1,725 matches
-
În posesia dacilor liberi. Dobrogea, pe de altă parte, inclusă În Imperiu Încă din anul 28 Înainte de Cristos, a fost Încadrată În provincia sud dunăreană Moesia, devenind mai târziu, sub denumirea Scythia Minor, o provincie de sine stătătoare; romanii, apoi bizantinii aveau să o stăpânească până În secolul al VII-lea. După abandonarea Daciei de către romani, regiunea a rămas deschisă invaziilor și stăpânitorii s-au tot succedat pe un teritoriu fragmentat și vag structurat politic. Aproape totul cu privire la acest mileniu rămâne ipoteză
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
și În ce măsură — primul țarat bulgar, Întemeiat după invazia bulgarilor (populație de origine turcă) la anul 679 și așezarea lor În nordul Peninsulei Balcanice (unde au fost slavizați, lăsând doar numele lor bulgarilor de astăzi). La Începutul secolului al XI-lea, bizantinii distrug acest prim stat bulgar și revin la Dunăre. La 1185, o răscoală condusă de frații Petru și Asan se Încheie prin alungarea bizantinilor și constituirea celui de-al doilea țarat bulgar, cunoscut În istoriografia românească sub titulatura de „imperiu
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
au fost slavizați, lăsând doar numele lor bulgarilor de astăzi). La Începutul secolului al XI-lea, bizantinii distrug acest prim stat bulgar și revin la Dunăre. La 1185, o răscoală condusă de frații Petru și Asan se Încheie prin alungarea bizantinilor și constituirea celui de-al doilea țarat bulgar, cunoscut În istoriografia românească sub titulatura de „imperiu româno-bulgar“. Și aceasta este o dispută istorică interesantă. A fost cândva „România“ stăpânită de bulgari, sau dimpotrivă, Bulgaria Însăși a fost creată de români
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
nr. 3171, din 1792). În paranteză fie spus, acest tip de receptare a străinului era destul de uzual În spațiul cultural sud-est-european, chiar dacă (sau mai ales dacă) străinul părea a fi un om cumsecade. Iată ce Îi sfătuia, pe la 1075, scriitorul bizantin Kekaumenos pe tinerii aristocrați ai Bizanțului : „Dacă un străin vine În orașul tău, se Împrietenește cu tine și se Înțelege cu tine, nu te Încrede În el ; dimpotrivă, tocmai atunci trebuie să fii cu ochii În patru” <endnote id="(41
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
iconoclast. Cert este că mai mulți Împărați iconoclaști - precum Leon al III-lea Isaurianul (717-741) - au fost acuzați de „simpatie pentru iudaism”, iar alții - precum Mihail al II-lea (820-829) - au fost bănuiți că ar fi avut origine evreiască. Cronicarul bizantin Theophanes, de exemplu, a scris despre Împăratul Mihail al II-lea că i-a persecutat pe creștini și le-a ușurat soarta evreilor, pentru că „Îi iubea și Îi stima mai mult decât pe alți muritori” <endnote id=" (136, p. 13
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
succedat, în istorie, civilizații înfloritoare, dar și războaie pustiitoare. Niciodată acest pământ nu a cunoscut perioade de pace mai lungi de două-trei decenii; ca teritoriu de graniță între mari imperii, el a fost mereu disputat de romani și parți, de bizantini cu sasanizi și arabi, de turci și iranieni etc., fiecare război lăsând în urmă mari distrugeri și populații întregi decimate. Să lăsăm, însă, deoparte istoria mai veche și să ne amintim că întreaga istorie a statului irakian modern, apărut după
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
palestinieni. Doar unul singur am numit Ierusalimul poate arunca în aer orice alte înțelegeri, pe orice alte teme. Acest oraș, leagăn a trei religii majore, este un măr al discordiei de vreo 2000 de ani. Evrei și romani, perși și bizantini, cruciați și sarazini, creștini și musulmani, evrei și arabi, evrei și palestinieni toți și l-au disputat și și-l dispută, unii, și azi, într-o luptă ce pare a nu avea sfârșit. Și totuși cum a fost posibilă întâlnirea
