1,630 matches
-
tăcută din cap și nu pot să mă abțin să mă gândesc la faptul că cerul are exact aceeași culoare ca ochii lui. Doamne, parcă aș fi nebună! Mi-aș dori ca Mike să nu arate așa de bine. Îmi distrage atenția. Nu arată ca un star de cinema, ca Adam, dar pe de altă parte nu e intimidant. Mi l-aș putea închipui purtându-se grozav cu copiii pe plajă, construind castele de nisip și... Da, ar trebui să ies
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
cu o oarecare compasiune. Doamne, pentru o persoană care aproape plânge pe dinăuntru, cu siguranță zâmbesc mult azi. Când se termină servitul, sunt gata să mă prăbușesc. Aduc un Irish Independent să citesc în spate. Sper că o să mă mai distragă. Și cu puțin noroc, nu o să mai găsesc poza lui Adam. N-aș suporta să mă uit la el acum. Chiar n-aș putea. Răsfoiesc ziarul cu Lydia înghesuindu-se deasupra mea, încercând și ea să-l citească. Mi-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
ani: „Nu, Fratele cel Mare nu ne supraveghează. Cântă și dansează. Scoate tot timpul niște iepuri din joben. Fratele cel Mare se chinuie să ne rețină atenția atâta timp cât stăm treji. Face totul ca să ne răpească atenția. Face totul ca să ne distragă. Face totul ca să ne absoarbă pe de-a-ntregul. Face totul ca să se aleagă praful de imaginația noastră. Până ce devine la fel de folositoare ca apendicele. Face tot ce-i stă-n puteri ca să ne ocupe atenția în permanență. Și asta e mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
sacadat, cu scrijelări ale gâtlejului, cu ochii tulburi, cu tentă vineție în obraji. Carmina îi asculta tirada cu pumnii strânși, cu ochii pierduți printre faldurile perdelei. Bine, bine, hai, lasă-mă, răspundea ea în silă. Nu faci decât să-mi distragi atenția. După plecarea lui dura câteva zeci de minute sau ore până când se restaura starea de calm când se putea din nou concentra asupra temelor sale. În cele din urmă, încordarea dintre tată și fiică deveni maximă, Carmina răspundea reproșurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
să aștept un biet tren personal într-o stație anostă, mă face de cele mai multe ori să renunț. Alteori aș avea chef să dau o raită prin magazine, să văd ce mai este nou și, dintr-odată, vreun flecușteț oarecare îmi distrage atenția și dorul de hoinăreală dispare. Apoi descrise cu mult umor relațiile ei cu Dimitrie și pricina micilor lor altercații, părea un subiect inepuizabil, noi și noi amănunte izvorau unul din celălalt, ea era plină de acea bucurie euforică atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Nevrând să par curios, m-am Întors la cartea mea. Proza nesărată a lui Froehlich nu-mi permitea să urmăresc Întreaga discuție mai mult de câteva minute. Totuși, am continuat să citesc și am descoperit câteva lucruri care mi-au distras atenția. Trecu cel puțin o jumătate de oră până să ridic ochii din nou. Eram gata să-mi Îndrept atenția spre un studiu de caz, care descria viața tragică a unui vânzător din Halberstadt, când În sala de lectură intră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
din stânga În cel din dreapta, din ce În ce mai gros, cu atât eram mai confuz apropo de cele Întâmplate. Și paginile tipărite pe care-mi aruncam din când În când privirea nu mă ajutau nimic. Din precauție, am Întors paginile pentru a nu fi distras și am Început să schițez povestea. Totuși, tentația nu-mi dădea pace. Cu câteva minute În urmă, spre exemplu, am citit un pasaj din Mâinile sus!, după care a urmat unul din studiile lui Froehlich din 1910. La Început nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
din stânga În cel din dreapta, din ce În ce mai gros, cu atât eram mai confuz apropo de cele Întâmplate. Și paginile tipărite pe care-mi aruncam din când În când privirea nu mă ajutau nimic. Din precauție, am Întors paginile pentru a nu fi distras și am Început să schițez povestea. Totuși, tentația nu-mi dădea pace. Cu câteva minute În urmă, spre exemplu, am citit un pasaj din Mâinile sus!, după care a urmat unul din studiile lui Froehlich din 1910. La Început nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
