121,510 matches
-
ș.a.m.d. Sorin are rigoarea intelectualului de rasă care nu-l putea apăra de sine însuși prea multă vreme. Dimpotrivă. Vladimir Tismăneanu vorbește chiar de dedublarea lui Sorin: Cred că ieșind din această stare de dedublare în care a trăit reiese clar că e vorba de dedublare d-l Antohi va putea să-și găsească în sine un drum care să nu mai fie unul chinuit și traumatic." (s.n., în "Ziarul de Iași", 23.10.06) Liviu Antonesei: Fără îndoială
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
cea mai macabră a istoriei noastre. Însă această despărțire simbolică și solemnă nu poate să nu aibă consecințe terapeutice și pedagogice. Cum s-ar spune, asumarea deschisă a acelui trecut va însemna și începutul vindecării noastre, pentru că nu vom mai trăi obsesional în trecut, fie în nostalgie, fie în ură, și ne vom putea concentra pe prezentul nostru și pe viitorul nostru. Nu ne vom despărți râzând, pentru că râsul e o descărcare eliberatoare, dar punctuală, ci înțelegând, iar asta mi se
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
saboteze PNL? Nu aștept nimic! Faptul că unele sondaje arată că există și români care așteaptă ceva de la această contrafacere, îmi confirmă doar odată mai mult faptul că există și oameni cărora le place să se legene în iluzii, "să trăiască în mituri și să vorbească în poezii". Slavă Domnului, nu sunt dintre aceștia, iar dacă e să scriu poezii, nici într-un chip nu se întâmplă să le amestec cu lucruri atât de trist terestre, cum ar fi politichia aborigenă
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
bine a făcut în viața lui! și, cum îmi amintesc, ne-au cam dat la toți lacrimile și ne străduiam să le ascundem unii de ceilalți. Cred că a fost una dintre cele mai emoționante scene pe care le-am trăit vreodată. Nu mai țin minte, în schimb, cum a fost cu alegerea structurilor de conducere, dar că primul președinte a fost Marian Munteanu, da, îmi amintesc. Atunci l-am și cunoscut puțin, altfel decât din balcon ori de la televizor. A
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
parte, jenați. Când s-a anunțat că Iliescu are peste 80%, toți cei din jur au început să chiuie, eliberându-și bucuria complet. Surprins, am văzut atunci cât de singur eram, la primele alegeri libere din viața mea. Am mai trăit momente cumplite, dar totala inadecvare și singurătatea de atunci parcă nu le-am mai conștientizat atât de dureros niciodată. Voiam să fiu solidar cu oamenii din jur, la primele alegeri libere. Știu că am luat-o pe jos, încet, absolut
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
tău. Dorin Popa: Țin minte că, în acea perioadă, Andrei Pleșu îmi spunea exact ca și tine că nu poate pleca din România, că aici se petrec lucruri mult mai interesante decât oriunde în altă parte. Da, atunci cred că trăiam cu adevărat, mă simțeam solidar cu o mulțime de oameni, la propriu, ceea ce era absolut nou. Până în '89, solidaritatea anti era doar în ca-petele noastre. Acum era vizibilă pe stradă, chiar dacă nu eram majoritari. Ai dreptate, am notițe, exacte, în
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
foarte multe de făcut. Poate acum mai mult decât la începutul post-Revoluției, că am mai făcut și o mulțime de tâmpenii în tot acest timp! Sigur, sunt câteva orașe în lumea asta în care mi-ar fi pe plac să trăiesc, de pildă Parisul, Viena sau Cracovia. Codruța spune că și Praga, care e o Cracovie mai mișto! Dar în acele orașe mi-ar fi pe plac să trăiesc, nu să muncesc! Adică, să am o bursă, o rentă, o pensie
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
orașe în lumea asta în care mi-ar fi pe plac să trăiesc, de pildă Parisul, Viena sau Cracovia. Codruța spune că și Praga, care e o Cracovie mai mișto! Dar în acele orașe mi-ar fi pe plac să trăiesc, nu să muncesc! Adică, să am o bursă, o rentă, o pensie ceva și să fac numai ce vreau, prin urmare să citesc, să scriu, să stau prin cafenele, să mă plimb. Dar cum n-am șansa asta, cum nici
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
zi, l-am auzit ținând trei discursuri diferite: la un miting al alegătorilor Convenției Democratice, la o întâlnire cu liderii sindicali din zonă și, apoi, la Casa Cărții, la lansarea unui volum de proză. M-a mirat, însă, faptul că trăia pe picior mare, cam prea mare. A stat, de exemplu, pe toată perioada campaniei, la Hotelul Traian din Iași, în vreme ce alți candidați din București veneau sporadic în Iași sau nu veneau deloc. Toți cei din jurul nostru spuneau că sunt banii
