1,745 matches
-
îi ignoră chemările fiindcă, în mijlocul atîtor alternative care ne-ar putea face fericiți - lumea nu se termină, în fond, cu nimic din cele pe care le pierdem - simțul nostru pentru nefericire funcționează, totuși, fără cusur: Inima e o vîrtelniță care toarce lîna roșie a sîngelui. O femeie se apleacă peste această vîrtelniță, o femeie se apleacă peste această inimă și privirile ei sînt războaiele pe care se țes covoare și brocarte. E în mine această inimă sau călătorește ca o lampă
Literatura moare rîzînd by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9596_a_10921]
-
Miclea, văr primar cu străbunicul Mitrofan. Tatăl ei, fost membru al fanfarei, bunicul care a cântat în corul satului și bunica prim-solistă în aceeași formație. Ea a fost un autentic talent, moștenit din generație în generație: cosea, împletea, cânta, torcea la fus și-i învăța pe cei de-o șchioapă datina și obiceiul strămoșesc, care nu trebuiau să piară. Apoi repetatele întruniri și confruntările într-ale cântatului cu corul din Chizătău, renumit și el în Banat, rămân amintiri ale generațiilor
Agenda2005-30-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/283992_a_285321]
-
să secerați; El vă dă izvoare și gârle ca să beți din ele când sunteți însetate, coline și munți ca să vă găsiți adăpost în ele arbori, înalți ca să vă faceți acolo cuiburile; și fiindcă nu știți nici să coaseți nici să toarceți, tot El vă procură vestmintele trebuincioase atât vouă cât și odraslelor voastre. Creatorul v-o fi iubind pe voi mult de tot, dacă vă face atâtea favoruri! Astfel, dragele mele surori, nu fiți ingrate, ci sărbătoriți neîncetat, aduceți laude Celui
Franciscanii by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13305_a_14630]
-
găunos al Brewerului, în șirurile înghesuite de case din cărămidă construite cu un secol în urmă, când marile fabrici, acum abandonate sau transformate în magazine, unde marfa se vinde la preț de producător, încă fumegau și fremătau pline de viață, torcând textile și turnând oțel, viața merge înainte la fel de vivace ca întotdeauna, deși într-o nuanță ceva mai întunecoasă. Îi place să șofeze pe aceste străzi. Cel puțin în aprilie, dau pe-afară de-o energie inocentă. Patru tineri negri cu
John Updike - Rabbit se odihnește () [Corola-journal/Journalistic/5309_a_6634]
-
ferestre largi să intre cât mai mult aer; privind, sufocat, acest jalnic cimitir textil de lepădături fără nume, fără formă, din care MAȘINA CICLON va sorbi tot praful, toată murdăria și din care încet, cu o neînchipuită trudă, se va toarce velina cea mai curată... știam, văzând aceasta, ce greu este marșul ei spre albul absolut. Nu-i o vorbă. Te aștepți să vezi ceva și mai alb decât neaua și ești gata să închizi ochii, orbit, dar proba purității desăvârșite
Hârtia rabdă orice, 1965 (din carnetul de reporter) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9610_a_10935]
-
rhythm & blues. Deși pare o lume închisă, adăpostind personaje pitorești, melancolizate de muzică și de alcool, localul acesta nu devine, totuși, un topos al poveștilor, cum sugerează Cristina Balinte, pe coperta a patra. Dialogurile nu se dezvoltă suficient pentru a toarce niște fire narative. Mai expandat este flashback- ul despre perioada de comentator sportiv la radio a lui Timi, însă el aparține mai degrabă supra-naratorului romanului. De aici se reține scena vizitei de lucru a securiștilor în apartamentul lui Septimius Ilarie
Rafinament fără explozie by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/4797_a_6122]
