12,821 matches
-
Pop nu e guvernată de grandomanie. Ea pornește de la tradiția de familie, augmentată în subconștient, prin propria răsfoire în periodice și în colecțiile de diplome domnești"25. Dar pentru a "documenta" originea strămoșilor lui Vasile Iurașcu, "neam de mazili din ținutul Hotinului"26, Augustin Z. N. Pop sare tocmai în Țara-de-Jos, "la Ursu Iurașcu, cel căpitan de Covurlui, care l-a avut de fiu pe Iordache lurașcu, căsătorit cu Maria, fiica pitarului Neculai Kogălniceanu" și de la acest fiu l-ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
nici măcar pentru părinții și bunicii lui Iurașcu, fără a mai vorbi de legătura cu Iurașcu pîrcălab de Hotin, care a fost pur și simplu uitat. Noul său arbore genealogic, pus la finele aceluiași volum, pornește de la Iurașcu din Peletuci, din ținutul Bacăului, care în 1647 era vătav. De la fiul acestuia, Nicolae Iurașcu, autorul pornește un ram, pe care îl pune și pe Vasile Iurașcu, cu o soră, Zamfira. De data aceasta, lui Vasile Iurașcu i se dă alt tată, pe Ion
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
lăudat cu așa mari înaintași, încărcați de ranguri, cînd de fapt el a avut o existență modestă. Un document de la 23 mai 1732 îl arată pe căpitanul Ursu Iurașcu luînd în arendă, cu anul, de la mănăstirea Bistrița, satul Călinești, din ținutul Sucevei 32. La început numele Iurașcu a fost de botez, iar mai apoi, ieșind din comun, Iurașcu a devenit nume de familie. Este o muncă istovitoare și zădarnică această dibuire, printre atîtea sute de familii, cu numele de Iurașcu, răspîndite
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
44. Despre Toader Iurașcovici, care a fost frate cu Onciu Iurașcovici, avem o informație tîrzie, din 1762 martie 15, iar alta și mai tîrzie, din 1781, februarie 18, cînd au fost verificate proprietățile răzășești, din moșia Comărești, de pe Siret, în ținutul Suceava. Aflăm, cu acest prilej, că a patra parte din această moșie "se trage de la Toader Iurașcovici, vel paharnic". El a avut o fiică, Solomona, măritată cu Ivașco Țintă, iar Solomona a avut două fete. Prima a fost Mariana, căsătorită
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Neculai Cristea 45. Marica, sora lui Onciu Iurașcovici, nu știm cu cine a fost căsătorită, dar dintr-o ceartă iscata în anul 1751, feb. 2, pentru a șasea parte din a treia parte a moșiei Romanești, de pe pîrîul Horaiț, din ținutul Suceava, aflăm că ea, cu frate-său, Onciu Iurașcovici, afară de alte pămînturi, au stăpînit și la Romanești cîte o doime din a treia parte, din această moșie; că Marica aceasta a avut numai o fată, pe Gafița, care la rîndul
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Marie a avut trei băieți: Ioniță, Ștefan și Mihai toți Strîșca și o fată, Antemița, căsătorită cu Toader Brahă 46. Ioniță Strîșca, la 1749, iulie 1, a căpătat întărire pe cîte o treime din satele: Nahoreni, Stănești și Tureatca, din ținutul Suceava, toate fiind moșii de baștină, de pe moșul său, Onciu Iurașcovici 47. Au mai fost doi frați ai lui Onciu Iurașcovici, anume Grigorie și Văsiian, pentru care nu ne-au rămas știri și nici semne că ei vor fi trăit
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Fîntînelele, Slobozia și Roșcanii, iar la răsărit de Siret, Cornii. La aceste șapte moșii, văduva Maria Cananău, jitniceroaia, a mai adăugat moșia Costești (dintre Corni și Brehuiești), pentru care i-a dat în schimb, mănăs tirii Solea, trei munți din ținutul Cîmpulungului (1775, ianuarie 30), iar peste 40 de zile a mai luat în stăpînire și moșia Vlădeni, din sus de Brehuiești, după un schimb făcut cu mănăstirea Voroneț, căreia i-a dat alți trei munți, tot de acolo 56. Între
