12,407 matches
-
informației) și "feedback", ceea ce se referă la disponibilitatea informației spre o sursă care va permite elaborarea de judecăți calitative privind eficiența comunicării. Volumul lor vine în întâmpinarea a trei nevoi: credința că adevărata comunicare interculturală reprezintă o problemă importantă pentru ca omenirea și societatea să supraviețuiască; utilizarea informațiilor și a datelor noi în cursuri specializate; și o bogată bibliografie pentru cei care sunt interesați de teoriile comunicării. Cartea este structurată în patru părți: 1. eseuri ce analizează conceptul de comunicare interculturală; 2
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
culturile spirituale estice se bazează pe intuiție și introspecție; culturile laice vestice sunt analitice și logice; Moarte și Viață: esticii cred că morții pot influența pe cei vii, aducând noroc sau necazuri; vesticii sunt puțin înclinați spre o asemenea credință; Omenire și Natură: esticii consideră că fac parte din natură și trăiesc în armonie cu aceasta; vesticii cred că trebuie să controleze natura; A face și A fi: esticii preferă relațiile interumane armonioase, de aceea "a fi" este mai important decât
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
ce îl descoperă. Acest mod de a percepe pe Celălalt nu este strict european: povestirile navigatorilor și ale geografilor din timpurile vechi arată că de multe ori locuitorii pământurilor cucerite se considerau singurii deținători ai civilizației. Și ei respingeau în afara omenirii pe cei care veneau de dincolo de mări, considerându-i umbre sau monștri. Șocul descoperirii existenței Celuilalt poate constitui declicul de la care plecând vor fi reperați și luați în calcul factorii de cultură apți să permită înțelegerea acestei ființe, care, de
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
presupună impunerea cu forța a acestor concepții și valori, Celuilalt. Percepția alterității este corelată cu o exacerbare a caracteristicilor prin care Celălalt este exclus din universul celui care îl percepe, afară din civilizație și din umanitate. Totuși, de mult timp, omenirea dispune de uneltele necesare pentru a fonda o știință aptă să lumineze fenomenele alterității. Condițiile politice nu au permis ca aceste unelte să fie organizate într-o știință, iar primele contacte între europeni și celelalte culturi au avut loc sub
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
fie parte a unui proces continuu care permite directorilor, managerilor și forței de muncă să devina cetățeni ai lumii persoane care sunt capabile de a transcende realitățile lor rasiale / etnice, de gen, culturale și socio-politice și să se identifice cu omenirea, la toate nivelurile de nevoie umană. Ei sunt astfel un popor transcendent care nu cunoaște limite, și a cărui funcționare se bazează pe principiul de viață-compasiunea. Acesta este principiul care ar trebui să existe în societate la toate nivelurile, în
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
și circulând cu aceeași ușurință pe toate meridianele lumii. Dezvoltând continuu elementele sale de expresie, muzica a ajuns la gradul de înaltă manifestare a simțirii și gândirii umane, a cărei capacitate de reflectare, de oglindire a vieții afective, a influențat omenirea, contribuind împreună cu celelalte domenii ale culturii la cunoașterea universului uman și transformarea lui. Se impune o determinare a posibilităților de exprimare ale artei muzicale, acestea constituindu-se în limbaj muzical. Materialul cu care se comunică muzical este sunetul, acesta având
IMPLICAȚIILE MATEMATICII ÎN CREAȚIA MUZICALĂ CONTEMPORANĂ ROMÂNEASCĂ by Gabriel Pașca. Eugenia Maria Pașca () [Corola-publishinghouse/Science/1214_a_2100]
-
apare conștiința responsabilității pe care oamenii de cultură o au față de situația din țară. Astfel, În primul număr, se afirma „credința lor (a scriitorilor) În libertate și idealurile lor comune asupra unei istorii care se vrea o manifestare a libertății omenirii. În acest sens, și numai În acest sens, ne simțim cu toții «scriitori angajați»”. În ceea ce privește finanțarea acestei reviste de literatură, Virgil Ierunca identifică un paradox, Întrucît o publicație culturală se bazează pe susținerea materială a unui om politic, și anume a
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
lumii, deosebite neamuri au cuprins În ele conștiința lumii despre drepturile și datoriile fiecărei țări și fiecărui neam. Nu totdeauna au fost națiile cele mai mari, ci acelea care au știut să despartă În judecata lor interesele proprii de interesele omenirii și să gîndească În clipele mari numai la acestea din urmă. Astăzi, după ce ochii oamenilor au privit În alte părți ca să vadă cum se Înfățișează fiecare Într-o socoteală fără părtinire și fără greș, ei țintesc America”. Considerațiile marelui istoric
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
a doua serie de posibile remedii ale crizei În care se găsește scrierea istoriei la noi vizează fixarea și apărarea unor standarde comune de profesionalitate pentru istorici (p. 71) și Însușirea „unui grund de cunoștințe de cultură generală despre trecutul omenirii, care să-i Îngăduie o orientare rapidă În raport cu diferitele evenimente, fenomene și procese istorice” (p. 72). Mai mult, „controlul de calitate al productelor istoriografice” trebuie menținut cu ajutorul unui „comitet de disciplină care să fie capabil să judece cu discernămînt diversele
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