-
tovarășul, un anume Nemțoaica, ambiguu trupește, să îi fie un soi de scriptor. Kostas îi dictează propria viață, încercând să se salveze prin cuvânt. Kostas nu este condamnat de vreo justiție umană, ci de cea divină. Firul vieții lui este tors aproape în întregime. Abrupta dispariție a lui Kostas din finalul cărții nu justifică, însă, speranța reîntoarcerii și a reluării poveștii. Filele rămase în urma lui Kostas sunt fragmente ale unui întreg parțial eșuat, exerciții neconvingătoare de stimulare a interesului pentru ce
Un roman saturnian by Mihaela Mudure () [Corola-journal/Journalistic/4491_a_5816]
-
au fost cuvintele rostite înainte de a se întrerupe o clipă, ca să dea mîna cu mine, care îi eram prezentat de gazdă. Mi-a întins-o afabil, dar fără să mă ia în seamă, preocupat să își continue gîndul care se torcea cu repeziciune, impetuos" ( pp. 35-36). Cu emoția unui discipol care intră pentru prima oară în cabinetului magistrului adorat descrie Dan Ciachir prima sa participare la faimoasa serată muzicală a lui Iosif Sava. Toate detaliile acelui eveniment (inclusiv, escalada emoției din
Călătorii în lumea de ieri by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13865_a_15190]
-
onoare să finalizeze personal A.I. (Artificial Intelligence), proiectul mai vechi al lui Stanley Kubrick. Dar există și alte formule mai puțin ortodoxe de refolosire a materiei cinematografice, fie ea substanță narativă ori recuzită digitală. De unde foarte adesea senzația că bunicuța-cinema toarce același și același caier. Sau că se vizitează unul și același site ! Regizor și producător cu un verificat instinct comercial, Ivan Reitman (ceh naturalizat în Canada de la patru ani) afirmă deschis că este interesat de revizitarea clasicilor (plănuiește resuscitarea Panterei
Reciclări... by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15926_a_17251]
-
Ahile a fost ascuns de mama sa la Lycomede, regele Scyrosului, care avea o liotă de fete. Imbrăcat femeiește, cu fața unsă cu un strat gros de pomadă roz și cu părul ascuns sub un văl, Ahile a învățat să toarcă lâna. Acest episod hazliu din Iliada ne dă informații despre preocupările estetice ale grecilor. Din kosmętikę technę și kommotikę technę - arta înfrumusețării și arta fardului - n-a mai rămas azi decât cosmetica, termen care unește cele două sintagme și care
Dintre sute de parfumuri? by Diana Gradu () [Corola-journal/Journalistic/7772_a_9097]
-
Odesei/ Mai mult poet decît ostaș./ Cît de părăduită-i toamna/ Aici în marele oraș!". Și, tot în paragină, învie umbre. Umbre neputincioase, care nu asta au visat: "Mă întîlnesc în port cu Pușchin;/ Un secol în priviri și-a tors,/ Dar visele'n corăbii negre/ S'au dus și nu s'au mai întors." Nu e mare măiestrie literară în aceste însemnări la firul ierbii, prin care se mai preumblă, rătăciți, ici un Tolstoi, colo un Nietzsche. Mai curînd, acoperirea
Campania din Rusia by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7029_a_8354]
-
bine, amintindu-l chiar în Manoil: ,Cum o văzui, făcui planul de a mi-o face metresă. Am înțăles că ea nu are sângele rece al Șarlotei lui Werther, ce plânta curechi, nici virtutea Corneliei, căreia i se rosese degetele torcând la lână". Înrudirea dintre Manoil și Suferințele tânărului Werther a fost relevată, încă din epoca apariției romanului lui Dimitrie Bolintineanu, de către unul dintre primii noștri critici literari și comparatiști, Mauriciu Flügel, rămas necunoscut până acum, prin amplul articol ,Manoil" de
