1,907 matches
-
părea de mirare cum tramvaiele și rarele automobile nu se răsturnau. La fiecare rafală, oamenii se-ntorceau cu spatele, blestemând în fularele lor. Un GAZ opri lângă trotuar, în dreptul ei. Un tânăr în pufoaică și cu căciulă cu clape, kaki, înfundată pân-la sprâncene (căciulă militară, căreia i se smulsese cucul din frunte), o strigă din cabină: "Mario! Maria!" Fetei îi sări inima, cufundată cum era în lumina intensă, sferică, a poveștii lui Cedric, dar zâmbi când îl recunoscu pe băiat. "Ionel
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
efigia sa înfrigurată se răspândise pretutindeni, de parcă întreaga tânără republică populară ar fi fost o bancnotă pe care o populație de acarieni s-ar fi mișcat după liniile și punctele încîlcite ale filigranelor albastre, concentrîndu-se în barba, sprâncenele și ochii înfundați în orbite ai căuzașului de la '48. Urmau statuile de ilegaliști care luptaseră împotriva regimului burghezo-moșieresc, care lipiseră manifeste pe pereții luminați palid de vreun bec bacovian, pe când o fată gingașă, în bluză albă, ținea de șase, care aruncau în aer
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de piele de anacondă și cu ape de albastru electric, la care se asorta de minune turbanul de mătase cu model floral. Monsieur Monsu asistase, fără să se plictisească, la complicatele operații cosmetice și vestimentare care duraseră aproape opt ore. Înfundat într-un fotoliu de răchită, o privea pe Cecilia ca pe-o logodnică mistică sau ca pe-o zeiță. Iar acum, lângă Cedric, privind fascinată vitrina medicală de vizavi, ocultată din când în când de trăsurele trase de catâri ce-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sau savantul nebun sau rabinul ce ne-a dat viață. " Taxiul ne-a dus până la marginea marelui swamp. Am coborât direct în noroiul până la glezne, și dacă n-am fi avut galoși speciali, cu talpa mult lățită, ne-am fi-nfundat în mâlul plin de viermi până la genunchi. Femeile și-au ridicat fustele și s-au cuprins peste ele cu cordoane de piele, așa cum prinzi faldurile unei umbrele închise. Albinosul, care plecase brusc din casa lor cu câteva ore în urmă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai înalt decât ele. Și pe creasta lui, cu nenumărate blocuri căzute, creștea o vegetație hirsută. Am trecut cu toții pe sub portic, conduși de Albinos, și, printr-o deschizătură dreptunghiulară în peretele de marmură palidă și dulce la pipăit, ne-am înfundat în pântecul mucegăit al ruinelor. Înainte de a ne pierde în tenebre am mai aruncat o privire în urmă. Luna, declinând pe boltă (o avusesem când la dreapta, când la stânga, după cum ne dusese cărarea întortocheată), se așezase drept în apexul porticului
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
acolo părul ca sârma și o țigară între degetele mâinii stângi. Eu am pieptișorul scos în afară, sânt relativ plinuț la față, smead și pieptănat cu cărare-ntr-o parte. Imediat după ce-am intrat pe poarta spitalului ne-am înfundat pe coridoare verzui ce nu se mai sfârșeau. Ne însoțea o soră în alb, care tot deschidea uși cu geamuri mate, alburii, în fața noastră, și le-nchidea după ce treceam. De-a lungul pereților, între ușile numerotate, cu scuipători nichelate lângă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ori pe secundă. Era Mandylionul, era Vera Icon, era imaginea feței umane, achiro-poete, pe care-o căutăm întotdeauna, pe care-o vedem în toate alcătuirile lumii, pentru că lumea însăși pentru noi, și zeii, și Dumnezeirea - au față de om. De-asta, înfundați în tragedie și mirosind a sulful Gomorei, cultivând pe ogorul corpului nostru zeci de mii de boli groaznice, nefiind siguri nicicând de ziua de mâine și zbătîndu-ne să mai respirăm o clipă, totuși zâmbim, așa cum copilul de patruzeci de zile
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sub diafragmă. Aici am intestinele și rinichii, iar sub ele, în punga lor roșiatică și zbârcită, ouăle stranii care gândesc timpul. Și tubul prin care, înjumătățit și redus la un vibrion visător, călătoresc spre burta unui alt univers. Aici mă înfund în abjecție, înaintînd în jos printr-un jet de urină și spermă. Aici respir focul de sulf al infernului. Și după cum, propulsată de inimă și plămâni, de aer și apă sărată, țeasta mea, adăpostind creierul, navighează prin întrolocatele universuri, focul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de reviste, becuri cu filamentul ars, poleială și hârtie uleioasă de la vechi condensatori, elemenți de baterie și fecale încolăcite se amestecau acolo cu un praf vechi și pietrificat. Știam chiar și-n vis că într-adevăr coborâsem acolo cândva, că, înfundat pân-la genunchi în gunoaie, îmi dădusem capul mult pe spate, ca să privesc înfricoșătoarea elevație a pereților tot mai înguști, cu goluri tot mai apropiate la fiecare palier, acolo unde-aveau să fie montate ușile. Atât de tare-mi dădusem capul pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
