121,510 matches
-
caducă și: „Nu vine nimeni de Dincolo să ne spună despre felul lor (?) și despre lucrurile lor și să ne liniștească inimile până să ajungem și noi În locul În care au mers ei”. De aceea, „urmează-ți inima atât cât trăiești! Unge-ți capul cu mir, Împodobește-te cu pânzeturi albe, parfumează-te cu miresme exotice adevărate, din acelea pe care le oferi zeului”. Moartea nu mai este o trecere către o a doua viață, ci un gol Întunecat. Și totuși
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a fi Întemeiat lumea și societatea și de a fi Împlinit dreptatea: Oamenii, vitele Zeului, sunt bine Îngrijiți. El a creat pentru ei cerul și pământul, el a gonit crocodilul din apă. A creat aerul pentru ca nasurile lor să poată trăi. Aceștia sunt imaginea sa, ieșită din membrele sale. El Înalță cerul după dorința lor; el le-a făcut plantele și vitele și peștii ca să le fie hrană... el le dă lumină așa cum Își doresc și străbate cerul pentru ca aceștia să
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Osiris... al lui ...”, și va avea ca atribut specific „glasul drept”, fiind astfel recunoscut ca nevinovat de tribunalul postum despre atotcunoașterea căruia vorbește Învățătura către Merikara. Ultimul punct la care ajung aceste inovații, care cuprind cu totul modul de a trăi religia, vor fi misteriile osirice care vor răspândi cultul egiptean În tot bazinul mediteranean, În epoca greacă, iar apoi În cea romană. În privința Egiptului, mai ales a Egiptului din această epocă, trebuie semnalate unele consecințe simptomatice. Înainte de toate, atrage atenția
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ne apropiem de altar. O structură complexă de magazii plasate În serie și Încăperile pentru preoți completează ansamblul cuprins În interiorul unui zid Împrejmuitor care separă spațiul templului de restul lumii. Temelia indică faptul că există un grup de persoane care trăiesc În intimitatea zeului - preoții care Își au aici propriile case. Pentru restul oamenilor sunt prevăzute nivele diferite de apropiere, În funcție de caracterul mai mult sau mai puțin deschis pentru public al cultului. Templul apare ca un organism complex, o componentă nu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
regale ale dinastiei și rămas apoi la dispoziția personalului responsabil de cultul mormintelor respective și al altor temple din zonă, a restituit din locuințele sale papirusuri de diferite feluri - documentare, rituale, literare -, care ilustrează În mod direct situația celor care trăiau acolo. Printre papirusurile „literare”, sunt demne de luat În seamă imnurile regelui Sesostris III, care Îi proslăvesc În același timp valoarea militară și grija pentru supuși; restul textelor, medicale, de matematică, veterinare, precum și un text narativ fragmentar, care povestește mitul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
soarele care a creat tot ce există. Celxe "Cel" ai cărui ochi sunt venerați de oameni, din a cărui gură se nasc zeii. Cel care a creat aerul pentru vite și pomul cu fructe pentru oameni; cel care face să trăiască peștii În râu și păsările În văzduh; cel care dă suflare În ou și care hrănește odrasla viermelui. Cel care face să trăiască țânțarii, viermii și puricii; cel care le dă șoarecilor din ascunzători ceea ce au nevoie și care hrănește
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Cel care a creat aerul pentru vite și pomul cu fructe pentru oameni; cel care face să trăiască peștii În râu și păsările În văzduh; cel care dă suflare În ou și care hrănește odrasla viermelui. Cel care face să trăiască țânțarii, viermii și puricii; cel care le dă șoarecilor din ascunzători ceea ce au nevoie și care hrănește păsările În pomi (Papirusul din Bulaq, nr. 17). Un alt imn, sculptat pe o stelă de doi frați sculptori, Horusxe "Horus" și Suti2
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
nu mai sunt tolerate; apare o rigoare logică până atunci necunoscută. „Soarele” este „viață, Început al vieții”, lucru ce poate fi dovedit dacă se privește lumea În devenirea ei și se iau În considerație ostilitatea tenebrelor. Oameni, animale, lucruri acționează (trăiesc) doar la apariția luminii. Natura știe să-și urmeze ritmurile și legile pentru că, În spatele acestui fenomen, se află prezența și voința divină: Tu care faci ca sămânța să fie roditoare În femei, tu care creezi sămânța În bărbați, tu care
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
apariția luminii. Natura știe să-și urmeze ritmurile și legile pentru că, În spatele acestui fenomen, se află prezența și voința divină: Tu care faci ca sămânța să fie roditoare În femei, tu care creezi sămânța În bărbați, tu care faci să trăiască fiul În pântecele mamei sale și Îl liniștești ca să nu plângă, tu care Îl hrănești pe cel care este Încă În pântece, tu care dăruiești aerul pentru ca tot ceea ce creezi să trăiască! Când coboară din pântece pe pământ, În ziua
