12,407 matches
-
nu le puteau face. John Stuart Mill (1806-1873) a elaborat o replic] în lucrarea să din 1863, Utilitarismul. El a afirmat c] morală bazat] pe simțul comun pe care o înv]ț]m în copil]rie reprezint] înțelepciunea cumulat] a omenirii cu privire la consecințele pozitive și negative ale acțiunilor. Trebuie, deci, s] ne conducem viața în funcție de aceast] moral], cu excepția cazurilor noi și neobișnuite când e necesar apelul direct la principiul utilit]ții. Dar și în aceste cazuri, simțul comun joac] un rol
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
este mai dificil], Grotius o folosește pentru a descoperi ceea ce este natural în viață uman]: „un efect universal cere o cauz] universal]; iar cauza unei astfel de opinii cu greu poate fi altceva decât ceea ce se cheam] simțul comun al omenirii” (Grotius, 1625) Dac] vom adopta metodă a posteriori, aștept]rile noastre nu se vor materializa: în loc s] descoperim credințele cu valoare universal] sau cel puțin general] așa cum se aștepta Grotius, vom afla c] diversitatea uman] nu poate fi înțeleas] prin intermediul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
condițiile adopt]rii unor anumite postulate. De exemplu, el sugereaz] c] trebuie cel putin s] sper]m în posibilitatea evoluției pozitive morale în istorie și, prin urmare, a unei coordon]ri în aceast] lume a scopurilor morale și naturale ale omenirii. Versiunile pe care Kant le ofer] că postulate ale rațiunii practice reprezint] aspecte anticipatorii ale teoriei destinului lumesc asociat cu tradiția revoluționar] și mai ales cu Marx. Totuși, Kant nu a renunțat la o interpretare religioas] a afirmațiilor despre originea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
supune bazat] pe obligația noastr] personal] de a ne ține promisiunile (obligație personal] considerat] fireasc] în dreptul natural sau în creștinism). De ce ar accepta oamenii s] fie guvernați? De vreme ce relațiile politice nu au o bâz] natural], înseamn] c] starea natural] a omenirii este prepolitic]. Oamenii sunt liberi și egali de la natur] în sensul c] nu exist] nici o autoritate superioar] investit] cu puterea de a le porunci sau cu responsabilitatea de a le proteja interesele. Totuși, aceast] „stare natural]” creeaz] nesiguranț] - f]r
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a individului. Acest aspect nu se adreseaz] tuturor preocup]rilor care i-au motivat pe adepții utilitarismului idealist. Potrivit principiilor materialiste, valorile de adev]r și frumos trebuie protejate și promovate doar în m]sura în care asigur] bun]starea omenirii, iar acest lucru este posibil, cel putin pan] la un anumit punct. Ins] Moore și adepții s]i nu ar fi de acord cu recunoașterea acestei idei la scar] larg]. Cu toate acestea, utilitarismul materialist se apropie foarte mult de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în care aceștia concep formarea personalit]ții și a caracterului prin urmărea idealurilor care țin de frumos, curaj și noblețe. Sistemul etic al Greciei Antice era unul de tip perfecționist, prin accentuarea perfecțiunii cet]ții, a individului și a viitorului omenirii. Perfecționismul reprezint] o sfidare la adresa egalit]ții promovate de sistemul democratic. Nu exist] nici un lucru care s] rivalizeze cu idealurile Antichit]ții referitoare la caracter și care s] poat] funcționa ca principiu al egalit]ții morale între oameni (mai puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] ia mai mult în seam] sentimentele proprii. O doctrin] moral] care doar explic] aceast] problem] ca fiind o eroare cognitiv] (Huck ar fi trebuit s] dep]șeasc] gândirea vremii și s] observe c] sclavia constituia un r]u pentru omenire), nu se adreseaz] subiectului tratat de c]tre Bennett. Bennett comenteaz] și teoria teologului american Jonathan Edwards, care afirmă c] sufletele ajunse în rai privesc spre suferințele celor condamnați la iad („observarea chinurilor celorlalți amplific] sensul bucuriei personale”). Astfel, Bennett
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
care acționeaz] pe baza lui și le submineaz] libertatea. Transparență acțiunii nu este numai o valoare teoretic]. Cunoașterea este subversiv]: dac] am inteles clar bazele sociale și semnificația a ceea ce facem, n-o s] conținu]m s] facem acele lucruri. Omenirea poate nu cunoaște inc] nici un fel de viat] social] care ar putea fi tr]it] absolut transparent. Dac] Marx are dreptate, atunci stabilitatea tuturor societ]ților bazate pe exploatarea de clas] - și aceasta înseamn] orice clas] social] din istorie, incluzând
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
