1,334 matches
-
ușor se rostogolesc și adunate-n corole spun, cât de mult iubesc. Vraja mării... Mă cheamă imensul mării cuprins de albastrul depărtării, mă-nvaluie briza-naltă cu miros de mare agitată și soarele ușor mă incită să merg pe plaja aurită... Vrăjită de-a mării-mbrățișare mă pierd printre valuri de zare, m-amestec cu apa azurie ce-mi sărută pielea cafenie și stânsă-n brațe cu putere plutesc de atâta plăcere... Valuri pufoase dansează în ritmul vântului valsează, se pierd apoi-mprăștiate de
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
bună. Pe umeri de stâncă cu fața adâncă brăzdate de soare coborâte-n uitare gândurile noastre cu privirile spre astre caută ușor drumul spre dor. Iubrea s-ascunde printre vorbe, oriunde trebuie s alungi durerea și-nfruntând tăcerea să cauți drumul vrăjit cu iubire-mpodobit calea divină cu inima plină de lumină... Noapte de primăvară Pe ale gândului chemări coboară-ncet raze de lună și mpletesc cu albastre zări cântece de noapte bună. Noaptea a vrăjit ușor cu dulci șoapte de iubire și
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
alungi durerea și-nfruntând tăcerea să cauți drumul vrăjit cu iubire-mpodobit calea divină cu inima plină de lumină... Noapte de primăvară Pe ale gândului chemări coboară-ncet raze de lună și mpletesc cu albastre zări cântece de noapte bună. Noaptea a vrăjit ușor cu dulci șoapte de iubire și-n fiecare colțișor se simt-un val de bucurie Doar florile de liliac plâng toate, a remușcare că s au trecut și e păcat să stea pomul fără floare..... Castani-și râd în
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
sap Secunde risipite ce nu se vor întoarce, Oștiri întregi de gânduri ce mă-mpresor ostile, Opaițe mocninde în seri de toamnă ștearsă Când tu, distinsă doamnă, încerci s-aprinzi feștile. Am să-ți denunț culoarea cu care m-ai vrăjit Să uit de mica-mi existență ne-nsemnată! Pleci iar nepăsătoare spre zenit Când știi că te întorci, de aici în veci, la fel de colorată. Eu...eu îți cer să nu mă mai înveți frumos Și lasă-mă să cânt pe
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
iar Marea este gigantica lacrimă de suspine și speranțe ce apar și dispar în harta din Cartea Iubirii cu număr impar! Cartea Vieții Bătrânul mag citește-n Cartea Vieții, Destinul umanității prin veacuri. O visterie doldora de leacuri, Un loc vrăjit în care-s închiși bieții Magi ai cuvântului ... un Rai făr'de porți în Cartea Sorții. Răsfoiești șapte file din carte. Speri ca visuri înalte să te poarte Pe un lujer ce rodește Sămânța Iubirii celeste. Să te-nfioare Când nici
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
întreb dacă James stă acum bosumflat, pe canapea. — Ne vedem într-o oră, am bolborosit ridicându-mă. Trebuia să recunosc că-și jucase cartea la mare artă. Așa cum știam amândouă, existau șanse foarte mari ca, în secunda aia, James să vrăjească o gagică indie-rock, care i s-a aruncat probabil în brațe în timpul cântării din deschiderea concertului. Slăbiciunea lui pentru genul ăsta de tipe fusese unul dintre factorii care precipitaseră despărțirea noastră. — N-o să-ți pară rău, Claire, a exclamat Bea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
fi un gest foarte înțelept. Conform obiceiului vremii, atunci când împăratul murea, toate consoartele sale erau obligate să se radă în cap și să intre în temple budiste ca maici, soartă care nu o atrăgea pe Wu Tze-tien. Așadar, l-a vrăjit pe prinț cu farmecele sale atât de bine, încât, când acesta a urcat pe tron, la rândul său, iar ea a intrat în mănăstire, el se gândea la ea zi și noapte și, în cele din urmă, a ignorat tradiția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
căci frumoasă era oricum, și Întoarsă acasă pe măgarul de aur al pocăinței și cu un loc liber În inima ei mare de artistă pentru cel pe care nu Înceta se pare să Îl iubească, În ciuda legămintelor sfinte ale căsătoriei. Vrăjită de cele câteva acorduri ale unui marș nupțial imprimat prin cine știe ce minune dumnezeiască În cartonul felicitării anume ales pentru cei cincizeci de ani ai lor de căsătorie, domnul și doamna Moduna nici nu observară plecarea fiului lor spre o adresă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
