13,218 matches
-
din nou, al cincilea copil, Însă era iarăși o fată. Totuși, Mustafa era de-ajuns, era exact ce aveau nevoie ca să ducă mai departe numele familiei. Mustafa, alintat, răsfățat, răzgâiat, favorizat Întotdeauna față de fete, fiecare capriciu al lui Îndeplinit... apoi melodia a Încetat și Întunericul și disperarea s-au strecurat În visul acela: Mustafa a plecat În Statele Unite pentru a nu se mai Întoarce niciodată. Bunica Gülsüm era o femeie căreia nu-i fusese niciodată Întoarsă iubirea; una din acele femei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
ele semiluna și steaua, fluturând În vânt ca niște haine abia spălate. Din spatele steagurilor se ivește chipul lui Riza Selim, barba lui deasă și ochii mari și triști. Apoi se vede ca tânără femeie stând la pianul ei Bentley, cântând melodii vesele pentru oaspeții dichisiți. În cămăruța de deasupra celei a lui Petite-Ma doarme mătușa Cevriye. Are un coșmar pe care l-a avut de nenumărate ori de-a lungul anilor. E din nou elevă și poartă o uniformă urâtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
pe Aram și a spus pe un ton de flirt: — Haide, cere un cântec. Cântă, privighetoarea mea! Roșind, Aram s-a aplecat În față, a tușit și apoi i-a șoptit ceva la ureche șefului formației. De Îndată ce orchestra a atacat melodia cerută, spre marea surpriză a lui Armanoush, Aram a Început să cânte - nu În turcă, nici În engleză, ci În armeană. În fiecare dimineață În zori Ah... Îmi Întreb iubita Unde te duci? Continua Încet, trist pe când tempoul ținea pasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Când a ridicat capul, a fost intrigată de expresia mătușii Zeliha. Avea o privire din care răzbătea teama de fericire pe care numai cei care s-au Îndrăgostit pe neașteptate și pe nesimțite o puteau avea. Când s-a terminat melodia și lăutarii au trecut la masa următoare, Armanoush a crezut că mătușa Zeliha Îl va săruta pe Aram. Însă aceasta a strâns În schimb ușor mâna Asyei, ca și când ar fi recunoscut că dragostea ei pentru un bărbat Îi permisese să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
fotbal? A costruit Allah vreun stadion În ceruri? Sunt campionate În rai? Neștiind ce să răspundă la această ultimă Întrebare, Asya s-a foit stânjenită În scaun, Însă apoi atenția șoferului a fost din nou atrasă de taxiul galben. O melodie mecanică răsuna din mobilul suporterului aplecat pe fereastra din față. Ținându-se Încă de taxi cu o mână, dirijând Încă orașul cu cealaltă, huliganul solid a făcut o Încercare de a răspunde la telefon, uitând că nu mai avea Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de împliniri și neîmpliniri, de bucurii și supărări. Un conglomerat de victorii și înfrângeri. Un joc de lumini și umbre, rostuindu-se tainic. Un câmp de flori împânzit cu spini. Un codru intrat în toamnă peste coroanele căruia se revarsă melodii ancestrale, de dor, de jale, de durere, care mă învăluie în adieri de nostalgie după timpul ce mi-a fost dat să-l trăiesc și pe care de atâtea ori, neștiind să-l prețuiesc cum se cuvine, l-am risipit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
un băiat din Liverpool care pleacă în SUA, în anii ‘60, drumul lui inițiatic traversând dragostea și Vietnamul și revoltele de stradă, pentru a învăța la final să lupte pentru ce e mai important, dragostea - e, de fapt, construită din melodii. Nu doar pentru că era ieftin, dar și pentru a se delimita de un film cumva biografic, regizoarea i-a pus pe actori să cânte în loc să recurgă la înregistrări originale. Din nou, nimic făcut, nimic exagerat - actorii păstrează măsura justă între
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
care conține, la prima vedere, mai multă geografie decît mister : „Un tînăr obișnuit pleca, în plină vară, de la Hamburg, orașul său natal, la Davos-Platz, în regiunea Grison”. încercați să recitiți această frază de mai multe ori... încercați să-i ascultați melodia... Simțiți cum emană din ea dimensiunea premoniției ? Ei bine, da, Thomas Mann, poate cel mai mare scriitor declinolog al primei jumătăți a secolului trecut, avea nevoie de o frază care să sugereze de la bun început o tragedie lentă. Cînd aflăm
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
muzicale frumoase, datorită și profesiunii, răsuna palatul domnesc de glasurile și acordurile instrumentelor muzicale. Trebuie să menționăm că pianul care Însoțea vocile aparținuse după câte ni s-au relatat renumitului dirijor de cor Pr. Alexandru Cristea, care a compus excepționala melodie „Limba noastră” - devenită imnul național al Republicii Moldova. Pr. Mihail Grosu, cumnatul amfitrionului a fost paroh la biserica din orașul Balta - Transnistria. El a avut inițiativa ca toate ofrandele aduse la biserică de credincioși să fie donate familiilor din lagărul de
