2,562 matches
-
pe care divinitatea le Împarte diverselor nații, voi aminti o scurtă invocație populară, În care Dumnezeu este chemat să le dea „bunătăți” creștinilor și „răutăți” tuturor celorlalți : Să trimeată Dumnezeu sănătate La creștinătate, Păgânii, Să-i mănânce cânii, Să dea ciuma-n turci, Râia În jidani, Boala-n țigani <endnote id="(47, p. 150)"/>. Dar adevăratele „daruri etnice” sunt distribuite de Dumnezeu odată cu facerea lumii. Este un subiect comun mai multor legende populare. Una dintre ele a fost preluată de prozatorul
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
perfidi Iudaei au fost expulzați de suverani, prigoniți de oamenii de rând și arși pe rug de inchizitori, fiind mereu acuzați de omor ritual, de practicarea liturghiilor negre, de profanarea crucii și a ostiei, de otrăvirea fântânilor și de provocarea ciumei, de participarea la sabat („Sinagoga lui Satan”), de folosirea amuletelor și talismanelor, de practicarea științelor oculte (astrologie, alchimie, cabală, necromanție) etc. <endnote id="(41, 85, 134, 238)"/>. Trecând de la mentalitatea medievală a Occidentului la cea folclorică a Răsăritului, vom observa
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
a indivizilor” (România Mare, nr. 387, 1997 ; <endnote id="cf. 545, VI, p. 47 ; vezi și nota 865"/>). Suntem la Începutul mileniului al III-lea, dar nu prea departe de mentalitatea medievală care a generat acuzația că evreii ar răspândi ciuma În Europa, infestând fântânile <endnote id="(vezi nota 600)"/>. De altfel, pentru ultranaționaliștii români, evreii ar fi cauza tuturor relelor lumii. „Lobby-ul mondial evreiesc” ar fi impus războiul NATO vs Iugoslavia din 1999 (conform, printre alții, publicistului Cristian Tudor
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
profaneze un crucifix. Papa Benedict i-a condamnat „pe autorii acestei mârșăvii” la moarte. „Imediat ce [evreii] fură decapitați - consemnează un contemporan -, furia vânturilor se potoli” <endnote id="(93, p. 153)"/>. În aceeași epocă (circa 985), rugat de oameni să oprească ciuma care devasta orașul Sparta, monahul Nikon Metanoites i-a alungat pe toți evreii din oraș, ca o condiție preliminară producerii miracolului <endnote id="(136, p. 35)"/>. Revenind la „vânătoarea de evrei” (cum o numește Elie Wiesel) din timpul marilor sărbători
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
Misiune și să îndeplinească tot ceea ce dispus Sf. Congregație. Iar el, așa cum vom vedea, nu s-a mai întors niciodată în dioceza sa. 3. Moartea Părintelui Prefect Vizani La 6 octombrie 1637 Pr. Prefect Vizani s-a îmbolnăvit grav de ciumă și a murit după 11 zile la Constantinopol, fiind deplâns de toți. Secretarul său, Pr. Bonaventura da Campofranco, a înștiințat imediat Sf. Congregație printr-o scrisoare din 14 noiembrie spunând: (...) cum Pr. M.ș Guglielmo Vizani, Superiorul nostru și Vicarul
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
35 de scuzi anuali de fiecare. Sperând că noul Prefect ar fi adus subsidiile așteptate, Pr. Francesco Silvestri da Castro, Vice-Vicarul Patriarhal și Comisarul General al Valahiei, s-a dus la Constantinopol încă din 20 noiembrie 1640, când a încetat ciuma - după cum ne scrie el -, și nu fără a trimite, dinainte o scrisoare insistentă Mons. Ingoli despre situația misionarilor și a Misiunii. De la Pr. Panzani, care se afla la Pera, și-a luat în primire cărțile și sigiliile oficiului său. 1
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
o icoană mare pe pânză pentru biserica din Câmpulung și 30 de reàli (monede spaniole n.n.) pentru repararea acesteia. Patru luni mai târziu, în august 1641, noul Prefect Pr. Francesco Stàffolo scria Sf. Congregație că: Acum începe să se simtă ciuma. Să ne ferească Dumnezeu, în nemărginita sa îndurare, cu mila sa preasfântă. Dar, după două luni ajungea la Roma și informația tristă că: Vicarul Patriarhal, Prefectul nostru, a căzut bolnav pe 27 septembrie, iar pe 5 octombrie [1641] a trecut
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
ș Andrea (Ridolfi) delle Fratte di Urbino, care, după ce i-a administrat ultimele sacramente, a primit spre păstrare toate scrierile și sarcinile aferente. După ce a asistat Vicarul Patriarhal timp de 10 zile, iar ceilalți s-au îndepărtat de Pera din cauza ciumei, Pr. M.ș Andrea Ridolfi a rămas ca Vice-vicar Patriarhal și Viceprefect până la sosirea noului titular. El a informat Sf. Congregație nu doar de moartea Prefectului, ci și de situația Misiunii și a misionarilor de acolo. Abia sosită la Roma
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
