1,918 matches
-
doi l pentru a delimita sintagma inițierii față de alt tâlc utilizat în mod uzual în limbajul curent, la fel cu utilizarea frecventă a apostrofului în locul cratimei acolo unde se marchează absența unei litere. 501 Brian Herbert și Kevin J. Anderson Dune, Casa Harkonnen, 2007. 502 Imaginile erau distorsionate și imperfecte în oglinzile din bronz sau argint șlefuit. 503 Noul Testament, 1Cor 13:8-13, Editura Sapientia, 2002. 504 Liviu Pendefunda, Profetul la marginea imperiilor, Editura RAO, București, 2001. 505 Michael Cordy, Lucifer, traducere
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ca realitate. Și atunci ne întrebăm care e rostul înlocuirii iubirii cu ura? 508 Noul Testament, Ioan, 9:25. 509 Traducerea ar trebui să fie: care cred că văd. 510 Noul Testament, Ioan, 9:39. 511 Brian Herbert și Kevin J. Anderson, Dune, Casa Corrino, 2007. 512 The New Atlantis, 1638. 513 Atlantis -Myths of the Antidiluvian World, 1882. 514 Paul Schliemann, Brasseur de Bourbourg, James Churchward. 515 Ioan Holban, Timpurule continentului Mu, Editura Dacia literară, 2009: "Cărții lui Liviu Pendefunda i se
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lemn, Solomon a creat cele două coloane, Jachin și Boaz, familiare adepților templului. 532 John Milton, Paradise Lost 533 numai trupul după cei care afirmă că în Scoția i-a fost dus capul. 534 Brian Herbert și Kevin J. Anderson, Dune, Casa Harkonnen, 2007. 535 Confucius 536 Dacă poți înțelege aceste lucruri, știi destul. 537 "roua de lumină" sau ploaia de lumină, cum apare frecvent în versurile mele. 538 Carl Jung, Omul și simbolurile sale, traducere de Dana Verescu și Vasile
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
pământ”, CL, 1974, 6; Sorin Titel, Un roman ambițios, RL, 1974, 37; Ungheanu, Arhipelag, 211-217; Nicolae Ciobanu, Realitatea „secundă” a istoriei, LCF, 1977, 26; Tudor-Anton, Ipostaze, 229-232; Iorgulescu, Scriitori, 148-150, 250-252; C. Sorescu, Două nuvele antologice, LCF, 1982, 52; Ion Dună, Proză de război, RL, 1983, 15; Sultana Craia, O vârstă a lumii rurale, LCF, 1986, 13; Rotaru, O ist., III, 886-888; Stănescu, Jurnal, III, 106-110; Dicț. scriit. rom., IV, 427-429. O.S.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290007_a_291336]
-
2002; Hidden death, hidden escape, New York, 2003; Ochiul miriapod, București, 2003. Repere bibliografice: Gellu Dorian, Liviu Gergescu, CL, 2000, 5; Ana Maria Popescu, „Călăuza”, OC, 2000, 32; Mircea A. Diaconu, „Călăuza”, PSS, 2001, 3-4; Sasu, Dicț. scriit. SUA, 137-139; Raluca Dună, „Solaris”, LCF, 2002, 33; Gheorghe Grigurcu, Un optzecist întârziat, RL, 2002, 36; Mircea A. Diaconu, Liviu Gergescu, CL, 2002, 10; Victoria Milescu, Dezintegrare și refacere, VR, 2003, 1-2. R.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287220_a_288549]
-
pricepere, ambele născute din acea căldură ce transformă meseria în artă. Fiorul omului se transmite nemijlocit pământului prin contactul direct al degetelor. Degetele olarului cântă parcă pe strune de scripcă, pe găuri de cimpoi, pe nervuri de frunză. Ele a dună nerv și stih, înapoindu-i artistic lutului care ni le-a dat la începutul începutului pe toate. Aurel Leon, 1970 Format în ambianța atelierelor de sculptură ale Institutului Nicolae Grigoresu din București sub îndrumarea profesorilor Zoe Băicoianu și Mac Constantinescu
Ion Antonică (1937-2002) Ceramică - Sculptură by Elena – Ivona Aramă () [Corola-publishinghouse/Science/1244_a_2070]
-
