13,218 matches
-
auzi ca un FULGER DURUT. Dar las’ ca noaptea să mă alinte Pe o distanță dintre lumile albe Vei veni poate într-un târziu ca un fior să-mi dezlege Sufletul meu din sufletul viu de înalturi. Și ca o melodie să-mi depăn furtuni Înghețate în zările arse de somnuri De ce nu ești, de ce nu vrei să mă iubești în GENUNI Să fii tu PRINȚUL MEU, din MIANDRE DE DORURI. 15-12-2007, 1645h AȘCHIE DE SOARE Domnului avocat DAN BUCHIDĂU AȘCHIE
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
rămas încântați și au sărutat-o și ei. Acum tot mai multă dragoste îi unea. De aici înainte era numai cântec și voie bună în casa lor. Vecinii nu se alarmau că-i deranjează, ba chiar le plăcea să audă melodii cântate la pian. De fapt și Prințesa după cum au sfătuit-o părinții, respecta orele de odihnă după masa, orele de culcare seara și atunci nu cânta. Totul a mers bine până când fiind în anul I la Conservator, a avut de
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
ca să termine ceea ce-și propusese pentru ziua aceea, până nu începe Teofana exercițiile. Când era aproape gata aude pianul. Cu gândul că va continua să mai învețe mai pe seară, târziu, se așeză pe canapea la orizontal și în melodiile partiturilor cântate de Teofana retrăiește fiecare moment al reîntâlnirii cu fata pe care reușise s-o sărute. „Când am frecat-o pe obraji, am observat o bucurie copilărească ce-i lumina ochii ei frumoși și când am strâns-o în
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
mult decât ea, contopirea glasului inimilor noastre. Am simțit-o atât de aproape de sufletul meu, atât de caldă, atât de dulce pe arțăgoasa asta de fată. A fost sublim! Sunt atât de fericit! Sunt continua cu visarea lui amplificată de melodiile cântate de fata care-i stârnise sentimente frumoase, bucuria de atrăi; poate așa se manifesta dragostea. Se ducea acum zilnic în parc, în orele de pauză ale Teofanei, când știa că ea se antrenează, dar în orele de studiu ale
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
La un moment dat, de undeva dintr-un alt compartiment, un aparat de radio făcea auzite arii din „Traviata” de Giuseppe Verdi. Teofana imediat a ieșit pe culuoar și scoțând capul pe fereastră pentru a nu deranja, fredona și ea melodia ariilor. Alexandru a urmat-o neștiind ce se întâmplase și auzind cât de frumos fredona, s-a așezat lângă ea fără să scoată o vorbă până când aparatul de radio a fost mutat pe alt post și Teofana a încetat fredonatul
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
scurgeau cu bune, cu rele, unul după altul; doar pe fereastra unui bloc de pe o stardă dintr-un cartier liniștit al orașului străbătea mereu cântecul unui pian. Acest cântec părea să fie ecoul sufletelor a doi oameni care se iubesc. Melodiile, când mai duioase, când mai wagneriene erau poate transpunerea pe clape de mâinile unei virtuoaze artiste, a amintirilor vesele și triste, a frustrărilor, dar mai ales a statisfacției că le-a depășit pe toate cu capul sus. Și cântecul pianului
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
ceva, sau să-l treacă ceva și toaleta să fie undeva în zona de rezonanță a zgomotelor noastre. Mai zvâcneam din când în când, cu două, treii bătăi ritmice învățate în copilărie: "Tam-tam, tatatam, tatatam, ta-tam." Era chiar și o melodie care după urlimul "ta-tam" avea și un let's go! Mai stăteam un minut, după care o luam de la capăt Tam-tam, tatatam... Stăteam în picioare, rezemat, într-o rână, cu privirea fixă, urmărind desenele ușor baroce ale vechiturii în care
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
Un ceas, două... pînă ne apucă foamea. Doar nu ne silește nimeni să stăm pînă la anul. Puțin mai tîrziu, pe cărarea ce tăia de-a dreptul islazul spre pădure, se puteau vedea mergînd alături Virgil și Bărzăunul. Fluierau ultima melodie auzită la televizor și aruncau din cînd în cînd cîte o pietricică în apa pîrîului ce șerpuia leneș în apropierea lor. Unde se vede că, pentru a lua o hotărîre, este nevoie ca, mai întîi, să te hotărăști M arginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Nuțu arătînd o plasă destul de voluminoasă. D-dacă vrei și tu, îți dau u-u-unul. Dă-mi, că mi-i sete. Vlad luă mărul, dar nu mușcă din el. Imediat, apoi, sosi și Bărzăunul, vesel, fluierînd cît putea de tare o melodie. Știa că nu poate fi urmărit de nimeni, așa că nu-i păsa. Încă înainte de a ajunge lîngă cei doi, le strigă: Vine și Ilinca îndată! Am trecut pe la ea, că am avut puțină treabă. Abia se îmbrăcase și voia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
