1,271 matches
-
mea, eu nu știam, dacă aș fi știut, aș fi futut-o, trebuie neapărat să vorbesc la noi, la teatru, s-o angajeze, să-i facă directoarea o propunere), a pipăit-o doctorul, i-a zis la ureche, ce piele faină ai!, ești o apariție!!!, dar m-am făcut că nu aud, ce-i cu umflăturile?, prin ce păduri ai mers?, parcă ai lucra într-o mină umedă de sare, n-am făcut nimic rău, n-am fost nicăieri, ăăă, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
pentru că știam sigur că așa ceva exista. Sigur, a zis el. Vrei să-ți iei lucrurile? —încă nu. Deocamdată nu vreau decât să văd unde e. —Bine, a spus Chris punând cartea jos. Hai să mergem! Ai grijă la cizmele alea faine, Chris, a strigat Mike cu o voce de cercetaș. Doar nu vrei să le murdărești. —Țărani, am sărit eu dându-mi ochii peste cap. Dar Chris n-a făcut decât să râdă. —John Joe a vrut să știe de unde le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
tresăltându-mi în piept de speranță. Și cum era tipul? A urmat un cor de voci care-și exprimau aprobarea față de Snorter. —E un tip minunat, a spus Mike. —Țeapăn tipul, a fost de acord Stalin. Are un păr tare fain, a zis Clarence. —Pantalonii erau îngrozitor de strâmți! Se vedea când i se făcea pielea de găină, a spus John Joe. —îngrozitor de strâmți. Dacă n-are grijă, o să rămână fără urmași, a bubuit Peter scuturându-se de râs. Cu toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
merge așa fiindcă ți s-ar vedea cicatricile prin rochița de șifon Dolce & Gabbana pe care o porți când verși paharul de șampanie pe el. Nu mai spune! am răsuflat eu. Dolce & Gabbana! Foarte frumos din partea ta! Mulțam! Și șampanie! Fain! —Să vedem, a zis Brigit cu o privire pierdută. Mă uitam la ea într-o tăcere reverențioasă, în timp ce Brigit medita la fantezia în care eram personajul principal. —Gata! Știu! m-a anunțat ea. Ai un vierme din ăla care trăiește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mai poate înspăimânta ceva. E bine totuși să nu punem toate ouăle într-un singur coș. Riscul este prea mare și inutil pe deasupra. Mai bine te îndepărtezi până ce termin eu aici. Nu mă mai bate la cap. Am să stau fain frumos, aici cu tine. Poate ai nevoie de ajutor, ori dacă nu, nu fac nimic. Stau numai și mă uit la tine. Și apoi, cum ai să cobori după ce termini treaba? Cristian i-ar fi putut spune că nu trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Silviu. Puteau să vină acasă când vroiau ei. Puteau să plece pe munte, ca Marius, care-o pornea de unul singur câte o săptămână, în căutare de amfore dacice (chiar găsea!). Dormea prin case părăsite și scria niște poezii tare faine. Puteau să stea de vorbă cu bețivii prin baruri, ca Toma. De-asta chiar îmi părea rău: bețivii erau blajini și spuneau niște lucruri extraordinar de interesante, vorbeau și despre Ceaușescu ce vroiau ei, nu-i sălta nimeni. Băieții puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
seama că trebuia să ia măsuri serioase pentru a-l readuce pe calea vituții. Melissa nu era orbită de dragostea ce o purta frumosului cavaler, ca Atlantes, care, negândindu-se decât la a-i apăra viața, puțin îi păsa de faina lui. Bătrânul vrăjitor fusese acela care îl mânase pe Hipogrgrif către insula fermecătoarei Alcina, unde nădăjduise că favoritul său avea să învețe a-și uita onoarea și setea de glorie. La vederea Melissei, chipul Bradamantei s-a iluminat de bucurie
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
faptul că eu sunt fiul lui. Sunt paralel cu el, cu mine i se încheie neamul, eu sunt negarea lui. Și Gary a moștenit multe de la tatăl meu, așa cum și eu semăn mult cu Doug, fiul. Când descoperă heroina în faină, Gary vrea să o returneze mafiei Doug vrea să o vândă la prețul pieței, ceea ce înseamnă două milioane de dolari. Amândoi sunt răi și lacomi dar bătrânul Gary e un laș - da, un laș norocos. Fielding mi-a spus că pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