Constantinopol la 20 ianuarie 1642, conferindu-i în sesiunea din 14 februarie al aceluiași an titlul de Prefect al Misiunii noastre. Noul Prefect ajungea la Pera la sfârșitul lui iulie 1642, cu o corabie venețiană, în plină vară, tocmai când ciuma - care revenea în fiecare an - secera cele mai multe victime. Prin scrisoarea din 2 august îi scria Romei că: După navigarea de 16 zile, mai mult propice decât contrară, am ajuns la Pera Constantinopolului bine și sănătos împreună cu doi preoți... și doi
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
pot îndeplini sfânta slujire a lui Dumnezeu și să urmez poruncile Eminențelor Voastre Reverendisime, pe care le voi ține mult mai informate, în continuare, de ceea ce se va întâmpla. Câteva zile mai târziu și mai precis pe 6 decembrie 1643, ciuma secera o a treia victimă dintre Vicari: Pr. Merciadrini da Fanno. Trei Vicari sunt în cimitirul acestui oraș - scria Pr. Giovanni Battista da Lugo pe 18 decembrie Romei -, să binevoiască Dumnezeu să nu fie și un al patrulea; pericolele sunt
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
sunt în cimitirul acestui oraș - scria Pr. Giovanni Battista da Lugo pe 18 decembrie Romei -, să binevoiască Dumnezeu să nu fie și un al patrulea; pericolele sunt mari; avem nevoie ajutorul extraordinar al Maiestății Sale divine pentru a scăpa (de ciumă) . Deși era aproape totdeauna bolnav, Pr. Merciadrini și-a împlinit misiunea admirabil. Jumătate din vol. 168 (Lettere di Costantinopoli) este plin de corespondența sa deosebită și multe scrisori, chiar și cifrate, se referă îndeosebi la istoria patriarhului grec Parthenios I
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
subsidii; însă aceasta nu depindea de Sf. Congregație, ci de situația politică tulbure care ne împiedica și făcea aproape imposibilă trimiterea. În 1650 Moldova a fost invadată de tătari, cazaci - scria Pr. Valentini, Viceprefectul Misiunii -, iar această invazie a provocat ciuma și o foame chinuitoare; în așa fel încât până acum (1653) hrana de fiecare zi e pâinea de mei și apa de râu... și se trăiește într-o calamitate extremă... Iar acum, odată cu schimbarea noului domnitor, după o fugă de
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
ajutorul Sf. Congregații. Sărăciei populației i se mai adăuga și o situație politică continuu îndoielnică și nesigură, datorită invaziilor tătarilor care furau și distrugeau totul, ducând în robie până și femeile și copiii, și războaiele continue cu nelipsitele consecințe de ciumă și foamete. În această situație, viața misionarului devenea aproape imposibilă fără un ajutor din partea Sf. Congregații a Propagandei. Prin aceasta se explică insistența cu care misionarii cereau acest subsidiu. În acest sens, în 1650 l-au trimis la Roma pe
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
Solinate din Sofia, în care domnitorul cerea patru religioși Observanți de la Chiprovaz pentru conventul din Târgoviște. Din partea noastră s-a spus că acel convent aparținea Minorilor Conventuali încă dinainte de 1614 și că în trecut, datorită războaielor, invaziei tătare ori a ciumei, ai noștri nu au putut să locuiască continuu; că între 1625-1653 a fost ocupat și ținut continuu de religioșii noștri; că nu a fost niciodată părăsit; că întorcându-se Provincialul în Italia în 1653, la sfârșitul celui de-al doilea
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
se caracterizează în general (excepțiile fiind, ca de obicei, onorabile, deși formula cu „confirmarea regulilor” mi se pare un sofism) prin lașitate. Îi place să se creadă instructor, ca și cum pentru aceasta l-ar plăti statul, și se ferește ca de ciumă de linia întâia. De aceea imensa majoritate a ofițerilor morți, atât în războiul din 1916-1918, dar mai ales în acela din 1941-1944, în care spiritul de castă a fost mai exagerat ca oricând din pricina josnicelor regimuri militariste ale lui Carol
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
nu mi-a citit romanul, de vreme ce evită să-mi spună ceva despre el. Și la ce naiba l-ar mai citi, dacă cel mai devreme vara viitoare. Au trecut deja trei veri. De câte ori mă vede, se Îngrețoșează instantaneu. Ea e o ciumă și eu un cancer și nu vom conteni să ne infectăm reciproc până ce unul din noi nu va da ochii peste cap. * La vreo două săptămâni după ce a plecat Laur, i s-a năzărit lui moș Victor să recondiționeze Buceagul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
că nimic nu s-a clintit din loc. Deși săpase În mine urme vizibile, acest mic ocol În timp mă readusese În locul de unde plecasem În urmă cu șase ani. Ca și altădată eu eram un cancer și doamna Plumberanu o ciumă și nu conteneam să ne infestăm reciproc până ce unul din noi n-ar fi dat ochii peste cap. Inevitabil, a venit și momentul când, pradă unei crize de isterie, ea a făcut gestul de a-și rupe rochia de pe ea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