pe transparent] rațional], liber] de mistificarea adus] de c]tre moral] și de c]tre alte ideologii. Marx știe c] în prezent nu avem nici o concepție clar] despre cum ar ar]ta o astfel de societate, dar el crede că omenirea are misiunea de a pune bazele unei astfel de societ]ți. Marx are motive întemeiate penru a refuza s] scuteasc] ideologiile morale ale clasei muncitoare de aceste restricții. Misiunea istoric] a mișc]rii proletariatului este emanciparea uman]; dar orice ideologie
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
pp. 59-62; MEW 4, p. 477; CW 6, p. 501). Tocmai acest lucru îl fac și ideologiile morale: ele prezint] acțiunile în beneficiul unei clase ca fiind absolut dezinteresate, în slujba binelui comun, a drepturilor și a bun]st]rii omenirii în general. Ar fi greșit s] credem c] acest] iluzie poate fi eliminat] prin intermediul unui nou cod moral care s] aib] succes în ceea ce ideologiile de clas] încearc] doar s] fac]. Într-o societate bazat] pe exploatarea de clas] și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cod moral care s] aib] succes în ceea ce ideologiile de clas] încearc] doar s] fac]. Într-o societate bazat] pe exploatarea de clas] și sfâșiat] de luptă de clas], imparțialitatea este o iluzie. Nu exist] interese universale, o cauz] a omenirii în general și nici un loc de refugiu în fața luptei. Acțiunile unui individ pot fi motivate subiectiv de bun]voința imparțial], dar efectul social obiectiv nu este niciodat] impațial. Singurele acțiuni imparțiale într-o lupt] de clas] sunt de fapt doar
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
lucruri sunt valabile pentru toate clasele, nu doar pentru cea muncitoare. Marx crede c] mișcarea acesteia este în interesul „unei largi majorit]ți” (MEW 4: 472; CW 6: 495), dar interesele clasei muncitoare sunt interesele unei anumte clase, nu ale omenirii în general. Marx crede c] mișcarea proletar] va conduce la dispariția societ]ții bazate pe clase, realizându-se astfel emanciparea universal]. Dar primul pas este emanciparea acestei clase de iluzia ideologic] a societ]ții bazate pe clase. Această înseamn] c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
acestei clase de iluzia ideologic] a societ]ții bazate pe clase. Această înseamn] c] ea trebuie s] își urm]reasc] interesele de clas] în mod conștient, nedistras] de iluziile ideologice care i-ar glorifica interesele, asimilându-le cu cele ale omenirii în ansamblu. Marx crede c] acest lucru se poate întâmpla doar dac] proletariatul devine conștient de propria existent]; numai atunci mișcarea va putea crea o societate în care nu exist] iluzii ideologice și nici clasele care determin] apariția acestora. x
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a teoriilor despre identitate. Miza acestui curent este cercetarea puterii spirituale în lume, consemnarea spațiilor cu mare densitate spirituală și a generațiilor spiritualizate, ca alternativă la speciile de puteri și la profilurile generaționale care-au adus drame majore în istoria omenirii pe durata ultimului secol european. Există în lume spații spirituale dense și spații cu densitate scăzuta sau difluențe, după cum și generațiile se diferențiază în raport cu același criteriu, ceea ce ne îngăduie să delimităm generațiile spirituale de cele cu o viață spirituală vlăguită
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
16-17): a) faptul că "între sistemul valoric al unei societăți și celelalte componente subzistă un circuit cauzal" teza weberiană; b) faptul că "în ciuda diversității sistemelor de valori în timp și spațiu, transformarea la scară socială nu se face aleatoriu", ci omenirea tinde către un anumit nucleu valoric teza ireversibilității axiologice a lui Boudon; c) schimbările valorice nu înseamnă atât de mult inovații axiologice, cât o reierarhizare a orientărilor valorice individuale și de grup. Acest tip de schimbări are loc mai ales
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
în două volume în 1911-1912. 23 Arhetipurile sunt, conform lui Jung, structuri psihice cu caracter universal, care circumscriu experiența filogenetică a umanității; cu alte cuvinte, acestea sunt elemente semnificative constituite prin repetiții ale unor experiențe de viață cruciale în istoria omenirii ce s-au întipărit în psihicul uman. Ele reprezintă zestrea culturală înnăscută a omenirii. Întreaga moștenire arhetipală a unui individ alcătuiește inconștientul colectiv. Pentru a înțelege mai ușor semnificația conceptului, putem să îl asimilăm la nivel teoretic (speculativ) cu noțiunea
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
caracter universal, care circumscriu experiența filogenetică a umanității; cu alte cuvinte, acestea sunt elemente semnificative constituite prin repetiții ale unor experiențe de viață cruciale în istoria omenirii ce s-au întipărit în psihicul uman. Ele reprezintă zestrea culturală înnăscută a omenirii. Întreaga moștenire arhetipală a unui individ alcătuiește inconștientul colectiv. Pentru a înțelege mai ușor semnificația conceptului, putem să îl asimilăm la nivel teoretic (speculativ) cu noțiunea de reprezentări colective. 24 Deși unele teorii psihanalitice ale vremii fac distincție între inconștient