și, dacă întârzii, taica Makarenko e-n stare să nu mă mai primească la oră! Știi ce încuiați sunt tipii ăștia care predau pedagogia!... Și fata o luă la fugă cu pas săltat și mlădios pe coridor, făcându-se nevăzută. Faină bucățică! comentă Dobrescu, uitându-se lung în urma fetei. E noua ta iubită? E iubita lui Nichi Stelescu, mă, cap pătrat! îl puse binevoitor la punct Victor. Un tip deștept și dat dracului, nu ca tine! Ăla mare și solid, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
de viața dumneavoastră. La noi e ca Într-un lagăr dezafectat, Închis pentru renovare, care nu funcționează, În grevă, dacă vreți. O fi interesant, nu zic. Îți trebuie nervi și imaginație ca să trăiești Într-o democrație originală. Așa că vă luați fain frumos rucsacul și vă duceți la hotelul din centru și veți dormi una bună căci nu-i sâmbătă ca să fie nuntă ori discotecă. Mâine, la amiază, sunteți la Budapesta, la Ferihegy 2. Luați un avion și veți ajunge acasă Înaintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
de mama lui, îndopat ca să salte la categoria mijlocie, un tip cu care am luptat fiindcă managerul meu voia să-mi clădească reputația de marditor de mexicani. — Mulțumesc, domnule Sprague. — Eu îți mulțumesc pentru că ne-ai oferit o luptă așa faină. Și Mondo a fost băiat bun. Mai știi ceva de el? — A murit din cauza unei supradoze de heroină. — Dumnezeu să-l aibă în pază! Păcat că n-a murit în ring. Și-ar fi scutit familia de multă durere. Apropo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
fața. Arăta ca un puști amenințat că i se ia ursulețul. — Răspunde la întrebare, Joe, interveni Russ. Dulange rânji. — Pân’ să le tai, avea țâțuci obraznice, cu sfârcuri roz. Picioarele le avea nițeluș cam groase, iar tufișul de sus era fain. Avea alunițele alea despre care i-am povestit maiorului Carroll și mai avea niște zgârieturi pe spate, destul de proaspete, de parcă ar fi fost biciuită. M-a luat cu furnicături, fiindcă mi-am amintit de „urmele ușoare de bici“ pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
bucur să te aud spunând asta. Bună ziua. La poartă, pe Park Lane, trecu pe lângă un cerșetor fără picioare, așezat pe un cărucior cu roți, și lăsă să cadă o jumătate de coroană În căciula pusă cu gura În sus. — Mulțam fain, domnu’, sunteți un suflet creștinesc, spuse omul luând moneda și Încercând-o cu dinții, dezvăluind astfel suspiciuni cam necreștinești. Dar bietului nefericit, a cărui căciulă nu conținuse până atunci decât ceva bănuți de aramă, trebuie să Îi fi părut o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
în minte faptul că și în visul meu, chiar după ce m-am ridicat de pe canapea, o pisică, cu vocea ei finuță, atenuează încordarea. Iată și canapeaua! Deși totul păru a lua o întorsătură ciudată, mă liniștii rapid: fii cool, e fain aici. Și mă lăsai în voia simțurilor și mă culcai pe canapea, cu fața, spre oraș. Adorm. Instinctiv, știui că acolo se află și o poză a lui. Știui, tot așa, și cum arăta. Îi văzui chipul înainte de a adormi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ascuțit. Imperiul Persan, Libia, Siria, Imperiul Roman și Grecia. Și aici manualele de clasa a IX-a de istorie. Și mayașii, incașii, toată America centrală cu ale ei. Cicluri, ceruri, soare și sânge, feciorie și preoție, vrăjitorie. Oceania și ea faină și originală, sălbatică. Să nu uităm China și Japonia. Apoi au venit Evul mediu, Epoca modernă și Epoca contemporană. Irlanda. · Totul e clar. Și logic. Păreri și simțuri. Perfecțiunea. Apoi vin restul. Viața perfecțiunii vine prima. Există păreri. Există persoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
luăm de la început. Când mă trezesc din vis, sunt deja în avion spre casă. Toată lumea se bucură când sosesc. Toți sunt fericiți, și eu sunt fericită, căci știu ce vreau să fac. Și se face că întâlnesc un tip super fain care are din prima grijă de mine, și de care am și eu, din prima, grijă de el. · Să punem sare și piper cu mătușa mea cea rea. Ea stă tot timpul cu gura pe mine, răutăcios însă eu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