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
creezi sămânța În bărbați, tu care faci să trăiască fiul În pântecele mamei sale și Îl liniștești ca să nu plângă, tu care Îl hrănești pe cel care este Încă În pântece, tu care dăruiești aerul pentru ca tot ceea ce creezi să trăiască! Când coboară din pântece pe pământ, În ziua nașterii, tu Îi deschizi gura ca să vorbească și te Îngrijești de nevoile sale. Când puiul se află În ou (zgomotos În piatră), tu Îi dai aer ca să poată trăi. Tu Îl faci
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ceea ce creezi să trăiască! Când coboară din pântece pe pământ, În ziua nașterii, tu Îi deschizi gura ca să vorbească și te Îngrijești de nevoile sale. Când puiul se află În ou (zgomotos În piatră), tu Îi dai aer ca să poată trăi. Tu Îl faci să crească pentru a sparge oul, ca să iasă, să vorbească și crească și Îi Îndrumi pașii de Îndată ce a ieșit. Și, pentru simplul fapt că există și că are un anumit fel de a există, toată umanitatea (pe
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
o insistență aparte asupra acestei teme, chiar În prima Perioadă Intermediară, când, În urma prăbușirii societății organizate, aspirația către o ordine reînnoită din rațiuni interioare duce la contemplarea nostalgică a Îndatoririi morale. Aici maat este ceea ce Îl face pe rege să „trăiască” (la fel ca Ra În mai vechea mitologe solară), dar este și ordinea cosmică pentru care regele este garant. Astfel se revine În mod oficial principiul conform căruia regele Îl iubește pe cel „drept”, iar a duce o viață dreaptă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
pot apărea pe acest drum3; Ramses I pune o statuie de-a sa În templul lui Amonxe "Amon" pentru a interpreta pentru zeu dorințele și rugăciunile celor care merg În sanctuar 1. Acest rege-zeu a Înțeles vremurile În care a trăit și nu s-a dăruit numai cultului oficial, ci și pietății oamenilor de rând, născuți din experiența imperială și care fuseseră excluși la Tell el Amarna. Această regalitate nu trebuie să rupă legăturile cu templul, pentru că știe să se valorifice
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
umană, pe care cititorul sau ascultătorul o simte ca fiindu-i proprie. 19. DEIR EL MEDINA ȘI RELIGIA POPULARĂTC "19. DEIR EL MEDINA ȘI RELIGIA POPULARĂ" Cunoaștem Îndeaproape, dintr-o singură Împrejurare, această lume și felul În care și-a trăit religia. Am văzut cum regii din dinastia a XVIII-a și din dinastiile imediat următoare au ales un tip de mormânt săpat În muntele teban - naiurile grecilor, Valea Regilor, În limbajul nostru turistic și arheologic. Pregătirea acestor morminte presupune prezența
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
aventurilor tânărului principe - dar finalul poveștii lipsește și nu știm dacă destinul se Împlinește sau este anulat cu vreo viclenie la fel ca aceea povestită de Herodot despre Mikerinos 4 care, pentru că i se mai dăduseră doar șase ani de trăit, „a făcut zi din noapte” și și-a dublat astfel timpul care Îi fusese profețit. Oricum ar fi, În acest timp, destinul este adesea tovarășul lui Renenutetxe "Renenutet", zeița recoltelor și a abundenței, ilustrând astfel fondul optimist al societății, care
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În lume, la toate nivelele: astfel, Încremenește În practica administrativă ceea ce se născuse ca o Încercare de a salva de formule practica rituală, de a o lega de realitățile specifice și mereu noi care Îi oferă zeului posibilitatea de a trăi În conștiința celor care se Îndreaptă spre el. 22. EXPERIENȚA NUBIANA: REINSTITUIREA ORTODOXIEITC "22. EXPERIENȚA NUBIANA \: REINSTITUIREA ORTODOXIEI" Epoca acestor stăpâni și regi libieni aduce, odată cu inserarea lor În tradiția egipteană, pătrunderea unui alt element străin, și acesta doritor să
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
preocupat să păstreze măcar o parte dintre morții lor aproape de locuința familiei. În timpul subdiviziunii musteriene a paleoliticului mijlociu, (...) această practică a Înhumării unor defuncți În interiorul peșterilor este destul de obișnuită (...). Oricât de diferite ar fi evoluțiile, toate speciile umane care au trăit În cultura musteriană arată respect și grijă pentru unii dintre morții lor, fapt ce relevă o conștiință complexă și credința În viața post mortem. Defuncții erau Îngropați În locuințele rudelor lor (o practică aproape absentă În Asia Occidentală În paleoliticul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