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
sunt Închinate unor personalități și evenimente istorice pentru a releva aportul Basarabiei la Istoria și cultura poporului român. Astfel sunt studiile care așează pe poetul preot Al. Mateevici alături de marii poeți ai neamului. Preotul Alexandru Cristea care a compus Înălțătoarea melodie la versurile “Limba noastră” l-a cunoscut personal și Îl consideră că este “unul dintre reprezentații de frunte ai artei sunetelor...”. Astăzi, și desigur pentru totdeauna, operele celor doi, poet și compozitor - vor rămâne Înălțătoare și mobilizatoare pentru neamul românesc
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
și un număr apreciabil de persoane care au colaborat sau au cunoscut pe părintele Al. Cristea mențin și astăzi vie personalitatea sa. Mai sunt martori și documente care Înfățișează etapa istorică interbelică ca un timp al renașterii și afirmării naționale. Melodia și cuvintele imnului ”Limba noastră” cheamă toate segmentele vieții sociale ale Basarabiei să apere și să promoveze limba națională forța cea mai temeinică de apărare a existenței unei comunități naționale. Preotul Alexandru Cristea s-a născut În 13 decembrie 1890
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
de pr. Al. Cristea și organizate de ”Straja Țării”, ”Ateneul de la Nistru”, ”Astra”, ”Universitatea Populară”, ”Fundațiile Regale”, ” Uniunea Clericilor din Basarabia”, ”Tinerimea Română”, ”Radio București”, ”Chișinău” etc. (M.V. Ișaievă Despre data și prilejul când s-a născut pentru prima dată melodia ”Limba noastră” sunt mai multe ipoteze. Poate Al. Cristea să fi participat În mai 1917 la congresul Învățătorilor din Basarabia unde poetul Al. Mateevici a rostit o emoționantă cuvântare, poate muzicianul să fi ascultat pentru prima dată versurile În iunie
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
fi ascultat pentru prima dată versurile În iunie 1917 la deschiderea cursurilor pentru Învățători la care a fost prezent poetul sau a auzit rostindu-se poezia cu prilejul unei aniversări a poetului Al. Mateevici, S. Murafa, A. Hodorogea. Versurile și melodia au fost răspândite În Întreaga țară la jubileele ”Tinerimii Române” la a 50-a aniversare a nașterii lui Al. Mateevici - martie 1938. Imnul Limba noastră a răsunat mai frecvent după 27 noiembrie 1942 dată când presa din toate provinciile românești
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Mateevici - martie 1938. Imnul Limba noastră a răsunat mai frecvent după 27 noiembrie 1942 dată când presa din toate provinciile românești evoca opera și personalitatea marelui muzician trecut la cele veșnice. Cu timpul, cu prilejul manifestărilor culturale au apărut noi melodii pe versurile lui Al. Mateevici dar nici una nu s-a apropiat de performanța artistică a compozitorului Al. Cristea. În anul 1938, la jubileul de 60 de ani al Societății ”Tinerimea Română” prestigioasă sărbătorire ce a mobilizat toate școlile din țară
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
adresate - celor care au lăsat urme de trecerea lor, acolo unde și-au desfășurat activitatea. Dacă am avut norocul să cunaștem astfel de oameni, e bine să-i facem cunoscuți și altora.” Elena Ghinculov - absolventă a Școlii Eparhiale. De fapt, melodia a fost scrisă cu mult mai Înainte. Cu acest cântec și cu alte prelucrări corale, al căror autor a fost Învățătorul meu de muzică, talentatul (și foarte modestulă Al. Cristea, corul școlii noastre culege aplauze ăncă din anii 1933-1934.” Elena
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
a avut loc În ziua hramului Școlii Eparhiale În noiembrie 1942 și În aceeași lună se sfârșește din viață În vârstă de 52 de ani neîmpliniți. La 7 iunie 1994 Parlamentul Rep. Moldova decide ca imnul de stat să fie melodia ”Limba noastră”. La 31 august 2000 la mormântul lui Al. Cristea se ridică un monument funerar. Fam. Pr. Cristea a avut doi fii: Primul fiu, Vladimir, s-a născut În 1911. A absolvit În 1927 liceul ”Mihai Eminescu” din Chișinău
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
