13,975 matches
-
societatea cooperativă, ci chipul cum se distribuie acest profit"28. El confundă profitul privit ca o categorie a economiei private, cu profitul considerat ca o parte a venitului economiei naționale. G. Tașcă vorbește despre profit ca excedent realizat de către întreprinderea cooperatistă într-o anumită perioadă de timp, excedent prezentat de către soldul contului de profit și pierdere. Excedentul întreprinderii este format din profitul întreprinzătorului alături de alte elemente: dobânda capitalului, amortizări, fond de rezervă etc. În întreprinderea cooperatistă nu se împarte profitul ci
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
ca excedent realizat de către întreprinderea cooperatistă într-o anumită perioadă de timp, excedent prezentat de către soldul contului de profit și pierdere. Excedentul întreprinderii este format din profitul întreprinzătorului alături de alte elemente: dobânda capitalului, amortizări, fond de rezervă etc. În întreprinderea cooperatistă nu se împarte profitul ci excedentul. Astfel, după scăderea din acesta din urmă a prelevărilor pentru formarea fondurilor colective și pentru acordarea unei dobânzi echitabile capitalului, ceea ce rămâne se înapoiază fie consumatorului (pentru acesta suma înapoiată reprezintă o economie), fie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
de sistem organizat de acțiune colectivă a micilor plugari care constituie o pârghie de ridicare și de propășire a satelor. El vedea în cooperație un mijloc de apărare a săteanului față de concurența economică puternică existentă. Mitiță Costantinescu preconizează un program cooperatist, prin care mișcarea cooperatistă să fie integrată în politică, într-un plan general de reorganizare și redresare a economiei naționale. La rândul său, I. G. Duca atribuia cooperației rolul de sistem care să conducă la rezolvarea problemei sociale, prin transformarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
acțiune colectivă a micilor plugari care constituie o pârghie de ridicare și de propășire a satelor. El vedea în cooperație un mijloc de apărare a săteanului față de concurența economică puternică existentă. Mitiță Costantinescu preconizează un program cooperatist, prin care mișcarea cooperatistă să fie integrată în politică, într-un plan general de reorganizare și redresare a economiei naționale. La rândul său, I. G. Duca atribuia cooperației rolul de sistem care să conducă la rezolvarea problemei sociale, prin transformarea lentă și progresivă a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
politică agrară coerentă. În concepția liberală cooperativa era o întreprindere capitalistă aducătoare de profit, care își propunea rezolvarea problemelor de ordin moral, material și spiritual cu care se confruntau păturile sărace ale societății capitaliste. Era necesară libera asociere în întreprinderi cooperatiste a micilor producători pentru a rezista în concurența acerbă care se manifestă în societatea capitalistă dezvoltată. 1. 6. 4. Viziunea socialistă despre cooperație În gândirea socialistă se disting două curente de idei în ceea ce privește cooperația: curentul socialiștilor asociaționiști și cel al
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
Socialiștii asociaționiști din Anglia și Franța vedeau în cooperație o mișcare de reacțiune împotriva defectelor organizării capitaliste a societății. Astfel Robert Owen opune principiului liberei concurențe pe cel al cooperării și proiectează o organizare a producției și consumului pe baze cooperatiste, prin organizarea ordinii sociale și economice a vieții oamenilor în mari comunități. El considera profitul o mare nedreptate care face ca produsele să fie vândute la un preț mai mare decât cel de cost (pe care-l considera just). Ideile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
nedreptate care face ca produsele să fie vândute la un preț mai mare decât cel de cost (pe care-l considera just). Ideile lui Owen privitoare la cooperație au fost folosite de către Pionierii din Rochdale în elaborarea programului lor. Gândirea cooperatistă se întrezărește și la Saint Simon, care preconiza "un nou creștinism" deoarece calitățile morale și religioase condiționează bazele economice ale societății. El considera că epoca liberală caracterizată prin anarhie economică trebuie înlăturată și înlocuită cu organizarea colectivă, bazată pe fraternitate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
Karl Marx, care, ca și predecesorul său, nu acordă o prea mare importanță cooperației de consum, apreciind că muncitorul nu poate fi ajutat decât prin transformarea sa în producător. Deși este imposibil să nu fi fost la curent cu ideile cooperatiste ale vremurilor sale, el nu acordă prea mare importanță cooperației ca mijloc de instaurare a noii ordini economice. Era de părere că singura modalitate prin care se poate realiza acest lucru este cucerirea puterii politice de către clasa muncitoare. La Congresul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cooperativele de consum de tip Rochdale, se reconsideră poziția față de acestea, apreciindu-se că țelurile superioare ale cooperației nu pot fi atinse decât prin organizarea consumului. Aceste cooperative de consum erau privite, însă, ca organizații de clasă ale muncitorimii, mișcarea cooperatistă fiind subordonată celei politice. Această idee s-a dovedit a fi total greșită, confirmând justețea principiului independenței politice și religioase a mișcării cooperatiste. Pentru a avea succes ideea asocierii nu trebuie să fie impusă cu forța de sus, ci ea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
