1,556 matches
-
rog toamnă lasă-mi primăvară amintirii să-mi inunde ruginiul uitării tale. 1068. A fi înseamnă ați aminti. 1069. Care speranța în ruină nu a fost cândva un edificiu semeț? 1070. Orice întrecere cu natura deșertăciunii acestei lumi este o deșertăciune și mai mare. 1071. Numai somnul îți poate spune că mai există și vise reale. 1072. Rămâi în afara lumii și nu o lua în seamă dacă nu vrei să devii la fel de nebun că și ea. 1073. Lumea este un ospiciu
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
de înțelepciune (urmare din numărul trecut) ABSOLUT 2406. Există oare un absolut al absolutului? Acela e cu siguranță nimicul sau necunoașterea. 2407. Absolutul prostiei e un adevăr. 2408. Absolutul adevărului e necunoașterea lui. 2409. Absolutul vieții este speranța. 2410. Absolutul deșertăciunii este necuprinsul. 2411. Absolutul iubirii este neființa. 2412. Absolutul sexului este deprimarea. 2413. Absolutul Omului este Dumnezeul său. 2414. Absolutul creației este Lumea. 2415. Absolutul frumuseții este speranța într-o altă frumusețe. 2416. Absolutul prostiei este necunoașterea ei. 2417. Absolutul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
Absolutul păcatului este Moartea. 2422. Absolutul mântuirii este păcatul. 2423. Absolutul creației este minciuna. 2424. Absolutul Morții este Adevărul. 2425. Absolutul nașterii este Iluzia Vieții. 2426. Absolutul Iluziei Vieții este nonsensul. 2427. Absolutul religiei este umilința. 2428. Absolutul absolutului este Deșertăciunea lumii. 2429. Absolutul absolutului pentru Infinit este perfecțiunea. 2430. Absolutul absolutului Cunoașterii este Necunoașterea. 2431. Absolutul visului este trezirea. 2432. Absolutul abundenței este disperarea. 2433. Absolutul sărăciei este lăcomia extremă. 2434. Absolutul virtuții este umilința. 2435. Absolutul abstinenței este normalitatea
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
va abate de pe calea sa. 2486. Adevărul este împărăția cunoașterii, în schimb cunoașterea este sclava adevărului. 2487. Niciodată adevărul nu va înțelege Viața datorită Morții! 2488. Adevărul este ca și salcia la malul apei. înflorește doar dacă e udat cu deșertăciunea acestei lumi, recunoscută ca atare. 2489. Adevărul va fi mereu primul la masa Morții și ultimul la cea a Vieții, fiindcă prima îl duce iar cea de a doua îl reneagă. 2490. Adevărul este calvarul științei. 2491. Adevărul este cheia
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
înțelege nonsensul. 2525. Adevărul în această lume este necunoaștere. 2526. Totul trebuie să se raporteze la adevăr, deci întreaga cunoaștere, la necunoaștere. 2527. Nu poate exista un adevăr mai mare decât nonsensul existenței. 2528. Adevărul se roagă numai la biserica deșertăciunii în această lume. 2529. Adevărul nu va număra niciodată anii, ci clipele. 2530. Adevărul este lozul norocos al deșertăciunii. 2531. Adevărul este gara unde nu oprește niciodată trenul cunoașterii. 2532. Adevărul este peste limita necuviinței de a afirma că îl
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
cunoaștere, la necunoaștere. 2527. Nu poate exista un adevăr mai mare decât nonsensul existenței. 2528. Adevărul se roagă numai la biserica deșertăciunii în această lume. 2529. Adevărul nu va număra niciodată anii, ci clipele. 2530. Adevărul este lozul norocos al deșertăciunii. 2531. Adevărul este gara unde nu oprește niciodată trenul cunoașterii. 2532. Adevărul este peste limita necuviinței de a afirma că îl cunoști. 2533. Adevărul este prostia în stare pură în care se reflectă întreaga înțelepciune a lumii și invers. 2534
