1,478 matches
-
surori, mai priveau toate astea cu inimile îndoite de prevestirea unei nenorociri și de o luciditate care le făcea să vadă dincolo de aceste după-amieze cu răcnete pline de voioșie, cu tunuri și cântece patriotice care răsunau sub frunzișul verde al castanilor, făcându-ți urechile să țiuie. Orășelul nostru auzea războiul dar nu era cu adevărat prins în el. Toți bărbații lucrau la Uzină. Era nevoie de ei. Un ordin veni de sus. Unul bun, de data asta, ceea ce era așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
la primărie să-l supravegheze pe micul breton. Louis Despiaux, așa îl chema pe jandarm. Un tip curajos, voi mai vorbi despre el. Biroul primarului, unde se instalaseră judecătorul și colonelul, dădea spre o micuță curte interioară, în care un castan pipernicit încerca să se avânte spre cer. De la una din ferestrele biroului, puteai vedea perfect acest pomișor căruia îi lipsea spațiul pentru a înflori și a se hotărî să devină cu adevărat un arbore. Nu mai există de multă vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
CONSECINȚELE Cerul se înnorase puternic și începuse deja să picure. Pășeau amândoi pe strada îngustă printre cele două șiruri de case vechi cu balcoane pline de muscate multicolore. Vântul începea să legene tăcut frunzele care se desprindeau ușor de crengile castanilor. Toamnă se apropia tristă și răutăcioasa. Nu rostiseră niciun cuvânt până nu ajunseră în dreptul casei memoriale a lui Gheorghe Gheorghiu Dej. Era o chilie de doi metri pătrați, așezată într-un parc frumos ornamentat, menită să demonstreze că iubitul conducător
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
simplu. — toate parcurile seamănă între ele. sigur, Paul avea dreptate, uneori cartierele seamănă între ele, micile scuaruri seamănă între ele, copiii care se joacă seamănă între ei. Și totuși, nu puteam să mă înșel... Uite castanii, am exclamat triumfător, acești castani se văd din cafenea. — Castanii îi văd și eu, dar cafeneaua ta s-a șters... Paul avea deseori această calitate, de a găsi expresia cea mai plastică pentru a descrie o realitate. Da, cafeneaua mea se ștersese din peisaj, dispăruse
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
și a început să se înfrupte din măr... Ceilalți porumbei l-au urmat destul de repede, într un fel de dezordine care m-a înduioșat. această mică fereastră deschisă la etajul opt al unui imobil în fața căruia oricum se aflau cinci castani bătrîni a devenit un joc cotidian pentru populația de păsări a cartierului. în cei trei ani de cînd zac în această bucătărie am fost vizitat de cel puțin douăzeci de specii de păsări. Ciudat este faptul că porumbeii s-au
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
trebui să arate pagina întîi din Universul. Știa prea bine că niciodată nu va arăta așa, că nicăieri nu va fi pomenit numele său și nici măcar al lui Leonard Bîlbîie. Serviciul va sta mai departe ascuns în tihna străduței cu castani, nimeni nu va bănui că Mihai Mihail și oamenii săi poartă în vîrful degetelor soarta Țării. Așa trebuia să fie, așa era și bine. Îi va da mînâ liberă lui Bîlbîie să culeagă probele directe, doveditoare ale acțiunii de conspirație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
că îmi continui treburile și îl pândesc de la distanță, din pragul ușii ori din celelalte camere, cum se apleacă din nou înainte, cu palmele întinse pe birou în fața sa, uitându-se fix în stradă de parcă n-ar mai fi văzut castanii sau arțarii sau ce-or fi arborii ăia, lumea, vacarmul, orașul. A început să facă asta la vreo câteva zile după ce s-a întors acasă, dar, dacă stau să mă gândesc bine, chiar de când a venit acasă și s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
pe cei bine făcuți, subjugată de cei inteligenți și preferându-i pe cei cu relații și împărțindu-se neclar între toți. Și Virgil Tănase îi spusese ceva asemănător, la o vreme după ce Andrei i-o prezentase și se plimbaseră pe sub castani sau arțari sau ce-or fi fost și întârziaseră în satul de la Snagov într-un weekend. Dar de la Virgil Tănase te puteai aștepta la orice, de parcă ar fi fost un erou al lui Scott Fitzgerald ce se îndrăgostea de orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
