121,510 matches
-
de soare spre care legionarii mărșăluiesc. Legionarii nu mor și nici nu vor muri în veci, atâta timp cât slujesc Neamului și lui Hristos Dumnezeu. Previziunile lui Corneliu Zelea Codreanu din pădurea Dobrina, Huși, anul 1919, au fost confirmate de istorie și trăite de neamul nostru. Lupta între materie și spirit continuă. Am fost buimăciți și striviți de tăvălugul bolșevic la care am răspuns mulți cu neputință și pasivitate, alții cu trădare. Legionarii au răspuns cu luptă, sânge și moarte. Lupta legionară s-
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
de valori, care înseamnă ruină pentru cei rămași. Revenind iarăși la vânzarea și înstrăinarea pământului românesc, bătrânii spuneau că pământul e viață și diadema frunții gospodarului și temeiul existenței sale. Să nu uităm că, din pământ și munca pământului am trăit și clădit secole, ceea ce avem azi spre fericirea noastră, a copiilor noștri și slava lui Dumnezeu, de aceea să nu-l înstrăinăm pentru a nu ajunge slugă la stăpânitori și țara noastră să nu ajungă colonie. Să fim vrednici și
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
în cartea Folclorul. Ce facem cu el? (2001), în care nevoia de ordine și clasificare a documentelor de arhivă este exemplificată sugestiv prin publicarea unui amplu interviu luat de Vasile Tudor Crețu unei povestitoare din Banat. Textul prezintă o „experiență trăită”, relevantă pentru „felul în care omul comunității tradiționale se raportează la propria sa comunitate culturală”. Cercetare de caz, studiul este totodată și o încercare de abordare diferită a folclorului, de redefinire a lui, între altele prin cuprinderea în raza de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287423_a_288752]
-
la Televiziunea Română. Din 1999, activează ca jurnalist independent. A debutat cu schițe în ziarul „Dobrogea nouă” (1955), iar editorial cu volumul Aventurile „originalității” (1968). În 1996 a primit Premiul „Pamfil Șeicaru”. Cartea de debut, dar și următoarea (Cum învățăm să trăim, 1977) recomandau un publicist cu aptitudini de reporter și de eseist pe teme civice. Textele de aici sunt montaje dinamice de reportaj, comentariu, interviu, anchetă, incursiune biografică, interferate ingenios. Ulterior, A. este atras de evocarea istorică amplă, minuțios documentată și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285411_a_286740]
-
prim-plan (I. G. Duca, Carol al II-lea, apoi „bastarzii” legionari ș.a.) Totul este evocat din perspectiva a doi ziariști independenți, însă documentul viu, personajele și scenele istorice domină lumea romanului. SCRIERI: Aventurile „originalității”, București, 1968; Cum învățăm să trăim, București, 1977; Vorbește-mi de dragoste, București, 1978; Toamna pătimirii noastre, București, 1980; Duminică, după infern, București, 1983; Ediție specială, București, 1990; ed. (Noaptea bastarzilor), București, 1999; Convorbiri cu Corneliu Coposu, București, 1992; Cuvântul care zidește, București, 1993; Față în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285411_a_286740]
-
Față în față cu Petre Roman, București, 1996; În fața dumneavoastră. Revoluția și personajele sale, pref. Florin Constantiniu, București, 1998; Sub blestemul imperiului, București, 2000; Sub semnul Crucii, București, 2001; Măștile puterii, Constanța, 2002. Repere bibliografice: Victor Felea, „Cum învățăm să trăim”, TR, 1978, 22; Sergiu Selian, Un moralist modern, TMS, 1978, 9; Victor Felea, Anchetele reporterului, TR, 1979, 7; Mihai Ungheanu, O evocare lucidă: „Toamna pătimirii noastre”, LCF, 1980, 17; Mihai Stoian, Cultivarea faptului de viață, „Presa noastră”, 1981, 10; Mihai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285411_a_286740]
-
se exprimă: „Azi”, „Cuvântul”, „Gândirea”. Autorul articolului crede că generația sa s-ar putea numi „generație de tranziție”, fiindcă rostul ei, eșuat acum, ar fi fost acela de a realiza legăturile între „generația activă a războiului [...] și cea crescută și trăind viața oferită de vremurile mai noi”. Și, apăsând pe „lipsa de ideal a generației”: „O generație întreagă și-a pierdut rostul de a fi. Belșugul de energie al unei epoci este lăsat să putrezească în mod inutil”. V. își propune
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290658_a_291987]
-
filtrul propriei subiectivități, ca reflecție, și nu ca judecată de valoare. Notații ample, file de jurnal deghizat în glose savante, preocupări de estetică laolaltă cu puseuri de hedonism, dar și de activism în unghiul ierarhizării faptelor artistice. Volumul Citind sau trăind literatura (1976) vine după cinci ani de la marea cotitură din viața autorului: intrarea în redacția revistei „Vatra”. Ceea ce contează acum nu mai e (cel puțin vizibil) persoana autorului, ci forța verdictului său, laolaltă cu anvergura socială a demersului: „Actualizarea criticii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286566_a_287895]
