15,310 matches
-
mari decât celelalte, montate pe o coloană, am văzut o fată Învăluită Într-un vesmânt albastru presărat cu stele de aur, care ținea În mână o trompetă dintr-acelea pe care le sună la operă heralzii. Ca Într-unul dintre misterele medievale În care Îngerii Își arată aripile de hârtie velină, fata avea pe spate două mari aripi albe Împodobite cu forme migdalate marcate În centru cu un punct și care, cu puțină bunăvoință, puteau trece drept niște ochi. Îl văzurăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Jean d’Espagnet, Arcanum Hermeticae Philosophiae, Opus, 1923, 138) Mi-am regăsit grupul. I-am spus lui Agliè că am auzit pe careva pomenind de o Întrunire. „Ah”, spuse Agliè, „suntem curioși! Dar te Înțeleg. Dacă intri mai adânc În misterele hermetice, o să vrei să știi totul despre ele. Ei bine, astă-seară ar trebui să aibă loc, din câte știu eu, inițierea unui nou membru al Ordinului Rozei-Cruce Antic și Acceptat”. „Putem vedea și noi?” Întrebă Garamond. „Nu se poate. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
o nevoie profundă, iar teologul se Învârte printre toți oamenii aceea asudați și băloși pentru că ar putea să-l Întâlnească printre ei pe sfântul ce se ignoră, pe purtătorul unui adevăr superior, capabil Într-o zi să arunce lumină asupra misterului preasfintei treimi. Dar sfânta treime nu e sfântul Ghenarie”. Nu-l puteai prinde. Nu știam cum să definesc scepticismul lui ermetic, cinismul lui liturgic, acea superioară lipsă de credință ce-l determina să recunoască demnitatea oricărei superstiții pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
că toate popoarele au structuri ternare, trinități și lucruri de felul ăsta? Păi religiile doar nu le făceau la calculator, erau toți oameni unul și unul, care făceau treaba aia cum se cade, iar toate structurile ternare nu sunt un mister, sunt povestea a ceea ce faci tu, a ceea ce făceau ei. Dar două brațe și cu două picioare fac patru, și iată că patru e tot așa, un număr frumos, mai ales dacă te gândești că animalele au patru labe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
spusese niciodată c-ar fi pierdut un iubit În război, dar avea ceva, un aer dezamăgit, se gîndi Helen, cenușiu. Un strat de suferință ca o peliculă fină de cenușă, dincolo de suprafață. Dar pentru ea, fratele ei, Duncan, era marele mister. Era legat de ceva bizar, de un scandal - Helen nu-și putea da seama de ce anume. Nu locuia acasă, cu Viv și tatăl lor; stătea la un unchi sau ceva de genul ăsta. Deși era bine-sănătos, din cîte se părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
erau prietene. Julia era prietena lui Kay, așa ca Mickey - sau nici măcar atît, pentru că ea nu-și petrecea timpul cu Helen și Kay În apartamentul lor, În cîrciumi sau la petreceri. Nu era deschisă, comunicativă și amabilă. Era Învăluită În mister - avea un fel de strălucire, se gîndi Helen. Misterul și strălucirea ei fuseseră prezente Încă de la Început. — Trebuie s-o cunoști pe Julia, Îi spunea Kay, după ce Helen se mutase În apartamentul ei. Tare aș vrea ca voi două să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Mickey - sau nici măcar atît, pentru că ea nu-și petrecea timpul cu Helen și Kay În apartamentul lor, În cîrciumi sau la petreceri. Nu era deschisă, comunicativă și amabilă. Era Învăluită În mister - avea un fel de strălucire, se gîndi Helen. Misterul și strălucirea ei fuseseră prezente Încă de la Început. — Trebuie s-o cunoști pe Julia, Îi spunea Kay, după ce Helen se mutase În apartamentul ei. Tare aș vrea ca voi două să vă Întîlniți. Dar ceva stătuse mereu În cale; Julia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
că-i exasperată. — N-ai obosit să mă privești? Helen Își coborî privirea. — De fapt, nu mă uitam. — Dac-ai fi bărbat, ți-aș spune c-ar trebui să pleci din cameră cînd mă-mbrac. Aș dori să rămîn un mister pentru tine. — Nu vreau să fii un mister, zise Helen. Vreau să-ți cunosc fiecare părticică. Apoi deveni ușor deprimată. De ce ai spus asta, Julia? Nu ai prefera un bărbat, nu-i așa? Julia clătină din cap nu. Se aplecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
privești? Helen Își coborî privirea. — De fapt, nu mă uitam. — Dac-ai fi bărbat, ți-aș spune c-ar trebui să pleci din cameră cînd mă-mbrac. Aș dori să rămîn un mister pentru tine. — Nu vreau să fii un mister, zise Helen. Vreau să-ți cunosc fiecare părticică. Apoi deveni ușor deprimată. De ce ai spus asta, Julia? Nu ai prefera un bărbat, nu-i așa? Julia clătină din cap nu. Se aplecă mai mult spre oglindă, depărtîndu-și buzele și rujîndu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