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
pe care, tot psihanalitic, l-a distrus cu ură filială). Purta cravată și jiletcă, accesorii... burgheze, iar picturile revoluției îi prinseseră foarte bine gestul care desemna patetismul mic-burghez, de prăvăliaș, al înfigerii policarelor în piepții jiletcii. Insipidul prăvăliaș, care adusese omenirii cea mai cumplită urgie. Stalin, sufletarul ce avea să-și urască visceral părintele (spiritual), trebuia să rupă definitiv cu lumea veche. Tunica! Asta trebuia. Tunica insului în permanentă stare de atac. Vi-l imaginați pe tătucul roșu cu leninista cravată
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pată de zăpadă. 16 martie Viața e de acceptat așa cum e, să nu-i căutăm "salvatori" în indivizii tarați genetic, dispuși s-o schimbe după mintea lor periculoasă. Bogăție și sărăcie, deșteptăciune și prostie, frumusețe și urîțenie polii între care omenirea își leagănă de milenii implacabila soartă. Resemnare? Nu. Să ne împăcăm cu gîndul că nu ne naștem egali. Că avem ce merităm. Revoluțiile puse în mișcare de indivizii tarați ai ultimului secol par să intre definitiv în amintirea neguroasă a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pișcoturile. Ascultînd, mai alaltăieri (cu ce efort!), placa iliesciană cu diviziunea muncii, bla-bla. bla-bla, și cu alte asemenea poncife marxiste, ingurgitate nemestecat în junețea răsăriteană, constați cîtă inadecvare opacizează această minte în perspectiva iminentei "civilizații digitale". Cîtă nenorocire a adus omenirii "grija" dirijată pentru flămînzii lumii! Ce eșec sîngeros a însemnat grijuliul comunism, agonizînd acum în formulele... social-democrației (de la care se revendică azi, fariseic, foștii propagandiști p.c.r.)! Ce criză de identitate traversează, în momentul de față, actualele guvernări occidentale
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Trec pe trotuare și las, mai la tot pasul, cîte ceva în palma întinsă. Atît pot face eu în lumea asta (încă) prost alcătuită. Cum mi-ar trece prin minte să dau soluții! S-a văzut cîtă suferință au adus omenirii soluțiile impuse, criminal, de utopiile egalitariste. Își va da, oare, seama electoratul de ce pericol este pîndit, mergînd (iarăși) pe descărnata mînă marxistă? Trec, încîntat, pe lîngă stenicul World Trade Center și mă opresc din loc în loc, îngîndurat, să pun cîte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
stînga) frescagiu mexican, Rivera sau Siqueiros. De dincolo de mormînt, pentru urmașii lor revoluționari. Ducă-se pe pustii! Marele conducător al popoarelor avea, se știe, o mînă ciungă. O fi fost oare chiar mîna cu care indica viitorul de aur al omenirii? Nu știm. Pentru că în capodoperele artiștilor poporului de-atunci, generalissimul le-avea pe-amîndouă egale. Mde... realism socialist. Moment medical. Despărțindu-mă, odată, după o consultație, de eminentul medic H. Ț. a cărui hiperdelicată statură îmi vine cam pînă la omușor
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în care, iluzionat, îmi vine să cred că nu sînt doar un biet... anonim. 13 iunie Șuvoiul trăpașilor lumii, pe Strada Nuova, are ceva de manevră psihiatrică. De la un pavilion la altul. Necesară scoaterii, o clipă, din chingile claustrării clinice. Omenirea asta, nevoită să se strecoare prin țarcul coșcovit ce-o poartă fie spre Piața San Marco, fie spre gară, pare tehui-halucinată de ce și-a propus. Fețele, chiar și rar zîmbitoare, se circumscriu, consimțit, unui subit sindrom maniacal. Fără previzibil remediu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Ponte Rialto. Canal Grande e acum o magnifică înscenare: apa forfotește de ambarcațiuni mari și mici, strălucitoare cutii de sardele, terasele de pe chei, multe și elegante, gem de lume. Nu flămîndă, nicicum, ci doar cu chef. Un chef dezmățat, de omenire aflată parcă în ultimul ei ceas. Marele regizor neștiut poate fi mulțumit de bagheta-i luciferică. Rumoarea generală se rupe brusc: o canțonetă! Pe sub pod trec, grupate, cinci gondole auriu-negre. Pline cu bătrînei nordici, gălbui-pufoși, în veselă transă vesperală. Din
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fentă care să îndemne și pe alții (pe Ilici?) să facă la fel. Pruncii de ei! Au uitat că așa ceva nu există nicăieri în același Curs Scurt de Istorie a PCUS. Propensiunea spre dinastie a celei mai nenorocite părți a omenirii, observă Mihai Zamfir, este un fenomen tipic al socialismului de lume a treia. După Coreea de Nord, Siria se înscrie, și ea, în scenariu. În Cuba, sinistrul Fidel Castro, în absența unui fiu, și-a desemnat succesorul în persoana fratelui, iar în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]