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
familie Iurașcu. Rangul boieresc de serdar era mai mare decît rangul de stolnic. Vasile Iurașcu n-a avut rangul de serdar, mai ales în anul 1833, și nici după aceea. O carte gospod, din 21 aprilie 1826, primită la Isprăvnicia Ținutului Suceava, după ce arată că satele Vlădeni și Brehuiești au năravul de a-și pășuna vitele pe imașul Hrișcanilor, poruncește ca aceste sate să puie gard către Hrișcani: gardul Vlădenilor să fie lung de 224 prăjini, iar al Brehuieștilor, de 168
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
15. Documente privind relațiile agrare în secolul XVIII, vol. II Moldova, Edit. Acad. R.S.R., București, 1966, pag. 545. 16. Uricariul, vol. VII, Iași, 1886, pag. 244. 17. ARHIVELE STATULUI IAȘI, Fondul Vistieria Moldovei, Tr. 166, opis 184, dosarul 7 "Catagrafia ținutului Suceava, din anul 1820, Ocolul Siretul de Sus, fila 46 verso. 18. ARH. STATULUI BOTOȘANI, Fondul Mitrici, condica 9, "Căsătoriți în anul 1835", pag. 42 și Condica nr. 10, "Morți în anul 7835", pag. 66. 19. ARH. ST. IAȘI, Fondul
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
46 verso. 18. ARH. STATULUI BOTOȘANI, Fondul Mitrici, condica 9, "Căsătoriți în anul 1835", pag. 42 și Condica nr. 10, "Morți în anul 7835", pag. 66. 19. ARH. ST. IAȘI, Fondul Vistieria Moldovei, Tr. 1316, op. 1488, nr. 1174; Catagrafia ținutului Botoșani, pe anul 1838, Ocolul Siretului, fila 131. 20. ARH. ST. BOTOȘANI, Fondul Mitrici, parchetul comunei Tudora, mitrica nr. 3 "Născuți la Joldești, în anul 1847". 21. Botoșanii în 1932 Schiță monografică, volum editat de Liga culturală secția Botoșani, pag
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
germană, în "Revista de istorie și teorie literară", 1964, nr. 2, pag. 456 și 473. 80. M. EMINESCU, Opere, VI, ediția Perpessicius, pag. 175-176. 81. ARHIVELE STATULUI IAȘI, Fondul Vistieria Moldovei, Catagrafii, Tr. 1316, opis 1488, condica nr. 1174, Catagrafia ținutului Botoșani, pe anul 1838, Ocolul Siretului, fila 131. 82. Din documentele colecției IOAN CAZAN, reprod. de AUGUSTIN Z. N, POP, în Contribuții documentare..., pag. 142. 83. AUGUSTIN Z. N. POP, Contribuții documentare, pag. 142, 291, 292. 84. IDEM, ibidem, pag
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
aprilie 1848 doctorul Jianu s-a mutat în casele lui Eminovici, de lîngă Uspenia, ca chiriaș, pînă la 26 octombrie, iar Gh. Eminovici a plecat, cu familia, la Ipotești. Întemeiez această afirmație pe o jalobă făcută de Eminovici, către judecătoria ținutului Botoșani, la 8 ghenar 1849, și în care căminarul dă relație tocmai pentru cele petrecute, în aprilie 1848: "Casele mele ce le am în acest oraș Botoșani (s.n.) închiriindu-le Dum-sale doctorului Alecu Jian, 405 vedre spirt ce le aveam
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Gheneralniciî Epitropii a casăî Sfînt. Spîridon, spre a slobozi banii împrimire ginerilui meu, d. cămăr. Gheorghie Eminovici. ss. Iuraș stolnic Mă mulțămesc și eu cu această siguranție, fără a se mai urma osebite formalități. ss. Ralu Eminovici" (Urmează autentificarea judecătoriei ținutului Botoșani, sub nr. 309, din 1849, dechembrie 10, cu semnătura lui Vîrnav, S. Greceanu, director Vasilievici și (pentru) șeful mesei, Cambam). Titlul dat de doctorul V. Braniște, acestui înscris, este necorespunzător 19. Deși el a văzut în acest înscris "o