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
va găsi unul care să îi convină. 2588. Adevărul este aripa frântă a oricărei iubiri. 2589. Adevărul este pacea dintre sens și nonsens. 2590. Adevărul va alerga mereu de cuvânt pentru a da acestuia un sens. 2591. Adevărul este prosopul deșertăciunii cu care s-a șters Dumnezeu pe mâini în momentul creației acestei lumi. 2592. Adevărul va fi etern un copil al Iubirii în care aceasta nu va crede niciodată. 2593. Adevărul este tablă neagră pe moartea căruia stă scris cuvântul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
va fi etern un copil al Iubirii în care aceasta nu va crede niciodată. 2593. Adevărul este tablă neagră pe moartea căruia stă scris cuvântul. 2594. Adevărul este instinctul iubirii care se luptă cu lacrima unei clipe eterne în lumea deșertăciunii. 2595. Adevărul este mantia sub care stă ascuns absolutul unei iubiri. 2596. Adevărul este zborul nefast din care se prăbușesc sentimentele într-o mare iubire. 2597. într-o mare iubire va trebui să accepți că adevărul suprem este minciuna acestei
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
nede finite, sunt scoase parcă din dalta lui Brâncuși. Dumnezeul ei - o identitate poetică, un principiu suprem, ca și cel arghezian, și totuși existent pentru poetesă, chiar și când insistă să rămână nepipăibil. Când o preocupă problema timpului și a deșertăciunii, poeta se adresează numai și numai, cu o proprie și specifică pocăință poetică, acestui zeu lipsit de o ipostază mistică. Relația între suflet și trup străină de cea platonică, precum și de cea biblică, dar de asemenea străină și de cea
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
biblice sau citate din clasicii greci și latini. Scrise în al cincizecilea an al vieții, memoriile cuprind și asemenea exclamații amare, dar de înțeleaptă resemnare, cu vibrația tânguitoare a unui stih din psaltire: "Așa trece frumusețea lumii și toate sunt deșertăciune". Poetul Cipariu este o surpriză chiar pentru cunoscătorii operei marelui învățat ardelean, pentru că despre activitatea sa poetică s-au făcut doar mențiuni sporadice (N. Iorga, Gh. Bogdan-Duică, I. Rațiu, I. Breazu, Șt. Manciulea, Radu Brateș ș.a.), dar o carte de
Timotei Cipariu - 200 by Ion Buzași () [Corola-journal/Imaginative/12002_a_13327]
-
înroura prorocirea pe pământ dulce Mamă l-a purtat prunc în pântec chiparos râvnă sânge carne os cu golgotha împăcat veac în veac i se cuvin brățara troițelor înnoptatul nunților chivot și graal vergin la răscruci un iconar pe-al deșertăciunii mal împrumută abur voal àura divinul har și privirea rod/pomăt și din scame destrămări tâlcuie pe-ntunecări chip pe care să-l arăt fiului/mormânt acum în poemu-abia ivit triplu cerc la răsărit turn și zid unde șezum după prora
Maica florilor de măr by Horia Zilieru () [Corola-journal/Imaginative/14250_a_15575]
-
a-mi redescoperi ființă pierdută. 1032. Nebunia este surâsul unicului adevăr ce poate exista în această lume. 1033. Nu obosi Cuvântul Lui Dumnezeu cu întrebări despre El și creație fiindcă oricum nu-ți va răspunde. 1034. Alunga depresia, absurdul și deșertăciunea din lume și vezi ce rămâne în locul lor? Nimic! 1035. Ar mai exista pietre prețioase de nu ar fi iubirea? 1036. Nu există valoare fără adevăr. 1037. Care adevăr poate sta la masa acestei lumi, cel al vieții sau cel
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
