1,328 matches
-
în cursul anului 1938", în Flacăra Sacră, VI, 4a, 1939, p. 5. 108 "Diverse", în Flacăra Sacră, 6, III, 1936, p. 8. 109 "De la Crematoriul Societății Cenușa. Rugăminte", în Flacăra Sacră, VI, 6, 1939, p. 7. 110 Ibidem. 111 "De la Crematoriul Societății Cenușa. Rugăminte", în Flacăra Sacră, VI, 11, 1939, p. 11. 112 "Concursul de inscripții al Soc. "Cenușa", în Flacăra Sacră, IV, 6, 1937, p. 6. 113 Ibidem. 114 "Diverse", în Flacăra Sacră, III, 11, 1936, pp. 7-8. 115Ibidem, p.
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
Flacăra Sacră, IV, 7, 1937, pp. 5. 200 Ibidem, p. 6. 201 Ibidem. 202 "P.C. Arhimandrit C.I. Șerboianu, membru de onoare al Soc. "Oganj" din Belgrad [Răspuns]", în Flacăra Sacră, VI, 7, 1939, p. 5. 203 "Pe două coloane slugile crematoriului", în Glasul Monahilor, XII, 428, 16 decembrie 1934, p. 4. 204 Ibidem. 205 "Inconștiență", în Glasul Monahilor, XIII, 445, 21 aprilie 1935, p.1. 206 Ibidem, p.2. 207 "Despre Cenușari. Citim în "Cronica Românului", în Glasul Monahilor, XIII, 440
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
Flacăra Sacră, VI, 9, 1939, p. 4. 232 I. Mihălcescu, "Cenușarii și Biserica" (Cremationists and the Church), în Glasul Monahilor, XI, 384, December 31, 1933, p. 1. -----------------------------------------------------------------------36 79 CREMAȚIUNEA ȘI RELIGIA CREȘTINĂ Calinic I. Popp Șerboianu sau începutul triumfului Crematoriul. Scrisoare din Paris Cremațiunea și religia creștină Ignoranță sau necredință? Mi-e frică de fericire Respectul datorat morților Învierea Credința în viața viitoare și incinerarea Reflexii cu prilejul Anului Nou Ultima dorință P.C. Arhimandrit C.I. Șerboianu, membru de onoare al
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
doliu, fiindcă în fiecare zi ziarele anunță morți - în toate ziarele lumii, pe paginile externe, sunt mai mulți morți decât nou-născuți, și nouă nu ne scapă acest amănunt. Obișnuiți astfel cu moartea, noi, colecționarii de ziare, trăim ca incineratorii de la crematoriu, ca oamenii de serviciu ai institutelor medico-legale. Învârtindu-ne, ca și aceștia, printre atâtea cadavre, noi, colecționarii de ziare, avem iluzia că moartea nu ne poate atinge. Dar azi, rătăcită printre două sinucideri, trei demisii și patru atentate, aflăm că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
altă parte. Era un plan frumos și îl duse personal la casa medicului-șef, fiindcă, în ultimă instanță, el era responsabil cu problemele de sănătate din Shahkot. Asta, desigur, includea orice aspect legat de trupuri și de expunerea lor. Măcelăriile, crematoriile, munca de laborator -toate aveau nevoie de ștampila sa de aprobare înainte de orice altceva. Verma trimise fotocopii ale planului său și Colectorului Districtual, încă așteptat să sosească la postul său, șefului poliției și altor părți care, considera el, ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
lor În siguranță. Lumea Își va ține respirația ca În zilele bune. După care domnul Șaron și domnul Șamir vor pălăvrăgi despre brațul lung al Țahal-ului1 și despre renașterea forței de intimidare israeliene. Vor boteza această operațiune „Acțiunea pentru pacea crematoriilor 2.“ Fima luă foc Într-o clipă. Dacă aș fi prim-ministru, Își zise, dar nu Își duse gândul până la capăt, ci explodă: Cine dracu’ are nevoie de asta? Am căpiat pur și simplu. Ne-am ieșit cu totul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și-l făcu să se strâmbe. Prim ajutor pentru bătrâni. Apoi deschise ușa care dădea spre scările din spate, Înțepenind zăvorul ca nu cumva vreun curent puternic să trântească ușa și să-l Încuie pe dinafară. Dădu drumul pantofilor În crematoriul pentru gunoaie. Nu voia să o audă pe Shula susținând că nu Îi stricase În cuptorul electric. Își trăiseră traiul. O dată mergea și televizorul din hol. Siluete cenușii și albicioase, instabile pe verticală, fâsâiau și tremurau. Sammler se văzu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
cu marmura și diabasul, împreună cu ajutorul său Oskar Mazerath, până în capitolul „Fortuna Nord“, să fie de față la reînhumări dorite și, împreună cu Oskar - lucru pe care mi-l recomandase și mie - să predea sufertașele pline cu fiertură la prânz la crematoriul cimitirului spre a fi puse la-ncălzit, tema artei pietrelor tombale și a ordinii în cimitir este epuizată; în plus, la nevoie s-ar putea spune câte ceva despre poezie și adevăr: cine, cui, ce i-a pus în gură, cine minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
