121,510 matches
-
despre postcomunism, bazate pe o antropologie negativă (oamenii nu „știu”, nu „înțeleg”, nu își schimbă „mentalitatea”). Rezultat al unei cercetări de teren ce a avut loc între 1990 și 2001, studiul este bazat pe modalitățile concrete în care oamenii își trăiesc viața. Spre deosebire de economiști și juriști, Verdery insistă că proprietatea poate fi înțeleasă doar dacă știm cu exactitate cum e folosit pământul și din ce motive (de multe ori extra-economice) este valorizat. Studiul descrie pe larg procesul de decolectivizare început în
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
care furniza bunăstarea socială. Pe de altă parte, nici individul nu era complet pasiv și avea o oarecare responsabilitate pentru bunăstarea personală, deoarece majoritatea beneficiilor sociale erau condiționate de muncă. Altfel spus, statul era principalul responsabil pentru felul în care trăiau oamenii, însă aceștia trebuiau să muncească pentru a avea o viață bună. Această mentalitate continuă să supraviețuiască și în perioada postcomunistă, dovadă fiind procentele destul de crescute pe care le obțin explicarea sărăciei prin insuficientul ajutor din partea statului și prin lipsa
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
fost semnalat în țările Europei de Vest (Oorschot, Halman, 2000). În perioada cuprinsă între 1976 și 1990 crește preferința pentru explicațiile bazate pe structura socială în țările vest-europene, deoarece aceste state au trecut printr-o recesiune economică, iar oamenii au trăit direct sau indirect experiența sărăciei. O experiență asemănătoare au trăit și românii în anii tranziției. După 1989 sărăcia a început să afecteze segmente tot mai largi ale populației și tot mai mulți indivizii s-au confruntat direct sau indirect cu
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
În perioada cuprinsă între 1976 și 1990 crește preferința pentru explicațiile bazate pe structura socială în țările vest-europene, deoarece aceste state au trecut printr-o recesiune economică, iar oamenii au trăit direct sau indirect experiența sărăciei. O experiență asemănătoare au trăit și românii în anii tranziției. După 1989 sărăcia a început să afecteze segmente tot mai largi ale populației și tot mai mulți indivizii s-au confruntat direct sau indirect cu sărăcia și cu efectele acesteia. Trăind în sărăcie sau văzând
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
O experiență asemănătoare au trăit și românii în anii tranziției. După 1989 sărăcia a început să afecteze segmente tot mai largi ale populației și tot mai mulți indivizii s-au confruntat direct sau indirect cu sărăcia și cu efectele acesteia. Trăind în sărăcie sau văzând persoane apropiate care se confruntă cu dificultățile cauzate de sărăcie, românii au început să își modifice percepția asupra cauzelor sărăciei și nu o mai atribuie individului, ci societății. Concluzii Pentru români statul este un actor important
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
este dependent de familie, de colectivitate, de cei din jurul lui. De aceea, o politică socială corespunzătoare de suport pentru copil trebuie să se regăsească, în primul rând, într-o politică coerentă de protecție a familiei, a mediului în care copilul trăiește și se dezvoltă. Colectivitatea împreună cu familia au obligația să le asigure tuturor copiilor un nivel de viață satisfăcător, o dezvoltare corespunzătoare, creând șanse și oportunități de integrare normală a lor în societate. Cu atât mai mult, în România, în perioada
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
criză, dar puțin capabile să dezvolte programe de prevenire a riscurilor și de recuperare socială. Neglijarea prevenirii și a întăririi capacității de integrare socială a celor în dificultate are ca rezultat creșterea și chiar consolidarea unui segment de populație care trăiește în condiții de sărăcie extremă și excluziune socială; 3. Instituționalizarea - singura formă de asistare socială a persoanelor cu situații grave a fost și încă este instituția: instituții pentru copiii abandonați, dar și pentru copiii din familii foarte sărace sau dezorganizate
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
Sărăcirea populației și ineficiența serviciilor de sănătate - factori determinanți ai unei stări de sănătate precare a populației din România Introducere Nivelul scăzut de dezvoltare economică din România în perioada tranziției a fost primul factor care a determinat (pentru grupurile ce trăiesc în sărăcie) apariția sau perpetuarea de dinainte de 1989 a unor elemente care au influențat negativ starea de sănătate a acestora: o alimentație insuficientă sau dezechilibrată, condiții mizere de locuit, lipsa unor condiții de igienă (apă, toaletă în locuință). În același
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