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
și oricât l-aș respecta. Nici nu-mi dau seama exact ce este USR acum. Probabil, un fel de sindicat care a obținut pensii mai mari pentru scriitori. E bine, doar că eu nu am structură de sindicalist, iar să trăiesc din pensie sper să nu ajung! Oricum, la Universitate am un salariu mare, mi-am făcut și un fel de pensie privată, dar mai ales sper să pot munci până la moarte, indiferent de momentul acesteia. Nu cred că revenirea în
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
cel care a realizat grafic o splendidă carte Cu Părintele Galeriu..., editura Harisma, 2002, pe care o isprăvisem încă din 1994. A îmbătrânit Mircia? Liviu Antonesei: N-am fost niciodată la un târg internațional de carte, va trebui cândva să trăiesc și experiența asta. Eu l-am cunoscut pe Victor într-o împrejurare mai dramatică, pe vremea exploziei reactorului de la Cernobîl. În noaptea exploziei, sărbătorisem ziua mea de naștere cu un grup de prieteni. Cum se fuma mult, am stat mereu
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nici cu cărțile serioase de proză, chiar cu excelentele articole de ziar, ci cu De ce iubim femeile?, o făcătura din texte publicate într-o revistă mondenă. Nu-l condamn că a publicat acele texte în revistă, că fiecare trebuie să trăiască din ceva, dar ideea de a face o carte... Care a adus bani editurii, e pe cale să-l transforme în VIP etc., dar care nu cred că poate sta onorabil lângă celelalte cărți ale sale. Sigur, scriitorul poate încerca și
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
avea, în acest context, cam 1500 pagini. Este, într-adevăr, de neuitat, ca și Amintiri din Casa morților. Liviu Antonesei: Da, d-l Breban are și această obsesie a dimensiunilor. E adevărat că majoritatea prozatorilor clasici nu prea se juca! Trăiau în secolul al XIX-lea, lumea nu se grăbea, aveau timp și scriitorii și cititorii, așa că adesea nu ajungea pentru poveste un singur volum, oricât de gros ar fi fost! Chiar și la începutul secolului următor lucrurile stăteau cam la
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
sugereze, să nu ucidă delicatele apropieri. Era pro-fesoară de franceză, nu prostituată, și o sensibiliza asemănarea cu Sonia. Ne întâlneam adesea la biserică și în cimitir... Am înțeles însă repede că nu m-ar fi urmat la ocnă/pușcărie, deși trăiam în marea pușcărie care era România sfârșitului de secol XX! După 10 ani, de frică să nu fi greșit totuși, am căutat-o și mi-a răspuns cu aceeași veche afecțiune. Trăise, în toți acești ani, înlăuntrul aceluiași model. Sonia
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
m-ar fi urmat la ocnă/pușcărie, deși trăiam în marea pușcărie care era România sfârșitului de secol XX! După 10 ani, de frică să nu fi greșit totuși, am căutat-o și mi-a răspuns cu aceeași veche afecțiune. Trăise, în toți acești ani, înlăuntrul aceluiași model. Sonia o călăuzea încă. Liviu Antonesei: E frumoasă povestea asta a ta. Îmi plac regăsirile după 10, după 20 de ani... Ele vorbesc totuși despre o anumită stabilitate a lucrurilor importante, dincolo de agitația
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
și este și numărătoarea ținută la zi. Păi, dacă ne adunăm vreun milion, nu cred că ne mai poate refuza careva! Dorin Popa: Dar Ginger Baker parcă plecase în Africa și-și făcuse o trupă de percuționiști acolo. Unde mai trăiește? Liviu Antonesei: Nu știu exact, dar o să mă uit pe site-ul personal, să văd. Oricum, mi se pare implicat în proiectul revenirii, devreme ce site-ul acesta al revenirii este administrat de el! Cred că în România nu există
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
să recunoaștem însă că destule păcate am avut noi și înainte. Poate că acestea toate au fost doar exacerbate decomunism. Îmi amintesc mărturiile câtorva străini din urmă cu câteva secole: "(Românii) nu se îngrijesc prea mult de conștiința lor, deoarece trăiesc mai curând după legea firii decât după religie. (...) ei nu socot drept păcat multe lucruri grave sau se prefac și consideră că nu le știu." (Franco Sivori, 1588). "Aproape toți trăiesc cu o anumită libertate de conștiință. (...) nu mărturisesc la
