13,950 matches
-
muncești! Tu, cu averea ta! Ca să nu spun „averile tale“! Prin urmare, am fost nevoit să-i spun că de fapt eu am muncit. Că de-a lungul anilor am părăsit deseori, da, deseori muntele Ava și am coborât la câmpie ca să muncesc. Că fără muncă nu aș fi fost cel care sunt astăzi. Munca, spun eu, omul n-o face pentru bani. O face pentru umanitate. Da, spune Manfred, am remarcat că ai fost plecat din când în când. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
molii. 3. Aurul și argintul vostru au ruginit; și rugina lor va fi o dovadă împotriva voastră: ca focul are să vă mănînce carnea! V-ați strîns comori în zilele din urmă! 4. Iată că plata lucrătorilor, care v-au secerat cîmpiile, și pe care le-ați oprit-o, prin înșelăciune, strigă! Și strigătele secerătorilor au ajuns la urechile Domnului oștirilor. 5. Ați trăit pe pămînt în plăceri și în desfătări. V-ați săturat inimile chiar într-o zi de măcel. 6
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85097_a_85884]
-
cum am putut trăi fără zi în noaptea vânzării de frate pe frate. Ce-i scris în Biblie, se întâmplă azi poate și mâine, cine ,mai știe de vor mai crește codri de brazi și trifoi cu patru foi în câmpie?!?. 1979 Vino, Țepeș! Viața-i paralitică printre-atâtea furăciuni; vino, Țepeș, să-i aduni, să-i înveți politică. Să-i pui în țepi date-n febră pe grătarele roșcate, să stea cu toți hoții-n zebră, trei decenii jumătate. Ne-au
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
lucrează-n toate cele, de-ntregul e mai mult ca suma părților, căci firul nevăzut de printre și din ele unește ce-i asemeni cu ce-i despărțitor. Un univers deasupra și altul dedesubt și, peste tot, același fermecător mister, câmpiile se țin de muntele abrupt cum apele și țărmurile se reazămă de cer. Ce portativ feeric!... Și atâtea simfonii vibrează-n rostul nostru care își caută noua înfățișare-asemeni privirii de copii!... Și-a fost ziua întâi, și-a fost ziua
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
nu poate fi decât de bine. ― Ce vrei să spui? ― Americanilor le place la nebunie accentul nostru ciudat. Cât de calină poți să fii? Îmi trag accentul cel mai englezesc posibil și spun: ― Ploaia în Spania pică mai ales la câmpie. ― În Hertford, Hereford și Hampshire, uraganele apar rareori, spune și Lauren și amândouă batem palma în stilul clasic american. ― Înainte să plecăm, trebuie să-mi arăți ce-i pe aici, spune Lauren, care cercetează deja intrările. Așa că fac un tur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Păi, dacă atunci când tu lipseai de acasă doar câteva ceasuri sau o zi două ea nu se astâmpăra, da’ acuma? Acum când tu ai fost plecat atâta vreme?! N-aș vrea să fiu în locul tău cu nici un chip! Aș lua câmpii numaidecât”... Lui Dumitru i s-a părut chiar că pentru o fărâmă de timp privirea lui Todiriță a lunecat peste locul unde se afla el. N-a dat, însă, nici un semn că l-ar fi văzut că-i treaz deja
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
cu nădejde... ― Știți ce lipsește acum, băieți? - a întrebat Dumitru pe cei din preajma lui. ― Mai rău decât ce se vede ar fi un vânt nebun. Ia ascultați: „Crivățul din miazănoapte vâjâie prin vijelie, Spulberând zăpada-n ceruri, de pe deal, de pe câmpie. Valuri albe trec în zare, se așează-n lung troian, Ca nisipurile dese din pustiul african. Viscolul frământă lumea!... Lupii suri ies după pradă, Alergând, urlând în urmă-i prin potopul de zăpadă. Turmele tremură; corbii zbor vârtej, răpiți de
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ea întunecându-se, după care a scos un chicot ciudat. MAMA Mia. MAMA MAMA Mia. Ha! Ha! N-ar fi trebuit să-i povestesc despre noaptea petrecută cu Daryl, mi-am dat seama îngrozită. Acum c-o luase razna pe câmpii, amănuntele alea ar fi putut deveni foarte periculoase. Brigit și-a băgat degetul mare în gură și și-a apropiat fața - mult prea mult - de Daryl. După care a repetat, cu subînțeles: —Mama. Am râs din nou, în felul ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
tresar sub fulgul de nea, visând soarele ce-n zări hoinărea la verdele crud mă gândesc mereu și speranță port în sufletul meu. În noaptea asta streșinile plâng și cu jalea lor inima îmi frâng, adă Doamne iar verde pe câmpii, când stele doinesc nopților târzii.