muced, de o ladă-nconjurată din toate părțile de sticle goale, cu praful pe ele de-un deget, de lămpi cu fitil, de felinare de căruță sparte, de damigene ce mai aveau vișine înverzite pe fund. Coceni uscați de porumb le înfundau gura în chip de dopuri. Fata dădu drumul nucilor pe podea și-ncepu să mute sticlele din loc până ajunse la marea ladă de zestre, cu zugrăveala înnegrită pe ea ca zmoala. Își rupse unghiile până reuși să ridice capacul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ape de verde și de azur? Sau o topitură din toate aceste odoare, o trecere dintr-una-ntr-alta, o răsucire de flăcări bengale, o clinchetire de ducați și țechini, o pâlpâire de rouă arzătoare în cupa unei brândușe de toamnă? Maria-și înfundă degetele, într-un târziu, sub imensele aripi de fluture împăturite în cristalul de timp încremenit al sipetului, le ridică pe brațe umplîndu-se de un puf de solzișori multicolori, orbecăi cu luminosul material în brațe spre gura podului, dărâmând felinarele și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
coloană vertebrală și fără păr fluturător și fără dinți și fără galerie cerească - pentru că în afara trandafirului nu mai există nimic -l trebuia, totuși, să mă apuc în palme și să mă ridic pe mine însumi, să mă privesc, să-mi înfund fața-n petalele de purpură catifelată, să-mi umplu plămânii cu mireasma transparentă, grea ca plumbul, a minții mele, și asta în fiecare clipă a vieții mele reale și virtuale, pentru că definiția și însăși ființa trandafirului mea tal, trandafirul însuși
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
naiade pe jumătate despuiate, se-ntîmplase seri la rând aceeași și-aceeași scenă sordidă: bărbatul abia sosit de la fabrică, cu părul de la subțiori împuțit de sudoare, mănâncă grăbit și se bagă-n pat lângă femeia lui, o ia după mijloc, își înfundă fața nerasă-n părul ei, aspiră obișnuita duhoare-a rântașului, îi lipește pupoaie solemne pe gură și gât, își înfundă palma în coama ei dintre picioare și-i găsește buzele nepregătite, uscate și rele. Desfă picioarele, moaș-ta-n cur de muiere
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de la subțiori împuțit de sudoare, mănâncă grăbit și se bagă-n pat lângă femeia lui, o ia după mijloc, își înfundă fața nerasă-n părul ei, aspiră obișnuita duhoare-a rântașului, îi lipește pupoaie solemne pe gură și gât, își înfundă palma în coama ei dintre picioare și-i găsește buzele nepregătite, uscate și rele. Desfă picioarele, moaș-ta-n cur de muiere", iar ea, cu obișnuința silei și-a milei, gîndindu-se deja cum o să doarmă când o s-o lase în fine în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și răcoros, așteptai minute-n șir până ce, pe celelalte trei fețe, ieșeau în relief un chip de vultur, unul de taur și unul de leu, livide ca statuile și cu ochii goi, tari, acoperiți de-o cornee gălbuie. Dacă-ți înfundai mâna până la umăr, simțeai pielițe și organe umede, pulsând, retrăgîndu-se și vărsîndu-ți pe piele secreții vezicante, așa încît trebuia să ți-o tragi imediat înapoi, ca de pe-o plită încinsă. Un fel de tatuaje, aidoma arabescurilor șterse de pe covor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
străină. Pe Barbu Văcărescu treceau ca niște năluci troleibuzele. Mircea nu le mai văzuse niciodată. Se agățau de fire cu niște antene lungi, și nu făceau aproape nici un zgomot. Luaseră și ei de câteva ori troleibuzul, pe seară, ca să se-nfunde într-un oraș feeric, cel pe care-l vedea de la geam, cel pe care-avea să-l viseze de-atîtea ori. Erau acolo clădiri cu coloane groase, străvezii în lumina scăzută, cupole ridicate la înălțimi nemaipomenite, statui înălțînd în cer capete-ngîndurate... Dacă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe mă-ta", îl îmbrînci iar Jean, "că tu stai la Scara 1, nu noi". Lumpă se ofticase atunci, fiindcă toți râdeau de el, și se trăsese la o parte, sprijinit de un scuter vechi, roșu, ale cărui roate se-nfundaseră-n asfalt. Ceilalți se strînseseră-n jurul găleții și-ncercau să-și facă curaj. Știau bine că suitul ăsta cu găleata era periculos și că i-ar fi bătut ai lor o săptămână dacă aflau. Dar toți începură să se laude