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
lucrurile se petreceau cam ca în poveștile noastre cu zâne și balauri. Câteva sute de ani europenii din Vest nu au știut despre China decât ceea ce povestise Marco Polo în Milionul său, unde realitatea și fantezia erau imposibil de separat. Bizantinii știau ceva mai multe, prin legăturile lor cu popoarele din Orient și prin celebrul "drum al mătăsii" care ajungea la Constantinopol. Dar bizantinii, pentru europenii din Vest, erau schismatici, și cum puteai avea încredere în ei? Chiar noi, românii, aveam
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
China decât ceea ce povestise Marco Polo în Milionul său, unde realitatea și fantezia erau imposibil de separat. Bizantinii știau ceva mai multe, prin legăturile lor cu popoarele din Orient și prin celebrul "drum al mătăsii" care ajungea la Constantinopol. Dar bizantinii, pentru europenii din Vest, erau schismatici, și cum puteai avea încredere în ei? Chiar noi, românii, aveam informații mai multe datorită spătarului Nicolae Milescu. Așa se face că, atunci când Columb și urmașii săi imediați au debarcat în America, au crezut
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
din orașul din Antichitate sunt acum acoperite de ape. În ciuda inevitabilelor războaie și schimbări de stăpâni, orașul a prosperat timp de 1200 de ani, uneori liber, alteori sub stăpânirile succesive ale Perșilor, ale Macedonenilor, ale Dacilor, și ale Romanilor, deveniți Bizantini prin creștinare (timpurie aici, cum o dovedesc cercetările arheologice, începute în 1915 de Vasile Pârvan). Cetatea, însă, dispare ca atare odată cu năvălirea popoarelor migratoare din secolele VIII și IX, fiind înlocuită cu o simplă așezare de pescari. Este parțial reclădită
Jurnal de bord by Vasilescu Roxana Violeta () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1689_a_2953]
-
preoților. Situația tensionată dintre apus și răsărit s-a acutizat în 1204. Atunci, armatele cruciadei a IV-a atacă și jefuiesc Constantinopolul, distrugând „icoane și aruncând moaștele la gunoi”. Apusenii s-au purtat atunci îngrozitor cu grecii (vezi cronica învățatului bizantin Nicetas choniates). Peste timp, ortodocșii au cerut convocarea unui conciliu ecumenic care să lămurească problema legată de filioque. Conciliul a avut loc la Ferrara și la Florența (1438-1439). Ortodocșii, presați de Împărat, au acceptat condițiile romei. Unirea „a fost imediat
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
totuși, ce a adus nou Mahomed și vei găsi numai lucruri rele și inumane, precum dispoziția sa de a se răspândi cu spada credința pe care el o predică”. ulterior, Papa a solicitat să se facă distincție între textul Împăratului bizantin și convingerile sale personale, distincție pe care el însuși ar fi trebuit să o facă în timpul discursului, dar nu a făcut-o. Mai mult, la slujba de binecuvântare de duminică, Papa a spus doar că regretă și că este profund
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
Focșani, care, în anumiți ani, arenda moșii. Bunicul patern, Zamfir, negustor de cherestea („blănar”), se trăgea din plăieși vrânceni; cel după mamă, Pavel Mincu (Minco), era comerciant în Focșani. Potrivit unei legende din familie, strămoșii ar fi coborâtori din imperialii bizantini Lascarizi. Z. a copilărit la Focșani, unde urmează școala primară (1865-1869) și gimnaziul (1869-1873). Mediul familial, cu unchi din partea tatălui școliți în Occident, iar din partea mamei artiști (arhitectul Ion Mincu, pictorul Ștefan Mincu), îi oferă șansa unei educații îngrijite. Își