părinților din familii sărace în activități din cadrul școlii și al comitetelor de părinți (activități de întreținere și reparații ale școlii, acțiuni de dezvoltare a școlii etc.) - este cunoscut faptul că activismul social - implicarea cetățenilor în activități ale comunității în care trăiesc - crește coeziunea socială și poate avea rezultate pozitive privind dezvoltarea comunitară. În acest caz concret, implicarea părinților în activitățile legate de întreținere și repararea școlilor, precum și în alte acțiuni din comunitate are un dublu efect pozitiv: pe de o parte
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
nu ar fi putut depăși statutul de excluși. Deși dezvoltarea economică este, fără îndoială, un deziderat continuu: se pune totuși întrebarea ce fel de dezvoltare și cât de durabilă e aceea în care o parte a populației este damnată să trăiască fără a beneficia de minime atribute ale civilizației și modernității, rezultate tocmai ale acestei dezvoltări? Primul raport asupra situației sociale în lume a fost lansat de Națiunile Unite acum 50 de ani, dar, din perspectiva dezvoltării, deosebit de importantă este întâlnirea
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
au văzut într-o serie de aspecte sociale un posibil obstacol în atingerea obiectivelor nonsociale și au decis să le asimileze obiectivelor lor de dezvoltare. Acestea sunt: eradicarea sărăciei extreme și a foametei (reducerea la jumătate a proporției celor care trăiesc cu sub un dolar pe zi, ca și a celor ce suferă de foame); asigurarea universalității învățământului primar; promovarea egalității de gen și întărirea rolului femeii (prin reducerea disparităților în educația primară și secundară); reducerea mortalității infantile; reducerea ratei mortalității
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
trend puternic asendent al dezvoltării economice a făcut ca tot mai mulți indivizii să-și poată asigura un set minimal de nevoi și să se găsească totuși într-o poziție net dezavantajoasă prin comparație cu majoritatea membrilor societății în care trăiau. Au apărut, astfel, metodele relative de măsurare a sărăciei, prin raportare la pragul de 40%, 50% sau 60% din venitul mediu realizat în economiile naționale. Necesitatea de a surmonta problemele apărute ca urmare a decalajelor imense dintre diferitele țări ale
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
nivelul produsului intern brut per capita, are ceva mai mult de un sfert din populația ei în sărăcie. Situația cea mai îngrijorătoare din acest punct de vedere se regăsește însă în Uganda, unde mai bine de 4/5 din populație trăiește cu mai puțin de 1 USD/zi, în pofida unui ridicat ritm de creștere economică de-a lungul perioadei. Rate de sărăcie ridicate înregistrează și alte țări africane între care Zambia sau Namibia, unde numărul absolut de săraci îl poate egala
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
despre „miracolul asiatic”, având în vedere ritmurile constant ridicate de creștere. Acestea au făcut ca proporția săracilor rezidenți în această regiune să scadă între 1987 și 1998 de la 75% la 66% din cele aproximativ 1,2 miliarde de persoane care trăiesc cu mai puțin de 1,08 USD/zi per capita (la PPP - 1993) (Chen, Ravallion, 2001, apud Townsend, 2004). Observate în paralel, datele privind ratele de sărăcie și nivelul PIB per capita atrag atenția asupra faptului că țări cu relativ
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
socială sau, dacă îl găseau, acestea au fost progresiv împovărate de nevoia socială în creștere (Mkandawire, 2002). Conform lui Schmögnerová (2003), în 1999, în țările fostei Uniuni Sovietice și ale Europei de Est existau 100 de milioane de persoane care trăiau cu mai puțin de 2 USD/zi, cifră ce reprezintă triplul valorii de la debutul decadei. Cele mai mari creșteri ale inegalității s-au înregistrat, în general, în țări cu un ritm lent al reformelor. Între cauzele acestui fenomen, anumite rapoarte
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
Central Asia, Background paper, International Bank for Reconstruction. Dezvoltarea rurală pe plan internațional. Actori și tendințe Ana Bleahu Zona rurală nu trebuie sa fie privită doar ca o problemă, ci și ca o oportunitate. (Fishler, 2004) Între globalizare și sat Trăim într-o lume a complexității interrelaționărilor și dependențelor. Decizii luate într-o anumită parte a lumii afectează zone punctuale sau extinse în cu totul alt spațiu geografic. Puterea de orice tip se împarte sau se negociază între diverse organizații și
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
Banca Mondială reprezintă principala forță de mobilizare a resurselor la nivel global pentru susținerea țărilor în curs de dezvoltare. Încă din 1973 documentele Băncii Mondiale subliniază faptul că sărăcia absolută este mult mai pronunțată în mediul rural. Majoritatea săracilor lumii trăiesc în mediul rural: „Aproximativ 800 de milioane de oameni se culcă înfometați în fiecare seară. 70% dintre aceștia trăiesc în zonele rurale”. În 1997 a fost elaborată ultima strategie de dezvoltare rurală la nivel global „Dinspre viziune spre acțiune” care