prin organizarea consumului. Aceste cooperative de consum erau privite, însă, ca organizații de clasă ale muncitorimii, mișcarea cooperatistă fiind subordonată celei politice. Această idee s-a dovedit a fi total greșită, confirmând justețea principiului independenței politice și religioase a mișcării cooperatiste. Pentru a avea succes ideea asocierii nu trebuie să fie impusă cu forța de sus, ci ea trebuie să pornească de jos. Membrii asociați trebuie să fie convinși de corectitudinea, justețea și viabilitatea economică a acestei idei și să o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
a acestei idei și să o sprijine cu toată convingerea. La Congresul Internațional Socialist de la Copenhaga (1909) s-au confruntat două concepții opuse referitoare la cooperație. Pe de o parte, belgianul Ed. Anseele (conducătorul mișcării muncitorești , politice, sindicale , mutualiste și cooperatiste) considera necesară renunțarea cooperativelor la neutralitate și situarea acestora în mod deschis de partea partidului muncitoresc în condiții de grevă sau lupte politice. Despre cooperație el spunea că din punct de vedere financiar, industrial și comercial este o instituție capitalistă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
muncitoresc în condiții de grevă sau lupte politice. Despre cooperație el spunea că din punct de vedere financiar, industrial și comercial este o instituție capitalistă. Pe de altă parte germanul Von Elm care cerea o neutralitate politică totală a mișcării cooperatiste, susținând că mișcarea cooperatistă contribuie prin ea însăși la democratizarea și socializarea vieții economice. Referitor la concepția comunistă privind cooperația, profesorul Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
grevă sau lupte politice. Despre cooperație el spunea că din punct de vedere financiar, industrial și comercial este o instituție capitalistă. Pe de altă parte germanul Von Elm care cerea o neutralitate politică totală a mișcării cooperatiste, susținând că mișcarea cooperatistă contribuie prin ea însăși la democratizarea și socializarea vieții economice. Referitor la concepția comunistă privind cooperația, profesorul Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o contradicție în același timp
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
Von Elm care cerea o neutralitate politică totală a mișcării cooperatiste, susținând că mișcarea cooperatistă contribuie prin ea însăși la democratizarea și socializarea vieții economice. Referitor la concepția comunistă privind cooperația, profesorul Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o contradicție în același timp, deoarece mișcarea cooperatistă urmărește înlăturarea proletariatului. Ea luptă nu numai împotriva deficiențelor capitalismului ci și împotriva dictaturii proletariatului. Intre gânditorii români care au adoptat concepția socialistă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
ea însăși la democratizarea și socializarea vieții economice. Referitor la concepția comunistă privind cooperația, profesorul Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o contradicție în același timp, deoarece mișcarea cooperatistă urmărește înlăturarea proletariatului. Ea luptă nu numai împotriva deficiențelor capitalismului ci și împotriva dictaturii proletariatului. Intre gânditorii români care au adoptat concepția socialistă privind cooperația îl amintim pe Ștefan Zeletin, care o privea ca pe un sistem economic ce urmărea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
deocamdată indiferente; esențial este că ambele urmăresc desființarea capitalismului și prin aceasta înlătură conflictul între capital și muncă, făcând din proletar ceea ce el a fost în faza precapitalistă: un producător independent"32. Stefan Zeletin era de părere că o mișcare cooperatistă reală nu era posibilă decât în țările capitaliste dezvoltate, în care capitalismul a ajuns în faza de maturitate și a reușit să dea un caracter industrial societății respective. Tot la Zeletin poate fi întâlnită ideea existenței a două forme de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
industrial cooperativele de producție, iar în faza capitalismului financiar cooperativele de credit. Aceste trei forme de cooperative aveau rolul de a desființa cele trei categorii de capital: de comerț, de industrie, bancar. Ștefan Zeletin punea la îndoială existența unei mișcări cooperatiste reale în țara noastră, în perioada interbelică, considerând că în țările agrare nu poate exista o cooperație adevărată datorită faptului că în aceste țări cooperația îndeplinește același rol ca și capitalismul organizat sub forma creditului de stat. Această părere a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