un moment din istoria schimbării României, ci și ceva important despre tatăl său. POSTFAȚĂ Normalitatea dialogului În ultima sa carte, Papa Ioan Paul al II-lea scria: „Cum crește și se dezvoltă răul pe pământul sănătos al binelui e un mister. Tot un mister este și acea parte a binelui pe care răul nu a reușit să o distrugă și care se întinde, în ciuda răului, ba chiar înaintând pe același teren... Istoria omenirii este «teatrul» coexistenței binelui și răului. Ceea ce înseamnă
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
istoria schimbării României, ci și ceva important despre tatăl său. POSTFAȚĂ Normalitatea dialogului În ultima sa carte, Papa Ioan Paul al II-lea scria: „Cum crește și se dezvoltă răul pe pământul sănătos al binelui e un mister. Tot un mister este și acea parte a binelui pe care răul nu a reușit să o distrugă și care se întinde, în ciuda răului, ba chiar înaintând pe același teren... Istoria omenirii este «teatrul» coexistenței binelui și răului. Ceea ce înseamnă că, dacă răul
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
legată de naștere și semnificația ei, evenimentul în sine îl afecta de fiecare dată. Sânge și durere. Erau lucruri femeiești, peste puterile de înțelegere ale unui bărbat, chiar și când acesta era educat în spiritul științei Jyotish, care consideră toate misterele ușor de dezlegat și transparente. Prefera să se gândească la naștere ca la un fenomen matematic, de fapt, o trecere prestabilită a planetelor și constalațiilor prin casele bine definite, secțiuni de spații, lipsite de aer. Această agonie prelungită, graba servitoarelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cap cu oarecare convingere. Asta a declanșat ceea ce a urmat. Spre dezamăgirea lui PC, domnul Wiggs (care fusese în impas la Delhi) l-a abordat când s-au retras să fumeze. I-a spus pe un ton neplăcut, plin de mister, că locotententul PC era un tânăr ale cărui talente se iroseau. Privett-Clampe , care simțea că abia a mia parte din talent i se irosește, se gândi totuși mai bine înainte să-l contrazică. Ba chiar îi mulțumi individului și imediat ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
acum descoperea că realitatea era diametral opusă față de tot ce gândea și reprezenta Andrew. Siguranța lui, cândva atât de atragătoare, părea acum îndrăzneală copilărească. Cum cuteza? Cum putuse să-și pună tichia de bufon și puritatea lui frumos mirositoare înaintea misterelor infinite ale universului? Pe măsură ce mica lor constelație se destrăma, Andrew, împins de forțe opuse, începu să vorbească de știință și religie rațională și de superioritatea minții europene asupra celei asiatice. Când au avut bani destui pentru o vacanță, băieții au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
fusese cu ani în urmă în biserică, numai că acum asculta povestiri despre Frăția albă a maeștrilor din Himalaia, despre Stăpânul Lumii, Buddha, Mahachohan, Manu, Maitreya. Propovăduitorul, un englez entuziast, îmbrăcat într-o kurta albă, simplă, le povestea despre cheia misterelor pe care o dețineau adepții, obținută numai după o pregătire esoterică îndelungată și disciplină spirituală severă, o cheie care-i oferea nemurirea și șansa de a se alătura iluștrilor Cagliostro, Abraham, Lao Tzu, Mesmer și Plato. Numele în sine erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Elspeth. El nu fusese niciodată un tip nehotărât, imprecis, fără putere de decizie. Nu era mândru de asta. Era un semn de slăbiciune, dovada că dăduse greș în credință. Toată viața știuse că dacă o singură dată ceda, era pierdut. Misterele baroce care se petreceau de cealaltă parte a zidului, erau lucrarea diavolului, de asta era sigur, dar întotdeauna se ferise chiar și de forme mult mai inocente de imprecizie. Lipsa de limite. Amestecul. Multiplicitatea. Pentru el, acestea erau doar alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cărțile de joc: „Coada de Porumbel”, „Tăierea Celor 3 Mormane”. Urmară alte câteva, cu un grad mai mare de complexitate, printre care „Alunecarea Inversă” sau „Glisada”, iar apoi atacă numere foarte complexe gen „Cărțile Fantomă” al lui Stanley Palm sau „Misterul Celor 6 Cărți” al lui Maldo, precum și altele ale maeștrilor în prestidigitație Ricky Jay sau Cardini. În plus față de acestea, Malerick repetă și câteva numere cu cărți de joc din repertoriul lui Harry Houdini. Majoritatea lumii îl percepe pe Houdini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
