121,510 matches
-
d'un choix inédit : soit la traductrice aspire à imiter, dans son travail, le style poétique de Blaga, insérant un tiret entre le nom et son complément, ce qui constitue une décision inspirée1410 ; soit, au contraire, elle confond le simple trăit d'union du roumain, qui facilite l'élision des termes " roua " et " îmbrățișat ", avec le tiret proprement dit, marque stylistique du poète, ce qui est, à notre sens, une faute d'inattention. Par contre, dans leș situations ci-dessous, l'ambition
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
coquille dont le traducteur est innocent. En revanche, l'orthographe des interjections laisse à désirer : îl faudrait dire " ah ! " (voire " oh ! "), " eh ! " (qui n'a pas le même emploi que " hé ! "), sinon " oh, la la ! ", avec une virgule, mais sans trăit d'union. Du reste, à une analyse attentive du microcontexte typographique, la traduction de Paul Miclău est soignée et adaptée aux normes françaises de ponctuation. Sanda Stolojan La traduction qui est l'œuvre de Sanda Stolojan est fidèle, en général
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
de toaca " est traduit par le " son de l'angélus ". Par contre, la métaphore filée " și-a-nchis cosciugul ochilor de foc " est rendue littéralement (" le cercueil de șes yeux de feu se trouva fermé "). Binecuvânt pâinea și luna. Ziua trăiesc împrăștiat cu furtună. (Biografie) (Blaga, 2010 : 135) Bénis soient le pain et la lune. Le jour, l'orage dirige mă vie, mă fortune. (Drăgănescu-Vericeanu, 1974 : 175) Le travail interprétatif de la traductrice est évident : afin de garder le jeu des rimes
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
135) Bénis soient le pain et la lune. Le jour, l'orage dirige mă vie, mă fortune. (Drăgănescu-Vericeanu, 1974 : 175) Le travail interprétatif de la traductrice est évident : afin de garder le jeu des rimes, elle déverbalise le deuxième vers " Ziua trăiesc împrăștiat cu furtună. " (littéralement : Pendant le jour, je vis dissipé avec l'orage. ") et trouve en langue cible un équivalent poétique " Le jour, l'orage dirige mă vie, mă fortune. " Cette décision nous semble inspirée. Spini azvârl de pe țărm în
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
Orion, la bénédiction t'a donné versant comme des larmes sur țoi să géométrie haute et sacrée. Dans le vent que personne n'a soulevé l'Orion hiératique te bénit en pleurant au-dessus de țoi să sainte géométrie infinie. Ai trăit cândva în funduri de mare și focul solar l-ai ocolit pe aproape. În păduri plutitoare-ai strigat prelung deasupra întâielor ape. Tu vécus jadis sur des fonds de mer et le feu solaire tu *l-aș de près contourné
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
est celle proposée par Paul Miclău, à savoir " la séparation de șa signification dans șes traits constitutifs "1541. En d'autres mots, le traducteur doit déceler le sens du moț dans le contexte, l'interpréter et décider quel est le trăit sémantique le plus prégnant. L'analyse de notre corpus nous a révélé que le terme " dor " est interprété et traduit, le plus souvent, par le moț " désir " (au sens de " désir inassouvi "), surtout dans la version de Paul Miclău : " dorul
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
un trăit définitoire du nom " ceriște " (" la voûte ", " l'azur "). On remarque l'inversion des termes opérée par Paul Miclău, procédé qui apporte un surcroît de poéticité. Paula Romanescu s'éloigne du sens source, traduisant " ceriște " par " la clarté " et " trăi " (" vie ") par " la durée ". La version de Paula Romanescu est trop interprétative, car elle ne préserve pas le sémantisme de la figure d'origine. cerul cerului Paul Miclău : le ciel du ciel Jean Poncet : le ciel du ciel Paula Romanescu : la
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
que mon sang coule sur leș canaux du monde/pour faire tourner leș roues/dans leș moulins célestes. " (Am inteles păcatul ce apasă peste casa mea/J'ai compris le péché qui pèse sur mă maison) (Miclău, 1978 : 297) ; " Ziua trăiesc împrăștiat cu furtună. " " Le jour avec la tempête dissipé je vis. " (Biografie/Biographie) (Miclău, 1978 : 313) ; " În sângele oilor noaptea pădurii e vis lung și greu. Dans le sang des moutons la nuit de la forêt est rêve long et lourd
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
început a fost metaforă, Virginia, Iași, 1994. BACRY, Patrick, Leș figures de style, Belim, Paris, 2010. BAUDELAIRE, Charles, Œuvres complètes, Claude Pichois, tome 2, Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade, Paris, 1976. CAMUS, Michel, Transpoétique : la main cachée entre poésie et science, Trăit d'union, leș Éditions Lettres vives, Montréal, 2002. CHAMPEAU, Serge, Ontologie et Poésie. Trois études sur leș limites du langage, Vrin, Paris, 1995. CHARAUDEAU, Patrick, Grammaire de sens et de l'expression, Hachette Éducation, Paris, 1992. COHEN, Jean, Le haut