divorț Între istorie și cultură; istoricii nu mai sînt oameni de cultură”. Poate că aceasta era și ideea lui Bogdan Murgescu atunci cînd declara că „fiecare istoric ar trebui să posede un grund de cunoștințe de cultură generală despre trecutul omenirii” (p. 72). Ce ar mai fi de spus după o asemenea afirmație?... Perspectivele sînt sumbre din acest punct de vedere și sînt acceptate ca atare chiar și de Bogdan Murgescu, deși acesta pare a fi, după cum am mai spus, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
fiind mai degrabă, principii ale descompunerii și decăderii. În cartea sa, Amurgul idolilor, filosoful spunea: “Astăzi nu mai avem milă față de ideea «liberului arbitru»: știm prea bine ce înseamnă - este cea mai dubioasă dintre șmecheriile teologilor, avănd drept scop ca omenirea să devină «responsabilă» în înțelesul dorit de ei, adică să devină dependentă de ei. Nu există în ochii noștri adversari mai înverșunați decăt teologii, care continuă, prin ideea de «ordine morală a lumii», să contamineze cu «pedeapsă» și «vină» inocența
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Emanuel Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2302]
-
de la Los Alamos nu au făcut, prin fizica lor, mai abil și mai eficient un fel de politică decât establishmentele american și nazist? Bomba atomică este produsul acestei "politici" a fizicienilor. Fără gândirea lor, doar printr-o simplă decizie politică, omenirea nu ar fi ajuns într-o nouă fază a istoriei. Fără ca ei să creadă că este posibilă o armă ce ar putea spulbera un oraș în câteva secunde, că ar face să dispară o lume cu toate microuniversurile ei, fără
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
că un stat precum Germania nazistă, prin fizicienii ei, ar putea obține o asemenea armă, altfel s-ar fi scris istoria... Fizica lor este la intersecția dintre credință sau ideologie aplicată pe tehnologie. O formulă, într-adevăr, fără precedent pentru omenire. Credința, ideologia și tehnologia formează scheletul puterii politice moderne. Credința poate fi psihanalizată. Ideologia destructurată, iar tehnologia (politico-mediatică) scurtcircuitată... Iluzia că Politikul conduce lumea este inoculată de media modernă. Legea (ai dreptul să...) și suveranul (este interzis să...) nu mai
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
perpetuează tautologia foucauldiană, astfel că orice putere și instituire a ei sunt blestemate să fie însoțite de o rezistență sau de posibilitatea creării unei rezistențe. Singurul politician care a depășit relația dialectică putere-rezistență, printr-o represiune fără precedent în istoria omenirii, a fost Stalin. Principiul său de guvernare: Cine nu este cu mine este împotriva mea! își are adevărul său în ceea ce a devenit politica modernă din întreaga lume modernă și contemporană, indiferent ce forme ideologice îmbracă aceasta. Deviza stalinistă o
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
și nu au nici un fundament logic și epistemic. A gândi cu istoria este prima condiție pentru altfel de gândiri. Cum se poate întemeia o analiză anistorică pe o problematică istorică? Cum poți înțelege anistoric fenomene și activități complexe din istoria omenirii, ideologii precum liberalismul și socialismul? Reprezentarea limbajului modern asupra lui însuși nu a fost aceeași. Dacă în secolul al XVI-lea limbajul este "ceva opac, misterios, închis asupra lui însuși"174, în secolul XX, limbajul "s-a deschis" asupra lui
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
istoriile de discurs vizează un mod de prezentare discontinuu, atât timp cât avem de a face cu analize, comentarii, relatări, descrieri, aprecieri, reacții critice la adresa unor idei și moduri de a gândi. Toată această investigație istorică taie după voie timpii neîncetați ai omenirii, seria infinită de secvențe imediate din cronologie. Așa cum a arătat Foucault în Ordinea discursului, comentariul presupune dislocare și discontinuitate în raport cu tot ceea ce ni se înfățișează drept continuitate: secvențe temporale; tablouri după tablouri; serii după serii; alcătuirea unitară a unei viziuni
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
virtual. În acest mod serii de stigmate și clișee sunt "lipite" pe oameni, de la cei ce scâteiază pe o secvență de știre la figurile publice abonate pe acolo. Despre revoluția de la Timișoara, Agamben afirma că "pentru prima dată în istoria omenirii revoluționarii uciși și arși au fost exhumați și torturați pentru a simula în fața camerelor video genocidul ce legitima noul regim"220, în ciuda faptului că mulți și-au dat seama de falsificarea mediatică, însă nu și de cea politică. Totuși imaginile
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
descris funcțiile istoriei, așa cum niciun alt gânditor modern nu a făcut-o. Printre aceste funcții avem: 1) memorie; 2) mit; 3) transmitere a cuvântului și a exemplului; 4) vehicul al tradiției; 5) conștiință critică a prezentului; 6) descifrare a destinului omenirii; 7) anticipare în privința viitorului; 8) promisiune a unei reîntoarceri 231. Istoria comportă și alte funcții: 1) schimbarea prezentului pe o gândire a trecutului; 2) dezvoltarea unor domenii de analiză din cunoașterea empirică, de tip istoric (hermenutica, semiotica, psihanaliza, semiologia, semantica
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
2000. Ankersmit, F.R., Aesthetic Politics: Political Philosophy beyond Fact and Value, Stanford University Press, California, 1996. Aron, R., Istoria și dialectica violenței, Babel, București, 1995. Barzun, J., The Modern Researcher, Hardinger Books, New York, Burlingame, 1962. Berlin, I., Adevăratul studiu al omenirii (antologie de eseuri), Meridiane, București, 2001. Besnier, J.M. (coord.), Conceptele umanități: O istorie a ideilor științifice, politice, sociale, religioase, filosofice, artistice, Lider, București, 1999. Boia, L., Jocul cu trecutul: istoria între adevăr și ficțiune, Humanitas, București, 1998, 2008. Deleuze, G.