facă o copie a filmului înainte să vă întoarceți din TJ. Lorna își studie manichiura. — Când am citit în ziare despre Betty, m-am dus să-l caut la Gardena. Tocmai voia să se întoarcă în Mexic și l-am vrăjit să-mi dea o copie a filmului. Știți... el nu citise ziarele și nu știa că, dintr-odată, Betty era celebră. Știți... m-am gândit că un film porno cu Dalia Neagră e o piesă de colecție și dacă poliția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
și chiar de hainele ei. Când nu se știa pe unde dispăruse câte un copil, micul ticălos era găsit de cele mai multe ori dormind între rufele ei, liniștit și sugându-și degetul. Astfel nu e de mirare că Iacob a fost vrăjit în acea zi la fântână. Ceilalți bărbați erau obișnuiți cu frumusețea Rahelei și cu parfumul ei minunat, dar lui Iacob trebuie să i se fi părut o apariție năucitoare. S-a uitat în ochii ei și a fost copleșit. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
povestea Lea în după-amiezile goale, fierbinți, în timp ce învârteam urcioarele cu gâtul subțire, ca să iasă zerul din laptele de capră covăsit. Cel care venise avea să fie tatăl copiilor mei, eram pur și simplu sigură de asta. Vedeam bine că era vrăjit de Rahela, parcă pentru prima dată vedeam și eu cât era de frumoasă, într-adevăr. Și totuși, se uita în ochii mei fără frică și asta îmi dădea speranțe. Am prins un ied și l-am tăiat, era un ied
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
apropiați de ea. Urau faptul că erau atât de asemănători și dădeau vina pe mama pentru asta. Făceau tot ce se putea să se diferențieze între ei și aproape niciodată nu stăteau împreună. Issa se ținea pe lângă Rahela, care părea vrăjită de atenția lui și îl lăsa să-i care lucruri. Tali devenise cel mai bun prieten al lui Dan, fiul Bilhei și cei doi obișnuiau să doarmă unul lângă altul în cortul ei. Stăteau cu gura căscată și-l ascultau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
au luat după el ca să vadă mai bine animalul cu picioarele ca niște fuse. Nu m-am putut duce cu ei, dar nu mi-a părut rău că am rămas în urmă. M-am plimbat pe malul fluviului, care mă vrăjea ca un povestaș. Am stat pe mal până când ultima rază de lumină a dispărut și apoi, după masa de seară, m-am întors să mai simt încă o dată mireasma lui, care era la fel de tare ca o mirosul ofrandelor, tare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
toată lumea adormise. Mi-am bălăcit picioarele în apă până când s-au înmuiat și s-au făcut mai moi și mai albe decât fuseseră vreodată. În lumina lunii, urmăream frunzele care se duceau la vale până când le pierdeam din vedere. Eram vrăjită de unduirile apei deasupra dunelor de nisip și aproape adormisem când am auzit voci în jurul meu. În susul apei, am văzut două arătări care se mișcau cam pe la mijlocul râului. O clipă m-am gândit că sunt poate spiritele apei sau niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pierdut brusc acea ușurătate miraculoasă a propriului corp. Mai târziu, în aceeași seară, când m-am dus la culcare cu femeile, le-am povestit mamelor mele cum mă simțisem în apă, în timp ce treceam râul. Zilpa a zis că probabil fusesem vrăjită de zeul apei. Lea s-a întins și mi-a strâns mâna ca să ne liniștim amândouă. Doar Inna mi-a spus: - Tu ești un copil al apei. Spiritul tău adânc s-a întâlnit în seara asta cu spiritul fluviului. Va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
simțit mai mult decât poftă sau cel puțin așa a spus apoi, după ce ne-am ținut promisiunea și eram unul în brațele celuilalt. Spunea că fusese lovit de dragoste și intimidat acolo, în holul de la apartamentele femeilor. Spunea că fusese vrăjit, fulgerat, cutremurat. La fel ca mine. Nu cred că am apucat să ne mai spunem ceva înainte ca Rahela să se strecoare împreună cu regina și să mă ia și pe mine înapoi în camera de naștere. Atunci n-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
un bărbat în floarea vârstei pentru că îi făcuse rău unei tinere mame. Vede limpede în inima bărbaților și nimeni n-o poate păcăli cu vorbe frumoase, dacă ele ascund o inimă mincinoasă. Vine din est, a spus Meryt, acum deja vrăjită de sunetul propriei voci și de atenția de care se bucura din partea copiilor ei. Acolo, femeile sunt deseori la fel de înalte ca bărbații egipteni. Iar Den-ne a noastră e pe cât de înaltă, pe atât de deșteaptă, pentru că vorbește deopotrivă limba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