-i cu asta? Fiecare om are voie să meargă pe drumul care-i convine, că de asta-s făcute drumurile. Păi nu? Fără deci să se mai gîndească la astfel de fleacuri, începu să fluiere cît putea de tare o melodie veselă, stîrnind toți cîinii de prin ogrăzi. Cînd ajunse în dreptul casei Ilincăi îi sări din piciorul stîng un pantof fără să-și dea nici el seama cum. Ei, se mai întîmplă și la oameni în toată firea chestii de-astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
luni dimineața și numai o clipă, vă fac legătura la laborator și nu, n-a ieșit, mai așteptăm, îmi pare rău, da, mulțumesc, mulțumesc, mulțumesc... Și din nou numai o clipă, să vorbiți cu doamna doctor, 1 2 3 4 melodie cretină de așteptare cu eu cred în stele... 124... 150... alo, mai sunteți pe fir? da, sunt, mai sunt, încă mai sunt pe fir, așteptați, vă rog, încă un minuțel, da, sigur că da, aștept, mulțumesc... 316... 420... 501... din
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
din urmă, în sac, în vecinătatea plăcută a unor bomboane mentolate devorate aproape imediat. Greață instantanee și inexplicabilă. Așteaptă. Gândurile i se conectează și i se încâlcesc aproape electric. Fericit accident neuronal. Aș bea ceva. Ar bea ceva... Enter PIN. Melodia de întâmpinare funcționează ca un racord brutal la realitate. Realitatea de-afară. Stradă-cartier-oraș. Poate lume. Poate... Formează numărul și așteaptă. Și, în scurt timp, vocea ei. Speriată. Ciufulit trezită din somn. Poate nu singură. Poate... — Hei. Sunt la Alex. Aș
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
oarecare „profunzime ingrată”, nestereotipă, malformată pe alocuri de efuziunile unui optimism inocent care îmbrățișează cu optimism toate nuanțele vieții. Data 1, ...în primă instanță, nu reușesc să înțeleg nimic din purtarea lor pretențioasă, nu pentru că mi-ar lipsi evidențele: poezii, melodii, tablouri, poze, trend-uri mai mult sau mai puțin trendy...dimpotrivă, am prea multe... am totuși impresia că ele nu privesc aceeași realitate ca și mine; ceea ce le lipsește este acea lipsă de fermitate și consistență în comportament, care se
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Georgiana Artenie, Antonela Vieriu, Madalina Tîmpău () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_945]
-
de vreo trei ori. Și, imediat, în pauza următoare dintre dansuri, au vibrat câteva acorduri ale unor piese corale din anii tinereții. Celor de la mese li s-au alăturat și dansatorii. S-a lăcrimat cu voie și fără voie că melodiile au adus în actualitate duioase aduceri aminte, amplificate de ambientul feeric și de ecoul tainic al pădurii. Se părea că undeva, departe, mai cântă un cor pe patru voci "S-au scuturat toți trandafirii... Plângea pădurea și zefirii... Să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
de mișcări. Astfel au fost folosite piese muzicale variate, cu teme și caractere diferite, în fiecare etapă din perioada pregătitoare (patru cicluri săptămânale) fiind utilizat un anumit gen de muzică. De asemenea fiecare gimnastă a trebuit să creeze pe o melodie aleasă o structură de mișcări de 8 × 8 timpi, o dată pe săptămână, respectiv sâmbăta. Improvizația - execuția într-un timp prealabil a unui complex de mișcări simple, fără o pregătire prealabilă. Improvizația ajută la dezvoltarea coordonării mișcărilor și a capacității creatoare
CONTRIBUŢII PERSONALE LA ELABORAREA UNUI PROGRAM DE PREGĂTIRE ARTISTICĂ PENTRU GIMNASTELE DE 9-10 ANI by Liușnea Diana Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1675_a_3097]
-
dinamismul mișcării (în special în cazul elementelor de mobilitate și elasticitate, a zborurilor, variațiilor de pași, săriturilor, a deplasărilor cu diferite mișcări); concordanța dintre mișcare și muzică (transmiterea precisă prin mișcare a particularităților muzicii, de conținut, formă, intensitate, tempo și melodie); orientarea în spațiu (desfășurarea exercițiilor artistice pe un desen cât mai variat, în planuri și direcții diferite). Lipsa concordanței muzicii cu mișcarea la sol, utilizarea incompletă a suprafeței bârnei etc., sunt penalizate de arbitrele juriului B. 91 7.4 7
CONTRIBUŢII PERSONALE LA ELABORAREA UNUI PROGRAM DE PREGĂTIRE ARTISTICĂ PENTRU GIMNASTELE DE 9-10 ANI by Liușnea Diana Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1675_a_3097]
-