În dicționar: „Parte a mânecii aflată mai aproape de Încheietura mâinii, mai ales În partea interioară sau căptușeală.“ Ginzberg nu se Împacă cu lucrul acesta. În carnețelul În care a scris cu mâna lui propune: „Manșetă denotă, În versul meu, emoția melodiei pe care noi am ascultat-o o singură dată, am uitat-o și o recuperăm odată cu trecerea anilor.“ Ridică și vălul de pe nocomoco. Afirmă cu vorbe speciale: „Îndrăgostiții repetă că, fără să știe, au trăit căutându-se, că se cunoșteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
pă holbatu de mi-a șparlit ălea două bătrâne juma dă pesos, să mi se deie napoi și valoarea la furt și să faceți să cază codu cu toată greutatea pă netrebnicu ăla josnic. Petițea mea iera semplă, ca orice melodie zmulsă de la o inemă mare, da Vicele, care ie un amărunțit și-i place să bată câmpii, mi-a venit cu Întrebări cu totul aiurea dă subect și pen’ care, sincer să fiu, mandea nu ieram gata. Ca să nu merg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
o voce nebănuită, veselă și patetică în același timp, ca și când ceva s-ar fi descătușat din dorința năvalnică de a spune tot dar și de a ascunde tot... Ce era mai ciudat, cânta așa cum auzisem fetele la țară, pierdută în melodie, contopită impersonal în ea, cu doruri parcă cosmice, și fatale, într-un potop de cuvinte pe care le ardea atât de tare glasul ei pătimaș, încît nu le puteam reține nici o clipă înțelesul... Vino, draga mea-n grădină... Cu dorul
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
on the Water Îmi plac o grămadă de sonorități din Deep Purple (fără ca aceasta să fie formația mea preferată): mai ales Sail Away, Mistreated, Strange Kind of Woman, Soldier of Fortune și, firește, Child in Time. Dar cea mai ritmată melodie din tot secolul XX, la nivelul rockului, cred că este inegalabila Smoke on the Water (1971). Are chitara cea mai obsedantă, sound-ul cel mai impetuos, limpede și logic. Este aproape o matematică rock sau, mai exact, o algebră. Cine ascultă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
matematică rock sau, mai exact, o algebră. Cine ascultă Smoke on the Water este în chip tranșant prins înăuntrul unei construcții contrapunctice. E o fugă de Bach (măcar metaforic), preschimbată de hipioții-rockeri britanici într-un sound la fel de obsedant. Găselnița acestei melodii care a făcut carieră stă în chitara bas: multă vreme, în rock, aceasta a rămas în plan secundar, în fundalul de atmosferă, ca un paravan sau filtru, punând în valoare restul sonorităților (vocile, percuția, claviaturile, chitările celelalte). Dar în Smoke
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
cu aceea a lui Ian Gillan. Cred că vocea baritonală a lui Coverdale (care l-a înlocuit pe Gillan, după plecarea acestuia din trupă) se potrivește mai bine, în acest caz, cu chitara bas a lui Glover. În ce privește povestea acestei melodii și felul în care s-a născut ea, pletoșii de la Deep Purple îi datorează destule lui Frank Zappa și trupei lui, cel puțin un incendiu în Elveția și halucinațiile ivite din acest incendiu cu sens de destin muzical. Pentru o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
a născut ea, pletoșii de la Deep Purple îi datorează destule lui Frank Zappa și trupei lui, cel puțin un incendiu în Elveția și halucinațiile ivite din acest incendiu cu sens de destin muzical. Pentru o paranoia completă legată de această melodie rock arhetipală (sau mai exact de partitura bas arhetipală), pe youtube se găsesc o puzderie de variante, inclusiv încercarea a 1683 de chitări care cântă Smoke on the Water la Kansas City, pe un stadion! rockin’ by myself Dumitru UNGUREANU Concert
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
vadă bătăliile dintre cucoși. Peste zi povestea prietinilor asalturile și vitejiile împintenaților săi, cu amănunte și înflorituri. Cucoana Caliopi era acuma sură pe la tâmple și tot nu se mai săturase de dragoste. Cetea romane și cânta, sara, cu glas tremurat, melodii arzătoare; când vorbea, întorcea ochii pe dos, dădea din cap, își umfla nările și își subția buzele; dar cuconul Gheorghieș nu vroia să știe de fleacurile acestea: după ce-și bea cafeaua, adormea în jâlț gândindu-se la galițele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Nu, aici îmi e continuu frică". Mințea? N-am insistat deoarece a intervenit Călugărul: "Ați auzit? Îi e frică. Dumnezeu să-l binecuvânteze. Amin". Domnul Andrei mi-a atras atenția să ascult ce cântece îngîna Călugărul când era beat. Erau melodii tărăgănate, în care te așteptai să fie invocat cerul, dar deodată descopereai, uimit, că fostul călugăr își amintea de o femeiușcă pe care o iubise. Când se trezea din beție, era cuprins de remușcări negre. Striga: Sînt un gunoi, Doamne
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]