13,489 matches
-
domeniu, o autoritate pentru el însuși” (Bochenski, 1992, p. 38 ) Este asimetrică în același domeniu, dar nu este asimetrică în domenii diferite; cu alte cuvinte, nu exclude posibilitatea inversării rolurilor între posesor și subiect dacă schimbăm domeniul. „Dacă A este purtătorul și B este subiectul autorității într-un anume domeniu, atunci din punct de vedere logic, este posibil ca într-un alt domeniu B să fie purtătorul, iar A subiectul” (Bochenski, 1992, p. 38 ). A B B A D1 D2 Figura
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
exclude posibilitatea inversării rolurilor între posesor și subiect dacă schimbăm domeniul. „Dacă A este purtătorul și B este subiectul autorității într-un anume domeniu, atunci din punct de vedere logic, este posibil ca într-un alt domeniu B să fie purtătorul, iar A subiectul” (Bochenski, 1992, p. 38 ). A B B A D1 D2 Figura nr. 2 Aceasta este proprietatea ignorată frecvent de persoane care cred că întrucât sunt o autoritate pentru alte persoane în anumite domenii, acestea din urmă nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
dictatura autorității (cineva este o autoritate pentru toți ceilalți în toate domeniile) este absurdă din punct de vedere logic. Astfel este evident că stilul de management excesiv autoritar nu are suport logic. Există totuși, spune Bochenski (1992, p. 44), un purtător al autorității „în raport cu toate subsecțiile și în toate domeniile”, dar atunci acesta nu este un om, este autoritatea supremă, este Dumnezeu. Oare câți dintre managerii care se cred Dumnezeu, care cred că „le știu pe toate”, știu și aceste consecințe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
științei (Bochenski, 1992, pp. 52-53). Este autoritatea persoanei ale cărei afirmații în legătură cu un anumit domeniu sunt considerate corecte. Ea trebuie obținută și menținută prin aserțiuni corecte (decizii corecte, soluții, cunoștințe exprimate, date, informații etc.; Pornind de la acest lucru, un manager, purtător al autorității (P) deține autoritatea deontică (D) asupra unui subordonat (S) (deoarece regulamentele sunt „acceptate” de subordonat), dar pentru a obține autoritatea epistemică (E), el trebuie să fie corect în aserțiunile sale cu privire la un domeniu sau altul. Un bun manager
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
au un scop comun, salvarea, și deci sunt solidari în realizarea lui). Existența obiectivelor comune este esențială pentru a vorbi de autoritate de solidaritate. „O autoritate deontică este o autoritate de solidaritate dacă și numai dacă (1) obiectivele transcedente ale purtătorului și subiectului sunt identice și (2) corelația dintre acțiunea subiectului și obiectivul său transcedent este independentă de voința purtătorului”, spune Bochenski (1992, p. 107). Altfel, în cazul obiectivelor diferite pentru purtător și subiect sau al unei acțiuni a subiectului impusă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
vorbi de autoritate de solidaritate. „O autoritate deontică este o autoritate de solidaritate dacă și numai dacă (1) obiectivele transcedente ale purtătorului și subiectului sunt identice și (2) corelația dintre acțiunea subiectului și obiectivul său transcedent este independentă de voința purtătorului”, spune Bochenski (1992, p. 107). Altfel, în cazul obiectivelor diferite pentru purtător și subiect sau al unei acțiuni a subiectului impusă prin voința purtătorului de autoritate, avem o autoritate deontică de sancționare, și nu de solidaritate. Aceste elemente ale analizei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
solidaritate dacă și numai dacă (1) obiectivele transcedente ale purtătorului și subiectului sunt identice și (2) corelația dintre acțiunea subiectului și obiectivul său transcedent este independentă de voința purtătorului”, spune Bochenski (1992, p. 107). Altfel, în cazul obiectivelor diferite pentru purtător și subiect sau al unei acțiuni a subiectului impusă prin voința purtătorului de autoritate, avem o autoritate deontică de sancționare, și nu de solidaritate. Aceste elemente ale analizei sunt esențiale pentru a înțelege de ce subordonații îndeplinesc anumite sarcini fără dedicație
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
sunt identice și (2) corelația dintre acțiunea subiectului și obiectivul său transcedent este independentă de voința purtătorului”, spune Bochenski (1992, p. 107). Altfel, în cazul obiectivelor diferite pentru purtător și subiect sau al unei acțiuni a subiectului impusă prin voința purtătorului de autoritate, avem o autoritate deontică de sancționare, și nu de solidaritate. Aceste elemente ale analizei sunt esențiale pentru a înțelege de ce subordonații îndeplinesc anumite sarcini fără dedicație, fără convingere, ca pe niște sancțiuni: pentru că sunt impuse și pentru că nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