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
Paris, 1945, p. 299. 327 V. Basarab Nicolescu qui affirme qu'" à l'ère transdisciplinaire [...], le monde seră rempli par le silence de la parole poétique " (Basarab Nicolescu, Théorèmes poétiques, apud Michel Camus, Transpoétique : la main cachée entre poésie et science, Trăit d'union, leș Éditions Lettres vives, Montréal, 2002, p. 39). Nous discutons en détail cette conception sur le statut particulier (" intouchable ") du discours poétique dans la Section 1. 3. 3. de ce chapitre, qui porte sur le langage poétique comme révélation
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
soulignons. 426 V. Antonio Rodriguez, Le pacte lyrique : configuration discursive et interaction affective, op. cît. 427 Idem, p. 431. C'est nous qui soulignons. 428 V. Jean Cohen, Le haut langage: Théorie de la poéticité, op. cît., p. 34 : Și le trăit pertinent de la différence poésie/non-poésie est l'écart, îl reste à se demander quelle est să fonction. Deux réponses șont possibles. La première est négative. Puisque l'écart est comme țel pure négativité, îl est tentant de penser qu'il
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
sur la formation d'un genre, traduit de l'espagnol par Anne-Jöelle Stéphan et l'auteur, Éditions du Seuil, Paris, 2000, p. 203 : Au début du IVe siècle avânt Jésus-Christ, Platon fait la liaison intime entre mots et musique, le trăit le plus caractéristique de la poésie à l'Âge lyrique. Horace, qui découvre leș poètes du canon dans leș éditions alexandrines, considère que leș thèmes et la structure des vers șont ceux qui définissent le mieux ce type de poésie. De
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
introduce „pe furiș”, pe neobservate mulțumirea prin negociere: „Aducătorul de satisfacție (the smuggler) în societate este unul care ajută toate grupurile sociale pentru a fi ascultate și a-și face cunoscute drepturile. Priceperea smuggler-ului este de a recunoaște că noi trăim într-o societate pluralistă și polarizată (chiar dacă este sau nu «duală») și că putem să influențăm”<footnote Blanc, Maurice, Smith, David, Storrie, Tom, „Towards Grassroots Democracy. Participation and Power”, în Theoretical Approaches Towards Democracy in Organizations, Copenhagen International Sociological Association
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
este generată, în primul rând, de om, prin modalitățile diverse și deosebit de inter-corelate, prin modul de a acționa. Managementul resurselor umane, prin excelență, se va confrunta cu complexa problematică a cunoașterii, evaluării, stimulării, prospectării, schimbării, conducerii etc. omului. Omul nu trăiește exclusiv în spațiul social al muncii, nu are doar rol de salariat. El este simultan salariat, soț și părinte, cetățean, consumator, membru al unor comunități religioase și (sau) al unor partide sau organizații, al unor grupuri etnice sau culturale etc.
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
este ființa dotată cu o formă cu totul particulară (cu o fiziologie îndeajuns de specială și o anatomie aproape unică), ci numai acea ființă vie care, din miezul unei vieți căreia îi aparține, dă naștere unor reprezentări* grație cărora el trăiește și în temeiul cărora el deține acea misterioasă capacitatea de a-și putea reprezenta tocmai viața (...) Nu va putea fi (...) vorba de știință despre om, decât dacă întrebarea se va adresa felului în care indivizii și grupurile își reprezintă partenerii
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
publicul, introduce „pe furiș” satisfacția înțelegerii reciproce; „aducătorul de satisfacție (the smuggler) în societate, este unul care ajută grupurile sociale deposedate pentru a fi ascultate și a-și face cunoscute drepturile lor. Priceperea smuggler-ului este de a recunoaște că noi trăim într-o societate pluralistă și polarizată (chiar dacă este sau nu duală) și că putem s-o influențăm. Priceperea sa constă, de asemenea, în a combina știința cu competența tehnică în tranzacțiile sociale. Expertiza științifică trebuie să fie, în același timp
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
durerea. Vei mai fi vreodată atât de departe?” Romanele scrise de D. sunt de asemenea axate pe problematica responsabilității morale în lumea contemporană, cu o atenție specială pentru reacția și comportamentul feminin. Personaje figurate între intelectuale - actrițe, jurnaliste, medici, savante - trăiesc în banalitatea cotidiană un șoc care declanșează o reacție de criză sau de adaptare. Criza descoperirii adevărului, a adevărului personal și a adevărului celuilalt, la toate vârstele - de la adolescență la maturitate, este narată fluent, în scene echilibrate, cu un dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286861_a_288190]