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nu se îngrijesc prea mult de conștiința lor, deoarece trăiesc mai curând după legea firii decât după religie. (...) ei nu socot drept păcat multe lucruri grave sau se prefac și consideră că nu le știu." (Franco Sivori, 1588). "Aproape toți trăiesc cu o anumită libertate de conștiință. (...) nu mărturisesc la spovedanie decât că au furat sau au ucis; celelalte fapte nu le socotesc drept păcate". (Niccolo Barsi, 1633-1639) din Firea românilor (coord. Daniel Barbu, Nemira, 2000). Liviu Antonesei: Păi, mie mi
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
dificila tranziție... Totuși, în acestă tranziție, am făcut niște progrese, fie și prin faptul că am adoptat legi și instituții moderne, europene, și în politică, și în economie, și cultural vorbind. Stăm însă prost cu procedurile! De aceea pare că trăim într-o lume a formelor fără fond! Însă chestiunea procedurilor este mai dificil de rezolvat, pentru că e mult de lucru la mentalități. Cu mentalitățile noastre, ale celor mai mulți dintre noi, deci cu mentalitățile noastre inerțiale, este greu să dăm un conținut
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ce-ar fi trebuit să facă politrucii, administratorii și noi toți în cei aproape 17 ani de la începutul schimbării! Dar eu nu sunt decât un scriitor, e adevărat, atent la ceea ce se întâmplă cu el și cu lumea în care trăiește. Bun, să accept provocarea! Cel mai simplu mi-ar fi să răspund cu un fel de butadă, să spun că totul e de făcut, ba chiar e mai mult de făcut acum decât în 1990, pentru că, între timp, am mai
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Andrei Pleșu nu au fost nici o singură dată aleși. Liviu Antonesei: Fără a atenta la statutul de paradoxalitate al "eternei, fascinantei și mereu surprinzătoarei" noastre țărișoare "carpato-danubiano-pontice" că ne e jenă să spunem balcanice, de parcă ar fi o rușine să trăiești în lumea care i-a produs pe Kadare, Kusturica, Danilo Kis și chiar Bregovic! trebuie totuși să precizăm că numele de pe prima listă, a aleșilor, au și calitatea de a fi candidat! În partea a doua a listei, ai nume
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
din politica românească de văcăroi, meleșcani, stolojani, marinari opriți în portul politichiei? Eu nu văd decât simple diferențe de vârstă, nu de viziune politică. Până la urmă, singura diferență față de peceristouteci știi de pe vremuri este pluralismul. Avem astfel iluzia că am trăi într-o democrație, când noi nu reușim să ieșim dintr-o democratură de vreo 17 ani! Dorin Popa: Îmi amintesc, da, că la alegerile din mai 1990 au candidat, pe aceeași listă de independenți, Andrei Pleșu, Gabriel Liiceanu, Petre Mihai
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
de vârstă, nu de viziune politică, nici nu zăresc vreo urmă de preocupare pentru binele public. Până la urmă, singura diferență față de peceristo-uteciștii de pe vremuri este pluralismul, deci se mai învârt între ei pe la guvernare și avem astfel iluzia că am trăi într-o democrație, când noi nu reușim să ieșim dintr-o democratură de vreo 17 ani! Dorin Popa: Mircea Cărtărescu a câștigat finala "Zece pentru România 2006". Era de așteptat, nu? Nu era de așteptat să primească premiul din mâinile
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
a fost, de fapt, un condotier ambițios, tip foarte răspândit în epocă, din Italia până în Țările de Jos. Iar vulgata colectivă în care ne complacem, cu sprijinul neprecupețit al specialiștilor, e plină legiune de asemenea exemple. Noi nu aspirăm să "trăim în basme și să vorbim în poezii", ci facem asta zi de zi și ceas de ceas, în proporție de masă, ca să-l citez pe Lenin! Iar dacă trăim într-o tradiție romantică inventată, cred că e firesc ca realitatea
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
specialiștilor, e plină legiune de asemenea exemple. Noi nu aspirăm să "trăim în basme și să vorbim în poezii", ci facem asta zi de zi și ceas de ceas, în proporție de masă, ca să-l citez pe Lenin! Iar dacă trăim într-o tradiție romantică inventată, cred că e firesc ca realitatea cea de toate zilele să fie una fantasmatică. Există acum o orientare, în jurul d-lui Lucian Boia, care se străduiește să deconstruiască vulgata națională în care se pare că
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]