nu cade, ci se ridică. Bătrânul s-a sculat din fotoliu și a început să se învârtă prin sală șchiopătând. Apoi s-a oprit în fața mea și m-a fixat cu o privire autoritară. — Ei, ce zici? Eram înfricoșat și vrăjit. În ochii lui exista o nebunie dogoritoare care mă fascina. — Ce faci, domnule sculptor, mă somă Bătrânul, ai căzut pe gânduri? Mă străduiam să-mi aduc aminte ceva, o vorbă, o frază care să mă scoată din impas și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
și ascultau cântecele de laudă alcătuite de oamenii rome pentru dumnezeiescul lor Hapi: Când se revarsă Hapi, sclipește pământul. Pe toți oamenii i-a cuprins bucuria. Toate spinările se zguduie întruna de râs Și toți dinții mestecă hrana. Iahuben asculta vrăjit aceste cântece. Dintr-unul i-a rămas un crâmpei în minte și acum îl mormăia singur, în graiul din Ta Kemet, așa cum era făcut cântecul. Graiul din Ta Kemet nu era mult deosebit de cel atlant, totuși în cântec Iahuben nu
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
și dezleagă corabia! O sută douăzeci de lopeți loviră apa. Corabia ieși din firidă și, ca prin vis, meșterul pânzei întinse pânza pe catarg. Cu ochii la pasărea ciudată, cârmaciul întoarse corabia îndreptînd-o pe drumul arătat. Și astfel pluti parcă vrăjită de zborul în cercuri al luntrei străine, până când ajunse la țărmul unde altădată altă corabie îl adusese pe Auta, trimis să afle dacă în câmpia de la miazăzi coborâseră cu adevărat zeii. Același glas tunător le porunci corăbierilor să aștepte, și
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
spus ce-au aflat, printr-un fel de raze puternice. Acum toți se uitau numai în jos. Mulțimile de robi treceau printr-o vale verde. Cârmaciul și Hor amuțiseră. - Ce multe ierburi aveți voi... și câte păduri, câte păduri! strigă vrăjit al treilea străin. La noi fiecare tufa e mai prețuită decât la voi aurul. - Cum, voi n-aveți ierburi verzi ca acestea? se miră Auta. - Ierburi avem, dar puține, spuse străinul. Și nu sunt verzi: la noi iarba e albastră
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
voiau). Se mândrea fără jenă cu frumusețea lui Trixy și critica plin de cruzime defectele Sylviei, deși avusese bunăvoința de a recunoaște, pe măsură ce fata depășea adolescența, că devenise o tânără neobișnuit de atrăgătoare, cu un zâmbet ușor pieziș, care te vrăjea, și ochi imenși și cenușii, depărtați. Nu mult după aceea, pe când avea doar nouăsprezece ani, Trixy cunoscu și se logodi cu un tânăr om de afaceri, Înalt, chipeș și cu ținută mândră, Charles Hoyer Millar. Căsătoria avu loc În vara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
se vădi iute, Încă de la premieră. Schimbătoarea, disperata, blestemata Paula Tanqueray constituia un rol excepțional, care Îi oferi dnei Patrick Campbell, susținută abil de Alexander În rolul soțului devotat, șansa de a demonstra că era o mare actriță. Publicul era vrăjit și aplauzele de la sfârșit fură furtunoase. Henry nu se mai aflase niciodată Într-o sală În care sentimentul „succesului“ să fie atât de palpabil - aproape fizic, ca o aromă puternică, adusă de la un bachet cu mâncăruri delicioase. O inspiră flămând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
după Trilby. Mi-e groază să mă gândesc ce vor face din intrigă, dar măcar publicul va putea auzi muzica. — Și Trilby are să cânte? Are să interpreteze Impromptu-ul lui Chopin? — Da, așa bănuiesc. De ce nu? Păi tu descrii glasul ei - vrăjit de Svengali - ca având o frumusețe și o Întindere unice, fără precedent, iar noi te credem. Dar să Îi ceri unei actrițe să pună În practică toate acestea e cam mult. Du Maurier se Încruntă. — Hmm. La asta nu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
alege un alt poem, înaintea căruia sala nărăvașă se oprește amețită și își ține respirația. Simțim cu toții cum noului poem i se ondulează marginile din pricina energiei pe care o degajă. Terchea-berchea, pornind să-l citească, alunecă într-o combinație vrăjită de diftongi, vocale, accente, sunete mute ce se dovedesc, de la primele silabe, formula salvatoare ce oprește expulzarea noastră în stratosferă. Terchea-berchea rostește prima parte a formulei, cu o voce răspicată, concentrată și stăpînită: "Fac parte din cei douăzeci-treizeci de inși
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]