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
mari! Organele judecătorești voiau să vadă izvodul de zestre, în original, așa cum fusese întărit de Tribunal, la căsătoria Ralucăi Eminovici. Pînă atunci actul prezentat a rămas nevalabil. Și chiar în acest sens judecătorii i-au răspuns Ralucăi Eminovici: "Judecătoria acestui ținut Botoșani vă răspunde că actul aflat de la luna decembrie 1849 țitat prin zisa jalobă nu poartă desăvîrșita însușire a unei legiuite întărituri apoi și judecătoria nu poate înainta vreo lucrare pentru asigurarea zestrei mai înainte de a înfățișa dv. valabil act
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
adresarisi cătră părintele meu, D-lui Stolnicu Vasile Iurașcu, care păstrează la sine izvodul de zestrea mea, din anul, 1840 mai, 26 zile"46. Dar răspunsul i s-a dat prompt, la 5 și la 13 decembrie, 1850 : "Judecătoria acestui ținut Botoșanii vă răspunde că nu este datoare a ave în pricină corespondență cu fețe străine; înșivă trebuie să înfățoșați titlurile zestrei, după care apoi să va regula cele de cuviință"47. Vasile Iurașcu a aflat repede de acest răspuns și
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
în pricină corespondență cu fețe străine; înșivă trebuie să înfățoșați titlurile zestrei, după care apoi să va regula cele de cuviință"47. Vasile Iurașcu a aflat repede de acest răspuns și, ca urmare, s-a adresat, cu jabolă, la Isprăvnicia ținutului, arătînd acolo că izvodul cu zestrea dată Ralucăi nu-l mai are, pentru că i l-a furat un țigan bucătar, cînd a fugit de la el și de aceea roagă Isprăvnicia să intervină pe lîngă Eminovici, ca să-i deie alt izvod
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Eminovici, o găsim apreciată de Gh. Eminovici numai cu 33 galbeni, iar fiul său, căpitanul Matei, a scris că făcea vreo 150-200 galbeni!! (Vezi Omagiu, 1909, pag. 150). La 8 ghenarie, 1851, Raluca Eminovici a depus acest "izvod", la judecătoria Ținutului Botoșani 48, dar fără folos! Dacă judecătorii n-au putut-o crede cînd ea stăruia pentru asigurarea celor 1400 galbeni, pe care ea îi pretindea "din zestre", cum o puteau crede acum, cînd în "izvodul" de zestre, cu scrisul proaspăt
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
mereu la Diva nul Domnesc. Acesta stabilise, pînă acum, că pentru Orășeni, Epitropia Sf. Spiridan mai avea de dat Ralucăi Eminovici, un rest de 1388 galbeni și 9 lei. Față de această situație, Divanul Domnesc a hotărît: "Fiindcă moșia Ipotești de la ținutul Botoșani, a D. Căminar Georgi Eminovici, era scoasă în vînzare prin mezat, spre îndestularea D. cc. Efrosina Petrino, creditoarea amanetară în zisa moșie Ipoteștiul, cu soma de 2500 galbini, s-au slobozit arătații 1388 galbeni și 9 lei, în plata datoriei
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
chiar decenii. Prima ei operă importantă i-a apărut când avea aproape 50 de ani. Timpul scurs între conceperea și redactarea unei cărți i-a dat viziunii ei o maturitate de care nu dispun toți marii scriitori. A scris despre ținuturi dispărute de pe hărțile contemporane, despre oameni uitați din timpuri trecute. Totuși luminile Greciei și Romei au umbrit intrigile și portretele făcute de ea lui Hadrian și Zenon și poate Alexis și de asemenea Nathanaël, care rămân cele mai atrăgătoare prezențe
