2,992 matches
-
faptul că nu ținem pasul cu creșterea inflației, mai tăiem și din suma pe care cercetarea de bază o primește de la bugetul de stat. Această decizie nesocotește În mod periculos viitorul națiunii noastre și sunt În același timp preocupat și uimit de faptul că luăm asemenea decizii Într-un moment când elevii și studenții altor națiuni continuă să-i surclaseze pe ai noștri la matematică și științe, iar națiunile respective măresc constant finanțarea cercetării de bază. Nu avem nici o speranță să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
cursuri, vorbind despre potențialul grotesc al lumii pe dos în Evul Mediu, doamna profesoară mă întreabă direct, spunându-mi pe numele de familie, dacă îmi amintesc despre o astfel de imagine răsturnată în romanul lui Umberto Eco, Numele trandafirului. Eram uimită că își amintește de mine trecuseră trei ani! am înțeles că doamna profesoară are o memorie teribilă a chipurilor și a numelor. Am răspuns evocând câteva dintre temele lumii pe dos regăsite în roman. Doamna profesoară avea aceeași vigilență în
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
surd și orb: Un cântec fără arpă, o rază fără soare, Un murmur fără ape, e suflet fără corp, Dar înăuntru-i este o lume-ntinsă mare, Aevea-i pentru dânsul. Cum picături ce sorb Toate razele lumii într-un grăunte uimit , În el îs toate, dânsul e 'n toate ce-a gândit." (Povestea magului călător în stele) Nu altfel citește Gerard de Nerval interiorul bulgărului de lut cu "sâmburele" lumii: "Adonai așeză o scânteie imperceptibilă în centrul mulajului de pământ din
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
Matei Millo aflat, ca de obicei, în jenă financiară a lansat zvonul că ar fi murit; în aceste condiții, i s-a aprobat un ajutor de înmormântare pe care s-a prezentat personal să l ridice, adresându-se astfel funcționarului uimit care urma să-i achite suma de 2 000 de lei: „Vasăzică, ca să mă îngropați îmi dați bani, dar ca să trăiesc, nu. Apoi, amicul meu, treabă-i asta?“ Pornind de la această întâmplare marele actor a scris farsa Millo mort, Millo
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
110. Despărțiți în silabe cuvintele: ouăle, rouă, amândouă 111. Scrieți după dictare textul: Încă o dovadă Două prietene au pornit cu bicicleta la Bâtca Doamnei. Erau curioase să vadă ruinele descoperite. Pe timpul dacilor, acolo era o cetate puternică. Au rămas uimite. E încă o dovadă că suntem aici de peste două mii de ani. La înapoiere, au povestit tot ce au observat. 112. Transcrieți textul: Oana e mică. Noaptea doarme în patul ei curat. Stă cu Mioara. Ea o scoală. O coboară din
Primii paşi în lumea cuvintelor/ Auxiliar curricular pentru perioada preabecedară şi abecedară by Teodora Covrig () [Corola-publishinghouse/Science/697_a_980]
-
mai lungă sau mai scurtă (cel mai adesea o frază periodică, așa cum vom vedea în cap. 5). De exemplu, cele două "Fraze" de Rimbaud (Illuminations): T36 Cînd lumea se va reduce la o unică pădure neagră pentru cei patru ochi uimiți ai noștri, la o plajă pentru doi copilași credincioși, la o casă muzicală pentru simpatia noastră evidentă, atunci te voi găsi. (Rimbaud, trad. P. Solomon) T37 Am întins frînghii de la o clopotniță la alta; ghirlande de la o fereastră la alta
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
mizăm pe prezența implicită a sensului și pe materialitatea ritmică. În T36 și T37, paralelismele morfosintactice și ritmul ternar sprijinit pe sintaxă, alcătuiesc, dincolo de frontierele punctuației, întreaga poeticitate a acestei proze: T36 [...] la o unică pădure pentru cei patru ochi uimiți neagră ai noștri, - la o plajă pentru doi copilași credincioși, - la o casă pentru simpatia evidentă, [...] muzicală noastră T37 Am întins frînghii de la o clopotniță la alta; ghirlande de la o fereastră la alta; lanțuri de aur de la o stea la
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
deloc în apele mele, dar ce vrei, nu puteam să vorbesc în timp ce el cugeta, [f] pe scurt, așteptam. [g] Și, dintr-o dată, se întâmplă ceva extraordinar. Imaginează-ți că m-a întrebat nitam-nisam dacă vreau să-i spun ceva. [h] Uimit, normal că i-am răspuns că nu. [i] Îmi răspunse că așa se gândise și el. La o adică, n-am prea înțeles ce-a vrut să spună, dar nu mai are nicio importanță. [j] Atunci eu, nu poți spune
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
