121,510 matches
-
dotată cu care de luptă. Această armă care necesita creșterea cailor era destul de costisitoare. O parte a populației, mai exact soldații, trăiau pe cheltuiala celorlalți. Pentru a hrăni armata era necesară producerea unui „surplus” destinat acestei părți a populației ce trăia fără să participe la producția bunurilor de primă necesitate și, în definitiv, nu folosea la nimic, în afară de asigurarea dominației minorității, clasa puternică, asupra muncitorilor fără apărare. Pentru a menține acest sistem de exploatare au fost introduse munca forțată, sclavia și
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
pune capăt, brusc, unui sistem politic caracterizat de exploatare excesivă. „Israel” a luat locul unei culturi aflate la sfârșitul vieții. De asemenea, conform teoriilor mai recente, acest „Israel” s-ar fi format pur și simplu plecând de la populațiile autohtone care trăiau în regiunea centrală a colinelor. Povestirea biblică doar a transformat procesul lent, și în cea mai mare parte pacific, într-o serie de fapte mărețe epice. Teoria este remarcabilă și merită luată în considerație. Probabil va fi necesar să adauge
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
existe în acea epocă ca o entitate corespondentă. Un faraon nu învinge fantasme. Dar ce putea să fie Israel în acea epocă? Poate nu era încă constituit ca Israelul pe care îl cunoaștem în Biblie, o confederație de triburi care trăiau pe teritoriul care se întindea din Fenicia până la pustiul Sinai, între valea Iordanului și Marea Mediterană. E vorba probabil numai de un trib care a dat numele națiunii care s-a născut ulterior. Există și alte exemple ale acestui fenomen. O
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
egiptean pentru a-și apăra teritoriul de aceste atacuri. Redactate în limba acadică, scrisorile îi descriu pe hapiru ca oameni puțin simpatici și de temut. În cea mai mare parte, e vorba de țărani și sclavi fugiți de la stăpânii lor. Trăiesc din banditism și dau de furcă micilor regate locale care-i cer ajutorul faraonului pentru a se apăra. Alții sunt mercenari sau prestează servicii în marile opere edilitare. Pe baza relației lingvistice care ar exista între cuvintele hapiru sau habiru
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
cele două cuvinte, hapiru și evrei nu sunt înrudite. Baza filologică a acestei apropieri este prea firavă. Al doilea, hapiru nu este o denumire etnică, ci mai degrabă sociologică. Hapiru nu formează un popor, ci un strat al populației care trăiește deplorabil. De aceea îi regăsim printre mercenari sau în slujba marilor regate și imperii. Câteodată sunt reduși în mizerie și constrânși la o viață în afara legii. Pentru a supraviețui atacă sate sau cetăți. Trebuie să fim prudenți, așadar, înainte de a
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
să oprească armata condusă de Iosue. Dacă acum Dumnezeu pare să-l neglijeze pe poporul său, nu a fost așa când oferea în dar victoria poporului său pentru că împlinea cu scrupulozitate legea sa. Lecția este destul de clară: dacă vreți să trăiți un timp asemănător, trebuie să vă comportați ca generația acelei epoci. 2. Convențiile literare ale epopeii Pe de altă parte, descrierea cuceririi se supune și ea convențiilor literare ale epopeii. E așadar de o chestiune mai mult de stil decât
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
totale. Este pusă în joc viața și moartea, compromisurile și tergiversările sunt excluse. Din acest motiv, dușmanii lui Israel trebuie să dispară complet. După o bătălie, nu există niciun supraviețuitor printre adversari. Cine pierde bătălia moare, numai cine învinge poate trăi. Insist din nou: aceasta este o lege nu a realității, ci a epopeii. Homer în Iliada face la fel. Ne surprinde faptul că găsim aceeași situație în Biblie. Nu ar trebui să fie altfel, în special în acest câmp? Răspunsul
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
liant al unității. Al doilea, David avea un avantaj strategic asupra rivalilor săi, în special Saul: avea o „armată” - poate cuvântul nu este exact - sau cel puțin un grup de oameni ce aveau drept meserie armele. Acești oameni de război trăiau ca mercenari (David se pune în slujba unui rege filistean - 1Sam 27), șantajau pe proprietarii din regiune (prin mijloace asemănătoarea „mafiei”; vezi 1Sam 25) sau lansau expediții împotriva altor populații (1Sam 30). Saul, dimpotrivă, era fiul unui mare proprietar de
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
9,1-13, Iehu a fost uns și consacrat rege de un profet trimis expres de Elizeu cu acest scop. Iehu va fi susținut în acțiunile sale împotriva casei lui Omri de un grup cu tendințe conservatoare, rehabiții, care continuau să trăiască ca seminomazii: locuiau în corturi și nu beau vin (2Rg 10,15-16; cf. Ier 35,5-15). Cu siguranță, rehabiții l-au considerat pe Iehu un restaurator al religiei și obiceiurilor străvechi, fapt pe care și Biblia vrea să-l demonstreze