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
din noi e să cadă, Și-are să-mbuibe cu sânge pe zeul setos de războaie”. (op. cit., p. 418) Numai sub influența înțelesului rațional / intelectual, viața afectivă se poate eleva, poate integra noi sensuri și semnificații, care s-ar îndrepta spre „ținutul conduitelor morale”, de tipul celor dezinteresate sau altruiste. „Lupta cu înclinațiile inimii implică — arată V. Pavelcu — o mare dorință de obiectivitate, iar obiectivitatea înseamnă sacrificiu de sine, curaj, o considerabilă tărie morală și o mare iubire de adevăr. Numai prin
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ontologic, cosmologic, escatologic ș.a.m.d. Fiecare dintre aceste volume apare drept o sumă de angoase sau de neliniștitoare interogații ale ființei în ipoteticul drum al inițierii. Textele invocă mistere grele, ascunse în cele "o mie de semne-n miraculosul ținut" de dincolo și dezvoltă scenarii ritualice puse pe seama unui actant poetic care speră că poate deveni "Grădinar al lumii", așadar că poate descifra "căile de inițiere, cerești", inaccesibile muritorului de rând. În mod special, Cartea celor optzeci și opt de
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
încoace, două servitoare ale lui Ambrosius, care au fost trimise în această parohie de munte din Valais, au dispărut fără să se știe ce s-a întîmplat cu ele. O a treia a avut, de curînd, aceeași soartă. Protestanții din ținut se înfurie, vorbesc de crimă, de întîmplări înspăi-mîntătoare. Pînă la o dovadă clară, completă a faptei, să fie apărat de aceste calomnii infame de un grup care să nu cedeze în fața născocirilor celor mai monstruoase... Continuă [...]. Haussmann anunță că dansatoarea
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
au văzut reapărînd vioiciunea tinereții, arcuirea hotărîtă a buzelor, ridicătura energică a pomeților și a nasului. Era acea expresie încordată a eroului pe care trebuia s-o lase posterității ca pe ceva esențial și explicativ. Tînărul șef de clan din ținuturile corsicane, generalul din Italia și din Egipt, primul consul, iată, într-adevăr, acel Napoleon care nu moare, care 1-a susținut pe împărat în tot ce a fost el și care își suportă legenda de-a lungul nemuririi sale24." Acesta
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
considerată o ruptură. Dimpotrivă, este simbolul unificării, al fuziunii, al entuziasmului colectiv. Dintre evenimentele care i-au marcat cursul, cel mai semnificativ este jurămîntul de pe Cîmpul lui Marte, din 14 iulie 1790. "Federații, scrie Albert Malet, au venit din toate ținuturile Franței. Dar ei au uitat că erau bretoni, normanzi sau gasconi. Ei se simțeau în primul rînd francezi, și erau mîndri că sînt francezi pentru că erau oameni liberi." Astfel, prin pedagogia istorică a celei de a Treia Republici, ies în
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
colț sălbatic și pustiu, dar plin de acele frumuseți ce fac plăcere doar sufletelor pline de simțămînt și par înfricoșătoare celorlalți. J.-J. Rousseau, Noua Heloiză, Classique Garnier, p. 501 (8) În rest, se știe deja ce înțeleg printr-un ținut frumos. Niciodată un ținut de cîmpie, oricît de frumos ar fi, în ochii mei nu ar părea așa. Am nevoie de ape în cădere, stînci, brazi, păduri întunecoase, munți, cărărui greu de urcat și de co-borît, prăpăstii care să-mi
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]