13,153 matches
-
După care putem să discutăm. Perfect, păpușo! Kendra! Asistenta a intrat, din nou, în birou, nerăbdătoare s-o servească pe Candace. — Te rog să-mi iei lucrurile. șoferul e afară? — Da, Candace. E pe Fifty-fourth Street. — Grozav! OK, o să-l salut repede pe băiatul meu, Phil, și plecăm. — Mulțumesc, Claire. Sper să rămâi pe-aici. Făcându-mi cu ochiul, Candace mi-a mai trimis două sărutări prin aer, după care s-a întors și a început să plutească spre biroul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
practică“ yoga. și nu totul e o competiție, știi? mi-a răspuns ea iritată, agățându-și geanta pe umăr. După care s-a îndreptat către ușă. și cu asta s-a încheiat tentativa mea de a fi drăguță cu Lulu. Salut, iubito! Tocmai am aterizat. Există vreo șansă să ne vedem în apartamentul meu, peste o oră? m-a întrebat Randall. Sigur că da! i-am răspuns rapid, gândindu-mă că Bea o să mă lase să nu mai merg la cină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
Cât lucrasem la cartea lui, eu și Luke deveniserăm prieteni. Luke trecea pe la mine, pe la birou, destul de regulat - uneori ca să discutăm despre diversele dificultăți pe care le avea în timpul procesului de revizuire a manuscrisului, iar alte ori numai ca să mă salute. Abia așteptam să-l văd. știam că lui Luke i-ar fi plăcut la nebunie petrecerea tatei, iar Randall îmi spusese că puteam să invit pe oricine voiam eu. Dar oare n-ar fi părut teribil de nepotrivit să invit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
i le dau. Îmi luasem câteva zile în plus ca să fiu sigură că acoperisem totul. — Am ajuns doar la jumătatea lor, dar până acum au fost o uriașă îmbunătățire. Mulțumesc, Claire. Dar n-am trecut pe-aici decât ca să te salut. N-am mai vorbit cu tine, realmente, de săptămâna trecută, de la Otheroom. A, da. Din noaptea în care m-am făcut pulbere și-am vorbit de ți-am umflat capul? Amintirea acelei nopți nu mi se limpezise, dar îmi aduceam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
putem să lucrăm și pe manuscris! Ia-l cu tine și putem să trecem notele în revistă în avion... — Sau putem să ne relaxăm și să ne savurăm week-end-ul. Să lăsăm munca la o parte. — și mai bine. Am zâmbit. Salut, ursulețule, mi-a spus Randall, crăpând ușa de la noul nostru dormitor comun. Ce bine. Cu toate că încă nu-mi trecuse supărarea din cauza faptului că Randall mă lăsase cu ochii în soare pe ultima sută de metri, trebuia să recunosc că iubitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
-o prima dată. — Claire e mult prea modestă! Luke a apărut lângă mine, sărutându-mă pe obraz. Eu m-am împurpurat. — Am văzut-o pe Mara, a zis Jackson, care nu le prea avea cu subtilitățile. Mă duc s-o salut, ca să vă las singuri. — Îți vine să crezi? m-a întrebat Luke după ce Jackson a dispărut. Era pentru prima dată când ne vedeam, de la nunta care nu mai avusese loc. și, din cauza asta, toată ziua fusesem agitată. — Nu-mi vine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
întîi dumneavoastră, spune Curistul. — Eu o să mai aștept, declară Roja, în clipa în care sunetul muzicii dă semne că se stabilizează la un anumit nivel de decibeli. — Tot prost se aude, spune Părințelul, simțind că prinde tupeu, eu v-am salutat, zice, luîndu-și inima în dinți. — E dansul tău, îl încurajează Roja, făcîndu-i în același timp un semn cu palma omulețului de la pupitru. — Chiar că știți pe toată lumea, spune nedumerit Curistul, urmărind mișcările Părințelului, care se îndepărtează dînd din coate, încercînd
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Președinte. — Ei, și acum ce facem? întreabă Petrică, dînd semne de nerăbdare, uitînd să-și mai șteargă pantofii pe preșul întins în fața ușii, grăbit să intre la căldură. — Sîntem abia pe 14, își amintește Monte Cristo. — Bună seara, săru’ mîna, salută respectuos Sena, plimbîndu-și din nou ochii pe capotul doamnei Mina. Frig al naibii, se gîndește, mai bine că n-a ieșit. — încă unul care-a nimerit din întîmplare în afacerea asta, strîmbă din nas domnul Președinte, desfăcîndu-și șireturile, aruncîndu-și ghetele
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
să mergi mai înainte, o să treacă, încerca să se încurajeze singură. Ca de obicei, Poștașul își făcu apariția dis de-dimineață la Oficiu, își umplu geanta cu corespondența care-l aștepta gata sortată, semnă de primire într-un registru, îl salută din mers pe portar și o zbughi grăbit în stradă. Afară abia mijește de ziuă, o să-ți rămînă timp berechet pentru toate, cel mai tîrziu la amiază ești gata, poți să tragi pe dreapta, să-ți vezi de ale tale