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
Încă din 1973 documentele Băncii Mondiale subliniază faptul că sărăcia absolută este mult mai pronunțată în mediul rural. Majoritatea săracilor lumii trăiesc în mediul rural: „Aproximativ 800 de milioane de oameni se culcă înfometați în fiecare seară. 70% dintre aceștia trăiesc în zonele rurale”. În 1997 a fost elaborată ultima strategie de dezvoltare rurală la nivel global „Dinspre viziune spre acțiune” care a avut o influență decisivă asupra abordării globale a problematicii dezvoltării rurale, dar rezultate nesemnificative la nivelul implementării. Departamentul
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
acțiunile tuturor organizațiilor din cadrul Sistemului Națiunilor Unite sunt definite în Declarația Mileniului (Millenium Goals). Declarația Mileniului, adoptată de 147 de conducători de state și de 189 de state membre ale Națiunilor Unite, concentrând opt dimensiuni îngrijorătoare ale lumii în care trăim și propunând 18 măsuri specifice, este o „veritabilă agendă a dezvoltării globale viitoare”. Se vorbește despre o lume a valorilor comune, care să asigure standarde decente de viață pentru fiecare. În 1992, la Conferința despre mediu și dezvoltare de la Rio
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
Uniunii Europene a fost adoptat criteriul OECD, bazat pe densitatea populației. În acest fel, încep să devină posibile comparațiile la nivel internațional ale condițiilor și dinamicii mediului rural din Europa. Aplicând această definiție la populația EU-25, aproximativ 57% din populație trăiește în regiuni rurale care acoperă peste 90% din teritoriu. Miezul forte al politicilor de dezvoltare rurală în cadrul Uniunii Europene îl reprezintă dezideratele promovate de Sistemul Națiunilor Unite, fiind, practic, adecvarea perceptelor de dezvoltare durabilă, integrată și multisectorială la realitățile Europei
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
00 721,00 Program SAPARD, plăți 6,02 198,22 Total 371,22 374,98 356,58 431,63 765,61 1231,00 629,00 1860,00 Sursa: Aquis Comunitar, capitolul 7, „Agricultura” Discuții și concluzii Cei mai mulți dintre săracii lumii trăiesc în mediul rural. Dezvoltarea rurală este considerată o posibilă soluție pentru rezolvarea sărăciei mondiale. Ritmul în care crește sărăcia lumii este însă mult mai rapid decât ritmul în care organizațiile internaționale reușesc să implementeze programele pentru reducerea ei. Aceste structurile
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
de reducere a inegalităților sociale. Așa cum nu se poate vorbi de dezvoltare socială în absența creșterii economice, tot așa, nu poate fi invocat acest concept în societățile puternic polarizate, în care un grup restrâns controlează resursele economice în timp ce majoritatea populației trăiește în sărăcie. Dezvoltarea socială presupune deci un ansamblu coerent de politici economice și sociale menite să creeze o societate a bunăstării pentru cei mai mulți membri ai săi. Democratizarea învățământului a fost și este considerată mijlocul prin excelență de reducere a inegalităților
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
sărăciei și foamei extreme Procentul populației sub un dolar pe zi (valori PPC) Diferența medie a venitului săracilor față de pragul de sărăcie Cota din consumul național a celei mai sărace chintile Prevalența copiilor subponderali (sub 5 ani) Proporția populației care trăiește sub nivelul minim necesar de consum caloric Educație primară universală Rata netă de cuprindere în învățământul primar Ponderea elevilor înscriși în clasa a V-a dintre cei care au început clasa I Rata alfabetizării la categoria de vârstă 15-24 de
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
primar, gimnazial, liceal vocațional, copii necuprinși (7-14 ani), abandonului școlar în învățământul gimnazial Capital educațional Abandon școlar la sfârșitul anului (învățământ obligatoriu, pe niveluri) și ultimul nivel de educație absolvit pe diferite grupuri de vârstă Locuire Calitatea locuinței Persoane care trăiesc în locuințe construite din materiale inadecvate, persoane care locuiesc în condiții improprii Persoane fără adăpost, populație cu acces la electricitate, la apă potabilă în sistem centralizat Utilități Persoane din locuințe încălzite neadecvat, fără acces la apă potabilă, fără acces la
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
potabilă, fără acces la apă caldă, fără baie sau duș Acces la locuință și costul locuirii Întârzieri la plata întreținerii și a energiei electrice și persoane fără adăpost Dotare Lipsa frigiderului, a telefonului, a accesului la Internet Supraaglomerare Persoane care trăiesc în locuințe supraaglomerate Sănătate Drept și acces la servicii de sănătate Nașteri asistate de personal calificat, persoane care au nevoie de asistență medicală din partea unui medic specialist sau a unui stomatolog și nu pot beneficia de ea din cauza lipsei resurselor
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]