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mare plăcere. Cel mai valoros era de departe forțosul care ținea-n spinare cinci acrobați cățărați unii pe umerii celorlalți, și care-i turnase pe rând pe toți, mama lor de paraziți, până și pe fetița contorsiomstă din vârf, care-nfundase și ea școala de corecție... Secretarul de partid al organizației era clovnul Ciacanica, cel care-n spectacol lua șuturi în fund de la toată lumea, dar care, când stătea la masa-mbrăcată-n postav roșu, adusă special pentru ședințe-n arenă, era ascultat cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe culoare din orbite stelare, în lumina olbrechtiană izvorând de pretutindeni. Avansau mereu către centru, printr-un tunel ce străbătea carnea gelatinoasă a sferei, străbătând mereu alte săli, vacuole și cavități pline de organisme ciudate. Într-un târziu, tunelul se înfundă cu o poartă de oglindă limpede și pură. Abia privind în ea copilul își dădu seama că omul de amurg și de chihlimbar ce-l însoțise până aici, și căruia, pe drum, nu-i mai dăduse nici o atenție, se schimbase
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în care să-mi adăpostesc nebunia. Un ultim compartiment plin cu aer al nautilului meu. Iar acum corpul meu moale se retrăgea, regresa, aluneca înapoi ca o rîmă-n pământ, mai vulnerabil ca niciodată. Am ieșit cu Herman, el ca să se-nfunde în birtul de lângă autoservire, să bea până spre miezul nopții, s-o ia de-a lungul șoselei acum lărgite, să treacă peste drum de blocul nostru, cu fruntea adânc aplecată spre pământ și totuși cu ochii-ndreptați înainte, limpezi de parcă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Fata sui, scuturîndu-se de această viziune, cele două trepte ce duceau la ușă și sună, prelung, țârâit, de parc-ar fi știut că acolo locuia cineva cam tare de urechi. Bătrânul care-i deschise avea într-adevăr ambele ducturi auditive înfundate cu bumbac. Urechile roze și veștede - în lobul uneia un bumb de diamant scânteia nebunește-n penumbră - erau de altfel singurul lucru remarcabil în înfățișarea lui. Fără o vorbă, îi întoarse femeii spatele și, arătîndu-și prin halatul de mătase omoplații
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o clipă, ieși-n stradă înfășurată-ntr-un kimono verzui. Bărbații îi arătară un respect ciudat, neobișnuit, grotesc aproape pe acel chei singuratic, de parcă prostituata ar fi fost preoteasa cine știe cărui cult străin. Coborîră-mpreună spre apele negre, trecură un pod, se-nfundară, sub stele, într-o rețea de străduțe semănând cu labirinturile din laboratoarele de fiziologie, unde e testată memoria cobailor. Aici nu mai erau vitrine: te aflai încă o dată în vechiul și austerul, înfricoșător de tăcutul burg. O mare cupolă de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
poșta ambasadorilor cu Turcia se făcea pe la noi. Între alții ... Curierii aceștia mergeau cu cea mai mare repeziciune, aducând știri însemnate, și lumea, când vedea că trece un asemenea călăraș, părăs’a drumul mare și se ascundea în păduri, se înfunda în șanțuri: pentru că obiceiul era să se schimbe calul obosit cu cel d’întâiu cal care se întâlnia, iar bietul păgubit trebuia să umble mult până să-și reia calul viu sau mort”. In timpul războaielor austro-ruso-turce din secolul al
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
în jurul orelor 20 i s-a făcut rău, și-a smuls baticul de pe cap și a plecat așa cum venise și trăise alături de toți ai noștri, în mare demnitate, credință și iubire. Doamne, a doua zi era ziua mea, am plâns înfundat în liniștea odăii mele la Pașcani și mi-am autoeducat voința așa cum văzusem în copilărie la Maia, gândindu-mă că Doamne Doamne a iubit-o prea mult de-a luat-o la zi așa de mare, lăsându-i Porțile Raiului
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
în jurul orelor 20 i s-a făcut rău, și-a smuls baticul de pe cap și a plecat așa cum venise și trăise alături de toți ai noștri, în mare demnitate, credință și iubire. Doamne, a doua zi era ziua mea, am plâns înfundat în liniștea odăii mele la Pașcani și mi-am autoeducat voința așa cum văzusem în copilărie la Maia, gândindu-mă că Doamne Doamne a iubit-o prea mult de-a luat-o la zi așa de mare, lăsându-i Porțile Raiului
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]