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
și dea seama ce se întîmplă acolo folosindu-și imaginația, m-ați tîrît după voi într-o văgună, nemernicilor, le-o spune în față, dar fiți siguri că la prima ocazie care o să se ivească, pa și pusi, v-am salutat. — îmi vine să mă prăpădesc de rîs cînd mă gîndesc că ne făceam probleme cum o să încapă atîta mulțime în piață, spune Roja. — Numărul nu a contat, e de părere Părințelul, puhoaiele dezorganizate n-au adus niciodată nimic bun. — Lucrurile
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
fi să vă ridicați cîștigul, adaugă grăbit, lăsați pe masă miza și umflați cîștigul. — Nimic mai simplu, constată Roja atent din nou la mîinile dealerului care-și adună pachetul de cărți cu repeziciune, îl așază în buzunarul interior al vestei, salută respectuos și pleacă la altă masă unde este așteptat de un client nou. Și mai spuneați că sînteți ghinioist, dom’ Căpitan, de azi înainte n-o să mai puteți să vindeți gogoși nimănui, spune Patru Ace. — Cu așa ajutor cred și
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Panama, Statele Unite, imperialism, clasa muncitoare, Castro și tot felul de forțe de agresiune. Vînzoleală, oamenii aveau mîncărimi, apare Geniul, ei dau drumul la benzile cu ovații, pancartele sînt încă ridicate, placaje viu colorate, ia cuvîntul, se mai domolesc scandările artificiale, salută poporul. Scorpia lîngă el, cocul în vîrful tărtăcuței, mi se pare că tot ce se petrece vine de pe o bandă de magnetofon prin intermediul unor stații de amplificare, mă învîrt de ici-colo cînd aud un vuiet al mulțimii, asta este, dirijorul
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
altfel Comandantul avea să facă spume la gură, să tune și să fulgere, să te acuze de nesupunere, să te amenințe cu arestul. Nici nu apucă bine să pășească pe celălalt trotuar, că Părințelul citindu-i parcă gîndurile, după ce îl salută scurt, îl înșfăcă de braț și îl trase cu repeziciune după el în direcția intrării. — întîrzierea asta s-ar putea să ne coste scump pe toți, zise Roja, sărind sprinten cîte două, trei trepte odată, oprindu-se în dreptul ghișeului de
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
petreacă nopțile la datorie, dacă va fi nevoie, asigurând astfel o bună desfășurare a traficului rutier spre bucuria participanților la trafic. Buldozerul putea fi văzut patrulând plin de importanță pe străzi, Împodobit cu panglici tricolore. Automobiliștii, puțini la număr, Îl salutau cu claxoane prelungi. Huruitul molcom al șenilelor era o garanție a Îndeplinirii cu succes a angajamentului. De oglinda retrovizoare atârna o sticlă de șampanie și o poză la bustul gol al femeii de care buldozeristul tocmai divorțase. Nepotrivire de caracter
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
profesorul de desen Îl situă, prin profunzimea și evidența ideilor, la o altitudine civică și intelectuală la care generații de oratori aveau să aspire cu timiditatea cuvenită. În liniștea recunoscătoare ce urmă, iubitorii de artă se Înviorară brusc, gata să salute izbucnirea triumfătoare, chiar dacă târzie și oarecum căznită, a coloanei de apă ghemuită până atunci ca o tenie În burta micului chit. În timp ce brațul primarului cobora cu măsură, după ce preț de un minut inelul său de aur strălucise autoritar deasupra pieței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
a acestei superbe navete. E de la sine Înțeles că două minute nu contează. În general vorbind. Dar, vedeți dumneavoastră stimate domn, În urmă cu treizeci de ani, la ora plecării acestui tren, mă aflam tot la geam, ca acum. Îmi salutam ca și acum rudele. Trăiam acele momente dinaintea călătoriei când nu mai auzi ce ți se spune. Privirea Îmbrățișează grăbită forfota peronului și te pregătești să-ți fluturi batista Înainte de a-ți ocupa locul de lângă geam cumpărat din timp de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
interesează... Nu. Atunci plec singur. Nu e nevoie să mă conduceți. Am fi Împărțit o taină. V-aș fi luminat. V-aș fi vindecat de spaime, căci adevărul acesta se poate dovedi, domnule profesor, se poate dovedi... Ieși fără să salute, străbătu cu poticneli terasa Înzăpezită și ajunse În stradă, Înainte ca ecoul Îndepărtat al Întrebării lui Șendrean să se fi stins de tot: Ca... e adevă...? 32. Piața Carolina, Casa lancu de Hunedoara, Catedrala, prima stradă la stânga și, de la pod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