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290696_a_292025]
-
acestor grupe, în ordinea alfabetică a cuvintelor următoare, iar apoi prenumele devenite nume de familie: * Sfinți * Papi, patriarhi, mitropoliți, episcopi * Regi, împărați, prinți * Călugări Prenume devenite nume de familie: JUSTIANUS, Sanctus JUSTIANUS, Ep.Vercellis JUSTIANUS, Imperator Italia JUSTIANUS, Germanos, general bizantin (sec.VI) ALEXANDRU, St. ALEXANDRU I, Papa (106-115) ALEXANDRU I, Rege al Macedoniei ALEXANDRU CEL BUN, Domn al Moldovei ALEXANDRU CEL RĂU, Domn al Țării Românești ALEXANDRU, călugăr dominican (16391724) ALEXANDRU, Ion ALEXANDRU, Marin 124. Cum se aranjează descrierea lucrărilor
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
cu elementele de final (capitolul 27), un trup „înveșmântat în haine de gală, cu toate odăjdiile strălucitoare” „mesager de lumină învăluit în miresme sfinte”; un trup „ofilit”, dar „înflorit întru iubire” al aceluia care se dorește a rămâne un „venerabil bizantin al credinței”. Suferința trupului e dublată de suferința sufletului care (împreună) vor încorseta „cotloanele creierului” străpungând... „dincolo (unde) e împărăția Tainei” (Părintele Arsenie Boca). în această stare, Patriarhul se simte încolăcit de un demon, Ornias, metamorfozat fie „ca o ființă
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
Caete de dor”, „Buletinul Bibliotecii Române din Freiburg”. Alte publicații, precum „Revue des études slaves”, „Revue de l’historie de religions”, „Slavonic and East European Review”, „Oxford Slavonic Papers”, „Die Welt der Slawen”, „Rivista di studi bizantini e slavi”, „Studi bizantini e neoclassici”, „Ricerche slavistiche” l-au avut printre semnatarii constanți. Revine în România după decembrie 1989, primește tardive recunoașteri ale valorii sale - în 1993 Universitatea din București îi conferă titlul doctor honoris causa, iar în 1994 Academia Română îl alege între
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290311_a_291640]
-
într-un regim intensiv (patru zile pe săptămână, cu două ore alocate pentru curs și seminar). Ceea ce trebuie vizat în aceste ore este lucrul cu textul Scripturii, îmbogățirea vocabularului (plecând de la greaca atică, ajungând la greaca koiny și apoi elina bizantinilor), respectiv studiul etimologic al terminologiei teologice și liturgice. Chiar dacă studenții de la Teologie nu vor deveni traducători profesioniști, ei trebuie să poată studia un text grecesc sau latin în original, să recunoască structuri morfo-sintactice de bază, să cunoască istoria semantică a
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
un Dumnezeu, în rai cu tâlharul, iar pe scaun cu Tatăl și cu Duhul, pe toate umplându-Le, ca Cel ce este necuprins”. Dorința lui Hegel de a nu edulcora Crucea printr-un decor trandafiriu a fost deplin respectată de bizantini. Ocolind atât crucea goală a protestanților, cât și crucea doloristă a pietății medievale (devenită simplu suport pentru un cadavru), icoana cinstită de răsăriteni face saltul în universalitate. Lipsită de orice interes față de hematologia morții lui Iisus, reprezentarea Patimii Domnului pe
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Paris. Ajutată și de legăturile religioase, unirea francilor și a romanilor pare a fi fost aici mult mai rapid realizată decît în alte regate barbare. Regele franc preia el însuși administrația romană, restaurată de Syagrius, păstrează moneda cu efigia Împăratului bizantin 12 și acordă o mare importanță scribilor și tribunalelor romane. Vechile obiceiuri germanice sînt, de acum înainte, păstrate în scris. Regatul lui Clovis rămîne, cu toate acestea, unul barbar, cu o viață politică fundamentată pe puterea absolută a regelui -șef