150 de ani de la apariția lui Manoil by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/11237_a_12562]
-
reproduce, de fapt, pe aceea a ediției Minerva din 1906. Volumul are la sfârșit un tabel de „cuvinte mai neobicinuite" alcătuit de Al. Vasiliu, învățător, și de G. T. Kirileanu. Pe copertă, un desen cu sugestii semănătoriste, cu o țărancă torcând și cu un flăcău cu plete care-i citește dintr-o carte. Ediția aceasta din Creangă a fost tipărită de vechea Editură Cartea Românească, aceea care a funcționat în imobilul de pe Calea Victoriei, de lângă Capșa, distrus de bombardamente în 1944. Invoc
O carte veche by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/6090_a_7415]
-
tulburătoare, cu care mă antrena în cele mai nostime activități. De dimineața până seara, îmi smulgea mii de zâmbete. Jocul ar fi continuat chiar și noaptea, dacă nu am fi obosit. Dar, odată ce îl vedeam îndreptându-se spre pat și torcând încetișor, înțelegeam că ziua aceea s-a încheiat. În prima zi, nu i-am permis să o zbughească afară. Nici acum nu sunt sigură, dar îmi imaginez că mi-era frică să pierd prietenia lui și, mai presus de orice
ALECART, nr. 11 by Elis Maruseac () [Corola-journal/Science/91729_a_92904]
-
fi vrut să se facă brusc liniște, să-mi pot auzi și dorul. Dar credeți că vreodată se întâmplă ce ne dorim? Ei bine, da! Spre seară, când mi-am spus că trebuie să mă întorc acasă, l-am găsit torcând morocănos pe scări. Ciufulit și murdar, m-am bucurat să-l revăd, deși nu știam cum s-o arăt. Tot el m-a scos din încurcătură, înfigându-și o gheruță în mine. Cu acest salut special, și-a făcut intrarea
ALECART, nr. 11 by Elis Maruseac () [Corola-journal/Science/91729_a_92904]
-
plătește cu vârful de unghie, cu firul de păr cu stropul de sânge frigul mă cunoaște mi-a făcut loc în rând mă îngheață îngheață și timpul vândut pe sub mână când voi ajunge în față la cântar voi vedea vânzătorul tors din lână moale rupt din loc în loc treizeci și doi Miros de mamă fum din foc de cărbuni se sting luminile și plouă mărunt alunec pe-o frunză mă opresc din cădere ea oricum nu-mi mai întinde mâna fac
POEZIE by Dana Ranga () [Corola-journal/Imaginative/13685_a_15010]
-
vorbe viața, cu tăceri Mi-am scris cu vorbe viața, cu tăceri. Nici răsfățat, nici ocolit de Parce. Din bun și rău n-a mai rămas ce stoarce și în desagi s-au adunat poveri. Abia m-ajunge vântul care toarce din freamătul pădurilor de ieri. Mi-am scris cu vorbe viața, cu tăceri. Nici răsfățat, nici ocolit de Parce. Și nu e drept ca vremea să mă-ncarce cu toamne și cu doamne și cu veri pământule care grăbit îmi
Poezie by Dinu Ianculescu () [Corola-journal/Imaginative/9288_a_10613]
-
imaginar nostalgic de rostirea poetică ce-și asumă un rol anamnetic, evocator și invocator totodată: „Mai lasă-mi, Doamne, măcar jarul de după deal, din asfințire,/ În vatra cerului, la cină, s-atârn ceaunul meu lunar/ Pe când păianjenul sub grindă își toarce firul lui subțire/ Din ce în ce mai fără noimă precât din ce în ce mai rar” (Rugăciune). Adesea, gândul efemerității propriei condiții se desenează în volute retractile, amăgitor și nestatornic ca însăși existența: „ca un bolid/ prin spații goale/ un gând perfid/ îmi dă târcoale// plutind prin
Caligrafiile memoriei by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4605_a_5930]
-