C?nd stre?inile pl?ng by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83341_a_84666]
-
să se simtă un român adevărat, ca să poată ura fără gânduri ascunse așa ceva în mod deliberat vecinilor săi. Da nu vă bucurați prea devreme. Parlamentul României nu s-a reunit în sesiune extraordinară ca să aprobe venirea primăverii, apariția floricelelor pe câmpii și punerea în practică a îndemnului: hai să le-adunăm copii, înainte de înfăptuirea unor măsuri stringente la nivel național, luate cu inteligența bine știută, de către onor, Guvernul României sub înțeleapta conducere a Marelui Cârmaci de la Cotroceni. În mod accelerat se
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Ce frumoase erau zilele anului 1990 și începutul anului 1991! Ne simțeam liberi, puteai să vorbești despre orice fără teamă, industria fostă socialistă duduia, contractele comerciale încheiate înainte de 1989 se derulau cu spor, IAS-urile și SMA- urile erau intacte, câmpiile și dealurile patriei noastre râdeau în soare pline de roadă, trezoreria statului era plină și chiar cu excedent de miliarde de dolari. Ni se părea atunci că în sfârșit bunul Dumnezeu și-a aruncat un ochi, fie chiar și puțin
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
astea înșirate mai sus? Parcă văd pe unii clătinând îngrijorați din cap, iar pe dușmanii mei cei statornici, bucurându-se nevoie mare, că în sfârșit li s-a înfăptuit visul, de a mă vedea cum îmi iau la modul serios câmpii, chiar și în scris. Știu, recunosc, și aveți perfectă dreptate să mă criticați pentru modul complet neortodox de a începe un articol, fie el chiar de jurnal propriu, cu niște cifre uscate și reci ca o femeie frigidă, dar credeți
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
fie pus în siguranță, ferit într-un loc, pe care, numai el îl cunoștea. Priceput om era bătrânul! Nu crâcnea nimeni împotriva deciziilor lui. Fusese șeful lor dintotdeauna, și nici unul nu-i punea la îndoială autoritatea. Peste iarnă, coborau la câmpie unde căutau un sat mai răsărit, la marginea căruia să se așeze. Făceau negoț cu sătenii care se bucurau că primesc aur curat în schimbul hranei și nutrețului de care aveau nevoie țiganii. Apoi, odată cu primăvara, plecau iarăși la drum spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
N-ai cum să veghezi de la distanță. Trebuie să rămâi aici, să fii lângă ea. Meseria aceasta, dacă pot să-i spun așa, e pe viață. "Asta s-o credeți voi!" își spuse Cristian Toma în gând. Moș Calistrat bătea câmpii, era adevărat că în ultimele douăzeci și patru de ore aflase o mulțime de lucruri noi și chiar era hotărât să-l ajute, dar nici prin cap nu-i trecea să rămână pentru totdeauna în Baia de Sus. Odată ce misiunea, pentru că el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
El a făcut ce este rău înaintea Domnului; nu s-a abătut de la niciunul din păcatele lui Ieroboam, fiul lui Nebat, care făcuse pe Israel să păcătuiască. 25. A luat înapoi hotarele lui Israel, de la intrarea Hamatului pînă la marea cîmpiei, după cuvîntul pe care-l rostise Domnul, Dumnezeul lui Israel, prin robul Său Iona, proorocul, fiul lui Amitai, din Gat-Hefer. 26. Căci Domnul a văzut că necazul lui Israel ajunsese prea mare, a văzut și strîmtorarea în care se aflau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
Atunci s-a făcut o spărtură în cetate; și toți oamenii de război au fugit noaptea, pe drumul porții dintre cele două ziduri de lîngă grădina împăratului, pe cînd Haldeii înconjurau cetatea. Fugarii au apucat pe drumul care duce în cîmpie. 5. Dar oștirea Haldeilor a urmărit pe împărat, și l-a ajuns în cîmpiile Ierihonului, și toată oștirea lui s-a risipit de la el. 6. Au prins pe împărat, și l-au suit la împăratul Babilonului la Ribla, și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
fugit noaptea, pe drumul porții dintre cele două ziduri de lîngă grădina împăratului, pe cînd Haldeii înconjurau cetatea. Fugarii au apucat pe drumul care duce în cîmpie. 5. Dar oștirea Haldeilor a urmărit pe împărat, și l-a ajuns în cîmpiile Ierihonului, și toată oștirea lui s-a risipit de la el. 6. Au prins pe împărat, și l-au suit la împăratul Babilonului la Ribla, și s-a rostit o hotărîre împotriva lui. 7. Fiii lui Zedechia au fost junghiați în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