să mă fi văzut flirtând cu turcul. Îți Închipui ce Îngrozită ar fi fost? Nu-mi pot imagina un coșmar mai Înspăimântător pentru fudulii ăia din familia Tchakmakhchian! Fuduli și lăudăroși... fuduli și... Rose nu și-a terminat propoziția, fiind distrasă de un gând cum nu se putea mai năstrușnic. Semaforul s-a făcut verde, mașinile aliniate În fața ei au demarat, iar camioneta din spate a Început să claxoneze. Însă Rose a rămas Încremenită În același loc. Fantezia aceea era atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
era un loc fictiv ce avea drept clienți obișnuiți oameni fictivi. Cu câtva timp În urmă Kundera Începuse, ca parte a unui nou proiect de carte, să scrie despre acest loc, insuflându-i viață și haos, Însă curând a fost distras de proiecte mult mai importante - invitații, seminarii și premii literare - și În mijlocul acestei vieți agitate a uitat până la urmă de această văgăună sordidă din Istanbul de a cărei existență era singurul răspunzător. De atunci, clienții și chelnerii de la Café Kundera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
cu noi, turcii, e că suntem permanet greșit interpretați și Înțeleși. Vesticii trebuie să vadă că nu suntem deloc ca arabii. Statul nostru e unul laic și modern. Mătușa Feride dând dintr-odată mai tare volumul televizorului, toate au fost distrase de un nou videoclip pop turcesc. Pe când ochii Îi alunecau spre cântăreața caraghioasă, Asya a observat cât de cunoscută i se părea coafura femeii, chiar foarte cunoscută. Privirea ei a pendulat rapid Înainte și-napoi de la ecran la mătușa Feride
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
lacrimi. N-a avut inima să-i spună. Nu În felul ăsta, nu la telefon. Nu voia să afle despre moartea bunicii ei când era singură, la mii de kilometri de casă. Pe când Încerca să Îngaime câteva cuvinte ca să-i distragă atenția, a ridicat ușor vocea ca să acopere zumzetul care izbucnise pe fundal. Zumzetul monoton al unei adunări. Părea că Întreaga familie se afla acolo, rude, prieteni și vecini, sub același acoperiș, fapt care, Armanoush era destul de Înțeleaptă ca să știe, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
-se Într-un cot, a ridicat din umeri. — Pot să ascult ce vreau, așa cum vreau. Însă În loc să se certe cu ea sau să trântească ușa În urma lui, așa cum făcuse de nenumărate ori Înainte, s-a oprit, ca și când ar fi fost distras de un gând. — De ce porți fustele astea scurte? Întrebarea era atât de neașteptată, Încât Zeliha s-a uitat la el uluită, descoperind abia acum vălul Încețoșat din privirea lui. Anul ăsta, mai mult ca niciodată, și-a zis, s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Sunt atât de obosită, Îmi pare rău, iubitule... Încă cinci zile și după aceea ne Întoarcem acasă. Apoi a stins lampa de lângă ea și nu i-au trebuit decât câteva clipe ca să adoarmă. Mustafa a rămas acolo, În lumina slabă, distras de la erecția sa, părând dezamăgit și Încordat. Deși era obosit nu putea adormi. A rămas acolo nemișcat până când a auzit o bătaie În ușă. — Da? Ușa s-a deschis cu un scârțâit și o clipă mai târziu capul mătușii Banu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
astea, Îi Întinse un teanc de foi trase la imprimantă. — Sunt Înregistrările tuturor interacțiunilor avute cu el. S-ar putea să ne ofere vreun indiciu, spuse Norman, frunzărind fără entuziasm teancul de foi. Brusc, se simți obosit. — Oricum, Îți vor distrage atenția de la griji. Așa este. — Personal, adăugă Beth, cred că ar fi bine să ne Întoarcem În astronavă. — De ce? Nu sunt convinsă că am descoperit totul. — Până acolo drumul e lung, spuse Norman. — Știu. Dar dacă acest calmar ne slăbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
irigat, care tomna ardea soarele mai rău ca niciodată și țânțarii veneau puhoi. Din fericire, am scăpat și m-am Întors să-l citesc pe Giono; nu-mi spuneți că nu vă place Accompagné de la flûte. E bestială, care-ți distrage cartea asta atenția de la estancia. Dar mai nainte am vrut să-l văd pe Manuel și el stătea pe terasă, cu mania taurilor. Să tot fi fost șase când am luat-o pe scara argaților. Io, ce mai, am rămas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
scrierilor care nu exclud, desigur, poezia, artele plastice și critica. Dar confuzia persistă și, din când În când, În fruntea scandalizaților iubitori de adevăr, alături de numele lui Bonavena e Înjugat și cel al lui Urbas. Poate că, pentru a ne distrage de la atare aberație, nu puțini săvârșesc și altă Împerechere ridicolă: Hilario Lambkin - César Paladión. Să admitem că asemenea confuzii se bazează pe anume paralele externe și afinități terminologice; chiar și așa, pentru cititorul bine calibrat, o pagină de Bonavena va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