-
Mircea Nedelciu ș.a. Prin câteva „note sociografice”, într-un volum din 1981 este avansat conceptul de generație (serii, grupuri, pe sistem filatelic), care avea să facă o carieră strălucitoare în anii ’80. SCRIERI: Un loc geometric, București, 1973; Citind sau trăind literatura, Cluj-Napoca, 1976; Serii și grupuri, București, 1981. Traduceri: Rodion Markovits, Garnizoana din Siberia, pref. Al. Simion, București, 1975; Domokos Sámuel, Octavian Goga. Anii studenției. Traducerile, pref. I. D. Bălan, București, 1978. Repere bibliografice: Ulici, Prima verba, I, 18-22 ; Iorgulescu, Scriitori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286566_a_287895]
-
împământenirii orientării spre eseism proprie prozei europene contemporane. Pe deasupra, și poate esențial, se află intenția de a transforma romanul într-un „debușeu” pentru ideile filosofico-morale ale scriitorului. M. gândește sincron cu existențialismul când își concepe personajele ca universuri psihologice închise, trăind fiecare din și prin sine însuși, ca niște cosmoide în stare de emanație neîntreruptă, dar fără corespondență între ele. O ordine, un sistem li se impune totuși din afară, ca o „armonie prestabilită” a monadelor, care, altfel, se consumă izolat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288301_a_289630]
-
în franceză și prefațate de N. Iorga. Relațiile sale de rudenie, mai mult sau mai puțin apropiată, sunt impresionante: domnitorii Barbu Dimitrie Știrbei și Alexandru I. Cuza, scriitoarele Anna de Noailles și Martha Bibescu, pictorul Th. Pallady. Până în 1909, C. trăiește la Viena. Își face studiile liceale în Elveția, la Montreux și Lausanne, luându-și diploma de bacalaureat în 1916, în țară, la „Sf. Sava”. În timpul războiului (1917-1918) se înrolează ca artilerist, luând parte la luptele ce se dădeau în Carpații
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286067_a_287396]
-
s'intitule Lucian Blaga et șes versions en français : figures de style et traduction. Une précision s'impose : nous ne concevons pas la notion de " figure " en son sens réduit, de " figure de langage ", mais en son sens élargi, comme trăit stylistique récurrent d'un auteur, qui fait pârtie de son idiostyle. Le syntagme " figures de style " pourrait donc être remplacé, dans cette étude, par " effets de style ", c'est-à-dire leș marques textuelles qui se constituent comme des indices sur la
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
par un manque de compréhension du texte source : îl traduit le moț " compagne " en lui accordant le premier sens du dictionnaire (" épouse ", " femme "), sans prendre en compte le niveau connotatif (" qui partage habituellement ou occasionnellement la vie, leș occupations, etc. "), trăit compatible avec le contexte. Une traduction compréhensible de la phrase ci-dessous est le résultat d'une paraphrase intralinguale admise par le contexte en question : Ploaia te însoțește pretutindeni în Saône-et-Loire, așa cum te însoțește și jumătatea fidelă de o viață. On remarque
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
elle se montre en même temps, comme poésie, non en se faisant la poésie de la poésie.374 Jakobson voit lui aussi dans le fait poétique un phénomène social : " La théorie du langage poétique ne pourra se développer que și on trăite la poésie comme un fait social, que și l'on crée une sorte de dialectologie poétique "375. Comme nous l'avons observé au début de ce chapitre, la traduction de tout texte doit être précédée par une analyse du genre et
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
dans la terminologie de Riffaterre, la signifiance du poème, concept-clé dont nous nous servirons tout au long de notre étude. À ce titre, îl convient de rappeler la conception de Michael Riffaterre sur la signifiance, conception que nous partageons : " [...] le trăit qui caractérise le poème, c'est son unité ; unité à la fois formelle et sémantique. [...] Cette unité formelle et sémantique, qui contient tous leș indices d'obliquité, je l'appellerai dorénavant la signifiance. Du point de vue du sens, le
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
modèle " y retrouvera une logique différente de celle de la réalité courante. Greimas le dit d'ailleurs : " le vrai problème du style est d'ordre qualitatif, et non quantitatif "435. Îl semble donc que la prétendue " négativité " est, en réalité, le trăit spécifique de la poésie qui constitue son originalité. Comme la parole poétique est considérée le niveau supérieur du langage courant, toute comparaison entre la poésie et la prose est, pour Jean Cohen, dépourvue de sens : La poésie n'est pas pour
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