supărătoare pentru mine îi trăda nervozitatea. Mă privi deodată ursuz și degetele îi tremurau, așa cum ridicase o mână, cu arătătorul întins, ca pentru a-mi arăta ceva, inexistent de altfel. ...„Era o vreme, începu el, când primele frunze desprinse din castanii bulevardelor marilor orașe europene îmi aduceau, o dată cu o insuportabilă nostalgie, și dorul tot mai pronunțat după pragul casei părintești. Astăzi tristețea mi-e cu mult mai profundă când în locul acestui bolovan de stâncă, trenul mă duce către o tovarășă tăiată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
le pot aduce eroului (38, p. 64). Vechi semnificații simbolice acordate copacului consacrat rezultă și din unele texte de pe la jumătatea secolului al XIX-lea. Le semnalez aici, chiar dacă nu este vorba anume de paltin, ci de alte soiuri de copaci (castan, păr). Și chiar dacă textele respective nu fac parte propriu-zis din literatura folclorică, ci din cea cultă. Este vorba de texte semnate de Alecu Russo și Vasile Alecsandri, ambii foarte buni cunoscători ai folclorului românesc. În amintirile sale din anii copilăriei
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
s-au jurat că vor lupta fără preget pentru unirea Principatelor. Pentru ca jurământul să fie solemn și nimeni să nu-l încalce, ei au îndeplinit acest ritual colectiv la o masă de piatră de la poalele unui copac consacrat, un „măreț castan” din podgoria de lângă Iași a „fratelui” Petrache Mavrocordat. Cu acest prilej, folosind cunoscuta retorică unionistă, Alecsandri a compus un poem, intitulat chiar 25 mai 1856 : Sub acest măreț castan Noi jurăm toți în frăție Ca de azi să nu mai
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
o masă de piatră de la poalele unui copac consacrat, un „măreț castan” din podgoria de lângă Iași a „fratelui” Petrache Mavrocordat. Cu acest prilej, folosind cunoscuta retorică unionistă, Alecsandri a compus un poem, intitulat chiar 25 mai 1856 : Sub acest măreț castan Noi jurăm toți în frăție Ca de azi să nu mai fie Nici valah, nici moldovan ; Ci să fim numai români într-un gând, într-o unire Să ne dăm mâni cu mâni Pentru a țărei fericire (134). 4. Paltinul
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
vor mai despărți de aceste pământuri tot restul zilelor. Samuraiul se ducea câteodată la pescuit pe micul iaz de la poalele muntelui, împreună cu Yozō. Toamna târziu privea cele câteva păsări albe cu gât lung dând din aripi printre păsările de apă castanii de pe iazul acela plin de trestii întunecate. Lebedele albe veneau de peste ape din țări îndepărtate, unde frigul era aspru. La sosirea primăverii, aceste păsări călătoare plecau din nou fluturându-și aripile mari și plutind pe cer deasupra văii. Ori de câte ori le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
știau de la ce lucrare ne întorceam. Văzându-ne mutrele speriate, au înțeles imediat că suntem în mare dificultate, fiind urmăriți. Într-o secundă, un coleg de dormitor a deschis geamul dormitorului, lângă care se afla o ramură groasă a unui castan care crescuse până la geamul nostru de la etaj. Noi, cei doi fugari am înțeles strategia, am ieșit pe geam, ne-am urcat în copacul de alături, colegii de dormitor au închis geamul, moment în care cel care ne urmărea „gafaind” după
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
a rămas stupefiat, ne venindu-i să creadă că am dispărut așa din senin. Colegii de dormitor, după ce l-au lăsat să controleze prin cameră, pentru a-l calma, l-au lămurit să plece că ei au de învățat. Din castan, prin geam, noi asistam la acest spectacol și am răsuflat ușurați când urmăritorul nostru a părăsit dormitorul, total bulversat. Imediat geamul s-a deschis și am revenit în cameră, împărțind cireșe tuturor colegilor, care nu se puteau opri din râs
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
-mea învățătoare...Ă Au găsit câteva camere cu chirie chiar în centru, pe Dobrogeanu Gherea (actual I.C. Brătianuă, într-o clădire naționalizată, cu o curte interioară (fusese acolo cândva un fel de restaurant de vară, în aer liber, cu un castan zdravăn în mijlocă. Aveam aproape întreaga aripă dreaptă la dispoziția noastră: o cameră folosită ca sufragerie, despărțită, printr-un perete de sticlă cu flori pictate pe ea, de altă cameră, destul de mare, înspre stradă, ce era folosită ca dormitor... Dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
