34,694 matches
-
cap mare, granitic, osos. Avea un bot imens, gros, cu colți puternici. Ochii galbeni aveau o privire cercetătoare, fixă, hipnotică. Avea o culoare neagră, o nuanță murdară, prăfoasă, cu părul scurt, ca peria. Câinele răspundea la numele de Sasha.” În umbra iubirilor secrete Editura PERPESSICIUS - BUCUREȘTI Câteva secunde nesfârșite, dl Pandrea Emilian simți că plutește ca-ntr-un coșmar, apoi ascensorul se zdrobi de fundația clădirii... Iata cum este descris asasinul: Când coborî, omul purta niște haine comune, banalizate: o pereche
CRONICA MARGINEANU SERBAN de IOAN LILĂ în ediţia nr. 285 din 12 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Cronica_margineanu_serban.html [Corola-blog/BlogPost/356244_a_357573]
-
de bani pierdute de pe urma “Porcului”, se punea problema unui anumit respect. Iată că autorul a avut intuiții geniale. Păi, fără respect, În fine, se ridică ușor cortina, doar de un colț, pentru a ne lămuri cu privire la ceea ce se petrece în umbra iubirilor secrete: Deaconu Vergilius “Porcu'” se bâțâia înnebunit deasupra ultimei sale “achiziții” sentimentale. Irina Rodica Botea îl ținea în brațe, șoptindu-i pasional la ureche: - Acum! Toată!!! Așa!! Vergilius se mișca din ce în ce mai repede, cuprins de o fericire febrilă. Plăcerea violentă
CRONICA MARGINEANU SERBAN de IOAN LILĂ în ediţia nr. 285 din 12 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Cronica_margineanu_serban.html [Corola-blog/BlogPost/356244_a_357573]
-
Poeme > Rasfrangere > CÂND TOAMNE... Autor: Valentina Becart Publicat în: Ediția nr. 1004 din 30 septembrie 2013 Toate Articolele Autorului Când toamne se răresc în vis când visul pâlpâie abia tresar la gândul c-am ucis menirea mea norocul... Zadarnic caut umbre în copacii goi și-n frunzele jelite doar de ploi o oază... zadarnic... Când toamne se răresc în gând și gândul pâlpâie abia mă-ntunec blând - că-n urma mea cresc noi lăstari pe-același drum spinos... Când toamne umbre
CÂND TOAMNE... de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1004 din 30 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Cand_toamne_valentina_becart_1380570618.html [Corola-blog/BlogPost/365123_a_366452]
-
umbre în copacii goi și-n frunzele jelite doar de ploi o oază... zadarnic... Când toamne se răresc în gând și gândul pâlpâie abia mă-ntunec blând - că-n urma mea cresc noi lăstari pe-același drum spinos... Când toamne umbre, ploi, menirea și norocul vor fi ucise... pământul temniță va deveni cu ușile deschise, deschise... din ciclul ( poeme becartiene) 12 oct. 2010 Referință Bibliografică: Când toamne... Valentina Becart : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1004, Anul III, 30 septembrie 2013
CÂND TOAMNE... de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1004 din 30 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Cand_toamne_valentina_becart_1380570618.html [Corola-blog/BlogPost/365123_a_366452]
-
ta, mă rog la cele sfinte când pe cer străluce o stea, tu, mă iartă, vezi prea bine păcătosul care sânt căci păcatul arde în mine cu pământul din mormânt, crucea ta e de lumină la mormântul tău părinte iarăși umbra ta divină stă ascunsă în cuvinte, mă dezbrac azi de păcate și îmbrac haină de smerenie mă pun în genunchi și coate până noaptea la utrenie, și mă rog pân dimineața, mă rog și la arhierei și-n izvor o să
LA MORMÂNTUL LUI ARSENIE PAPACIOC de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2060 din 21 august 2016 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1471792872.html [Corola-blog/BlogPost/379142_a_380471]
-
alb. Albul este relativ. Totul este relativ. Veșnică e doar destrămarea. Toate se destramă încet : s-a destrămat și mâna mea cerșind trupul zilelor tale, s-au destrămat buzele tale negăsind cuvinte pentru cântecul zilei. Privește altfel în jurul tău : disperate umbre își caută trupurile, trupurile își caută decăderea. Decăderea, se întâmplă în lumina. Am pus totul în alb. Albul este relativ. Veșnică e doar destrămarea. Cu noi, povestea continuă. Referință Bibliografica: Povestea continuă / Marius Horvath : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