drept urmări un curaj care nu se mai sătura să supraliciteze și acel tip de eroism care nu trebuia dovedit. Probabil că și eu voi fi fost unul dintre acei viteji luptători cu gura, ale cărui fraze memoria înfloritoare, acest crematoriu de gunoi, nu le-a păstrat. Abia sub influența noului meu profesor Otto Pankok lucrurile s-au mai schimbat un pic; Sepp Mages nu era maestrul meu respectat, și abia dacă sărea în ochi, necum să-și pună amprenta asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ca ea să înceteze!.. Fii cuminte, Cătăline!.. Eu mor!.. Eu mă omor, Cătăline! Eu mă înec în scăldușca aceea parfumată! Te rog frumos! Te implor, Cătăline, că acasă nici moartă să nu mă duci! Direct la morgă, iubitule! Și la crematoriu! Banii îi găsești în poșetă! Tu ești nebună! Da, nebună! Nebună de iubire, Cătă! Dar adineaori eram bună când erai cu țâța-n gură... și-acum zici că sînt nebună... Frumos! Frumos, iubițel! Și îmi spuneai că mă iubești. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Pârjol, pentru a-i aproba, acolo, câțiva metri pătrați de teren, alături cu vechiul cimitir, atâta, doar, cât, să fie suficient, pentru un mormânt. NU!, mă, NU! Și ce să facem cu mortul? Ardeți-l! Cum să-l ardem?! La crematoriu. Dar unde avem, noi, pe proprietatea dumitale, crematoriu? Navem, este adevărat că n-avem, dar, la București, nu e crematoriu? Ba da, este, cum să nu fie. Toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu. Ei, dacă toată lumea cunoaște că acolo este
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
pătrați de teren, alături cu vechiul cimitir, atâta, doar, cât, să fie suficient, pentru un mormânt. NU!, mă, NU! Și ce să facem cu mortul? Ardeți-l! Cum să-l ardem?! La crematoriu. Dar unde avem, noi, pe proprietatea dumitale, crematoriu? Navem, este adevărat că n-avem, dar, la București, nu e crematoriu? Ba da, este, cum să nu fie. Toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu. Ei, dacă toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu, duceți-l, pe mort, acolo; Îl ardeți
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
suficient, pentru un mormânt. NU!, mă, NU! Și ce să facem cu mortul? Ardeți-l! Cum să-l ardem?! La crematoriu. Dar unde avem, noi, pe proprietatea dumitale, crematoriu? Navem, este adevărat că n-avem, dar, la București, nu e crematoriu? Ba da, este, cum să nu fie. Toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu. Ei, dacă toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu, duceți-l, pe mort, acolo; Îl ardeți; Îi aduceți cenușa În borcan, și v-o păstrați, la căpătâi, cât
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
Ardeți-l! Cum să-l ardem?! La crematoriu. Dar unde avem, noi, pe proprietatea dumitale, crematoriu? Navem, este adevărat că n-avem, dar, la București, nu e crematoriu? Ba da, este, cum să nu fie. Toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu. Ei, dacă toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu, duceți-l, pe mort, acolo; Îl ardeți; Îi aduceți cenușa În borcan, și v-o păstrați, la căpătâi, cât și cum doriți, fiecare, dintre voi, În parte! Dar, a Îndrăznit, cel cu
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
Dar unde avem, noi, pe proprietatea dumitale, crematoriu? Navem, este adevărat că n-avem, dar, la București, nu e crematoriu? Ba da, este, cum să nu fie. Toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu. Ei, dacă toată lumea cunoaște că acolo este crematoriu, duceți-l, pe mort, acolo; Îl ardeți; Îi aduceți cenușa În borcan, și v-o păstrați, la căpătâi, cât și cum doriți, fiecare, dintre voi, În parte! Dar, a Îndrăznit, cel cu ruga, să-i Înmoaie, poate-poate, inima, dar, zic
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
Ei, acum, ce facem cu el? A fost, Întrebarea, care s-a pus cu acuitate. Îl pregătim și-l Înhumăm. Unde? Unde, chiar, unde, că nu e nici un locșor, pe nicăieri, pe aici. Păi, ia luminat la minte Păscălin, la crematoriu. Dar acolo se Înhumează? Nu. Acolo se arde. Se pune cenușa În borcan și borcanul se dă acasă rudelor celui incinerat. Așa au făcut. Au adus borcanul respectiv și l-au așezat, la loc de cinste, În fostul său birou
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
o trag virtual... - Virtual? - Păi da, virtual, că nu se întâlnesc și nici nu-i roman... - Dacă nu-i roman, nu-i pe bune... - Nu, n-ai înțeles! - ?!? - Nu te uita așa, și-o trag, la școală, în vis, la crematoriu, la pizzerie, în autobuz, în parcuri, în taxi, în scara blocului, dar e virtual... Mă depășește raționamentul. - Să-nțeleg că-s mai multe personaje, din mai multe medii... - Ei, căcat! Nu mă-ncurc eu cu prostii din astea de frescă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