Adrian Rizeanu nu acceptă nici măcar în cele mai negre gânduri ale sale. Nu-l lasă pasiunea și dragostea pentru această meserie. Într-o zi obișnuită de muncă, în atelierul său se pot dărăci până la 300 kg lână și se pot toarce alte 150 kg din același material. Consideră că nu e vorba decât de o conjunctură nefavorabilă. Așteaptă să crească nivelul de trai, iar lumea să cumpere lână pentru împletit, multor femei plăcându-le să tricoteze. Între timp a reușit să
Agenda2003-26-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281184_a_282513]
-
mulți nepricepuți întinează meseria. Cu putere: "la tusea sfioasă a Poetului se ridică o voce de urs sau de focă." Scrisă într-un stil care-i va fi făcut, de bună seamă, livizi pe profesorii de literatură ai vremii, și torcînd subțire o ironie cum nu mai găsești (le dire, cît mai apăsat, voila le reve), îndreptarea lui Aderca are așezare de manual și stofă de manifest. Între altele, pentru eliberarea literaturii de calvarul utilizării ei după plac, care nici măcar nu
Manuale și manifeste by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8071_a_9396]
-
Ioana Ieronim Tezeu și Ariadna Iată firul promis - deșirat din vălul străvechi al casei firul în care m-am tors pe mine, țara toată și piatra pe care calc el te va duce la lumină, se spune din labirintul lăsat moștenire de bătrânii mei din propriul tău labirint. Ah, bucuria! jocul, teroarea de a ne afla față în față pe
Poezie by Ioana Ieronim () [Corola-journal/Imaginative/3855_a_5180]
-
din labirintul lăsat moștenire de bătrânii mei din propriul tău labirint. Ah, bucuria! jocul, teroarea de a ne afla față în față pe pragul Minotaurului tu și eu, oglindiți unul în celălalt la infinit. Iată ofranda în care m-am tors fără a o pricepe deplin lunecă din mâna mea caldă în mâna ta firul promis, aurul roșu mătăsos ca șarpele adormit neted ca orizontul ce se rotește în somn calea spre fiara înfometată și înapoi Ariadna spune M-ai rugat
Poezie by Ioana Ieronim () [Corola-journal/Imaginative/3855_a_5180]
-
totul lipsită de ifose, câutând verighetele părinților mei pe care aflasem trăgând cu urechea la sfatul unor guralive vecine că mama mamei le-ar fi aruncat legate strâns c-un fir aspru de cânepă (smuls de pe fusul pe care-l torcea) în groapa cu bălegar din spatele grajdului chiar în seara în care tata venise s-o cheme la nuntă mintea mea a umblat după ele noapte de noapte în toți anii adolescenței fără să-i pese de vârcolaci și mirosuri de
Poezie by Elena Ștefoi () [Corola-journal/Imaginative/6967_a_8292]
-
indiferență a respirației tale e suficientă odihnă alunecarea lacrimii în mîna ta o carte cum o casă nelocuită. Inima Inima părăsită de Lume scriind se regăsește și astfel se-ntoarce iarăși în Lume apoi se așează pe pat alături de tine toarce cum o pisică. Autumnală Din ce în ce mai frig afară o casă temătoare în care ți se usucă limba natală aidoma unui șirag de fructe puse la uscat un oracol te mîngîie pe furiș aidoma unui curent din geamul deschis uscînd cugetările ude
Poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/8981_a_10306]
-
controlate de câinii electrici Te faci că nu vezi nu auzi născocirile profunzimilor tale: specia se oglindește Graffiti lezează în plex binele public graffiti și vindeca graffiti e internetul frustraților Fragmente iluminări și asistentul meu Zoro motanul nocturn care-mi toarce subconștientul. Graffiti 2 Aud țipete Scrisorile de dragoste au ajuns la țintă și distrug. * Ne arde apă care-șI povestește râul. * Dintr-o vizuina mică Într-una mai mare Ies și eu cu gunoaiele menajere manuscrise ale cartofilor. Noi ne-
Poezii by Ovidiu Genaru () [Corola-journal/Imaginative/2451_a_3776]