POVESTEA CONTINUA de MARIUS HORVATH în ediţia nr. 1955 din 08 mai 2016 by http://confluente.ro/marius_horvath_1462726283.html [Corola-blog/BlogPost/382573_a_383902]
-
lovesc, Suspine nu mai am, de rele sunt înfrântă, Căci n-am voit postire, crezând că istovesc. Mă simt Maică Marie, un pom neroditor, Un sfânt lăcaș pustiu cu ziduri în ruină, Către suflare vine doar foc mistuitor Și-o umbră mă cufundă în negură și vină. Te rog Preasfântă Doamnă, nu mă lasa acum, Dezleagă-mă din lațul cu-o mie de păcate Și spune-i lui Iisus că-mbrățișez alt drum Pe care El mi-e far spre-a
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
vorbe ce lovesc,Suspine nu mai am, de rele sunt înfrântă,Căci n-am voit postire, crezând că istovesc.Mă simt Maică Marie, un pom neroditor,Un sfânt lăcaș pustiu cu ziduri în ruină,Către suflare vine doar foc mistuitorși-o umbră mă cufundă în negură și vină.Te rog Preasfântă Doamnă, nu mă lasa acum,Dezleagă-mă din lațul cu-o mie de păcateși spune-i lui Iisus că-mbrățișez alt drumPe care El mi-e far spre-a mea eternitate
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
în doi după o iarnă lungă, Visez încă-n cocon că-s fluture în zbor Și în tăcere ascult ca visul să nu plângă. Caut doar verde crud până se face seară Urmând lumina nouă ce vine de la muguri, Dar umbra fără nume, suflare-mi înconjoară Și clipa-temnicer mă sparge-n triste cioburi. Iată cum timpul hoț mă biciuie cu frig, ... Citește mai mult Pe boltă se arată noi stoluri de cocoriCe și-au purtat prin neguri o unică iubire,Înlănțuiți
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
dorSă-nmugurim în doi după o iarnă lungă,Visez încă-n cocon că-s fluture în zborși în tăcere ascult ca visul să nu plângă.Caut doar verde crud până se face searăUrmând lumina nouă ce vine de la muguri, Dar umbra fără nume, suflare-mi înconjoarăși clipa-temnicer mă sparge-n triste cioburi.Iată cum timpul hoț mă biciuie cu frig,... V. DORINȚELE NĂLUCI, de Rodica Constantinescu , publicat în Ediția nr. 2330 din 18 mai 2017. Prin necuvinte-ți spun că-mi este
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
frați și-acest pământ.Amin.... XIII. CUVÂNT CU ARIPI ALBE, de Rodica Constantinescu , publicat în Ediția nr. 2224 din 01 februarie 2017. Sub cerul trist și zdrențuit de brațul iernii cam nervoase, visez că sunt săgeată-n zbor ce sfarmă umbra neputinței din pătimirea-temnicer, dar în tăcerea sfâșiată în mii de fire de păianjen se-aude un sunet vechi de clopot, e biata inimă ce bate printre dorințe efemere când mintea rece o clipă adoarme la capătul ideii fixe, atunci tânjește
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
vorbei grele și dorul vieții își șoptește, cuvânt tăcut cu aripi albe ce-i așteptat de multă vreme de Îngerul cu pene albastre. Citește mai mult Sub cerul trist și zdrențuit debrațul iernii cam nervoase,visez că sunt săgeată-nzborce sfarmă umbra neputințeidin pătimirea-temnicer,dar în tăcerea sfâșiatăîn mii de firede păianjense-aude un sunet vechi declopot,e biata inimă ce bate printredorințe efemerecând mintea rece o clipă adoarmela capătul ideii fixe,atunci tânjește către pacenu vrea, iar biciul vorbei greleși dorul vieții
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
lor neagră feudă Unde să fiu legat prin strașnic jurământ. Și îmi apare-n drum un cal fără zăbală Purtând un far în coamă, cu o lumină albă, Mă duce-n zbor spre luna cu aură regală Și uit de umbra clipei, de trecerea ei oarbă. Zăresc în jur o lume unde nu-i vânt și ger Cu mii de sori și fluturi în salbe împletiți, Din Ursa Mare vin doi călăreți și-un înger Purtând pe umeri, mantii din aștri
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
