12,407 matches
-
a cincea roată la căruță” (odd man out), Într-o totală discordanță cu schimbările care au loc În jurul nostru, acum, când rasa umană se pregătește să intre În era globală. Începutul Erei Globale 8. Comerț În rețea În economia globalizată Omenirea se găsește, din nou, la răscrucea dintre o ordine veche și muribundă și apariția unei noi ere. Tehnologii noi și revoluționare, forțează o schimbare fundamentală În conștiință noastră spațiotemporală. După două secole, În care am trăit sub domnia piețelor naționale
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
au dreptul de a face recurs la deciziile luate Împotriva lor, Într-o judecătorie națională, la Curtea Europeană pentru Drepturile Omului 17. Prin desprinderea drepturilor omului de teritoriu, Uniunea Europeană explora o nouă frontieră politică cu consecințe foarte importante pentru viitorul omenirii. În timp ce lumea a observat cu atenție crearea de către Uniunea Europeană a unei zone comerciale și de schimb fără frontiere, Întregită cu o monedă comună, pentru a uni națiunile membre, un efect mult mai mare și pe termen lung este succesul Uniunea Europeană
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
acorduri și instituții extrateritoriale le diminuează suveranitatea și are ca rezultat pierderea libertății individuale. Visul european al unei păci perpetue Oare cum arată politica externă și de securitate europeană? Pentru Început, este atât de diferită de oricare alta din istoria omenirii, Încât este necesar un efort de imaginație pentru a o Înțelege. Politica externă europeană se bazează pe extinderea păcii și nu pe acumulare de putere. Europenii resping politica de forță, care a dominat relațiile externe timp de secole, provocând doar
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și ficțiune sînt de o splendidă banalitate, și piesa cred că aici bate foarte tare, fiindcă neagă aceste două ipostaze a banalului existenței și a banalului ficțiunii. Acești oameni nu sînt ancorați, așa cum am dori toți, în marile probleme ale omenirii. Ei sînt ancorați în lucruri mici, existența îi ucide, se retrag într-o ficțiune la fel de mică, și la sfîrșit mor. Mor, ca un "banc". Așa și trebuie. Nu mă surprinde. Mor precum au trăit. Remarcabilă este ultima replică: "cum de
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
plîns) Și eu am visat să fie altceva! Și uite că acum scriu borderouri pentru "Alli En gros"! Și asta pentru că am absolvit engleza! Ca să traduc: chewing gum gumă, cofee cafea, cigarettes țigări...! Dar asta nu-nseamnă să cer cont omenirii pentru dezamăgirile și disperările mele! Octav: ...Măcar tu ai gîndurile precise... clare... te invidiez... Mona: Ba nu mă invidiezi deloc. Și pentru că nu mai vreau să mă atragi într-o vorbărie în care să-ți exersezi tu unghiul de tragere
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Ion Istrati, Mira Iosif, Gh. Ionașcu. Bine reprezentat este și sectorul de critică, susținut de Grigore Scorpan, Nicolae Barbu, Constantin Ciopraga, Dimitrie Costea, Lucian Dumbravă, Iorgu Iordan, Al. Dima. Numărul 1/1953 este consacrat morții lui Stalin, numit „geniu al omenirii progresiste”, „părinte iubit al celor ce muncesc”. Se publică un articol al lui Gheorghe Gheorghiu-Dej, comunicatul guvernului sovietic, buletinele medicale privind starea sănătății lui Stalin. Panegirice semnează Sanda Faur (Cu noi vei fi mereu) și Ion Istrati (Astrul care nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287491_a_288820]
-
fermentat, -ă nom. fermentarea, fermentatul A FLEXIONA Substantivul flexionează după număr și caz (altă intrare, agentiv, tranz.: Ion flexionează un genunchi) part. flexionat, -ă nom. flexionarea (flexionatul − rar) A GERMINA Semințele germinează part. germinat, -ă nom. germinarea, germinatul A INVOLUA Omenirea involuează part. involuat, -ă nom. involuarea A ÎMBOBOCI Trandafirul japonez a îmbobocit part. îmbobocit, -ă nom. îmbobocirea (îmbobocitul − rar) A ÎNCOLȚI Cartofii încolțesc primăvara part. încolțit, -ă nom. încolțirea, încolțitul A ÎNFLORI Cireșii înfloresc primii part. înflorit, -ă nom. înflorirea
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Nistrul separă două lumi, din care cea nouă nu se poate ridica și nu poate dura decât prin dărâmarea, prin moartea celei vechi; Nistrul separă două concepțiuni de viață: în locul vechii concepțiuni, în locul concepției, al transformării lente și evolutive a omenirii spre o lume realizând treptat și pașnic tot mai multă perfecțiune și tot mai multă dreptate caută să se substituie concepțiunea cealaltă, a transformării brutale a societății prin teroare și violență. Concepțiunea aceasta, deși nu nouă, îmi amintesc că dl.
