13,975 matches
-
Dacă toți gânditorii amintiți în subcapitolul precedent au contribuit la stabilirea ideologiei și doctrinei cooperatiste, care are menirea de a face din cooperație o acțiune conștientă cu țeluri bine fixate, transpunerea în practică a acestor idei se datorează realizatorilor sistemelor cooperatiste, care au încercat să coordoneze eforturile și chiar să traseze drumuri noi pentru acțiunea practică a mișcării. Modalitățile practice de realizare a cooperativelor în concepție modernă își au izvorul în trei sisteme principale: Sistemul Pionierilor din Rochdale, Sistemul Schulze Delizsch
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
pentru acțiunea practică a mișcării. Modalitățile practice de realizare a cooperativelor în concepție modernă își au izvorul în trei sisteme principale: Sistemul Pionierilor din Rochdale, Sistemul Schulze Delizsch și Sistemul Raiffeisen. Plecând de la aceste trei sisteme, pe măsura amplificării mișcării cooperatiste europene au apărut, către sfârșitul secolului trecut, sisteme derivate care au reprezentat adaptări zonale, naționale și/sau locale ale acestor trei sisteme inițiale, sau o combinare a unora dintre elementele lor componente. Sistemul Pionierilor din Rochdale a fost întemeiat în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
o cotă parte din beneficiu. Datorită faptului că H. Schulze-Delizsch a încercat să organizeze cooperativele de credit înființate de el ca pe niște bănci comerciale obișnuite, sistemul său a suferit numeroase critici din partea contemporanilor ajungându-se chiar, până la negarea caracterului cooperatist al acestor cooperative de credit, fiind considerate întreprinderi capitaliste obișnuite. Cu toate acestea, de numele acestuia se leagă elaborarea primei legi germane a cooperației, în anul 1867, cunoscută sub denumirea "Legea Prusacă a Cooperației", unanim recunoscută pe plan european în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
a doua jumătate a secolului al XIX lea. Sistemul F. W. Raiffeisen este legat de numele unui fost militar de carieră. Acesta din cauza unei boli de ochi a devenit funcționar public, notar și primar al mai multor localități. Prima inițiativă cooperatistă a avut-o atunci când era primar la Weyersbusch în anul 1846. Atunci, în urma unei recolte slabe și a lipsei de alimente care se manifesta, a înființat o cooperativă de aprovizionare pe care el a denumit-o mai târziu cooperativă de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
la lichidarea cooperativei nu se împarte membrilor, ci se transmite altei cooperative care urmează să se înființeze, sau este folosit în scopuri de binefacere. În sistemul Raiffeisen un loc aparte îl ocupă ideea scopului educativ al cooperației, în vederea cristalizării spiritului cooperatist prin educarea și întrajutorarea membrilor asociați. Aceste principii ne conduc la concluzia că banca populară de tip Raiffeisen este o întreprindere care nu are drept scop câștigul, ci mai ales ridicarea economică și spirituală a păturilor sărace. Datorită faptului că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
în general, băncile populare de acest tip sunt de dimensiuni mici, Raiffeisen a subliniat necesitatea centralizării activității bancare prin înființarea unei bănci centrale care avea rolul să efectueze operațiuni de bancă pentru cooperativele afiliate. Putem face aprecierea că primele experiențe cooperatiste au servit drept model pentru cooperația modernă, pentru amplificarea acesteia la nivel european. Astfel experiența cooperativelor de credit de tip Raiffeisen a stat la baza înființării în țara noastră a băncilor populare, care aveau drept scop eliminarea capitalului cămătăresc și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cooperativelor de credit de tip Raiffeisen a stat la baza înființării în țara noastră a băncilor populare, care aveau drept scop eliminarea capitalului cămătăresc și sprijinirea țărănimii din acest punct de vedere. 1. 4 Principiile cooperației În teoria și practica cooperatistă există o diversitate de concepții și teorii, diversitate determinată de atitudinea cooperației față de principiile care stau la baza organizării societății capitaliste. Astfel, se face o separare între cooperativele rurale și cele ale păturilor de mijloc care sunt considerate a fi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
urmă de îndoială este necesară o caracterizare a acestor principii din punct de vedere economic. Dincolo de anumite nuanțe sau limitări ale sferelor de aplicare, principiile de organizare a cooperativelor din agricultura țărilor dezvoltate așa cum au fost ele formulate de către Alianța Cooperatistă Internațională în 1966 sunt următoarele: libertatea de adeziune ( "porțile deschise") autoajutorarea (ajutorul reciproc) promovarea intereselor membrilor conducerea democratică efectuată de membri ("un om -un vot") distribuția corectă și justă a rezultatelor economice fondul de rezervă indivizibil neutralitatea politică și religioasă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