vedem miercuri, treci pe la înmormântare, nu? Va fi depus în Aulă. La unsprezece vorbesc și eu. Îmi întinde o mână solzoasă. - A, să nu uit, joi am o lansare, sunt afișe. Te aștept, poate vii cu studenții. *** Într-un fost crematoriu, „Licuriciul”, de pe lângă fabrica de fibre sintetice, a apărut de vreo trei ani o tipografie. - Pentru săraci, pentru ăia care nu pupă subvenții... îmi explică Paul. Își duc bijuteriile la cămătari, vând de prin casă, își plătesc singuri cărțile, i-aștept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
de-amorul artei. Mă scot cu invitațiile la nunți, pe hârtie bună, le trag și poezioare. Eu le compun, dacă-ți închipui... Mai sunt pliantele și afișele. Dar grosu’ sunt ăia din afară, mulți regaliști. Doar câteva luni a funcționat crematoriul uman. Nu respecta legislația, se zice, n-avea un coș destul de înalt și nici nu știu ce filtre, când bătea vântul, se-ngrețoșau toți, „miroase-a hoit ars, e cenușă pe salcâmi, pe toate buruienile, înghiți mămăliga cu oasele alora făcute scrum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
alege de sufletul lui? Și cum să-l arzi ca pe vite secerate de molimă, strânse din șanț, să n-aibă cruce la cap? Îl ții în borcanul de nes? Dacă fără să vrea ei, săracii, au fost puși la crematoriu, atunci e altceva. Ăia de la Cotu’ Donului, măturați de obuze, de să le strângi dinții în pestelcă, poate-au murit cu rugăciunea-n gură... ăia arși de nemți... făcuți săpun... Dar să te lași singur băgat în cuptor? Doamne ferește, câteodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
tot spațiul. A adus un sobor de preoți să-l sfințească, altfel cine mai lucra pentru el?, a curățat bine zidurile să nu fie zyklon, pentru orice eventualitate, nu știa ce-i, dar citise el undeva că se face în crematorii și e nociv. Cei trei muncitori pe care i-a păstrat oricum sunt mulțumiți: înainte nu luau nici trei milioane pe lună, nu mai aveau nici sporul ăla de muncă periculoasă, acum au vreo patru. Biroul directorului e chiar în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
milioane pe lună, nu mai aveau nici sporul ăla de muncă periculoasă, acum au vreo patru. Biroul directorului e chiar în sala ce dă spre cuptor. A pus o cortină de catifea orange peste gura lui, pentru că numai unul avea crematoriul, iar postamentul pentru coșciuge l-a transformat în suport pentru bazinul cu broaște țestoase. A avut vreo șase, dar au rămas numai două, alea cu cioc, cumpărate de la Neamț. N-a știut că-s carnivore și le-au hărtănit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
tulbură apa fântânilor? Adevărat, puiul bunicii, sunt stele ce umplu izvoarele de lumină. Șterge-ți ochii de licurici, nu plânge! Nefericirea se descompune printre boscheți îndulcită cu iluzii la litru, înveșmântată în piele de arici, îngropată în stâncă, topită în crematoriu, semănată sub brazdă, despicată de copitele cailor, stropită pe tocuri de ușă, pironită pe cruce. Măști pentru toate nefericirile lumii și nici un ciob de lumină. Chipul lui Petru schimonosit de absență: Doamne, cu ce frunze pot împodobi un catarg putred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
în sticla cu lapte. Terapeutul urmărea fondul psihologic al sintetizării, percepției și prelucrării imaginii în toate dimensiunile conștientului. Subconștientul, sală de gardă a ceea ce a fost; inconștientul, resuscitare a ceea ce nu mai este. Ambulanțe prin vene grăbeau clipele spre un crematoriu al concretului difuz, inodor, insipid. Memoria asociativă este cea care grăbește derularea percepției sau o îngreunează. Ea leagă imaginile, completează lipsurile sau uneori trunchiază prin uitare. Memoria oferă persistență retinei, îndulcind trecerea de la o fază la alta. Domnule rezident, privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
triști, abătuți, osteniți, deprimați, erau precum niște sfinți martiri duși spre jertfelnic. Din 25 au rămas 20. Părintele stareț își relaxa hoitul într-un sertar confortabil de morgă (nu avea pe nimeni în lume), posibil urma să fie topit în crematoriu, posibil îl vor tranșa studenții de la chirurgie (așa viață așa moarte!), stârvul hodorogului nu merita un bulgăre de pământ negru în gură. Părintele econom, cenușă sub o grindă arsă pe jumătate; în zori a plouat, funinginea inimii i-a curs
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]