la ora actuală, cunoștințele chiar și a multor nespecialiști în domeniul plantelor medicinale și a substanțelor pe care acestea le conțin au ajuns să fie atât de profunde încât, deseori, ca farmacognost, adept convins al fitoterapiei, rămâi pur și simplu uimit. Desigur, aceste cunoștințe, datorită vastei literaturi de specialitate, dar și datorită informațiilor multiple din presă, se pot acumula cu mai multă ușurință. Pentru sănătatea publică, plantele medicinale reprezintă o rezervă încă insuficient exploatată, iar pentru industria de medicamente ea oferă
PENTRU SĂNĂTATEA MEDIULUI ÎNCONJURĂTOR by VLAD BEJAN, VICTOR BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91837_a_93173]
-
cri! cri! Cri! cri! cri! - Unde ești negriciosule? întreabă băiatul, auzind din nou căntecul cunoscut. - Aici, în crăpătura acestei scânduri pe care te pregătești tu s-o tai, ca să faci căsuțe pentru păsărele. - De unde știi tu ce fac eu? întreabă uimit Cosmin. - Te-am auzit când vorbeai cu tatăl tău. - Dar tu de ce ești aici? E deja noiembrie pe sfârșite și ar trebui să fii la adăpost, pentru că vine în curând iarna. Ai dreptate. Numai că astă-toamnă am nimerit între aceste
Prieteni de poveste. Teme de vacanţă. Limba română, clasa I by Cecilia Romila () [Corola-publishinghouse/Science/91492_a_92303]
-
se trezește pe o potecă din pădure, în fața unei fetițe frumoase, îmbrăcată în roșu, cu o căciuliță ciudată pe cap și cu un coșuleț în mână. O recunoaște imediat. E Scufița Roșie. Când o zarește pe Ștefana, aceasta se oprește uimită. O cercetează cu atenție și în cele din urmă întreabă: - Cine ești tu, ciudată făptură? - Sunt Ștefana, un copil, o fetiță ca și tine. - Ca mine? De când mă știu eu pe lumea asta n-am cunoscut nici un copil și nici o
Prieteni de poveste. Teme de vacanţă. Limba română, clasa I by Cecilia Romila () [Corola-publishinghouse/Science/91492_a_92303]
-
Ce bărbat nu a remarcat măcar o dată în fața iubitei lui cât de bine arată cutare top-model sau cutare cântăreață? Ce bărbat nu și-a auzit atunci prietena răspunzându-i: „Mă rog, este...”? În fine, ce bărbat nu a fost niciodată uimit să își vadă iubita extaziindu-se la vederea frumuseții „foarte ascunse” a unei actrițe din planul secund al unui serial televizat? Ei bine, dacă sunteți unul dintre acești bărbați, nu fiți surprinși, în primul rând nu este ceva conștient. În
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
minunații copii muzicali care, la Început, produc zgomot mare, și, la o anumită vârstă, dispar fără urme, deoarece nu au avut putința de a deveni artiști adevărați. Figura reprezintă pe băiatul Pohler, care actualmente este prezentat În orașele mari publicului uimit. Este un băiat puternic dezvoltat pentru vârsta sa, la care școala medicală nu a putut găsi nimic remarcabil, așa că ea stă Înaintea unei enigme. Știința expresiei figurii a Întrecut-o și În cazul acesta. Cu toate că ilustrația pentru noi nu este
Știința expresiei figurii sau Manualul unei noi diagnoze pentru cunoașterea stărilor de boală Întocmit pe baza cercetărilor și descoperirilor proprii de Louis Kuhne by Louis Kuhne () [Corola-publishinghouse/Science/842_a_1737]
-
din moment ce de fapt nu sunt îngrijorat, o să mă ud și e vară, așa că se poate înota până la mal și ce mai experiență strașnică! Dar experiența asta se termină tragic, moare acel membru al kibutzului și doi soldați, ăă...doi soldați? (uimit), doi elevi, doi colegi de clasă. Și aici mă văd pentru prima oară ca adult, după ce am fost împins în apă de câteva ori de prieteni, înțeleg că cineva se luptă pentru viața lui acolo, și nu se joacă „de-
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
și al Consiliului Popular Județean. 595 Redau cele 5 catrene de Ionel Geană, pentru redacția ziarului „Zori Noi” - Suceava: 1. FILANTROPIE 2. ZESTREA Unei harnice sătence Simțind că inima-i tresaltă De așa lucruri frumoase De mila care-l copleșea, Uimit, admiri în sinea ta: Pomană începu să dea... Parc-ar țese, parc-ar coase, Din mâna dreaptă, în cealaltă. Cu fir din frumusețea sa. 3. RENUME 4. COSMOGRAMA unui scriitor arivist pe marginea volumului „Existențe”, de Victoria Ana Tăușan Scriitor
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
-n mijlocul lor se adâncea o vale, o grădină de vale cu izvoare, în mijloc c-un lac și-n mijlocul lacului o insulă pe care stăteau în șiruri lungi stupii unei prisăci mari.E insula lui Euthanasius, gândi el uimit [...] (Eminescu: 2011, II, pp. 87-88). Spațiul eminescian este fundamental concentric (Cărtărescu: 2011, 58). Insula din Cezara reprezintă arhetipul concentricității (al "concen trizării" cărtăresciene), expresie a dorinței auctoriale de izolare, mai mult decât a personajului. Cercul se asociază coborârii (văii), într-