Barnovschi hatmanul și portarul Sucevei. Lângă domnitor, ascultând slugarnic, vistiernicul Hrize se căznea să priceapă înțelesul slovelor citite de stolnicul Neculai Ureche, asudând sub dulama cumpărată de la Liov. Alaiul, care se încheia cu cei cincizeci de slujitori tătari, aduși din câmpiile Buceagului de hatmanul Barnovschi, se îngustă la trecerea Bahluiului, lățindu-se la vederea Bisericii Sf. Gheorghe, aflată în apropierea Curții. Domnul descălecă și păși în întunecimea sălii tronului, luminată, sporadic, de lampioanele aduse cu multă trudă de la Veneția, loc de
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
nu răspîndiți vestea aceasta în ulițele Ascalonului, ca să nu se bucure fetele Filistenilor, ca să nu se laude fetele celor netăiați împrejur. 21. Munți din Ghilboa! Nici rouă, nici ploaie să nu cadă pe voi! Să nu fie pe voi nici cîmpii care să dea pîrga pentru darurile de mîncare! Căci acolo au fost aruncate scuturile vitejilor, scutul lui Saul, ca și cînd n-ar fi fost uns cu untdelemn. 22. De la sîngele celor răniți, de la grăsimea celor mai voinici, arcul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
urmărească pe frații lui." 28. Și Ioab a sunat din trîmbiță, și tot poporul s-a oprit; n-au mai urmărit pe Israel și nici nu s-au mai bătut. 29. Abner și oamenii lui au mers toată noaptea în cîmpie; au trecut Iordanul, au străbătut în întregime Bitronul, și au ajuns la Mahanaim. 30. Ioab s-a întors de la urmărirea lui Abner, și a adunat tot poporul: lipseau nouăsprezece inși din oamenii lui David și Asael. 31. Dar oamenii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
au scăpat. 7. Au intrat în casă, pe cînd el era culcat pe pat în odaia lui de dormit, l-au lovit, l-au omorît, și i-au tăiat capul. I-au luat capul, și au mers toată noaptea prin cîmpie. 8. Au adus capul lui Iș-Boșet la David în Hebron, și au zis împăratului: "Iată capul lui Iș-Boșet, fiul lui Saul, vrăjmașul tău, care vroia să-ți ia viața; Domnul răzbună azi pe împărat, domnul meu, împotriva lui Saul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
Ioab și toată oștirea, numai oameni viteji. 8. Fiii lui Amon au ieșit, și s-au așezat în șiruri de bătaie la intrarea porții; Sirienii din Țoba și din Rehob și oamenii din Tob și din Maaca, erau deoparte în cîmpie. 9. Ioab a văzut că avea să lupte și înainte și înapoi. A ales atunci din toți aleșii lui Israel o ceată, pe care a așezat-o împotriva Sirienilor; 10. și a pus sub porunca fratelui său Abișai ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
facă ce va crede cu mine. 27. Împăratul a mai zis preotului Țadoc: "Înțelegi? Întoarce-te în pace în cetate, cu fiul tău Ahimaaț, și cu Ionatan, fiul lui Abiatar, cei doi fii ai voștri. 28. Vedeți, voi aștepta în cîmpiile pustiei, pînă ce-mi vor veni vești din partea voastră." 29. Astfel Țadoc și Abiatar au dus înapoi chivotul lui Dumnezeu la Ierusalim, și au rămas acolo. 30. David a suit dealul măslinilor. Suia plîngînd și cu capul acoperit, și mergea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
preoților Țadoc și Abiatar: "Ahitofel a dat cutare și cutare sfat lui Absalom și bătrînilor lui Israel, și eu i-am sfătuit cutare și cutare lucru. 16. Acum trimiteți îndată știre lui David, și spuneți-i: Nu sta noaptea în cîmpiile pustiei, ci du-te mai departe, ca nu cumva împăratul și tot poporul care este cu el să fie în primejdie să piară." 17. Ionatan și Ahimaaț stăteau lîngă fîntîna Roguel. Slujnica venea și le aducea știri, iar ei se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
alergi, fiule? Nu este o solie care-ți va fi de folos." 23. "Orice s-ar întîmpla, vreau să alerg", a zis din nou Ahimaaț. Și Ioab i-a zis: Dă fuga!" Ahimaaț a alergat pe drumul care duce în cîmpie, și a luat-o înaintea lui Cuși. 24. David ședea între cele două porți. Caraula s-a dus pe acoperișul porții spre zid, a ridicat ochii și s-a uitat. Și iată că un om alerga singur singurel. 25. Caraula
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]