moarte. Câteva ceasuri, o zi poate, și intensitatea aceea cu totul nouă a privirii, și deja abandonarea a tot ceea ce în ajun părea important. Dacă stăteai pe banca aceea pe jumătate îngropată în nisip, nu puteai remarca forța vântului. Îndărătul dunei, la adăpost, prima strălucire a dimineții dădea deja impresia unei zile frumoase, cu soare, caldă, de trândăvie. Atunci când te ridicai, puteai simți vântul care înspumase marea și care ciuruia obrazul cu minuscule înțepături de nisip. De altfel, chiar și așezat
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
strălucire a dimineții dădea deja impresia unei zile frumoase, cu soare, caldă, de trândăvie. Atunci când te ridicai, puteai simți vântul care înspumase marea și care ciuruia obrazul cu minuscule înțepături de nisip. De altfel, chiar și așezat, zăream pe creasta dunei vârtejuri care se înălțau pentru o clipă și cădeau iar cu un foșnet sec, izbind tufele de ierburi lungi și încâlcite. De două sau trei ori, un zmeu a tăiat aerul deasupra crestei, apoi s-a făcut nevăzut, luând-o
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
și însorite ale unei zile balneare, avea să se umple de trupuri bronzate, de strigăte, avea să se imprime într-un clișeu fotografic al unei vacanțe frumoase. Mă grăbisem să mă retrag din clișeul ăsta care se developa, urcasem pe dună (se vedeau de pe creasta ei, în zare, primele case și terasa cafenelei unde Vinner trebuia să vină să mă întâlnească, peste două ceasuri și jumătate), mă instalasem pe banca aceea, la adăpost de vântul care mătura deja coama valurilor. Liniștea
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
zare, primele case și terasa cafenelei unde Vinner trebuia să vină să mă întâlnească, peste două ceasuri și jumătate), mă instalasem pe banca aceea, la adăpost de vântul care mătura deja coama valurilor. Liniștea însorită a acestui loc ocrotit de dună, iar în spate, de tufe mărăcinoase, distila zgomotele, unul câte unul: când strigătul acela ce venea de pe plajă, când trecerea unei mașini prin spatele copacilor. Zgomotele păreau să vină de foarte departe, izolate de distanță, precum semnalele unei lumi străine
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
aceste zgomote. „Cineva destupă o sticlă de șampanie“, sugerează un gând amorțit de soare. Dar înainte de pocnetul ăsta surd, căruia îi răspunde subit o durere ce-mi arde umărul, înainte de durerea asta, e saltul: doi adolescenți coboară în goană de pe dună, precedați de zmeul care, dus de vânt, se zbate pe pantă, țâșnește, se repede spre mine. Mă înclin, ca să mă feresc. Mă încurc în firele lui de nailon. Aceea e clipa în care, îndărătul copacilor, cineva destupă o sticlă de
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
Îmi strecor mâna pe sub prosopul de plajă din jurul gâtului. Degetele își amintesc de vechile gesturi pe trupurile răniților: plagă împușcată, doar atât, deja mult sânge. Nu trebuie să-i sperii pe copii. De altfel, ei se îndepărtează, cățărându-se pe dună. Vântul face să zbârnâie ușor aripile zmeului. Nu și-au dat seama de nimic. La biroul de recepție al spitalului, mi-a luat ceva vreme să dovedesc că sunt solvabil. Funcționara îmi tot explica în amănunt ce fel de asigurare
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
soclu peneplenizat (în vest) ce susțin câmpia Senegambiei, prelungită și pe teritoriul Mauritaniei și parțial și pe cel al Saharei Occidentale. Suprafața unităților platformice este în mare parte acoperită de un peisaj deșertic cu hamade pietroase și erguri de nisip, dune și barcane, ce fac din acest spațiu o nișă ecologică ostilă, în limitele căreia au evoluat totuși triburile arabe nomade care, în perioada expansiunii lor spre nord (Orientul Apropiat) și apoi spre vest (nordul Africii) s-au menținut mereu în
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