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
cu rănirea și asasinarea soldaților și agenților noștri. În fața acestei amenințări a stat și stă Basarabia noastră. [...] Domnilor, dacă crezul comunist poate fi prezentat, aievea, ca un ideal suprem, ca idealul ei de perfecțiune, către care trebuie să tindă întreaga omenire, dacă cultul comunist poate fi apărat aievea, ca ceva ce poate duce la fericirea eternă pe pământ, socotesc că aici la noi, în colțul acesta de lume unde trăiește un popor dornic de libertate și de claritate, căruia îi repugnă
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
actul prin care sistemele dictatoriale stalinist și hitlerist au pus în practică planurile lor expansioniste care au condus la declanșarea celui de-al II-lea război mondial. Pactul Ribbentrop-Molotov a constituit, în realitate, apogeul colaborării între Uniunea Sovietică și Germania. Omenirea, deși bănuia, avea să afle mult mai tîrziu că Pactul conținea o anexă secretă prin care U.R.S.S. și Germania și-au stabilit „sfere de interese” de la Marea Baltică la Marea Neagră, horătîndu-se în acest mod fie dispariția unor state, fie amputarea
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
interdisciplinare. De exemplu, în lecția „Lumea în momentul apariției creștinismului” va trebui să apelăm la mai multe discipline de învățământ, reactualizând informații din următoarele domenii: istorie - situația politică în Imperiul Roman în momentul apariției creștinismului, integrarea fenomenului religios în istoria omenirii, împrăștierea iudaică în diaspora, starea socială (împărțirea populației în trei categorii: stăpânii de sclavi, oamenii liberi și sclavii); starea economică a Imperiului Roman (starea drumurilor, transporturile, poșta imperială); geografie - localizarea pe hartă a Imperiului Roman în secolul I d.Hr.; culturologie
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
determinate. Structura și dinamica sa pot fi, în principiu, detectate riguros. Evoluția tehnologiei este un caz tipic. Invențiile tehnologice nu sunt întâmplătoare, ci se condiționează, se așteaptă una pe cealaltă. Nu orice invenție tehnologică este posibilă la un moment dat. Omenirea nu poate face salturi peste etape. Tehnologia mecanică este un stadiu care premerge, în mod necesar, tehnologia chimică și electrică. În trecerea de la tehnologia pietrei la cea a fierului, tehnologia bronzului a fost o etapă intermediară. Bronzul este însă o
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
suprafață” care reflectă acest conținut, dar într-o modalitate mai mult sau mai puțin adecvată. Gradul de adecvare al conștiinței de sine poate merge de la completa adecvare, stare-limită pe care, cel puțin în condițiile actuale ale cunoașterii de sine a omenirii, o putem considera mai mult excepțională, până la a fi complet neadecvată, „mistificată”. Subiectivitatea însăși este diferențiată. Există un nivel profund, la care au loc procesele constructive. Aici sunt elaborate idealurile, valorile, aprecierile, planurile de acțiune. Acest nivel nu se petrece
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
în alte sfere, ca arta, filosofia, morala. În cazul societăților burgheze,fundate structural pe o economie de tip industrial dinamică, locul utopiei, ca formă de organizare socială mai bună, posibilă, dar nu și necesară, îl ia evoluția progresivă, economică a omenirii, ca un proces necesar. Începe să se petreacă o deplasare structurală în optica asupra temporalității. Teza lui Voltaire asupra istoriei este simptomatică. El considera că istoria nu trebuie să mai fie considerată ca succesiune a regilor și a războaielor; „prin
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
structurală în optica asupra temporalității. Teza lui Voltaire asupra istoriei este simptomatică. El considera că istoria nu trebuie să mai fie considerată ca succesiune a regilor și a războaielor; „prin istorie - afirma el - învățăm care au fost etapele prin care omenirea a trecut de la barbarie la civilizație”. Istoria se restructurează după un criteriu fundamental: capacitatea omului de a înțelege lumea și de a acționa eficace pe această bază. Omenirea în ansamblul ei devine unitate a istoriei. Ea a progresat treptat de la
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
războaielor; „prin istorie - afirma el - învățăm care au fost etapele prin care omenirea a trecut de la barbarie la civilizație”. Istoria se restructurează după un criteriu fundamental: capacitatea omului de a înțelege lumea și de a acționa eficace pe această bază. Omenirea în ansamblul ei devine unitate a istoriei. Ea a progresat treptat de la sălbăticie la civilizație. Instrumentul progresului său este rațiunea. Filosofia secolului al XVIII-lea avea chiar asupra rațiunii o viziune distinctivă. Imaginea antică asupra rațiunii era una statică. Modelul
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