sunt următoarele: libertatea de adeziune ( "porțile deschise") autoajutorarea (ajutorul reciproc) promovarea intereselor membrilor conducerea democratică efectuată de membri ("un om -un vot") distribuția corectă și justă a rezultatelor economice fondul de rezervă indivizibil neutralitatea politică și religioasă educația în spirit cooperatist cooperarea între cooperative 1. Libertatea de adeziune Acest principiu presupune ca aderarea la o cooperativă trebuie să se facă în mod voluntar și, pe cât posibil, fără nici o restricție sau discriminare de natură socială, politică sau religioasă. Toți aceia care doresc
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
socială, politică sau religioasă. Toți aceia care doresc să beneficieze de serviciile oferite de o cooperativă și care acceptă responsabilitățile ce derivă din calitatea de asociat trebuie să fie primiți în asociație. Mai mult, Victor Jinga în lucrarea "Dinamica economiei cooperatiste" considera că " Importanța și eficacitatea acțiunii cooperative ar putea fi sporită prin decretarea ei ca mișcare economică național populară cu aplicare imediată a următoarei măsuri: dacă dintr-o cooperativă rurală fac parte ca membri jumătate din bărbații majori din satul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
de bunul mers al cooperativei. Dimpotrivă, va căuta prin diferite mijloace să o împiedice. Acest principiu este cunoscut în doctrina franceză drept un "principiu al altruismului"15. Fiind o organizație care se bazează pe ajutorul reciproc între membrii săi, societatea cooperatistă este construită pe solidaritatea acestora. Posibilitățile atingerii obiectivelor propuse în momentul constituirii cooperativei, atât pentru fiecare membru (privit individual) cât și pentru întregul grup de persoane asociate, sunt mai mari cu cât numărul de persoane care se alătură societății mai
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cât și pentru întregul grup de persoane asociate, sunt mai mari cu cât numărul de persoane care se alătură societății mai mare. Acest principiu își păstrează valabilitatea numai dacă persoanele care se doresc să intre într-o asociație de tip cooperatist au anumite caracteristici, adică: au un interes economic comun cu cel al cooperativei, dacă manifestă dorința de asociere, dacă este capabil să acționeze pentru atingerea interesului comun și dacă este de acord să muncească pentru bunul mers al cooperativei și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
capabil să acționeze pentru atingerea interesului comun și dacă este de acord să muncească pentru bunul mers al cooperativei și pentru creșterea puterii economice a acesteia. Libertatea de adeziune nu înseamnă că oricine dorește să devină membru al unei societăți cooperatiste are și dreptul de a fi admis. Decizia de admitere sau de respingere a unui nou membru rămâne la latitudinea membrilor care fac deja parte din aceasta. Societatea de tip cooperatist are dreptul și interesul să admită ca noi membri
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
că oricine dorește să devină membru al unei societăți cooperatiste are și dreptul de a fi admis. Decizia de admitere sau de respingere a unui nou membru rămâne la latitudinea membrilor care fac deja parte din aceasta. Societatea de tip cooperatist are dreptul și interesul să admită ca noi membri numai persoane care îndeplinesc anumite cerințe (vârsta, profesie, domiciliu, calități umane, etc.), astfel încât să se mențină o anumită omogenitate a grupului de membri. Un alt motiv pentru care societatea cooperatistă s-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
tip cooperatist are dreptul și interesul să admită ca noi membri numai persoane care îndeplinesc anumite cerințe (vârsta, profesie, domiciliu, calități umane, etc.), astfel încât să se mențină o anumită omogenitate a grupului de membri. Un alt motiv pentru care societatea cooperatistă s-ar putea opune primirii de noi membri ar fi imposibilitatea acesteia de a dezvolta servicii pentru un număr nelimitat de membri. Potrivit acestui principiu oricare cooperativă trebuie să fie pregătită să primească noi membri fără nici o restricție artificială sau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
fi imposibilitatea acesteia de a dezvolta servicii pentru un număr nelimitat de membri. Potrivit acestui principiu oricare cooperativă trebuie să fie pregătită să primească noi membri fără nici o restricție artificială sau discriminare. Oricum membrii cu drepturi depline ai unei societăți cooperatiste nu sunt obligați să permită oricărui solicitant asocierea la societatea lor. 2. Autoajutorarea Activitatea practică a demonstrat că singura motivație pentru oameni de a-și asuma responsabilitatea parteneriatului la o cooperativă și de a-și impune autodisciplina necesară pentru buna
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
a învinge propria slăbiciune economică prin asocierea voluntară cu alți indivizi care, deși sunt și ei slabi din punct de vedere economic, acționând ca un grup pot determina un potențial economic considerabil. Autoajutorul și ajutorul reciproc în societățile de tip cooperatist înseamnă promovarea în comun a unor servicii de către persoanele (membrii) care vor să utilizeze aceste servicii în scop propriu. Printre acțiunile de autoajutorare pe care fiecare membru trebuie să le realizeze în vederea îndeplinirii propriului interes economic amintim: asumarea obligațiilor și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