Deșerturile ocupă cea mai mare parte a spațiului arabofon. Sunt regiuni cu secete extreme și prelungite (sub 100 mm. precipitații/an și chiar sub 50 mm.), în care vegetația rară este localizată în spațiile mai umede din lungul uedurilor, între dunele de nisip și în perimetrele lutoase, ce favorizează, după aversele torențiale de scurtă durată, dezvoltarea rapidă a unei vegetații efemere compusă din specii de Tamarix și Balanites (în ueduri), Aristida, Cornulaca și Calligonum (între dune). În părțile mai înalte din
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
umede din lungul uedurilor, între dunele de nisip și în perimetrele lutoase, ce favorizează, după aversele torențiale de scurtă durată, dezvoltarea rapidă a unei vegetații efemere compusă din specii de Tamarix și Balanites (în ueduri), Aristida, Cornulaca și Calligonum (între dune). În părțile mai înalte din Sahara (Hoggar, Tibesti) și din Arabia (Tuwaiq) se dezvoltă formațiuni arbustive cu Acacia flava, Salvadora persica, Olea laperini, Balanites egyptica ș.a. Învelișul pedologic este discontinuu șisubțire, procesele pedogenetice suntreduse sau lipsesc, iar pe întinse regiuni
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
dezvoltă formațiuni arbustive cu Acacia flava, Salvadora persica, Olea laperini, Balanites egyptica ș.a. Învelișul pedologic este discontinuu șisubțire, procesele pedogenetice suntreduse sau lipsesc, iar pe întinse regiuni din Sahara și centrul Arabiei există suprafețe nesolificate, cu roca la zi, cu dune, barcane și inselberguri denudate, unde predomină yermosolurile roșietice, nefertile. În lungul uedurilor apar fluvisoluri subțiri pe care cresc pășunile efemere de “acheb”; platourile mai înalte din Sahara și peninsula arabă sunt acoperite parțial cu regosoluri și litosoluri, iar depresiunile închise
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
și unei plante. Extinderea radicală a domeniului moralității presupune luarea în considerare a tuturor entităților naturale, nu doar a ființelor vii. Din această perspectivă, vor fi considerate entități precum rocile, munții, depozitele de fosile, râurile, cascadele, stalactitele și stalagmitele, ghețarii, dunele și alte planete din cosmos, indiferent dacă toate acestea găzduiesc forme de viață sau nu. Baza extinderii moralității o reprezintă faptul că aceste entități sunt naturale, altfel spus, se caracterizează prin naturalitate sau naturalețe. Evident că astfel se ajunge la
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
Craiului ș.a.). Pentru valoarea lor deosebită în cadrul acestor parcuri, rezervații naturale, dar frecvent și în afara lor, unor elemente li s-a atribuit statutul de monumente ale naturii. Pentru unele arborete și arbori izolați, asociații floristice, asociații faunistice, forme de relief (dune, chei, creste alpine, poduri naturale), gheizere, cascade, izbucuri, lacuri, ghețari ș.a. se asigură atât conservarea elementului principal cât și a habitatelor specifice și ariilor imediate. Sunt monumente ale naturii cedrul de Liban, pinul de Alep, Sequoia, zimbrul, poienile cu narcise
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
impune retragerea țărmurilor iar acumularea litorală construiește plaje, înlocuind ecosisteme marine și determinând dezorganizarea amenajărilor antropice, ceea ce impune schimbări structurale importante; e) prin transport eolian masiv și rapid, ținuturi întinse pot fi acoperite de nisipuri, modelate uneori sub formă de dune. Ecosistemele și habitatul uman sunt obligate să se deplaseze, adaptându-se unor condiții noi14. 1.1.3.Disfuncții produse de interacțiuni hidroclimatice excesive Transferurile materiale și energetice dezechilibrate între aer și apă, ca efect al unor dereglări termice, pot produce