vasal pe-a lor neagră feudăUnde să fiu legat prin strașnic jurământ.Și îmi apare-n drum un cal fără zăbalăPurtând un far în coamă, cu o lumină albă,Mă duce-n zbor spre luna cu aură regalăși uit de umbra clipei, de trecerea ei oarbă. Zăresc în jur o lume unde nu-i vânt și gerCu mii de sori și fluturi în salbe împletiți,Din Ursa Mare vin doi călăreți și-un îngerPurtând pe umeri, mantii din aștri nenuntiți.Mă
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
înseamnă inima frântă de durere simțind până-n adânc suferința depărtării de Tine atunci când am ales noaptea gândurilor moarte. Acum, îți cer o lecție,Tată, învață-mă să spun“nu” când viforul patimilor vrea să intre în casa sufletului alături de niște umbre fără chip cu gheare ascunse sub aripi de ceață, învață-mă să spun“nu” fariseului din mine și să-mi port în tăcere crucea, fără teama că nu voi ajunge la Tine. Acum, este momentul... să privesc spre raza ce
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
ce înseamnă inima frântă de dureresimțind până-n adânc suferința depărtării de Tineatunci când am ales noaptea gândurilor moarte.Acum, îți cer o lecție,Tată,învață-mă să spun“nu”când viforul patimilor vrea să intre în casa sufletului alături de niște umbre fără chipcu gheare ascunse sub aripi de ceață,învață-mă să spun“nu”fariseului din mineși să-mi port în tăcere crucea,fără teama că nu voi ajungela Tine.Acum, este momentul...să privesc spre raza ce coboară din Empireu
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
pilaștrii închinați unui erou, sau unui act, un nume predestinat a fi închinător vieții, ardoarei vieții, eroicului vieții, iubirii, muzicii! S-a născut pe 24 ianuarie, necând, în faptul real al timpului, pentru că nicio viață de artist nu vine în umbra pământului cândva și nu iese din conul ei decât fizic, spiritul pe care îl întrupează venind din mister și contopindu-se în veșnicia vieții sufletești, translat nesfârșit în generații după generații, prin puterea memoriei. Așezământul natal e Reșița, în județul
STELA ENACHE. VOCEA, CA O LIRĂ de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1103 din 07 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Stela_enache_vocea_ca_o_lir_aurel_v_zgheran_1389104743.html [Corola-blog/BlogPost/363678_a_365007]
-
Autorului „Alexandru Jula, ultimul romantic”, o nouă carte scrisă de Oana Georgescu Pe când zilele lungii toamne se îngrămădeau la gura de sac a anului 2013, se apropia căderea ninsorilor și se înfunda inconfortabil un sfârșit de calendar cu goluri și umbre, în stiva de bucurii și tristeți, speranțe și disperări, fericiri, răni și jertfe ce vor fi mistuite cândva pe rugul trecutului. În acest tablou autumnal și sufletesc au revenit, cum revin necontenit, de aproape șaizeci de ani, întâlnind dragostea muzicii
ALEXANDRU JULA, ULTIMUL ROMANTIC , O NOUĂ CARTE SCRISĂ DE OANA GEORGESCU de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1060 din 25 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/_alexandru_jula_ultimul_roman_aurel_v_zgheran_1385397692.html [Corola-blog/BlogPost/347248_a_348577]
-
puțini dintre cei care au închinat în carte gânduri despre maestru, sau au fost prezenți la lansare. Evenimentul s-a reverberat încă din clipa imediată, într-o cronică nescrisă, pentru cei ce caută adevărul în istoria de aur și de umbre a muzicii ușoare românești. A fost o încredințare dragostei de muzică și de oameni, mai mult decât oricărui alt gînd sau faptă. Sentimentul de iubire, prietenie și armonie pe care îl sudează muzica, este faptul trezirii conștiinței că artiștii organizează
ALEXANDRU JULA, ULTIMUL ROMANTIC , O NOUĂ CARTE SCRISĂ DE OANA GEORGESCU de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1060 din 25 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/_alexandru_jula_ultimul_roman_aurel_v_zgheran_1385397692.html [Corola-blog/BlogPost/347248_a_348577]
-