sau, mai mult, dacă ele variază de la epocă la epocă, de la societate la societate sau chiar de la clasă la clasă, ideea de progres are un sens strict ideologic, și nu științific. Următoarele două obiecții sunt orientate împotriva acceptării afirmației că omenirea cunoaște un progres în dinamica sa istorică. A treia obiecție face apel la evidență. Nu există nici o evidență empirică că evoluția în timp a omenirii a dus realmente la o îmbunătățire a condiției umane. Dacă sub anumite aspecte se pare
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
sens strict ideologic, și nu științific. Următoarele două obiecții sunt orientate împotriva acceptării afirmației că omenirea cunoaște un progres în dinamica sa istorică. A treia obiecție face apel la evidență. Nu există nici o evidență empirică că evoluția în timp a omenirii a dus realmente la o îmbunătățire a condiției umane. Dacă sub anumite aspecte se pare că unele progrese au fost realizate, din punctul de vedere al altora, se poate susține chiar teza regresului. În orice caz, din cauza imposibilității, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
într-o perspectivă complet atemporală. Ea distingea, de exemplu, cetatea greacă actuală de republica platoniană. În filosofia modernă, raționalitatea începe să fie concepută după modelul științelor naturii, care se constituie în timp, printr-un proces treptat de acumulare a cunoștințelor. Omenirea progresează în mod infinit în cunoaștere. Ar fi absurd să credem că ea ar putea dintr-o dată să inventeze întregul adevăr. Istoria este în această perspectivă obiectivarea în timp a cunoașterii și a ignoranței omenirii. Ea progresează pe măsură ce cunoașterea progresează
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
treptat de acumulare a cunoștințelor. Omenirea progresează în mod infinit în cunoaștere. Ar fi absurd să credem că ea ar putea dintr-o dată să inventeze întregul adevăr. Istoria este în această perspectivă obiectivarea în timp a cunoașterii și a ignoranței omenirii. Ea progresează pe măsură ce cunoașterea progresează. Dacă acest criteriu era relativ simplu de utilizat în ceea ce privește dinamica cunoașterii științifice, aplicarea sa la organizarea socială era practic imposibilă. Ce înseamnă un sistem politic mai rațional și unul mai puțin rațional? Formele de organizare
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
produs al societății capitaliste. Nu numai forma, ci și profilul particular al unei comunități sunt date de organizarea socială concretă. De exemplu, familia monogamă este o formă de comunitate umană care, după câte se știe, a însoțit aproape constant dezvoltarea omenirii de la începuturile sale. Tipul de organizare socială conferă totuși profilul particular al familiei dintr-o epocă sau alta. În acest sens se vorbește despre familia feudală sau despre familia burgheză. Tipul general al relațiilor sociale se răsfrânge asupra relațiilor de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
care este produsul generației anterioare. Prin simplul fapt că fiecare generație nouă găsește forțele de producție dobândite de generația anterioară, ce-i servesc drept materie primă pentru o producție nouă, se creează în istoria oamenilor o înlănțuire, se formează istoria omenirii, care este cu atât mai mult istoria omenirii cu cât se dezvoltă mai mult forțele de producție ale oamenilor și, prin urmare, relațiilor lor sociale” (Marx și Engels, 1968, p. 414). În acest sens, istoria omului este determinată în mod
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
că fiecare generație nouă găsește forțele de producție dobândite de generația anterioară, ce-i servesc drept materie primă pentru o producție nouă, se creează în istoria oamenilor o înlănțuire, se formează istoria omenirii, care este cu atât mai mult istoria omenirii cu cât se dezvoltă mai mult forțele de producție ale oamenilor și, prin urmare, relațiilor lor sociale” (Marx și Engels, 1968, p. 414). În acest sens, istoria omului este determinată în mod fundamental de istoria forțelor sale productive. Aici continuitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
nedormite la porțile Europei apusene și nu lăsau puterea Semilunei să-și Întindă mai departe valurile-i cotropitoare. Pentru fericirea poporului nostru, pe vremea aceea, Domn În Țara Românească era Mihai Viteazul, una din cele mai eroice figuri din istoria omenirii. Văzând el ce potop de oaste vine asupră-i și cugetând că o luptă În câmp deschis nu e cu putință, se retrase la câteva ceasuri departe de Giurgiu, pe valea Neajlovului, la locul numit Vadul Călugărenilor. Aici, drumul spre
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]
-
științe naturale și să le excludă, pentru a zice astfel, din domeniul explorării adevărului. Astfel nu se găsește, În cartea pe care o analizăm, nici un capitol consfințit geologiei, transformismului, tot atât de puțin cât și disciplinei care leagă dezvoltarea materiei de istoria omenirii, adică preistoriei. Ce Împrejurare a putut să motiveze această excludere a domeniului Întreg al transformărilor materiei, a istoriei acestei dezvoltări uriașe din care a ieșit lumea materială pe care o avem sub ochi? Iată ceea ce nu putem Înțelege. Căci doar
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]