-
tragică a existenței. Romanul e construit printr-o foarte fină punere în abis: o scriitoare se împrietenește cu o tânără asistentă socială care, stimulată de dorința de a străluci în ochii prietenei, scrie și ea un roman; scriitoarea, care își trăiește propriile sale drame (reîmpăcarea cu soțul dezertor, educația fiului adolescent, o iubire târzie și fără perspective pentru un protestatar), devine cititoare a romanului, ale cărui eroine sunt două prietene adolescente, care descoperă la rândul lor compromisul moral sau refuzul lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286861_a_288190]
-
profesioniste rafinează scriitura, fără a o încărca cu analize insuportabile cititorului postmodern. Câteva reflectări ale situațiilor morale din societatea contemporană sunt remarcabile: adolescenta care descoperă că părinții i-au ascuns, prin omisiune, adevărul despre opoziția reală față de lumea în care trăiește; adolescenta care descoperă, pe rând, ipocrizia părinților prea bine adaptați și a iubitului inconsistent psihic; formele împotrivirii - bătrânul evreu botezat în închisoare care refuză compromisul (modelul Steinhardt este lesne de recunoscut), bătrâna savantă care ocrotește pe medicul protestatar ce-și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286861_a_288190]
-
olteni, Craiova, 1988, 94-97; I.C. Chițimia, „Geneza ideilor social-politice și filosofice în literatura română veche”, ARG, 1989, 8; Ion Dur, Exerciții de recunoaștere, Craiova, 1992, 87-92; Nicolae Bellu, Eminescu și Oltenia, Craiova, 1995, 138-140, 146-148; Ungheanu, Scriitori, 192-195; Marian Barbu, Trăind printre cărți, I, 235-238, II, 394-297, Petroșani, 2001-2002; Constantin Cubleșan, Eminescu în oglinzile criticii, Cluj-Napoca, 2001, 202-206; Fănuș Băileșteanu, Fețele rostirii, București, 2002, 52-54; Firan, Profiluri, II, 110-111. C.M.B.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288397_a_289726]
-
ceea ce exprimă ea este superior reveriei sau meditației acestora ; că ea le face plăcere atât prin priceperea cu care exprimă ceea ce ei consideră a fi oarecum propria lor .reverie sau meditație, cât și prin sentimentul de ușurare pe care îl trăiesc datorită acestei exprimări. Când o operă literară funcționează cu succes, cele două "note", cea de plăcere și cea de utilitate, nu trebuie numai să coexiste, ci și să fuzioneze. Trebuie să subliniem că plăcerea literaturii nu este doar o plăcere
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
nu poate înlocui nimic..." *3. Cu alte cuvinte, nici o categorie autentică de valori nu are un adevărat echivalent. Nu există veritabili înlocuitori, în practică, literatura poate, evident, să înlocuiască multe lucruri - călătoria sau șederea în țări străine, experiența directă, viața trăită de altcineva ; și poate fi folosită de istoriografi ca document social. Dar are oare literatura o funcție pe care nimic altceva nu poate s-o îndeplinească atât de bine ca ea ? Sau este cumva literatura doar un amalgam de filozofie
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
elibereze - scriitori sau cititori - de apăsarea emoțiilor. Să exprimi emoțiile înseamnă să te eliberezi de ele, așa cum se zice că Goethe s-a eliberat de Weltschmerz scriind Suferințele tânărului Werther. Se afirmă că spectatorul unei tragedii sau cititorul unui roman trăiește și el un sentiment de eliberare si ușurare. Emoțiilor lui li s-a oferit un obiectiv asupra căruia să se concentreze și, la sfârșitul experienței lui estetice, el rămâne cu "sufletul senin".*16 Dar oare literatura ne eliberează de emoții
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
noastre când noi de fapt ar trebui să le înăbușim"- Sau, dacă într-adevăr literatura ne eliberează de emoții, nu e oare o greșeală ca ele să fie cheltuite pe ficțiuni poetice ? Sfântul Augustin mărturisește că în tinerețea lui a trăit în păcat de moarte ; totuși "toate acestea nu le-am plâns, eu care am plâns moartea Didonei". Oare există o literatură incitantă și o literatură cathartică, sau există doar cititori cu reacții diferite?* 17 Pe de altă parte, se pune
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
tradițiile și convențiile artistice foarte diferite implicate de arta bizantină și chineză. Mai ales în Germania există o pletoră de studii, multe dintre ele influențate de Spengler, asupra omului-gotic, omului baroc - toți presupuși a fi complet diferiți de epoca noastră, trăind într-o lume proprie. În studiul literaturii, această încercare de reconstituire istorică a dus la punerea unui puternic accent pe intențiile autorilor, intenții care se presupune că pot fi studiate în cadrul istoriei -criticii și a gustului literar. De obicei se
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]