dragă. Când mă trezesc din vis, sunt deja în avion spre casă. Toată lumea se bucură când sosesc. Toți sunt fericiți și eu sunt fericită, căci știu ce vreau să fac, sunt satisfăcută. Și se face că întâlnesc un tip super fain care are din prima grijă de mine, și de care am și eu, din prima, grijă de el. · · · · Să punem sare și piper amintind de mătușa mea. Ea este o ființă acră, rea, mereu cu gura pe mine și reproșuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Așa că a doua zi când ne sărutăm și facem dragoste știu bine că îmi va place. · Acum, când eram pe punctul de a pleca, o grasă mi se pune în drum. Din acea situație repugnătoare, mă salvează un tip foarte fain. Te simți bine? Da. Mersi. Te descurci? Îhm. Fără să se prea uite la mine chestie ce mi s-a părut așa, mai suspect, eu m-am uitat la el. Și am văzut în ce birou a intrat. Și când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
mine. Pentru că vreau, și eu vreau atât de rar. Când îl văd tocmai și-a stins țigara. A aruncat-o și a strivit-o cu piciorul. Mă vede și îmi zâmbește. Sincer pentru mine, dar și provocator, satisfăcut. E drăguț, fain, însă în același timp periculos. Ochii îi sticlesc. E un criminal. A ucis mai multe persoane și a ținut să știu înainte de a veni. Mă apropii de el. Nu ai făcut nici o prostie? Pentru că dacă te crezi în siguranță într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
uită la mine și zâmbește. Dar nu contează situația. Părem chiar parteneri. Nu știu, nu e urâtă situația, căci el știe să o facă plăcută. Îmi dau seama deci cât îmi place de el. E inteligent, nu e malefic, chiar fain. Nu e tipul rău rock, nici un criminal oarecare. E drăguț, plăcut, independent, știe ce vrea, știe și când să se oprească. Deși situația e încordată, există și spiritul acela care o înfrumusețează. E ceva intim. Chiar mai și vorbim îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
faptul că din punct de vedere fizic suntem foarte apropiați. Chiar și din punct de vedere psihic. Simte-te bine. Avem jacuzzi. După ce ies din baie, luăm cina. E foarte frumos, chiar luxos în jur. La radio se aude muzică faină. Vocea prezentatorului reprezintă faptul că suntem în lume. Ce zici, dansăm? întreabă spontan. Îhm, răspund și eu spontan. E bine. E frumos, tocmai pentru că nu pare personal. Ca și cum nu ar fi frica de o relație. Pur și simpu clipa. Ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Eram sexy implicit. Era ca un văl de sinceritate peste tot. Peste noi. Când zâmbeam, când aveam probleme, el mă ajuta, fără să mă întrebe, fără să-l cheme cineva. Pentru că așa era mișto. Pasiunea era din joc. Un joc fain al nostru, al situației. Nu era nimic dur ci potrivit de serios. Nu erau alte limite decât cele impuse de situația noastră. Spre exemplu, eram în spital. Imediat aranjase (din umbră, nici nu venise să mă vadă) cu doctorii, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
acum, cu pedalele sale acustice, cu perdelele lui de fum, cu proiectorul și cu mixerul lui cu 24 de canale, pe care, instinctiv, și le acoperise cu cotul. Și își răspunse că da. Chiar de nu va cânta cine știe ce muzică faină, alcoolistul mulțumitor o să se descurce. O să capete pe ele bani buni. Spre continua lui surprindere, neînfigîndu-se la bani sau la scule, bețivanul se rezumă însă doar să-l trăznească năucitor cu căpățâna în gură. Și-n deruta totală produsă de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
se culcau devreme, osteniți. Rămânea singur cu baba lui. Plecau și gunoierii în județ la ei, să se pună pe trai. Până primăvara nu-i mai vedeai. Aglaia strângea ce mai avea pe afară, cumpărau de la Obor un sac de faină și unul de mălai, două sute de chile de cartofi, așezau murături la butoi și așteptau ammdoi iarna. Salcâmii rari ai Cuțaridei îngălbeneau. Frunza lor rotundă suna trist seara. Câmpul învinețea. Ierburile opărite în vipiile verii se măcinau. Din cerul leșiatic
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
o mințiseră cumetrele, oameni la locul lor, ce mai vorbă... - Cum s-ar zice, ai venit în petit? întrebă în cele din urmă gazda, cu voce stinsă. Meșterul se înseninase puțin. Își netezea cu palmele pantalonii lustruiți. - Am un băiat fain! Ce băiat! 16 - De, grabă mare așa n-ar fi. Să mă mai sfătui cu nevasta, s-o întreb și pe fată... E mare de-acum. Bărbatul avea o față roșie și sănătoasă, luminată din când în când de flăcările
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]