vedea-o așa cum e, infinită. Crede că În fundul sufletului stau modelele eterne care constituie adevărul lucrurilor și că organele cu care ne-a dotat Creatorul sunt, grosso modo, niște obstacole. Ca ochelarii negri care obstruează ce-i afară și ne distrag atenția de la ce-avem Înăuntru. Blake Îi face un copil unei tarabagioaicei pentru ca acesta să contemple realitatea. Primele sale preocupări au fost să-l anestezieze pe vecie, să-l lase orb și surdo-mut și să-l emancipeze de miros și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Da chiar și potârnichile obosesc și, când chiar nu mai știam ce să facem, un veteran mi-a dat cuțitașu dă ascuțit creoane și-am Începutără toți să-l Înfigem pân-am făcut strecurătoare dân pelea dă pă scaune. Ca să distragem atenția, toți ne râdeam dă mine; și p-ormă n-a lipsit nici o vețuitoare d-alea dă sar ca purecii și stă ascunse În asfaltic, care pentru iele a tret să ne ievacuăm dân hărăbaie nainte ca gardianu-conductor să vizioneze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
chiar și răbdarea dă sfânt. Bănuiala că junile Cárdenas nu venea mi-a meritat atenția! Fără alte aplauze decât ale coștiinței mele, m-am Înșurubat În fine În omnibuz. La Început, vorbele sincere ale pasagerilor că-i udam mi-a distras pă juma atenția, da nici n-am apucat-o bine pân Montes de Oca, că m-am și prins dă gogeamitea tărășania: Cárdenas, care io n-am șovăit să-l numesc pretenar, nu venise la Întâlnire! Vestitu caz a lu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Sau foarte multe cadre generale; păi dacă arăți de departe un preot care îți vorbește, un om mic, negru, într-un hău, nu îl minimalizezi? Sau dacă abundă imagini de detaliu în care îi arăți exagerat grimasele și imperfecțiunile, nu distragi atenția telespectatorului? Acestea sunt elemente de care un redactor care mânuiește discursul religios în televiziune trebuie să țină seama. De asemenea textul este extrem de important. Avem și acum colegi care scriu și citesc asemenea celor din mănăstire. Este o greșeală
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
vadă de lucru, repezea oamenii, striga la ofițerul de serviciu, fierbea în sinea lui atît de tare, încît nimeni nu mai voia să intre la el, oricît de urgente ar fi fost lucrările; trebuia să apară altceva, să i se distragă atenția, un telefon de la ministru, de la Externe, o invitație la masă de la Malaxa, cam așa ceva, ori să găsească prin ziare o bombă despre care numai el știa adevărul, "sînt bombe care dărîmă birourile, astea nu-s chiar cele mai rele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
uneori era greu să știi dincotro bătea vântul. Scurt și negru, hotărî Fran. Formula asta funcționa pentru orice ocazie. Exemplul în cauză mergea cel mai bine cu un sutien Wonderbra, dar Fran decise că un decolteu prea generos ar putea distrage atenția de la gravitatea momentului. Omul venea să strângă fonduri pentru perechile care nu aveau copii, nu să-i contemple topografia, sau top-o-grafia, dacă sutienul Wonderbra își împlinea menirea. Fran trase fermoarul rochiei mulate cu ajutorul unui umeraș - un pont din Jimmy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
pune porția de fish’n’chips acolo în locul tău, îi zise glacial tânărului și coborî grăbit din tren. Era de-abia patru și Fran hotărî să treacă pe la redacție în loc să meargă direct acasă. Avea nevoie de ceva care să-i distragă puțin gândurile de la beleaua în care să băgase. Stevie muncea cu spor, cu mânecile suflecate și părul prins cu ceea ce părea a fi o pereche veche de ciorapi, corectând o știre despre cele mai recente restricții impuse traficului din Woodbury
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
la cap Henrietta cu fiecare ocazie, deși, ce-i drept recurgea uneori la varianta „Fran, când ai de gând să-i spui?“. Fran evită să se întrebe dacă nu cumva se dedica cu atâta elan acestei activități frenetice pentru că îi distrăgea gândurile de la acea problemă spinoasă. Apoi, din senin, într-o dimineață se trezi și își dădu seama că că Henrietta avea dreptate. Ce o împiedica să-i spună? Șovăise destul. Trebuia să-i spună. Avea s-o facă diseară. Fredonă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]