15,310 matches
-
ca prin acest program P&G 2000 lumea să înțeleagă că viitorul copiilor este calculatorul, și chiar dacă nu toți copiii își permit să aibă un calculator acasă, să aibă la școală pentru a intra în tainele ascunse și pline de mister ale computerului. Robert Marta, clasa a V-a C În universul magic al calculatoarelor Într-o zi luminoasă cu cer străveziu ca o petală de viorea, cu soare ca un palat de lumină topită, se auzi o voce: Vrei să
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
una în alta, poleite cu neaua grea și pufoasă, zac aruncați inutil pe stradă, fără identități. Timpul păru a se fi oprit. Nimeni și nimic nu pare a vrea să spună ceva. Rășina brazilor preacuvântează celor patru colțuri ale camerei. Misterul începe a se contura stângaci: mireasma neîncepândă a rășinii proaspete și dulci se profilează pe pereți învingând. Clinchet violet de clopoțel trezește însă focul din cămin și camera la viață. Afară valurile se rup, zbătându-se în mâinile furiosului viscol
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
care s-au stins între timp, despre străzi rebotezate, mariaje destrămate și orașe în care n-am călătorit niciodată. Din poveștile fotografiilor colecționate de Frederic Bonn n-a mai rămas decât câte un pasaj rupt din context, ceea ce adâncește deopotrivă misterul și nevoia de a recrea trecutul în imaginație. „De fiecare dată când le privesc, îmi vin zeci de întrebări în minte: cine sunt oamenii ăștia? Cum le-a fost viața, ce meserie au avut? S-au iubit? Au trăit multă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
răspunse: ― În interes de serviciu, firește. De altfel, în război nici nu se mai ține seama de alte interese... ― Ei bine, colonelul știa, trebuia să știe, și totuși m-a întrebat, zise Klapka mai încet și cu o umbră de mister în glas. Iar când, de frică, i-am spus o minciună, el nici n-a clipit din ochi, încît am fost silit să mă rușinez de lașitatea mea! Tăcu așteptând un răspuns sau o întrebare. Pe Bologa însă atitudinea și
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
bisericii lucea foarte blând și aproape, încît, dacă ar fi întins mâna, ar fi atins-o. În același timp flacăra ardea mai albă în sufletul lui, ca un rug luminos, care-i mistuia trecutul și-i zămislea viitorul... Liniștea și misterele cerului și ale pământului se întîlneau și fâlfâiau în inimă lui, și-i picurau roua bucuriei eterne, în care străluceau miliardele de lumi văzute și nevăzute. Își simțea sufletul legat prin mii de firișoare cu nemărginirea, palpitând fermecat în ritmul
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
apoi pufni într-un râs atât de vesel, că amândoi bărbații râseră împreună cu ea. ― Fetița... adică logodnica ta, e mare ștrengărită! zise Klapka după ce Ilona fugi afară, să râdă în voie. Oricum, adăugă pe urmă serios, logodna asta e un mister, pentru mine, firește... ― Și pentru mine! șopti Apostol cu o fâlfâire de entuziasm. Dar nu numai logodna, ci toată viața, începînd cu sufletul meu și sfârșind cu infinitul înstelat! Căpitanul îi aruncă o privire mirată și reluă nehotărît: ― Bine... așa
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Au trecut atâția ani pe care cuvintele nu îi vor aduce înapoi, cu toate chipurile, surâsurile și rănile. Trebuie totuși să încerc să povestesc. Să povestesc ceea ce mă chinuie de douăzeci de ani. Remușcările și marile întrebări. Trebuie să spintec misterul ca pe un pântece și să mă cufund în el cu mâinile goale, chiar dacă nimic nu va reuși să schimbe nimic. Dacă aș fi întrebat prin ce minune știu toate lucrurile pe care le voi povesti, aș răspunde că pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
un vânător înrăit - pe care fiul, care făcea să cadă capete, dar detesta să le vadă, pusese să fie aduse aici, la grămadă. Păianjenii țesuseră deasupra nenumărate pânze ce dădeau întregului ansamblu o patină antică, asemeni celei a sarcofagelor și misterelor egiptene. Pentru a împodobi casa după marea lucrare, un decorator venise special de la Bruxelles. Primul locatar sosi de îndată ce se terminară lucrările. Șase luni mai târziu, în locul lui veni un al doilea, care plecă, la rându-i, apoi veniră un al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