parte din domeniul D de către majoritatea membrilor grupului K este o condiție necesară a realizării scopului O - iar S dorește în același timp această realizare” (Bochenski, 1992, p 88). Cu alte cuvinte, cineva trebuie să creadă că numai executarea directivelor purtătorului autorității de către majoritatea membrilor grupului va conduce la realizarea unui scop pe care și el îl dorește realizat. Aici intervine problema dimensiunilor grupului: dacă grupul este relativ mic, subiectul va percepe eventuala încălcare a directivelor de către el însuși drept periculoasă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
întâlnită în organizații atunci când nu există un obiectiv comun clar (sau, chiar dacă există, nu este cunoscut de membrii grupului/echipei) sau când îndeplinirea directivelor este considerată a nu fi necesară pentru realizarea scopului. „Cel care respinge autoritatea deontică a unui purtător într-un domeniu, neagă sau că există un obiectiv care nu poate fi atins decât sub conducerea acelei autorități, sau că executarea directivelor purtătorului constituie o condiție necesară a realizării acestui obiectiv, sau neagă și una și alta.” (Bochenski, 1992
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
este considerată a nu fi necesară pentru realizarea scopului. „Cel care respinge autoritatea deontică a unui purtător într-un domeniu, neagă sau că există un obiectiv care nu poate fi atins decât sub conducerea acelei autorități, sau că executarea directivelor purtătorului constituie o condiție necesară a realizării acestui obiectiv, sau neagă și una și alta.” (Bochenski, 1992, pp. 89-90) Să ne imaginăm un manager care dorește să realizeze niște obiective foarte necesare grupului, dar pe care nu le face cunoscute membrilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
grup, organizație, colectivitate; o problemă; soluția (soluții) de identificat, ierarhizat, ales și implementat; un evaluator al deciziei (care poate fi unul formal, intern sau extern sau un evaluator informal). Se observă similaritatea cu relația de autoritate: decidentul este de fapt purtătorul autorității; problema este domeniul de autoritate (competență); soluția este aserțiunea purtătorului autorității, iar evaluatorul este subiectul autorității. Validarea aserțiunilor managerului, deci a soluției problemei este realizată prin evaluarea deciziei ca fiind corectă și astfel se menține autoritatea. Deciziile greșite, incorecte
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
și implementat; un evaluator al deciziei (care poate fi unul formal, intern sau extern sau un evaluator informal). Se observă similaritatea cu relația de autoritate: decidentul este de fapt purtătorul autorității; problema este domeniul de autoritate (competență); soluția este aserțiunea purtătorului autorității, iar evaluatorul este subiectul autorității. Validarea aserțiunilor managerului, deci a soluției problemei este realizată prin evaluarea deciziei ca fiind corectă și astfel se menține autoritatea. Deciziile greșite, incorecte, fac să înceteze relația de autoritate. Se poate spune că există
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
odată dezvăluite adevărurile ascunse, autoritatea lor va scădea în mod dramatic. În cazul dictatorilor (vezi Stalin, Hitler, Ceaușescu) apare un abuz de (non)autoritate de domeniu, unul de tip negativ, foștii subiecți ai autorității transferând lipsa de autoritate a foștilor purtători de autoritate de la domeniile în care deciziile lor s-au dovedit greșite spre alte domenii, anulându-le autoritatea în ansamblu. Acest efect s-a constatat și la lideri politici care nu au fost considerați dictatori, dar care au ascuns anumite
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
bogățiile acumulate și girat de Stat. b) O altă teorie organică a Statului va fi lansată de Școala germană. Potrivit tezei lui F. Hegel, esența Statului este aceea de a încarna Rațiunea în istorie. Statul are o natură specifică, fiind purtătorul interesului general, care este altceva decît suma intereselor particulare. Revine națiunii să determine nevoile cărora trebuie să le răspundă Statul, nu plecînd de la adiționarea intereselor particulare, ci de la interesul național. Potrivit lui F. List, guvernul are drept sarcină menținerea unității politice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
rol bine definit al guvernului și o politică aparent ușor de îndeplinit."11 Sistemul keynesian a reprezentat modelul dominant în economia capitalistă pînă în anii 1980, cînd s-a produs resurecția liberală, pe fondul acumulării deficitelor și a derapajelor inflaționiste. Purtătorii de drapel ai acestei contrarevoluții, cu efecte importante pînă astăzi, au fost F. von Hayek și M. Friedman în plan teoretic, M. Thatcher și R. Reagan în plan practic politic. De fapt, în ultimul secol, prezența guvernului în economie s-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