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
plus, proiecția este mecanismul psihic mobilizat când se pune problema investigării personalității, obiectul probelor proiective. Este suficient să amintim aici, spre a ne convinge, modul în care Rorschach evocă nașterea testului petei de cerneală. El a fost de-a dreptul uimit să citească în jurnalul unui discipol al lui Leonardo da Vinci modul în care autorul și-a surprins maestrul, într-o seară ploioasă, „stând în contemplare în fața unui perete pătat de umezeală. Da Vinci îi descrie o splendidă himeră cu
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
în vârful urechilor. Da, cred că el e. Suze mă privește iscoditor câteva clipe, apoi pare că a luat o hotărâre bruscă. Am înțeles, zice, lăsându-și whisky-ul jos. Mă duc să arunc buchetul. — Poftim? Mă uit la ea uimită. Suze, nu te prosti. Nu e încă momentul să-ți arunci buchetul. — Ba da! Îl arunc când vreau eu. — Dar trebuie să-l arunci când pleci în luna de miere! Nu-mi pasă, se încăpățânează Suze. Nu mai pot să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Elinor se scutură ușor, de parcă particulele de grăsime din lapte ar pluti prin aer și i-ar invada trupul. Ia o înghițitură de ceai, apoi se uită la ceas. Mi-e teamă că trebuie să plec. — Poftim? Mami ridică privirea, uimită. Deja? — Luke, ești bun să aduci mașina? — Imediat, spune Luke, golindu-și ceașca. — Poftim? Acum e rândul meu să rămân cu gura căscată. Luke, ce se întâmplă? — O duc pe mama la aeroport, zice Luke. — De ce? Nu poate să ia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
-mă spre terasă, și încep să cânte trâmbițele... sau trompetele... ce vrei tu... Te oprești în fața fântânii, îți aranjezi trena, faci niște poze. După care, orchestra filarmonică începe să cânte și pornești pe culoarul din mijloc... — Orchestra filarmonică? o îngân uimită. Am vorbit deja cu Filarmonica din New York, intervine Elinor. Au zis că își verifică programul turneelor și, dacă avem noroc... Filarmonica din New York? Măiculiță. — Mireasa de sâmbătă are șapte harpiști, zice domnul Ferguson. Și o soprană de la Metropolitan. Robyn și Elinor se uită una
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
avut un viitor strălucit. Pe când așa... Scutură din cap. Uite și tu cu ce te-ai mulțumit. Cu un serviciu care-ți place, cu partenerul care-ți place, cu o nuntă la Plaza... Cine ți-a zis de Plaza? spun uimită. — A, toată lumea cu care am vorbit nu mai știe altceva. Se pare că va fi ditamai evenimentul. — Ei... Ridic rușinată din umeri. Ce părere are mama ta, cred că e foarte încântată, nu? — Păi... îhm... Iau o gură de șampanie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
potrivit. — Sunt foarte onorat că v-ați gândit la mine, spune Michael. Asta, firește, în cazul în care nu vrei să vă căsătoresc chiar eu. A trecut ceva vreme, dar poate că totuși n-am uitat cuvintele... — Pe bune? zic uimită. Nu-mi spune că la bază ești preot! — Nu. Râde, dându-și capul pe spate. Dar, acum câțiva ani, niște prieteni de-ai mei m-au rugat să-i căsătoresc eu. Am tras niște sfori și mi-am luat autorizație
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
rog? răspunde bărbatul. Nu știu! Vrei să spui că eu sunt genul de persoană care își pune biscuiții pe farfurioare bej, Marie? O, Doamne, trebuie să încetez să mai trag cu urechea. Mă uit iar la ecran și mă opresc uimită. Am ajuns la locul în care poți vedea listele, ca să știi ce să le cumperi mirilor. Tocmai vreau să apăs pe „Șterge“ și să revin, când mă opresc. Ar fi destul de cool să văd ce și-au ales alții, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
în care mă sărută, îmi strânge ușor mâna. — Luke a venit deja, îmi spune în timp ce traversăm holul. Ce pantofi frumoși! Sunt noi? — Ăă, adevărul e că da, sunt noi. Mersi! Nu mă pot opri să nu mă holbez la ea uimită. Elinor nu mi-a făcut în viața ei nici un compliment. Nici măcar o dată. — Ai mai slăbit, sau mi se pare mie? adaugă. Îți stă foarte bine. Sunt atât de șocată că mă opresc în loc, exact în pragul ușii, apoi mă grăbesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
-mi mai admir un pic rochia. E clar, lupta se va da între asta și cea de la Vera Wang. Și poate cea de la Tracy Connop. Între una dintre astea trei, clar. Când ajung iar la raionul de reduceri, mă opresc uimită. Danny stă lângă un raft cu bluze, și degetele lui se plimbă pe una dintre ele. Ce naiba face aici? Tocmai vreau să-l strig și să-l întreb dacă nu vrea să vină să-i arăt rochia și pe urmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]