da’ ție?“ „Pe mine m-a ajutat Dumnezeu. Mi-au căzut primele cărți din Facerea... Câte ceva despre Facere tre’ să știi, măcar așa din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
unei anxietăți generale era de fapt o dorință ascunsă de a primi iertarea. Sus, copiii dispăruseră în camerele lor, iar Richard făcea cafea în bucătărie. Sheba și cu mine ne-am dus în living și imediat Richard a venit cu tava de cafea. A făcut un întreg circ din asta - mimând o fanfară și cu șervetul pentru ceainic pe cap. Din asta și din felul exagerat în care Sheba i-a mulțumit, am tras concluzia că contribuția lui Richard la gospodărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
nu ne e foame. A urmat o altă pauză lungă. Apoi Sheba a strigat-o: — Mama, voiam să-ți spun, apreciez faptul că ai fost așa drăguță, cu toată situația asta. — Nu te prosti, a zis doamna Taylor, venind cu tava. Mă bucur că Polly e aici. Și Dumnezeu mi-e martor că știu cum e când copilul cuiva se hotărăște să urască pe acel cineva. Sheba și-a încrușișat brațele: Nu știam că Polly mă urăște. Doamna Taylor a pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Mă bucur că Polly e aici. Și Dumnezeu mi-e martor că știu cum e când copilul cuiva se hotărăște să urască pe acel cineva. Sheba și-a încrușișat brațele: Nu știam că Polly mă urăște. Doamna Taylor a pus tava pe masă. — O, draga mea, nu te supăra, a zis ea. Ia un biscuit. În mod evident nu ești persoana ei favorită în momentul ăsta. Polly trece printr-o criză tipică de adolescentă. Nu trebuie s-o iei personal. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
țipă Florin, Întreabă prințesa asta de aici ce sporturi facem noi? Box, la colțul blocului. Tare, bravo! Seara, ajungi cu ei În Ring și, oricît ar fi de proastă muzica, distracția e maximă. Te Întorci de la bar, ținîndu-te de o tavă plină cu pahare cu vermut și cu lichioruri colorate sintetic și cu niște ginuri cu tonic chioare, fentînd viermuiala generală de pe terasă. Și dai peste trei nemțoaice care Încă n-au pățit un agațament. How are you, girls? țipi la
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
a făcut o pană pe drum, ne spune administratorul fermei. Maistrul militar ne duce În oraș, ne lasă să ne facem de cap Într-o cofetărie, dacă tot ne-am deranjat să coborîm din unitate. Oferta e redusă. În afară de o tavă cu ecleruri (care transmit o senzație acută de călătorie În timp) și de cofetăreasa În vîrstă (la rîndul ei, e un fel de vestigiu avicol medieval, o găină foarte bătrînă), singurul lucru care pare cît de cît comestibil sînt un
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
uneori cu unele greșeli. Toți acei oameni, în seara aceea, aici, se învârteau ca pe un podium, dar ei, categoria lor, nu va fi niciodată pe scena istoriei decât decorativ, ca actorii care toată viața intră și ies cu o tavă și un șervet pe mână, în rest așteptând - fumând sau căscând - în culise fără vreo finalitate, unii din ei crezând, totuși, că vor fi chemați să joace în rolul lui Hamlet, măcar o dată, și că o asemenea zi va trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
pot să nu mărturisesc o emoție abia reținută, în care erau amestecate sumedenie de obișnuințe uitate, voci, gesturi, pomi înfloriți și desfrunziți în apropierea cerdacului, cafelele, ruladele care dispăreau luate de mâini grăbite, adolescente sau tinere, și altele apărând pe tăvi strălucitoare, ovale, buna dispoziție glumeață a învățătorului și peste toate, ca un abur, prezența nevăzută, stăruitoare a Anei; soțul ei îmi era absent, totul firesc deoarece nu viețuisem în prejma lui niciodată, pentru mine un necunoscut - era atunci totuși, prezent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]