părinții lui de sânge. Dacă Jan ar vrea să încerce, măcar să încerce să-i contacteze pe cei din șatră, gândi ea. Dar Jan nu le dăduse nici o speranță în acest sens. Obosită de atâtea frământări ale sufletului, adormi pe o melodie ce o exersa Mihăiță la vioară, în camera alăturată, de câteva zile. Cânta așa de frumos! În serile cu lună plină, copiii șatrei, de la gângurașii însoțiți de mamele lor, până la flăcăii cărora le mijea mustața sau codanele mânzoace, toți făceau
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
visat adevărul. El e întocmai cum spun. Ba, nu-i nici de departe. E altfel, altcumva. Nu mai încape în cuvinte. Căci lumea, odată făcută, nu-l mai conține pe Dumnezeu. Dar în meseria mea îmi mai rămîne încă salvarea melodiei. Scrisul, indiferent ce formă îmbracă, trebuie să fie ca lumea distilată, o poezie naturală. Și asta e aproape de adevăr“. Doctorul tînăr mă privește zîmbitor, parcă indecis dacă trebuie să-mi spună replica următoare: „-Icar prăbușit“-îmi șoptește el pe tonul
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
-și piardă calmul. Și gândul lui îi consolează lipsa de curaj. Mai bine-ajung puțin mai târziu. Dar ajung în viață. Trece un minut, alergând pe lângă mașină, cu o reclamă luminoasă pe cap. Monotonia peisajului începe să se confunde cu monotonia melodiei din boxe. Gagarin apasă acce lerația fără să-și dea seama. Se uită la vitezometru. Acul s-a suit la 80 km/h. Piciorul i se relaxează ușor și acul coboară la 60 km/h. Și iar mă plictisesc. Auzi
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
pune schimbătorul de viteze în marșarier și face câteva mane vre precise și apoi demarează fără grabă. Mâna lui se întinde și apasă butonul on/off al CD playerului, iar liniștea nopții e curmată de Massive Attack, care cântă aceeași melodie îndeajuns de obsedantă ca să concureze cu pleacă pleacă pleacă, și imediat un gând sec și fără ecou îi spune am plecat, și apoi tot ce rămâne e lumina farurilor și o liniște interioară cres cândă și un sentiment de bine
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
fac sinapsele să tresară în răstimpuri. Nu încearcă să le înțeleagă și să le dea sens. Le fredonează iar și iar. Iartă-mă. Iartă-mă. Iartă-mă. Până când cuvintele se golesc complet de înțeles și din ele rămâne doar o melodie fără cântec. Un refren minimalist, care se naște și funcționează și poate exista doar prin repetiția obsesivă a acelorași vorbe goale de orice conținut. Se joacă puțin cu refrenul de-abia învățat. Mintea lui repetă fraza scurtă, o recompune de
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
pierde într-o ceață moale. Și însăși ceața din care sunt făcute cuvintele astea e doar un alt cu vânt, inutil și fără putere. Nu simte vreo amețeală. Se miră pentru o fracțiune de secundă. Apoi continuă să fre doneze melodia cuvintelor auzite acum oare cât timp. Oare cât o fi trecut de când vocea lui le-a rostit. Acum plutește. Norul nu mai e nicăieri. Uită. Totul. Deo dată. Tot ce există nu mai are sens. Cuvintele iartă mă nu au
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
apă cu ce să le ude. Uneori, la asfințitul soarelui, când era frumos, se așeza pe prispă, în fața casei și își scotea fluierul și flautul cu care venise din prizonierat și slobozea acolo, lângă cimitir și în căușul acelui loc melodii de singurătate care păreau că vin dintr-o altă lume. Probabil, în prizonierat, învățase să cânte la aceste instrumente. Melodiile coborau în liniștea serii spre vale, în sat, sau treceau peste zarea dealului, pe sub cer, pierzându-se ca un ecou
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
își scotea fluierul și flautul cu care venise din prizonierat și slobozea acolo, lângă cimitir și în căușul acelui loc melodii de singurătate care păreau că vin dintr-o altă lume. Probabil, în prizonierat, învățase să cânte la aceste instrumente. Melodiile coborau în liniștea serii spre vale, în sat, sau treceau peste zarea dealului, pe sub cer, pierzându-se ca un ecou. Oamenii din sat iau spus Pustnicul de la cimitir, deoarece puțin îi știau numele. Când a venit iarna, s-a hotărât
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
chemat să se înscrie, deoarece nu avea pământ în câmp. A fost lăsat în legea lui. Doar pe imașul din jurul lui păștea turma de oi a colectivului. Astfel, nu supăra pe nimeni, nici pe morții din cimitir cărora le cânta melodii de jale. În nopțile senine, când cerul era limpede, urmărea crugul cerului, care-l ducea spre răsărit, spre Cotul Donului și spre Siberia. După Steaua Polară își căuta satul de baștină, acolo unde erau îngropați părinții lui și unde și-a
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]