întâmplat nimic. Am pus farfuria și paharul fiicei mele în chiuvetă și am rămas uitându-mă pe fereastră în timp ce apa curgea peste ele. Mimozelor pe care le plantasem cu un an înainte le mergea bine. Soția mea își dorise un castan, dar ceva din mine îmi spusese că nu mi-ar fi plăcut să mă uit pe fereastră la un castan. Ei nu i-am mărturisit asta. Ce bărbat are prejudecăți cu privire la castani? Am făcut doar o ușoară aluzie la paraziții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
curgea peste ele. Mimozelor pe care le plantasem cu un an înainte le mergea bine. Soția mea își dorise un castan, dar ceva din mine îmi spusese că nu mi-ar fi plăcut să mă uit pe fereastră la un castan. Ei nu i-am mărturisit asta. Ce bărbat are prejudecăți cu privire la castani? Am făcut doar o ușoară aluzie la paraziții castanilor și am spus că mimozele ar fi mai exotice. Soției mele îi plac lucrurile neobișnuite. Eu sunt dovada vie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
le mergea bine. Soția mea își dorise un castan, dar ceva din mine îmi spusese că nu mi-ar fi plăcut să mă uit pe fereastră la un castan. Ei nu i-am mărturisit asta. Ce bărbat are prejudecăți cu privire la castani? Am făcut doar o ușoară aluzie la paraziții castanilor și am spus că mimozele ar fi mai exotice. Soției mele îi plac lucrurile neobișnuite. Eu sunt dovada vie a acestui fapt. O fâșie îngustă de copaci separă Indian Hills de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
dar ceva din mine îmi spusese că nu mi-ar fi plăcut să mă uit pe fereastră la un castan. Ei nu i-am mărturisit asta. Ce bărbat are prejudecăți cu privire la castani? Am făcut doar o ușoară aluzie la paraziții castanilor și am spus că mimozele ar fi mai exotice. Soției mele îi plac lucrurile neobișnuite. Eu sunt dovada vie a acestui fapt. O fâșie îngustă de copaci separă Indian Hills de terenul de golf al clubului unde îmi spusese tipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Eine Kleine Nachtmusik se răspândea în mașină și sunt iar în mansardă cu Anne. Este seara de Paște, al doilea Paște pe care îl petrecem aici, ultimul pe care îl vom mai petrece aici, și ascultăm muzică la radio pe când castanul din fața ferestrei dă semne îndoielnice de primăvară. Am terminat de pansat cartea și o răsfoiesc din nou. E ziua de naștere a mamei și tata i-a dat lui Miep bani în speranța că o să găsească garoafe roșii, cadoul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
restaurarea ei, prea bună. Ușa neagră lucioasă era vopsită proaspăt. Tocurile ferestrelor înalte, de care nu avusesem voie să ne apropiem de teamă că ne-ar putea vedea cineva, nu mai erau putrezite. În spatele casei, ramurile negre și goale ale castanului străpungeau cerul alb de iarnă. Pe vremea mea, copacul nu crescuse deasupra casei sau poate pur și simplu nu avusesem ocazia să îl văd din această perspectivă avantajoasă. Am pus harta la loc în buzunar, m-am ridicat și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
călătoresc cu prietenii. Așa că Madeleine și cu mine am venit singuri la Amsterdam și în prima după-amiază s-a plimbat cu mine prin casa de pe Prinsengracht 263. După aceea, ne-am așezat pe o bancă, de partea cealaltă a canalului. Castanul crescuse mai aproape de cer, de la ultima mea vizită. Frunze prăfuite atârnau pe crengi, deși era de abia sfârșitul lui august. Un val de căldură, ca o pedeapsă, încinsese Europa de Vest, uscată ca un clei, și un scandal uman străbătea Franța care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
ținea la adăpost de curioși și de cine știe ce contact periculos cu fostele lui relații mahalagești. în traiul lui erau unele lipsuri atunci când întîlnise pe prințesa Ada. IV Plecând în ziua aceea de la Sia, Lică tăia cu bastonașul vârful crăcilor de castan fluierând ușor ca un om care n-are nimic de lucru. Traversând cu pas zvelt bulevardul Lascăr Catargiu, larg și 161 11 Fecioarele despletite, , Drumul ascuns pustiu, se gândea încotro să apuce. Nu era, totuși, distrat și văzuse bine un
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ca aceea chiar de se răsturna nu era primejdie să-și facă vreun rău. ,,Ce gașperiță!" își zise Lică, oprit pe trotuar, uitîndu-se după dog-cart. Ridică apoi ochii în sus și băgă de seamă că cerul e albastru, văzu un castan prăfuit, ce i se păru totuși verde și frumos, și, trăgând în jos o 162 cracă, apucă a castană sălbatecă și, apleeîndu-se ca la proașcă, o azvârli departe cu o traiectorie sigură. Nu trecea nimeni. Lică fluieră iar. Un alt
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]