sunt vopsite gri mat. Mel, ce avem pe celelalte lamele? Acesta le trecu pe toate pe sub lentila microscopului și constată că erau toate identice. - Atacatorul era îmbrăcat în gri? - Nu, raportă Sellitto. - Și nici victima, adăugă Sachs. Și mai mult mister. - Aha, spuse Cooper continuând să se uite prin lentila microscopică. Iată și un fir de păr. Pe ecran, apăru imaginea mărită a unui fir de păr. - E păr uman, observă Rhyme. După structură, nu are cum să fie animal. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
nemișcat câteva momente și apoi, privind în gol, spuse: - Imposibil... Ești sigur? Da, bine... Mersi. După ce închise telefonul, privi către Rhyme: - Nu înțeleg... - Ce nu înțelegi? spuse Rhyme într-un mod care arăta faptul că nu are chef de noi mistere. - Am vorbit cu directorul școlii. Nu există niciun îngrijitor. - Dar agenții de patrulă l-au văzut, se grăbi Sachs să afirme. - Personalul care se ocupă cu întreținerea clădirii nu lucrează sâmbăta. Și oricum, nu au niciun angajat care să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Peretti. Rhyme închise și se întoarse către Bell: - Nu prea putem face mai mult până nu primim și restul de informații pe care le-am solicitat. Se mai uită o dată peste raport. Fibre și organizații ilicite de epurare etnică... Alte mistere. Pentru moment însă, vor fi pasate altcuiva, căci Rhyme are alte enigme pe care trebuie să le deslușească și asta într-un timp cât mai scurt: nota cu privire la ceasurile sparte îi reamintise că mai au mai puțin de trei ore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Da, confirmă Rhyme. Îi purta o considerație deosebită lui Dobyns, acesta fiind prima persoană pe care o văzuse în momentul în care își recăpătase conștiința după accidentul suferit. Rhyme își aduse aminte că îi plăcea foarte mult fotbalul, opera și misterele minții umane. Era chiar pasionat de toate în același timp. - Îmi pare rău că sun așa târziu, spuse Sellitto, fără însă să pară că ar vorbi serios. Dar avem nevoie de ajutor cu un criminal în serie. Avem numele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
așa ceva în ultimii zece ani. În clipa aceea, voia să se ducă acasă la Lincoln Rhyme, să îi împărtășească felul în care alchimia transformase insigna ei de argint în una de aur, apoi să se întoarcă la muncă, să descifreze misterele complicate care urmau: ale celo doi diplomați uciși, reprezentând autorități străine, ale amprentelor dubioase pe terenuri noroioase și ale celor doi pantofi lipsă. Ambii de la piciorul drept. Mulțumiri Îi mulțumesc lui Jane Davis, care practică propriul tip de magie inegalabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
în cursa lui milenară pe bolta nesfârșită și încă senină a cerului. În straturile din grădină florile-s trudite în noaptea care a trecut, o ceață diafană, zburând ca peste un câmp de bătălie, le-a acoperit cu întunecatele-i mistere, luându-le culoarea și parfumul. Un trandafir moare pătând cuprinsul din juru-i ca o rană. O crizantemă privește lung în sus la soarele ce se arată indecis și palid apoi își frânge tulpina în țărâna rece și umedă. Un vânt
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
tare îmi bate inima. Dar mam odihnit puțin și inima mea nu mai bătea așa de tare ca la început. Soarele arzător și firavul vânt mi-au dat puteri și am plecat mai departe spre acel oraș care era un mister pentru mine. Nu peste mult timp, am ajuns la porțile lui. Erau înalte și mărețe. Când am intrat pe porți, în fața mea, s-a ivit o nouă lume. Am pășit dincolo de porți și eram încremenită. Casele erau constituite din flori
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
prin acest procedeu al personificării creându-se un cadru fantastic, de basm. Această reacție a ciobanului moldovean conferă baladei Miorița semnificația unui proces față de moartea prematură și nedreaptă; aflat în centrul cântecului, testamentul ciobanului conține răspunsul la întrebarea eternă privind misterul vieții și al morții. Garabet Ibrăileanu considera că: Mai am un singur dor este Miorița lui Eminescu, având în vedere faptul că aflați într-o situație similară, în fața morții posibile, poetul și ciobanul mioritic lasă cu limbă de moarte ca
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]