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
Semantica și pragmatica limbajului social-politic, Art, București, 2009. LaCapra, D., History, Politics, and the Novel, Cornell University Press, Ithaca/Londra, 1987. LaCapra, D., Soundings in Critical Theory, Cornell University Press, Ithaca/Londra, 1989. Lorenz, K., Cele opt păcate capitale ale omenirii civilizate, Humanitas, București, 2006. Martin L.H. et al., Technologies of the Self: A Seminar with Michel Foucault, Tavistock, Londra, 1988. Pop, I.-A., Istoria, adevărul, miturile: note de lectură, Editura Enciclopedică, București, 2002. Popescu, L., Cunoașterea istorică în civilizația occidentală
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
Book: The Structure of the Human History, Paladin Grafton Books, Londra, Glasgow, Toronto, 1991, p. 219. 171 Idem, Ce este un autor?, op. cit., p. 17. 172 Idem, Arheologia..., op. cit., pp. 109, 131. 173 K. Lorenz, Cele opt păcate capitale ale omenirii civilizate, Humanitas, București, 2006, p. 88. 174 M. Foucault, Cuvintele..., op. cit., p. 76. 175 P. Engel, R. Rorty, La ce bun adevărul?, Art, București, 2007. 176 M. Foucault, Cuvintele..., p. 118. 177 Ibidem, p. 121. 178 Ibidem, p. 141. 179
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
182 Ibidem, p. 306. 183 Ibidem, pp. 114-115. 184 Ibidem, p. 412. 185 F. R. Ankersmit, Aesthetic Politics: Political Philosophy beyond Fact and Value, Stanford University Press, California, 1996, p. 25. 186 Ibidem, p. 19. 187 I. Berlin, Adevăratul studiu al omenirii: antologie de eseuri, Meridiane, București, 2001, pp. 25-26. 188 M. Foucault, Ce este un autor?, op. cit., p. 101. 189 Apărută la Casa Cărții de Știință, Cluj, 2008, pp. 99-102. 190 M. Foucault, Ce este un autor?, op. cit., p. 101. 191
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
legionar, pentru a restabili adevărul” ș.a. Al. Săndulescu observa pertinent că „Sanda Stolojan relevă o polivalență a talentului, fiind un observator lucid al evenimentelor politice, un poet sensibil, evocator de oameni și locuri și totodată reflexiv, meditând adesea la destinul omenirii și îndeosebi al Europei”. S. a tradus în franceză cartea lui Emil Cioran Lacrimi și sfinți (1986) și un volum antologic Lucian Blaga, L’ Étoile la plus triste (1992). SCRIERI: Duiliu Zamfirescu, tr. Eric D. Tappe, Boston, 1980; Dans les
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289963_a_291292]
-
o simplă reafirmare a ceea ce Homer și alții nu puneau la îndoială. O astfel de propunere, o astfel de lovitură de stat, merge mână în mână cu alte afirmații ale Iluminismului, și nu este ultima cea care susține că acum omenirea a ajuns la maturitate; adică: nu mai avem nevoie de Dumnezeu; El poate fi îndepărtat la etajul de sus, într-un fel de paradis deistic; religia și spiritualitatea înseamnă zborul singurătății noastre către singurătatea lui Dumnezeu, astfel încât noi putem duce
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
unei doctrine 302, el subliniază concluziile la care au ajuns diferiții critici ai acestui concept. Astfel, arată istoricul român, potrivit lui René Guénon, criza ideii de progres echivalează cu o criză a lumii moderne, simptom al sfârșitului acestei perioade din istoria omenirii, și deci a doctrinei liberale, specifice istoriei moderne 303. Pentru a demonstra gravitatea crizei parcurse de societate, istoricul român citează argumentele formulate de O. Spengler și N. Berdiaev, insistând asupra concluziei că omenirea asista, în același timp, la o criză
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]