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
ironie, de umor burlesc sau grotesc, adică de ceea ce trimite la distanțarea de lumea contemplată și reconfigurată în text, cu care scriitorul nu vrea ori ezită să se identifice. Personajele, sumar creionate, însă memorabile prin destin, limbaj și comportament, își trăiesc, cu resemnare uneori, cu exasperare alteori, existența desfășurată între estetism și trivialitate. Maniera predilectă este aceea a alăturării celor mai diverse tehnici narative, într-un vacarm epic ținut totuși sub control. Chiar într-unul din primele texte ale lui P.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288975_a_290304]
-
cărei reflexe răzbat și la alți autori, de la Ion Pillat la Vladimir Cavarnali și Virgil Carianopol. P. publică și versuri aromâne, adunate într-o substanțială carte, Avnănghipsiri, apărută în 1996. Poetul nu putea să nu cânte soarta aromânilor, locurile unde trăiesc de milenii, prigoniți de învingători. O face în sonuri înfiorate, de bocet, ca în Niho, inflexiunile trimițând parcă la Doina eminesciană: „Di Avlona pân’ Sărună,/ mași lăieț armânlu adună! Di Catrina-Elbasan,/ jalea creaști an di an.../ Di Aminciu la Tricol
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288646_a_289975]
-
altceva decât își imaginase. Urmează, firesc, dezamăgirea. În zadar eroul și-a eliminat handicapul, nimicnicia condiției umane nu poate fi depășită. Personajele lui B. au, de regulă, o stare materială solidă sau se îmbogățesc; ele nu sunt totdeauna credibile, nu „trăiesc”, rămân numai niște fantome. B. este fascinat de universul feminin, dar, pentru că nu îl înțelege decât superficial, își plasează eroinele în ipostaze apăsat dezavantajoase, imorale chiar. Intriga se desfășoară rapid, previzibil, trădând preferința pentru un anumit tip de acțiune și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285736_a_287065]
-
1990; ed. (Pitești: laboratoire concentrationnaire), tr. Alain Paruit, pref. François Furet, Paris, 1996; Subiect și predicat, București, 1993; Dimpotrivă, București, 1994; Semnul mirării, București, 1995; Trecut-au anii..., București, 2000; Poeme de exil, București, 2001. Repere bibliografice: Octavian Paler, „Am trăit bolnav de absență” (interviu cu Virgil Ierunca), RL, 1990, 6; Florin Manolescu, O utopie a diavolului, LCF, 1990, 16; Gheorghe Grigurcu, Virgil Ierunca despre estetismul torturii, VR, 1990, 3; Liviu Malița, Ovidiu Pecican, „Piteștiul” a fost dincolo de iad, APF, 1990
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287506_a_288835]
-
exil, confuziile tinereții. A părăsit țara în 1940, urmărit de poliția antonesciană, și a suportat, împreună cu alți intelectuali români de aceeași orientare, internarea în lagărul de la Buchenwald. După terminarea războiului s-a stabilit în Germania, la Freising, lângă München. A trăit până la moarte „fără salariu, fără siguranță, de pe azi pe mâine, în contact doar cu câteva persoane, cu câțiva prieteni, cu o familie în care își regăsea atmosfera din țară” (Octavian Bârlea). Precaritatea acestei existențe indică și starea de provizorat pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289082_a_290411]
-
Drogul face viața imposibilă! Viața merită trăită! Am primit șansa de a trăi, de aceea nu trebuie să o distrugem. Dacă ne-am apuca de consumat alcool, tutun sau droguri o sa ne facem rău cu mâna noastră! Nu trebuie să dăm cu piciorul vieții. Trebuie să privim dincolo de această dependență, care nu ne
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Drăgan Gabriela, Popa Luminiţa Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_1974]
-
sa elimine votul strategic, însă au făcut recomandări opuse. Aceasta se explică prin faptul că situațiile discutate sunt diferite: Lull era preocupat de alegerile într-o abație unde electorii se cunoșteau foarte bine între ei și trebuiau să continue să trăiască împreună și după vot - de aici, este rezonabilă cerința votului deschis, deoarece va exista o presiune în direcția reprezentării corecte a preferințelor (cunoscute deja de ceilalți). În ceea ce îl privește pe Cusanus, acesta era interesat de alegeri în care electorii
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
milioane de femei au fost obezi. Statisticile au arătat că „epidemia” de obezitate nu caracterizează doar statele „bogate”, ci este în creștere și în țările sărace sau în curs de dezvoltare, mai ales în zonele urbane. 65% din populația lumii trăiește în țări în care excesul ponderal (reprezentat de suprapondere și obezitate) ucide mai mul i oameni decât denutriția. La nivelul populației generale, obezitatea este asociată cu creșterea morbi‑mortalității. Persoanele obeze asociază mai frecvent factori de risc cardiovascular, ca hipertensiune