la soare, Primenită cu fotă și ie-n mărgele, Zilele tale sunt mereu în sărbătoare, Iar nopțile albastre doldora de stele. Arborii, pomii-și agață, pe ramuri, cercei Câmpul se transformă-n galben din verdele crud, Fiecare vietate-și țese umbra ei, Iar soarele coboară-ncetișor către sud ... Cerul zburdă-n simfonia păsărilor, Timpul tău dulce e jucat de insecte, Împodobită de-un zeu, prin geamul zărilor, Ești prea elegantă și ai gesturi selecte ... Venită din topitura, cerului, albastră Sub răsuflarea ta
VARĂ de LIA RUSE în ediţia nr. 1292 din 15 iulie 2014 by http://confluente.ro/Lia_ruse_1405450796.html [Corola-blog/BlogPost/349253_a_350582]
-
contra..., răspunse Emanuela amuzată. Uite că se poate și fără să adormi! Când vin acasă, mă apucă un soi de fericire amestecată cu amintiri, nostalgii..., rememorez locuri, evenimente, oameni, asociez până și un pom cu momentul când am stat la umbra lui... Este minunat! Nu sunt ciudată..., doar nostalgică și fericită! Uite-l pe tăticu! Sărăcuțul, a venit să mă ajute la bagaj! Tatăl ei se îndrepta cu pas grăbit spre autobuz, însă nesigur din cauza vârstei, dar mai ales a bolii
ÎN MÂNA DESTINULUI...(5) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1507 din 15 februarie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1424034758.html [Corola-blog/BlogPost/362713_a_364042]
-
-o fără replică..., adăugă el și răsuflă ușurat, trecând imediat discuția despre diverse probleme pe care le aveau de rezolvat în zilele următoare. În acest timp, Emanuela scoase hamurile și hățurile din locul în care le ținea tătăl său, la umbră, să nu le usuce soarele și le duse la căruță. Verifică cauciucurile căruței cu atenție, să nu aibă pană și să fie bine umflate, apoi scoase calul, pe Cătălin, un armăsar de toată frumusețea și foarte cuminte, blând... Zicea tatăl
ÎN MÂNA DESTINULUI...(5) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1507 din 15 februarie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1424034758.html [Corola-blog/BlogPost/362713_a_364042]
-
Acasa > Versuri > Frumusete > ÎN CĂUTAREA PRIMĂVERII Autor: Violetta Petre Publicat în: Ediția nr. 499 din 13 mai 2012 Toate Articolele Autorului Eu ramuri îmi înalț din vremuri ancestrale Cu sevele în vene curgându-mi din adânc; Mai bâjbâi printre umbre, în căutări banale Și nori și ploi albastre, în căutarea mea, mănânc... Și-ntind un dram de verde, cu țipătul în gene, Nu mă feresc de trăsnet și fulger nici un pic; Știu că am vieți o mie ascunse în poiene
ÎN CĂUTAREA PRIMĂVERII de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 499 din 13 mai 2012 by http://confluente.ro/In_cautarea_primaverii_violetta_petre_1336904009.html [Corola-blog/BlogPost/358657_a_359986]
-
am și casă și masă din nimic... Și știu că mă așteapă și firul ierbii verde Și flori de liliac se-ndreaptă către cer; Miroase-mă cu gândul și sevele îmi crede, Atunci când țipă noaptea în stele...Ce mister, Ascunde umbre negre, ce-mi scaldă lacrimi noi! În primăvara asta cu dor de-albastru-n care Mai umblă o nălucă-a zăpezilor din noi; Dar, primăveri topi-vor și umbra care doare... Referință Bibliografică: În căutarea primăverii / Violetta Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
ÎN CĂUTAREA PRIMĂVERII de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 499 din 13 mai 2012 by http://confluente.ro/In_cautarea_primaverii_violetta_petre_1336904009.html [Corola-blog/BlogPost/358657_a_359986]
-
gândul și sevele îmi crede, Atunci când țipă noaptea în stele...Ce mister, Ascunde umbre negre, ce-mi scaldă lacrimi noi! În primăvara asta cu dor de-albastru-n care Mai umblă o nălucă-a zăpezilor din noi; Dar, primăveri topi-vor și umbra care doare... Referință Bibliografică: În căutarea primăverii / Violetta Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 499, Anul II, 13 mai 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Violetta Petre : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
ÎN CĂUTAREA PRIMĂVERII de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 499 din 13 mai 2012 by http://confluente.ro/In_cautarea_primaverii_violetta_petre_1336904009.html [Corola-blog/BlogPost/358657_a_359986]