cei mai lucizi și cu o experiență mai Îndelungată la serviciul de cadre al partidului. „Bosnia” era un cartier liniștit, plin de verdeață, cu cinematograf și biserică la doi pași de cimitirul Bunavestire. Oamenii se cunoșteau Între ei și se salutau În câteva limbi, dar conversau mai mult În română. Tăiau miei la Paști, porci la Crăciun și aveau Îndoieli serioase În privința Vieții-de-apoi chiar dacă, duminica, biserica abia Îi putea primi pe toți, după un orar afișat la intrare: ortodocșii 9-10, greco-catolicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Într-un gât normal. Picioare foarte lungi, talie scurtă, țâțe mari, fund ca al Agnethei de la Abba, iată cum avea să rămână În memoria lui. Plăti pentru cele trei ziare, Adevărul, România liberă și Evenimentul zilei și ieși În stradă, salutând la fel de politicos ca la intrare. Stația de taxiuri era la douăzeci de pași. Urcă Într-o Dacia gri-metalizat a firmei Sasari și dădu șoferului adresa de acasă, precizând și cartierul: „Bosnia”. Șoferul zâmbi Îngăduitor apoi, cu mișcări sigure și elegante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
mai suplă. Șoferul apăsă prelung pe butonul soneriei, grăbit să predea marfa și să-și vadă de drum pentru că mai avea de livrat În aceeași după-amiază un sicriu cu patru coroane și o cruce. Când Petru deschise ușa, cei doi salutară politicoși, Îi Înmânară un plic și, fără nici o explicație intrară În hol cu cele două baloturi pe care le lăsară să cadă cu bufnet pe pardoseală; apoi ieșiră zicând Să trăiți! ducându-și câte o mână la cozorocul caschetelor negre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
avu impresia că o observaseră și ei și că Îi zâmbiră, și că doamna Îi făcuse chiar un semn discret cu mâna stângă, eliberată pentru o clipă din manșonul din blană de vulpe, iar domnul Își scoase cu eleganță pălăria, salutând-o la rându-i. Se Îndepărtară privind vitrinele cu o curiozitate reținută, ca și cum ceea ce Îi interesa cu adevărat pe ei era faptul de a fi Împreună și de a privi Împreună lumea printr-un singur ochi, ca un ciclop mic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Ster, Împreună cu casa și cu opt hectare de pământ, plus ceva dintr-o pădure În care câțiva copaci doar aveau vârsta ei. De toarta damigenei era legată cu o panglică subțire, roșie, o crenguță de brad. Domnul Húsvágó Își mai salută o dată gazda care Îl urmărea cu privirea din pragul casei, apoi Își puse cu o mișcare scurtă pălăria pe cap, luă damigeana și Începu să coboare scara, atent la fiecare treaptă, ținându-se prudent de balustradă. Știa prea bine că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
vreodată, nu doar din pricina distanței și a discreției, ci și din pricina unei perdele de muselină prin care se vedea silueta zveltă a Eleonorei, nemișcată În dreptul geamului Înalt al camerei sale. Domnul Húsvágó Își scoase din nou pălăria pentru a le saluta pe cele două femei. Doamna Ster Însă dispăruse și odată cu ea și Eleonora. În locul acesteia rămase un dreptunghi mare, Întunecat, cum au geamurile caselor nelocuite. Ochiul de artist al domnului Húsvágó observă pe sticla neagră a ferestrei conturul fosforescent al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
lagăr, unde a rămas până prin '56. Iuri trăia cântându-și povestea vieții sale cui dorea să Îl asculte. Câștiga cât să poată mânca și să se Îmbrace din când În când. Se socotea un mic Soljenițân de cartier și se saluta cu multă lume. La cerere cânta muzică compusă de el pe versurile lui Esenin sau Mandelstam, ținuți la mare preț de doctorul Rancea, și făcea reclamă filmelor lui Tarkovski, Șukșin și Nikita Mihalkov, pe care Îi apreciau și Grațian și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ochiul lumii Întregi Între două sughițuri; era o țară săracă fără continent; un trup fără consistență; un contur; o părere. Dădu un ocol larg În jurul lampadarului, reproșându-și că Își pierduse Încrederea În minuni. Zbura legănat ca un avion ce salută mulțimea la un miting aviatic. Înainte de a se despărți pentru totdeauna de acel loc, văzu un bărbat Înalt, cu ochelari și un fular roșu, care Îi făcea semne amicale de drum bun. Grohăi și el ceva În semn de răspuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]