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Laura Mihalache, Lidia Arhire, Mariana Graur () [Corola-publishinghouse/Science/91922_a_92417]
-
exigențele experienței omiletice a Bisericii și cu tradițiile literare și oratorice impuse în cultura noastră de Varlaam, Antim Ivireanul, Dionisie Romano și alții. Acestea conțin mărturii și date de un excepțional interes despre epoca istorică în care autorul lor a trăit și a creat. SCRIERI: Eminescu élete és müvei tanulmány az újabb román irodalom köréböl, f.l., 1895; ed. (Mihai Eminescu. Viața și opera), îngr. și pref. Ilie Șandru, Miercurea Ciuc, 2000; Alexandru Roman. 1826-1897, Sibiu, 1897; Arhiepiscopul și mitropolitul Miron Romanul, Sibiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286500_a_287829]
-
antropolog, tu atingi acel nivel rafinat al înțelegerii atunci când pricepi imediat celebra frază a lui Brecht: ,, El gândea în alte capete și în capul său alte capete gândeau. Aceasta este gândirea adevărată"8. O asemenea gândire conștientizează imediat faptul că trăim în prezent un timp al provocărilor alterității. În jocul social este prezentă alteritatea etnică, religioasă, culturală, politică și chiar economică. Or, interesant și original în textul celor doi antropologi este faptul că ei schimbă accentele din cuprinsul relației clasice a
[Corola-publishinghouse/Science/84985_a_85770]
-
Ea devine imposibilă când acest fapt este resimțit ca o umilință și se transformă în prilej de necontenită revoltă. Dimpotrivă, colaborarea se face firesc când ceea ce e străin în noi devine intim și când ceea ce vine de dinaintea alegerii noastre este trăit ca și cum ar fi fost ales de noi. A dori să-ți alegi din nou viața pe care ai trăit-o este suprema reușită a colaborării cu ceea ce e străin în noi și este ceea ce se numește îndeobște fericire. Fericirea și
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
Dimpotrivă, colaborarea se face firesc când ceea ce e străin în noi devine intim și când ceea ce vine de dinaintea alegerii noastre este trăit ca și cum ar fi fost ales de noi. A dori să-ți alegi din nou viața pe care ai trăit-o este suprema reușită a colaborării cu ceea ce e străin în noi și este ceea ce se numește îndeobște fericire. Fericirea și reușita nu țin astfel de calitatea zestrei, ci de gradul ei de acceptare și de capacitatea asimilării și exploatării
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
hotare. Ne hotărâm, hotărâm și ne lăsăm hotărâți. Dar acest fel al nostru de a fi presupune faptul de a ne afla în permanență dincolo de noi. Suntem mereu înaintea noastră, suntem în pasul plănuit, în forma visată, în hotarul râvnit. Trăim în raza voinței, dorinței, hotărârii, libertății. Trăim în acest mănunchi de raze, în acest fascicul care ne precedă, care ne scoate din noi, cerându-ne să-i parcurgem spațiul de lumină. Hotarul e mereu de atins și noi ieșim din
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
hotărâți. Dar acest fel al nostru de a fi presupune faptul de a ne afla în permanență dincolo de noi. Suntem mereu înaintea noastră, suntem în pasul plănuit, în forma visată, în hotarul râvnit. Trăim în raza voinței, dorinței, hotărârii, libertății. Trăim în acest mănunchi de raze, în acest fascicul care ne precedă, care ne scoate din noi, cerându-ne să-i parcurgem spațiul de lumină. Hotarul e mereu de atins și noi ieșim din noi, depășindu-ne către un nou hotar
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
însăși viața. Nu este o hotărâre prin care doar risc, ci una în care am certitudinea deznodământului nefast. Hotărându mă astfel, nimic bun nu mă poate aștepta. Primejdia care mă amenință acum este la fel de concretă ca aceea pe care o trăiesc într-o avalanșă, într-un cutremur sau într-un atac la drumul mare. Numai că de data aceasta eu sunt cel care o provoacă; ea este înscrisă de la bun început în însăși hotărârea mea. Hotărârea mea este avalanșa, cutremurul, atacul
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
nu e decât cel care este liber. Așa cum „frica celuilalt“ nu poate fi niciodată învinsă, puterea celui liber nu poate fi niciodată pierdută. El este puternic chiar dacă moare și este puternic chiar prin moartea lui, pe când celălalt este slab chiar dacă trăiește și este slab chiar prin teroare ca preț al vieții lui. Nehotărârea și absența de destin Pentru că mă smulge din categoriile impersonale ale speciei, orice hotărâre pe care o iau reprezintă nașterea violentă a eului: de îndată ce alții au încetat să
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]