ar fi: obștiile de arendare și de cumpărare de terenuri, cooperativele forestiere, cooperativele de aprovizionare și desfacere în comun, cooperativele de transformare a produselor și cele de consum. 1. 6. 5. Alte concepții privind cooperația Dacă liberalii considerau că asociația cooperatistă este o întreprindere capitalistă, țărăniștii vedeau în cooperație un mijloc de instaurare a unei societăți necapitaliste, ei susținând că România antebelică era o țară cu o structură economico-socială agrară, necapitalistă. Dintre reprezentanții acestui curent de gândire se remarcă marele economist
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
economia românească drept o economie necapitalistă. Astfel, V. Madgearu și Gromoslav Mladenatz considerau că o definiție a cooperativei, ca formă de organizare a întreprinderii agricole, trebuie să surprindă următoarele aspecte: autonomia cooperativei înființată din inițiativa membrilor săi; faptul că întreprinderea cooperatistă este o asociație de persoane, care deși se servește de capital rolul acestuia este diferit decât într-o întreprindere capitalistă; intrarea și ieșirea membrilor asociați în /din cooperativă este teoretic liberă; capitalul este variabil, atât datorită variației numărului membrilor cât
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
spre deosebire de liberali care considerau că statul trebuie să manifeste o atitudine neutră față de această mișcare ( nici să îi vină în ajutor dar nici să nu o împiedice), țărăniștii erau de părere că statul trebuie să se implice în dezvoltarea mișcării cooperatiste prin elaborarea unui cadru legislativ care să-i acorde personalitate juridică și să realizeze o reglementare a raporturilor ei. Statul nu poate trece cu vederea necesitatea unei autonomii reale a cooperației, fără de care nu poate exista o cooperație trainică. În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
să-i acorde personalitate juridică și să realizeze o reglementare a raporturilor ei. Statul nu poate trece cu vederea necesitatea unei autonomii reale a cooperației, fără de care nu poate exista o cooperație trainică. În consecință rolul statului în sprijinirea mișcării cooperatiste se rezumă la elaborarea unei legi a cooperației care să respecte natura, principiile și necesitățile acestei instituții și să îngrădească orice degenerare a cooperativelor în "organizații cooperatiste în haină cooperatistă". De asemenea statul ar trebui să aibă atribuții în supravegherea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
nu poate exista o cooperație trainică. În consecință rolul statului în sprijinirea mișcării cooperatiste se rezumă la elaborarea unei legi a cooperației care să respecte natura, principiile și necesitățile acestei instituții și să îngrădească orice degenerare a cooperativelor în "organizații cooperatiste în haină cooperatistă". De asemenea statul ar trebui să aibă atribuții în supravegherea, îndrumarea, educația și propagandă, care să favorizeze pătrunderea spiritului cooperatist în toate păturile muncitorești. Virgil Madgearu era de părere că în statele cu structură agrară cooperația țărănească
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
o cooperație trainică. În consecință rolul statului în sprijinirea mișcării cooperatiste se rezumă la elaborarea unei legi a cooperației care să respecte natura, principiile și necesitățile acestei instituții și să îngrădească orice degenerare a cooperativelor în "organizații cooperatiste în haină cooperatistă". De asemenea statul ar trebui să aibă atribuții în supravegherea, îndrumarea, educația și propagandă, care să favorizeze pătrunderea spiritului cooperatist în toate păturile muncitorești. Virgil Madgearu era de părere că în statele cu structură agrară cooperația țărănească împreună cu cooperația de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
să respecte natura, principiile și necesitățile acestei instituții și să îngrădească orice degenerare a cooperativelor în "organizații cooperatiste în haină cooperatistă". De asemenea statul ar trebui să aibă atribuții în supravegherea, îndrumarea, educația și propagandă, care să favorizeze pătrunderea spiritului cooperatist în toate păturile muncitorești. Virgil Madgearu era de părere că în statele cu structură agrară cooperația țărănească împreună cu cooperația de consum muncitorească va trebui să dobândească înfățișarea unor instituții de interes public. Ele considera că raporturile dintre statul democratic de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
-l aibă statul în sprijinirea cooperației. Rolul statului după părerea lui Madgearu nu se rezumă la acordarea de avantaje cum ar fi: scutiri de taxe și impozite, facilitarea accesului la utilitățile publice; ci se extinde la preocuparea pentru generalizarea sistemului cooperatist, pentru cooperativizarea ordinii economice. Un alt nume de referință pentru concepția țărănistă privind cooperația este acela al lui Ion Răducanu, de numele căruia se leagă elaborarea legii cooperației din 1928 care îi poartă și numele. Acesta a făcut următoarea apreciere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]