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
-și fixeze capitala la Barcelona, apoi la Toledo. Supuși, mai întîi, ostrogoților de la Ravenna, apoi independenți, suveranii vizigoți își dezvoltă o civilizație strălucitoare, dar trebuie, în același timp, să înfrunte numeroase probleme interne și externe: lupte împotriva sucvilor, bascilor nesupuși, bizantinilor chemați în peninsulă cu prilejul unei neînțelegeri în privința unei succesiuni; opoziția religioasă între vizigoții arieni și hispano-romanii catolici, pînă la convertirea regelui Reccared (586) la ortodoxia romană; rezistența șefilor fostei aristocrații și nesupunerea ducilor vizigoți. Slăbit de neînțelegerile între clanurile
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
de mijloc, după care nu s-a mai auzit vorbindu-se de ei timp de 300 de ani. În momentul în care Imperiul de Apus dispare, ei ocupă Panonia, unde, deveniți călăreți seminomazi și adoptînd creștinismul arian, îi slujesc pe bizantini în tentativa lor de recucerire a Italiei. Ei descoperă aici bogăția și slăbiciunea unei țări pe care declinul puterii ostrogoților pare să o ofere celor mai îndrăzneți. Suferind ei înșiși presiunile unui alt popor al stepei, avarii, longobarzii le vor
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
barbară. Capitolul 2 EUROPA BIZANTINĂ DE LA IUSTINIAN LA APOGEUL MACEDONEAN (SECOLELE VI-XI) În timp ce, în Occident, Imperiul dispare, el se menține în Orient, centrat în jurul Bizanțului. Împăratul Iustinian, mare legislator, preocupat să restabilească unitatea creștină, încearcă să impună autoritatea Imperiului bizantin si în Occident, după ce va fi cucerit, în secolul al VI-lea, Africa, Italia, o parte a Spaniei, Sardinia si Corsica. Civilizația bizantină se află, în acel moment, la apogeul său. Dar urmașii lui Iustinian moștenesc un stat epuizat, amenințat
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
este reinstaurată o administrație romană după model bizantin, apoi în Dalmația și Italia. În 535, Belisarie începe cucerirea Siciliei și a Italiei de Sud. Neapole și Roma sînt ocupate în 536, în timp ce un alt atac, lansat asupra litoralului adriatic, îngăduie bizantinilor să ia în stăpînire teritoriul dintre Emilia și Lombardia, pînă la Milano. Ravenna cade și ea, în 540. Va trebui așteptat anul 552, însă, pentru ca, după contra-ofensiva regelui ostrogot Totila care se reimpune pentru un timp la Roma -, Narses, trimis
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
din est, avarii, și apoi pe cei din vest, longobarzii. Primii se instalează la Sirmium, reclamînd un tribut împăratului, și devastează Tracia și Dalmația. Ceilalți, profitînd de problemele Imperiului, năvălesc în Italia de Nord și într-o parte a peninsulei, bizantinilor nemairămînîndu-le, din cuceririle iustiniene, decît Veneția, Istria, Ravenna, Roma, Neapole și Calabria. Mauricius (582-602), copleșit de conflictele în fața perșilor, încredințează apărarea și administrarea Africii și Italiei unor exarhi, un fel de viceîmpărați investiți cu toate puterile civile și militare, și
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
de către populațiile italiene, care suferă că trebuie să se supună unor străini și suportă greu elenizarea impusă de Iustinian și urmașii săi. Ca atare, urmează frecvente revolte de care vor profita regii longobarzi, pentru a cîștiga teren în interiorul peninsulei, în timp ce bizantinii se mențin la periferia maritimă. Anumiți exarhi ambițioși se vor folosi de aceste nemulțumiri și de sentimentul patriotic al populațiilor pentru a flutura stindardul revoltei și pentru a se proclama ei înșiși împărați. În cele din urmă, după căderea Bolognei
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]