El este Totul. 1067. Te rog toamnă lasă-mi primăvară amintirii să-mi inunde ruginiul uitării tale. 1068. A fi înseamnă ați aminti. 1069. Care speranța în ruină nu a fost cândva un edificiu semeț? 1070. Orice întrecere cu natura deșertăciunii acestei lumi este o deșertăciune și mai mare. 1071. Numai somnul îți poate spune că mai există și vise reale. 1072. Rămâi în afara lumii și nu o lua în seamă dacă nu vrei să devii la fel de nebun că și ea
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
rog toamnă lasă-mi primăvară amintirii să-mi inunde ruginiul uitării tale. 1068. A fi înseamnă ați aminti. 1069. Care speranța în ruină nu a fost cândva un edificiu semeț? 1070. Orice întrecere cu natura deșertăciunii acestei lumi este o deșertăciune și mai mare. 1071. Numai somnul îți poate spune că mai există și vise reale. 1072. Rămâi în afara lumii și nu o lua în seamă dacă nu vrei să devii la fel de nebun că și ea. 1073. Lumea este un ospiciu
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
morții. 537. Viscolul sentimental al vieții devine focul lăuntric ce-mi arde sufletul aflat la poarta mării noastre iubiri. 538. Lasă Timpul să vorbească orice fiindcă toate ale lui sunt trecere. 539. Pe unii îi ține în viață doar invidia deșertăciunii ce îi îndeamnă să se răzbune pe Deșertăciunea împlinită. 540. Vai de cel care nu-și cunoaște oră exactă a propriei sale vieți. 541. Marile vârfuri ale acestei lumi sunt Deșertăciunea și Nonsensul. Care este cel mai înalt? 542. Privește
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
lăuntric ce-mi arde sufletul aflat la poarta mării noastre iubiri. 538. Lasă Timpul să vorbească orice fiindcă toate ale lui sunt trecere. 539. Pe unii îi ține în viață doar invidia deșertăciunii ce îi îndeamnă să se răzbune pe Deșertăciunea împlinită. 540. Vai de cel care nu-și cunoaște oră exactă a propriei sale vieți. 541. Marile vârfuri ale acestei lumi sunt Deșertăciunea și Nonsensul. Care este cel mai înalt? 542. Privește un cadavru și întreabă-te unde este marea
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
539. Pe unii îi ține în viață doar invidia deșertăciunii ce îi îndeamnă să se răzbune pe Deșertăciunea împlinită. 540. Vai de cel care nu-și cunoaște oră exactă a propriei sale vieți. 541. Marile vârfuri ale acestei lumi sunt Deșertăciunea și Nonsensul. Care este cel mai înalt? 542. Privește un cadavru și întreabă-te unde este marea grandoare a vieții? 543. Diferența dintre omenire și omenie este ca și cea dintre viață și moarte. 544. Semenii omenirii viețuiesc iar ai
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
alături de tine ești sigur de moarte. 553. Numai răsăritul îți poate aduce apusul și acesta iarăși răsăritul. 554. Oricât de fierbinte ar fi vară este mult mai apropiată toamnei decât iarna. 555. Cum de nu obosește această lume ducând atâta deșertăciune și păcat? 556. Deja îmi este dor de clipă luminii tale să-ți simt mirosul de fan al amintirilor cosite de uitare. 557. Întreabă-ți singurătatea de ce anume avem fiecare propria noastră lume a Destinului? 558. De ce doare dorul în
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
Oare e o simplă întâmplare faptul că Pământul e rotund? 584. Durerea sufletului nu poate fi tratată decât cu suflet. 585. Nimic nu doare mai tare decât iubirea. 586. Ai fost o speranță a visului vieții mele pierdută în ceață deșertăciunii acestei lumi. 587. Ce poate fi mai important decât trezirea din visul vieții? 588. Am visat cu tine această viață, întâlnindu-te, de aceea ai devenit marea iubire a vietii mele. 589. Îți mai amintești când te iubeam până dincolo de