martiraj erau luați și îngropați de către creștini. Martirii noștri din temnițele comuniste erau doar niște numere, care în momentul decesului erau aruncați la groapa comună, în „morminte fără poveste”: Cimitir fără iarbă - doar humă ocolit ca o molimă negră de ciumă, Morminte fără poveste unde nu-ngenunchează neveste. Dar „În cer vi s-au gătit cunune” și dovada o avem de câțiva ani de când, de exemplu, moaștele descoperite la Aiud fie izvorăsc mir, fie fac minuni, sunt galbene și plăcut mirositoare
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
de căldură și umiditate, dar handicapurile economice au fost depășite. Înainte de apariția igienei moderne în secolele al XVIII-lea și al XIX-lea, și straturile sociale mai sărace din zonele temperate sufereau de handicapuri ecologice majore. Șobolanii și păduchii răspândeau ciuma; epidemiile de holeră, tifos sau tuberculoză erau frecvente și adesea endemice, la fel ca și rahitismul sau alte boli datorate nutriției deficitare. Disponibilitatea la scară largă a săpunului și lenjeriei de bumbac produse industrial a început să crească deja în
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
așa ceva, era imposibil. Voiam să fac un Oedip-istoria conștiinței unui om care, copil fiind, crește sub rege, ajunge tânăr (când totul se rupe) în fața răspunsului îngrozitor al Sfinxului, pe care l-am asemănat cu Stalin, spre a ajunge în epoca ciumei din piesa lui Sofocle. Epocă în care, de fapt, minerii au intrat în capitala țării, au invadat Piața Universității, și pe scenă era exact ce se întâmpla în viață, cînd devastarea aceasta teribilă a unui popor care a fost înșelat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
numit „marele hoinar al sec. al XX-lea”. Lui i se potrivește perfect caracterizarea făcută de către poetul G. Passolini: „(el)... este soldatul unei armate care nu se pierde, paznicul unei moșteniri care nu se stinge..., înfruntă cu minuni de activitate ciumele și războaiele, trece peste mare și pustiu, pentru a duce cuvântul vieții, vine în coliba celui sărac și-i aduce făgăduințele nazarineanului... Poartă cu el o carte și o cruce..., e prezent pretutindeni, pe tot pământul cu întreita lui putere
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
au murit prin boli profesionale (contaminări profesionale), în special prin pestă (profesorul Marțian Cotrău deținea, în evidența d-sale, acte care atestau numeric 1022 surori și oficianți sanitari ieșeni morți prin contaminare de la pacienții îngrijiți de ei în epidemiile de ciumă (1830) și în războaiele de independență (1877), balcanic (1912) și în primul și al doilea război mondial. Marțian Cotrău menționează că aceste cifre nu sunt decât parțiale, estimând că numărul total va fi fost superior (după aprecierea d-sale cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
Primul moldovean doctor în medicină remarcă diferențierea de clasă care se reflectă și în aspectele morbidității: " Întrucât felul de viață pe care-l duce poporul se deosebește de acela al persoanelor bogate, și bolile respectă această deosebire". În această perioadă, ciuma a bântuit ținuturile românești. Grave epidemii s-au înregistrat în 1770-1786, 1812-1814, 1829-1830. Lucrarea lui Gustav Orraeus apărută la Petersburg în 1784, sub titlul Descriptio pestis quae anno MDCCLXX in Jassia et MDCCLXXI in Moscva grassata est (Descrierea ciumei care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
perioadă, ciuma a bântuit ținuturile românești. Grave epidemii s-au înregistrat în 1770-1786, 1812-1814, 1829-1830. Lucrarea lui Gustav Orraeus apărută la Petersburg în 1784, sub titlul Descriptio pestis quae anno MDCCLXX in Jassia et MDCCLXXI in Moscva grassata est (Descrierea ciumei care a bântuit la Iași în anul 1770 și la Moscova în 1771), conține informații prețioase despre această epidemie. Prințul Neculai Suțu descrie plastic holera de la 1830: ,,Holera apăru întâia dată în Iași; progresa repede și înspăimântător. Groaza și jelania
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
joacă rolul lui Agathon, el se comportă ca Agathon! O precizare de natură cronologică e de făcut: acțiunea din Banchetul poate fi plasată în anul 416 (Socrate avea 53 de ani); în 430, după consemnarea lui Tucidide, a fost marea ciumă din Atena de care a murit și Pericle un an mai târziu (429). Urmează că în anul molimei Socrate avea 39 de ani, aproape de vârsta pe care Agathon o are în momentul Banchetului. Iată un scurt dialog Socrate-Agathon: Agathon: „Nu
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]