langage scientifique qui, selon Jean Cohen, constituent leș deux extrêmes de l'axe discursif : La poésie est le langage pathétique et c'est en tânt que țel qu'elle diffère du langage non poétique. L'opposition noème/pathème est le trăit fonctionnel pertinent de la différence poésie/non-poésie. Le langage scientifique (l'usage scientifique de la langue courante) est tout entier conceptuel. Poésie et science occupent leș deux pôles d'un axe, à l'intérieur duquel peuvent se ranger leș autres types de
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
traduction. L'interprétation du poème reste l'une des méthodes de saisir leș particularités du discours lyrique qui șont importantes du point de vue de la démarche traductive. 2. Traduire la poésie. Théories et perspectives Și la première pârtie de ce chapitre trăite la structure et le fonctionnement du discours poétique, nous consacrons la seconde pârtie aux théories qui concernent la traduction de ce discours, nous appuyant sur leș concepts et leș outils que nous avons délimités auparavant. Tout comme dans le cas de la
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
réputé être intraduisible : comme îl n'y a pas d'équivalent en français, le traducteur procédera à une décomposition du terme dans șes traits sémantiques et le traduira par " désir ", " nostalgie ", " chagrin ", " tristesse ", " mal d'aimer ", " amertume ", en fonction du trăit sémantique qui prédomine dans le contexte respectif. En son sens élargi, la compensation est appliquée au texte entier pour obtenir des effets équivalents dans la langue d'accueil et, par cela, récupérer leș marques de la signifiance. Leș techniques de compensation
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
marqué par la pensée philosophique réside dans la métaphore, figure privilégiée par Blaga, qui, dans șes premières créations, renonce à la prosodie classique pour lui laisser le chemin libre : C'est bien dans cette puissance métaphysique que nous voyons le trăit le plus saillant du lyrisme roumain. Et îl a fallu l'explosion de ce lyrisme, vers 1920, pour que, sollicitée par son désir exacerbé d'expression, la langue naționale révélât șes énormes réserves de sèves concrètes, si propres à la métaphore
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
îl a essayé de traduire des poèmes en roumain avânt la période communiste. En 1928, îl publie șes premières traductions dans la revue Gândirea (La pensée). Îl s'agit des poèmes Cântecul câinelui (La chanson du chien) et Tot ce trăiește poartă semn (Tout ce qui vit porte un signe) appartenant au poète russe Serge Essénine. La critique de l'époque a remarqué l'empreinte stylistique du traducteur dans leș vers d'Essénine qui șont devenus presque " blagiens ".958 Selon le
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
cântec cântă-n mine-un dor, ce nu-i al meu. Se spune ca strămoși, câri au murit fără de vreme, cu sânge tânăr încă-n vine, cu pătimi mari în sânge, cu soare viu în pătimi, vin, vin să-și trăiască mai departe în noi vieața netrăită. Atâta liniște-i în jur de-mi pare că aud cum se izbesc de geamuri razele de luna. O, cine știe suflete-n ce piept îți vei cântă și tu odată peste veacuri pe
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
découpage de départ et ne contourne pas la figure d'origine : Se spune ca strămoși care-au murit fără de vreme,/ cu sânge tânăr încă-n vine,/ cu pătimi mari în sânge,/ cu soare viu în pătimi,/ vin,/ vin să-și trăiască mai departe,/ în noi,/ viața netrăită. (Liniște) (Blaga, 2010 : 28) On dit que leș aïeuls qui șont morts d'une mort prématurée,/ leș aïeuls dont le sang était encore jeune et plein de grandes passions ardentes,/ reviennent pour vivre en
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
allure dans le débit de la parole "1385, qui correspondrait, dans le cas du discours poétique, à une modulation de la voix du texte. Au niveau du microcontexte typographique, leș poèmes de Blaga se font remarquer par la présence généralisée du tiret trăit stylistique qui est, à notre connaissance, unique dans la poésie roumaine, et qui contribue à mettre en évidence la signifiance de l'œuvre. Grace à l'hiatus qu'il insère, au niveau graphique mais aussi auditif, le tiret est associable
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
l'aide du tiret introduit d'habitude un moment d'hésitation ou de perplexité, le sujet apportant au discours poétique une note solennelle, surprenante, imprévue. Îl s'agit d'un procédé rhétorique par lequel le poète met en évidence le trăit inédit qui définit le sujet de la phrase. Și mi-e teamă c-o să cadă visătorul. (Visătorul) (Blaga, 2010 : 41) Et j'ai bien peur qu'elle ne tombe la rêveuse. (La rêveuse) (Miclău, 1978 : 169) [...] fetele stânilor își freacă de
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]