a cântări lucrurile. Nu se mai auzeau loviturile tunurilor și bubuiturile obuzelor. În aer încă se mai simțeau căldura toamnei și seva ferigilor. Avea la picioare doi săculeți de piele maronie ale căror fermoare de cupru păreau să ascundă mari mistere. Ținuta ei era simplă, fără efecte sau înflorituri. Se aplecă puțin, ridică cele două trăistuțe și dispăru ușurel din raza privirii noastre, cu silueta ei delicată pe care seara o învăluia într-un abur albăstrui, roz, cețos. Fata avea un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
care trebuie că le știe bine după ce m-a ascultat repetându-le de atâtea ori. Aceea a fost ziua, de altfel, după înmormântarea lui Barbe, când m-am decis să merg la Castel, pentru a pătrunde mai adânc într-un mister printre ai cărui puțini spectatori mă număram odinioară. Da, în ziua aceea am dat la o parte mărăcinii care se adunaseră la poartă într-un mănunchi sălbatic și am strecurat cheia în încuietoarea cea mare. M-am simțit ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
aranjă părul, își privi unghiile curate. Avea niște ochi de vită, în care-i citeai prostia și ignoranța, ca acele animale pe care le poți mâna spre moarte fără să scoată un sunet fiindcă nici măcar nu bănuiesc existența unui asemenea mister. Mă tot lua cu „dragul meu“, își dădea importanță și în gura lui cuvintele păreau niște sunete deformate de care te debarasezi cu condescendență. La un moment dat sună, dar nu-i răspunse nimeni. Atunci țipă. Tot nu primi nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
Când vede caietele, începe să pufnească. Cu ce o deranjează pe ea că eu îmi petrec zilele umplând aceste caiete? Probabil că literele o sperie așa. Nu a știut niciodată să citească. Pentru ea, aceste cuvinte înșirate reprezintă un mare mister. Invidie și teamă. Ajung la momentul pe care îl așteptam de luni de zile. Ca o îngrozitoare linie a orizontului, o colină desfigurată - și nu știi ce se ascunde în spatele chipului ei hidos. Ajung la dimineața aceea sordidă. La oprirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
nu e făcut pentru munca asta, și apoi, cui îi folosește? La ce-mi folosește mie? Dacă Clămence ar fi fost lângă mine, nu aș fi mâzgălit niciodată toate paginile astea, chiar și cu moartea lui Belle de jour și misterul ei, chiar și cu moartea micuțului breton, pe care o am cumva pe conștiință. Da, simpla ei prezență ar fi fost de ajuns să mă îndepărteze de trcecut și să-mi dea putere. În definitiv, scriu pentru ea și numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
de vizită în plicuri închise. Mi-am spus că pentru el asta era, se afla în fine lângă soția lui. Îi trebuise multă vreme pentru asta. O viață. M-am gândit, de asemenea, la statura și la tăcerea sa, la misterul său, la acel amestec de gravitate și de distanță pe care-l emana întreaga lui persoană, și m-am întrebat dacă eram în fața mormântului unui asasin sau al unui nevinovat. XXIII Câțiva ani mai târziu, după înmormântarea lui Barbe, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
poate se înșelase, că avea probabil motivele sale să pună întreaga poveste în cârca tânărului, așa cum și jigodiile de Mierck și Matziev le avuseseră pe ale lor. De unde să știu? De asemenea, e straniu că mă obișnuisem să trăiesc în mister, în îndoială, în penumbră, în ezitare, în absența răspunsurilor și a certitudinilor. A-i răspunde lui Vignot ar fi însemnat dispariția acestui trai: s-ar fi făcut dintr-odată lumină, una care îl făcea nevinovat pe Destinat și îl arunca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
pentru că am ceva de spus, dar voi publică mult mai târziu, la momentul oportun, pentru că presimțea că totul va avea într- o bună zi un sfârșit. ARME ȘI DROGURI Incidența istoriei colective asupa existenței ei particulare era pentru Lăură un mister . Toată viața ei stătea sub semnul liberului arbitru și singura concluzie la care ajunsese de fiecare dată era că deciziile ei personale erau luate “liber și nesilita de nimeni”, dar uite că uneori începeau să-i fie “impuse” de către un
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
parcă sexul, uimit parcă, simțind o diabolica încântare și o fericire totală. Dar, se pare că și lui îi cam lipseau cuvintele, pentru că gestul Laurei îl șocase pur și simplu. Abia acum simțea într-adevăr gustul plăcerii totale, a misterului, a irezistibilului, când avea acest minunat sentiment de vinovăție. Ea îi întări perfect gândurile și i se destăinui. -Am jurat să nu fac asta niciodată în viață !... De aceea m-am înscris la karate, mă îndoi sub greutățile halterelor și