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
carpatici ș.a.), despăduriți, sau cele survenite recent în Salvador (Santa Tecla, ian.2001); abraziunii (și retragerii spre interior) a unor sectoare ale litoralului românesc al Mării Negre, ale litoralului francez al Atlanticului sau ale litoralului carstificat al Golfului Tonkin; deplasării unor dune de nisip în Sahel; tasării puternice a unor sectoare rezidențiale, cu clădiri masive, pe terenuri de fundație loessoide la Galați; dislocării puternice pe versanții abrupți ai haldelor neconsolidate de la exploatarea de sulf din Munții Călimani și din multe alte zone
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
700 km 2, printre cauzele principale fiind menționate eliminarea excesivă a vegetației arbustive în scopul obținerii de combustibil (31.8%din suprafețe), suprapășunatul (28.3%), suprasolicitarea solurilor prin practicarea monoculturii (25.4%), epuizarea resurselor de apă (8.3%) și nivelarea dunelor(5.5%). Aceste efecte au determinat înființarea unui Institut de cercetare a Deșerturilor la Shapotou, în provincia Ningxia din partea central-nordică a Chinei (Goudie și Viles, 1997, pp.31). 20. 4000 de specii animale și 250 000 de specii vegetale (4
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
700 km 2, printre cauzele principale fiind menționate eliminarea excesivă a vegetației arbustive în scopul obținerii de combustibil (31.8%din suprafețe), suprapășunatul (28.3%), suprasolicitarea solurilor prin practicarea monoculturii (25.4%), epuizarea resurselor de apă (8.3%) și nivelarea dunelor(5.5%). Aceste efecte au determinat înființarea unui Institut de cercetare a Deșerturilor la Shapotou, în provincia Ningxia din partea central-nordică a Chinei (Goudie și Viles, 1997, pp.31). 20 4000 de specii animale și 250 000 de specii vegetale (4
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
Yangțî din sud cu Huan He din nord și să completeze necesarul de apă din centrul și nordul țării, unde au apărut fenomene de deșertificare (secetă, furtuni de nisip). Frontul deșertic avansează cu 2500 km pătrați pe an, iar primele dune au ajuns la numai 70 de km de Beijing. Temperatura a crescut cu 1,5 grade în medie, topind ghețarii de pe Himalaya, producînd inundații în sud și eroziuni ale solurilor. Așadar, secetă în nord, inundații în sud, mai ales după
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
2 273; Ciobanu, Însemne, II, 214-217; Victor Atanasiu, „Amiaza lui Empedocle”, RL, 1984, 21; A. I. Brumaru, „Amiaza lui Empedocle”, AST, 1984, 6; Costin Tuchilă, Ritmul plenitudinii, LCF, 1984, 37; Ulici, Prima verba, III, 141-142; Ulici, Lit. rom., I, 309; Raluca Dună, „Îngerul exterminator”, LCF, 2002, 36; Constantin Stan, O altă generație pierdută, „Ziarul de duminică”, 2002, 40, 41. C.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289455_a_290784]
-
Sincu, Mircea Martin, Silvian Iosifescu, Octav Păun, Jean Livescu, Mircea Anghelescu, Gh. Bulgăr, N. Constantinescu, I. V. Șerban, Liliana Ionescu-Ruxăndoiu, Mihaela Mancaș, Nicolae Manolescu, Dan Grigorescu, Dan Horia Mazilu, Florin Manolescu, Elena Bortă, Ileana Mihăilă, Laurențiu Avram, Silvia Marin, Raluca Dună, Mihail Nanu, Maria Brăescu, Alexandra Cuniță, I. V. Șerban; cu articole de literatură comparată și universală - Nina Façon, Al. Balaci, Ion Brăescu, Valentin Lipatti, Vera Călin, Leon Levițchi, Victor Hanea, T. Vianu (O problemă a periodizării Renașterii, 1959), Ana Cartianu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285341_a_286670]