500-3 000 Î.Hr.)tc "3. Religia mesopotamiană În timpul calcoliticului (cca 5 500‑3 000 Î.Hr.)" Perioada calcolitică mesopotamiană (cca 5 500-3 000 Î.Hr.), caracterizată, după cum o arată termenul, nu doar de folosirea pietrei, ci și a bronzului, trăiește o consolidare progresivă a civilizației neolitice și a vieții asociate ei. Aceasta din urmă dobândește forme tot mai clare și consistente, astfel Încât, așa cum s-a mai semnalat, se poate vorbi pe bună dreptate despre o adevărată „revoluție urbană”. La sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și diferitele practici legate de temple intenționau să facă puterea „numinoasă” divină prezentă În viața oamenilor. 6) Realizarea unei concepții antropomorfe a divinității În viața omului În funcție de modelul sociopolitic practicat chiar de om: divinitatea are o casă (templul), În care trăiește cu soția, fiii și servitorii de diferite grade; Însăși divinitatea este un rege (lugal) și un stăpân (en) care deține un domeniu propriu specific (de exemplu, lumea subterană cu apele sale fertile, În cazul lui Enkixe "Enki"). Divinitatea Îndeplinește funcții
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
trăsăturilor umane oferă conceptul abstract de „umanitate”; acestuia i se opune conceptul abstract de „divinitate” (il¿tum). Il¿tum exprimă transcendența divină În relație cu omul, considerat creatură, proprietate, slujitor al divinității. Divinitatea domină și guvernează și lumea În care trăiește omul; are În stăpânire inclusiv ceea ce servește vieții omului. Distincția zeu-om este valabilă și În planul perfecțiunii, În ceea ce privește frumusețea, forța, eroismul, măreția, cunoașterea, sfințenia și toate celelalte atribute divine, cărora le corespund Într-o formă mult redusă, atributele umane
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
aceasta pentru a o Înfățișa ca atare, prezentându-l pe eroul epopeii ca pe un om dedicat În Întregime „căutării nemuririi”, În numele unei Întreprinderi Înălțătoare, dar, În realitate, de neatins. Ghilgameșxe "Ghilgameș" decide să Înfrunte călătoria eroică spre insula unde trăiește Utnapiștimxe "Utnapiștim", cu intenția de a Învăța de la el secretul nemuririi. Dar scopul călătoriei este o iluzie, după cum Îl avertizează zeul Șamaș și, mai ales, hangița Sidurixe "Siduri", pe care o Întâlnește În timpul călătoriei (tab. X, col. III, 1-5): Ghilgameșxe
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ca Atram¿sșsum din povestirea potopului de pe o tăbliță cuneiformă, rău conservată, găsită la Ras-Șamra/Ugarit. În poemul Ghilgameșxe "Ghilgameș", numele eroului potopului este Utnapiștimxe "Utnapiștim" sau Utanapiștimxe "Utanapiștim", iar semnificația sa se pare că este „Cel care a văzut/trăit viața (fără de moarte)”. Pe lângă aceste izvoare principale, citate implicit, mai există În literatura mesopotamiană și alte menționări diferite ale potopului. Termenul sumerian pentru potop este a-ma-ru sau a-má-uru5; termenul akkadian curent este ab¿bu(m). 2) Povestea - Povestea potopului din
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
porumbel, rândunică, corb); ieșirea din ambarcațiune după oprirea acesteia În regiunea muntelui NiÌir (sau alte nume asemănătoare); o ofrandă și o jertfă aduse zeilor; mutarea eroului potopului (Împreună cu familia sau, cel puțin, cu soția) Într-un loc misterios, unde va trăi pentru totdeauna; reproșurile zeiței-mamă Nintuxe "Nintu" adresate lui Enlilxe "Enlil" pentru că a decretat potopul; reproșurile lui Enlil pentru Enki/Ea pentru că, prin intervenția sa, cineva a scăpat de potop; autoapărarea lui Enki/Ea În fața lui Enlil. Din tab. III din
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și filozofie -, aceasta atribuie o importanță fundamentală ideii că omul este puternic integrat În statul său, În cetatea sa și În clanul familial. În plus, din multe cazuri, mai ales din literatura mitologică, transpare impresia că individul se străduiește să trăiască astfel. Totuși, dimensiunea individuală reiese destul de bine din documentele care privesc viața cotidiană curentă (texte legislative, epistolare private sau publice, economico-administrative) din „perioadele propriu-zis istorice”. Din aceste documente rezultă clar că și individul are o viață personală, caracterizată de referirea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
construită de el personal, de raporturile cu ambientul zilnic, cu cetatea, cu statul. Relațiile individului cu familia, viața publică, socială, religioasă par a fi, cel mai adesea, precise, articulate și conștiente. Viața este considerată binele suprem, care trebuie și este trăit de orice categorie de oameni, chiar și de cele mai puțin fericite 2 , Întâi de toate În mediul familial. În acest sens, sunt foarte grăitoare Îndemnurile, aparent utilitariste, dar pline de un pesimism tragic, adresate lui Ghilgameșxe "Ghilgameș" de hangița
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]