ultimii 10-15 ani însă, ele au început să se alinieze la condițiile pieței, eliminindu-se aceste privilegii care costau foarte mult pe emițător. Plasarea titlurilor de stat se face prin intermediul unor instituții financiar-bancare (administrații fiscale, bănci). Ele sunt, de regulă, la purtător, "fără indicarea numelui celui care subscrie", sunt depersonalizate. Operațiunile de contractare a datoriei publice, organizarea și ținerea evidenței acesteia, rambursarea, calculul și plata dobînzilor, comisioanelor ș.a. constituie gestionarea datoriei publice. Rambursarea datoriei publice se poate face din următoarele surse: 1
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
ar fi impus identificarea unor poli de competitivitate capabili să realizeze valoare adăugată mare, potențial de export etc., iar resursele să fie îndreptate spre aceste sectoare și nu risipite în găurile negre ale economiei. Acești poli ar fi putut fi purtători ai unei dezvoltări durabile, așa cum au procedat țările scandinave, Coreea de Sud, sau chiar Japonia. În plus, deschiderea economiilor necesită astăzi o adaptare la cerințele pieței mondiale și specializarea în domeniul noilor tehnologii. a) În general, pot exista strategii de nișă, care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
comițând o judecată analitică, adecă reperând subiectul în definiția predicatului, și viceversa, ni-i îngăduit să afirmăm despre dânsa că... ratează. Omul ratează. Rața rațează, iar rățoiul... se rățoiește. De unde concluzia, lesne de tras de ea, că, posedând ț la purtător, dispunând de sedilă unde trebuie, nu le-a ratat chiar pe toate celea... confratele Luca Pițu. Mda, am dovedit coragiul neobrăzarea, tupeul de a mă rățoi uneori, și nu la pantofi (căci nu mă voi fi îmbătat decât de vreo
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
fiul ghinărarului enkavedist Walter Roman, au semnat deja puchinosul tratat cu Ukraina, ce-ar mai rămâne (în afara unor compensații simbolice)? De aici ideea cu romanul științifico-fantastic, eventual și ecranizabil, pe tema, dată nouă cândva, a babei ce, având cojones la purtător, ar fi ajuns ministru de rezbel. Dacă Hitler nu se năștea, dacă Aliații îl băteau în 1939, dacă România nu accepta ultimatumul sovietic și, împreună cu Finlandezii, le trăgea moscoveților o bătaie de pomină, continuarea fericită e lesne de închipuluit romancierului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
nu este o prioritate pentru covârșitoarea majoritate a oamenilor, deși ei nici nu-și închipuie ce uriașă cantitate de energie înaltă își refuză neaplecându-se asupra unei cărți de poezie, dar nu numai. Poezia este, fără pic de exagerare, un purtător de viață, de credință, de speranță, de soluții existențiale profunde. Poate, într-o zi, un robot, da, o mașină gânditoare și simțitoare, îi va convinge pe oameni de acest lucru mai mult decât o pot face cărțile noastre. Sunt liber
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
poți fi poet. Și mai departe adaug că este o profanare a vorbi despre poezie, despre "câștigul" și "îndatorarea" față de EA. Orice discuție despre poezie cred ca nu este altceva decât o profanare a Acesteia. Poezia este, cred, un text, purtător de semnificație estetică, unic. În rest nu-i decât o întâlnire ratată între Cuvânt și Intimitate. Care ți-au fost, care îți (mai) sunt mentorii? Cât le datorezi, cât îți datorează? Nicolae Labiș, George Bacovia, Mihai Eminescu, Gellu Naum și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
informați despre felul în care business-ul își propune să obțină succes, despre credințele și comportamentul organizațional pe care-l implică, și sunt ajutați să înțeleagă și să creadă, astfel încât să reușească să simtă apartenența și să se transforme în purtători de cuvânt ai brandului. Brandingul intern nu este un proiect punctual adică niște tactici de promovare și formare, niște sesiuni de training și niste postere cu "valori-mission-vision" pe pereți, ci un proces continuu care are nevoie în primul rând, de
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
comparativ cu media generală de 26%103. Fapt care se regăsește apoi în costuri de recrutare reduse semnificativ. Evident că, dacă o organizație are și o cultură de tip Employer of Choice (EOC), atunci personalul se transformă el însuși în purtător de mesaj al brandului și în agent de recrutare, recomandând angajatorul mai departe grupului pe care îl frecventează. Și reducerea absenteismului este un beneficiu financiar pe care îl aduce un brand de angajator putenic. Oamenii angajați, în măsura în care organizația este un
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
a făcut mai vulnerabil la atacuri. Am fost acuzat de multe lucruri - că aș fi un „Daddy Warbucks” al legalizării drogurilor îJoseph Califano, fostul ministru al Sănătății, Educației și Asistenței Sociale) sau un finanțator al comerțul cu droguri îDennis Hastert, purtătorul de cuvânt al Casei Albe). însă, odată ce m-am implicat, nu m-am mai retras. Am sprijinit eforturile de a reforma pedepse aspre cum ar fi legile Rockefeller privitoare la droguri în New York și am ajuns spre sfârșitul anilor ’90
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]