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
obișnuia s-o facă de fiecare dată, apoi se retrase. El o cuprinse de spate și o trase sub el. Din nou făcură sex sălbatic ore în șir... -Da capo ! Apoi se priveau tăcuți în ochi, se sărutau pasional căci misterul dragostei lor, al atracției nu putea fi descifrat de nimeni. Prudent, el își lasă din nou mâna să-i alunece către sexul ei. Lăură închise ochii. Cu un deget el înainta mângâindu-i fiecare labie...Lăură gemea ușor, dar nu
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
apartamentul acesta cu sobă. -Ești sigur? -Absolut. El s-a dus să-și mai toarne puțin whisky, arucând pe furiș o privire înapoi. Ea era complet absorbita de flăcările din sobă, având gândul dus departe. Avea o notă plăcută de mister în toată ființă ei, deși el avea în permanență sentimentul că ea îi “ocolea”anumite lucruri, că nu putea să o “supună” legilor nescrise ale profesiei lui și presimțea clar că nu o va cunoaște deplin niciodată...niciodată. O privea
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
la toate astea, cum este posibil așa ceva, distrug cafeneaua, dărâmă și ultimul monument; îl privesc pe Udi cutremurată, distrug cafeneaua, spun eu, dezvăluind dintr-odată tulburarea care mă invadase, iar el afișează pentru o clipă un zâmbet strâmb, plin de mister, de parcă el ar fi fost acela care stătea în spatele acelui foc alb. Poate că lui i se părea chiar un lucru potrivit să fie distrusă, pentru că, la câteva luni după întâlnirea aceea, micuța Noga a căzut de pe terasă, cu toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
momentul în care ajungem înapoi la Urgențe, pare chiar vesel, ca și când ne-am fi întors acasă, înapoi în colțul lui, eu mă așez alături de el, îmi pun mâna peste plicul cu radiografiile, acel cod secret care va aduce la lumină misterul ce plutește amenințător deasupra noastră. Hai să ne uităm pe ele, îi sugerez eu, încercând să dau vocii mele un ton de fetiță pusă pe șotii, iar el, cu obediența pe care o căpătase în dimineața aceea, îmi spune, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
a șters-o pe tocurile ei înalte, nelăsând nici o urmă pe baza căreia să o găsesc, numai frunzele încinse mângâie trotuarul exact pe locul în care stătuserăm. Dar locul acesta în care începe viața, coridorul acesta luminos, lipsit de orice mister, trupurile slabe care nu pot ascunde nimic, mersul acesta plin de durere, bolnăvicios, dar mândru, asemenea celui al prizonierilor de război, care știu cum să își trăiască durerea, locul acesta mă trage spre el cu brațe puternice, mă învârt printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
momentul prielnic, nimeni nu ar fi crezut, acum înțeleg totul, a fost nevoie ca o femeie străină să vină și să distrugă barajul, să fure sămânța dragostei lui. Raze de lumină străpung cu cruzime camera, simplificând totul, nelăsând nedezvăluit nici un mister, acum înțeleg sensul plecărilor sale dese, semnificația sprâncenelor sale încruntate în fiecare seară, când stăm la masă și mâncăm, iar el ne privește cu ochii alergându-i în toate direcțiile, bântuie prin camere fără liniște, ca un spion pe teritoriul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
se zvârcolește înăuntrul meu, dar nu o simt la adevărata ei intensitate, iar eu am impresia că dacă mă voi ascunde de ea nu voi face decât să mă ascund de mine însămi. Deci așa trăiți voi, acesta este marele mister al vieții voastre, asta încerca Zohara să îmi demonstreze, în felul acesta încercase Udi să se salveze, așa pășiți cu toții pe cărarea îngustă, doar eu mă încăpățânasem să simt totul, să pășesc pe drumul acesta plat cu picioarele goale, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
viața în loc să înveți să o iei, precum și a ignoranței este continuu, dar și munca unui polițist de birou sau a unui ofițer de informații specializat în filatul presei sunt incomparabil mai bine cotate decât a unui profesor sau medic, rămân mistere niciodată făcute publice. Grilele de salarizare, de pensii bugetare, criteriile și nivelul de salarizare sunt toate „ferecate” de ochii contribuabililor, adică celor care plătesc banii învățătoarelor, asistentelor medicale, doctorilor (mai ales femei), chestorilor, jandarmilor, generalilor (aproape numai bărbați); - Principiul „salarii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]