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
mai tragem. numai prin basme cântă feți-frumoșii. stăpânii dau cu biciul și noi ragem și uneori ne omorâm Hristoșii. de peste două mii de ani-lumină noi semănam și ne zidim bordeie privind pe cer că steaua cea divină să ne prânzeasacă-n Cana-Galilee. deșertăciune. DA!... deșertăciune! ne duce-n hau corabia lui Noe. pe Terra asta de delațiune de pui de oameni nu mai e nevoie. mai punem tricoloare prin balcoane și murmuram lozinci patriotarde mergând spre purgator - batalioane de oameni - stârvuri vii - și
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
numai prin basme cântă feți-frumoșii. stăpânii dau cu biciul și noi ragem și uneori ne omorâm Hristoșii. de peste două mii de ani-lumină noi semănam și ne zidim bordeie privind pe cer că steaua cea divină să ne prânzeasacă-n Cana-Galilee. deșertăciune. DA!... deșertăciune! ne duce-n hau corabia lui Noe. pe Terra asta de delațiune de pui de oameni nu mai e nevoie. mai punem tricoloare prin balcoane și murmuram lozinci patriotarde mergând spre purgator - batalioane de oameni - stârvuri vii - și totul arde
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
Tu libertate jinduită te lăfăi și zornăi împrejurul lanțului Nu uita cătușele sunt cu mult mai discrete mai tăcute mai bijuterii. Deja Uneori ne atinge cu boarea lui suavă absurdul Să ne mințim în șoaptă ca la un teatru al deșertăciunilor Harnică moartea menajeră pregătește în bucătărie o salată de cruzături Prin plămânii mei mijește țara fumătorilor E o vreme potrivită de șlefuit pietre false camarade Imaginație taci deja din ou au început cocoșii lupta De-a dura De-a dura
poezie by Ovidiu Genaru () [Corola-journal/Imaginative/3221_a_4546]
-
Ca să înțelegi ce e viața - urzeală lichidă De neuroni, dialog cu cel Care ar fi trebuit să fii și nu ești, Care-ți dă peste nas și te batjocorește Că faci totul pe dos și totuși supraviețuiești Ca simbol al deșertăciunii. Fenomenul Nu se numește în nici un fel, E doar un chip cioplit infidel Care-ți tocește lucrurile, oarecum în joacă, îți urâțește iubita, bagă viermi în căpșuni, îți smulge părul, îți dă diabet... Zidit între cărți ești un pic mai
Simona Dancilă by Simona Dăncilă () [Corola-journal/Imaginative/10146_a_11471]
-
mișcare aerul pătrat aerul triunghiular aerul sferic apoi se înalță - ca o flacără vie - spre bolta albastră Orfeu și maimuța De-acum ca să vezi mă mișc și eu în pas gimnastic pe faleza alegorică a marilor însetați de vânt și deșertăciune ceilalți alergători au abandonat cursa cu demnitatea excepției care la urma urmei confirmă regula jocului - iau apă în gură fac gargară epică recapitulează fiecare cuvânt înecat Ca să vezi până unde poate duce dorința nesăbuită de a fi totul de a
Poezii by Teo Chiriac () [Corola-journal/Imaginative/2468_a_3793]
-
cincizeci de ani omului i se pare a fi condamnat la viață apoi - in-vers... (in verso veritas) versul ca cealaltă parte - verso-ul, versul - fenomenologiilor unde se viețuiește invers viețuirii cunoscute nouă) - toate făcând parte din frumoasele înveninări ale marilor deșertăciuni (stinși). Cioburi de tîcere va fi să mă lovesc totuși de marele C U V Â N T prefăcându-mă în cioburi cioburi de tăcere de liniște negru-strălucitoare Explicându-i altui trecîtor " Eu sunt DEX-ul! Eu sunt DEX-ul
Poezie by Leo Butnaru () [Corola-journal/Imaginative/8113_a_9438]