să utilizeze aceste servicii în scop propriu. Printre acțiunile de autoajutorare pe care fiecare membru trebuie să le realizeze în vederea îndeplinirii propriului interes economic amintim: asumarea obligațiilor și responsabilităților pe care le presupune parteneriatul; participarea la managementul și controlul întreprinderii cooperatiste, fie personal, fie prin delegarea unor reprezentanți; utilizarea serviciilor și facilităților oferite de către cooperativă. Membrii unei cooperative trebuie să fie conștienți de dublul rol pe care-l au, pe de o parte de parteneri la întreprinderea pe care au înființat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
prin propriile contribuții, iar pe de altă parte, de clienți care beneficiază de serviciile furnizate de propria întreprindere. Numai atunci când ei vor fi pe deplin conștienți de aceasta vor înțelege pe deplin principiul autoajutorării adică: sprijinul acordat de membri întreprinderii cooperatiste va permite, mai târziu, sprijinirea fermelor sau gospodăriilor acestora. 3. Promovarea intereselor membrilor Una dintre caracteristicile principale ale unei cooperative este promovarea intereselor membrilor săi, în relațiile de afaceri și activitățile lor economice. Efectul promoțional amintit este asigurat prin serviciile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
etc. Promovarea intereselor membrilor unei cooperative îmbracă, în primul rând, forma unui schimb de servicii între cele două părți, în timp ce promovarea intereselor membrilor sub forma distribuirii de dividende sau bonusuri prezintă o importanță secundară. Politica de afaceri a unei întreprinderi cooperatiste diferă de aceea a unei întreprinderi comerciale. Astfel, "eficiența economică a întreprinderii cooperatiste nu se măsoară prin mărimea profitului realizat la sfârșitul anului financiar, ci prin măsura în care cooperativa reușește să asigure serviciile solicitate de membrii săi la prețuri
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
de servicii între cele două părți, în timp ce promovarea intereselor membrilor sub forma distribuirii de dividende sau bonusuri prezintă o importanță secundară. Politica de afaceri a unei întreprinderi cooperatiste diferă de aceea a unei întreprinderi comerciale. Astfel, "eficiența economică a întreprinderii cooperatiste nu se măsoară prin mărimea profitului realizat la sfârșitul anului financiar, ci prin măsura în care cooperativa reușește să asigure serviciile solicitate de membrii săi la prețuri cât mai scăzute"16. Managerii unei cooperative trebuie să adopte toate deciziile ținând
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
prin statutul societății. Principiul presupune instituirea unui sistem democratic de conducere a fiecărei cooperative, indiferent de aportul de capital pe care-l aduce fiecare membru al asociației. Principiul conducerii și controlului democratic prezintă importanță pentru structura unei asociații de tip cooperatist sub trei aspecte: 1. conducerea și controlul democratic înseamnă autoconducere, adică membrii înșiși sunt autoritatea supremă competentă să ia toate deciziile importante ale societății cooperatiste. Acest aspect este normal dacă avem în vedere faptul că membrii sunt aceia care au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
al asociației. Principiul conducerii și controlului democratic prezintă importanță pentru structura unei asociații de tip cooperatist sub trei aspecte: 1. conducerea și controlul democratic înseamnă autoconducere, adică membrii înșiși sunt autoritatea supremă competentă să ia toate deciziile importante ale societății cooperatiste. Acest aspect este normal dacă avem în vedere faptul că membrii sunt aceia care au creat cooperativa pentru a-și atinge anumite scopuri și care au adus aporturi financiare sau de altă natură pentru a pune pe picioare societatea cooperatistă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cooperatiste. Acest aspect este normal dacă avem în vedere faptul că membrii sunt aceia care au creat cooperativa pentru a-și atinge anumite scopuri și care au adus aporturi financiare sau de altă natură pentru a pune pe picioare societatea cooperatistă. Oricum, într-o organizație economică în care numărul de membri asociați este relativ mare și variabil participarea fiecărui membru la luarea deciziilor și la management acesteia este dificilă și se manifestă în mod indirect prin votul exprimat în adunarea generală
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
relativ mare și variabil participarea fiecărui membru la luarea deciziilor și la management acesteia este dificilă și se manifestă în mod indirect prin votul exprimat în adunarea generală, unde deciziile sunt adoptate cu majoritatea de voturi. Mai mult în societățile cooperatiste mari există posibilitatea ca membrii să nu voteze direct în adunările generale, ci prin intermediul unor delegați aleși să voteze în contul lor. 2. aplicarea regulii "un om un vot"într-o astfel de societate membrii se asociază ca persoane (mai
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]