1,257 matches
-
se roagă cu regularitate nu depășește 4 sau 5 la sută din populație. Apoi, rugăciunea este adesea ineficientă, deoarece cea mai mare parte dintre cei care se roagă o fac doar cu gura și sunt, în realitate egoiști, mincinoși, orgolioși, farisei incapabili de credință și de dragoste. în sfârșit, efectele ei, atunci când se produc, ne scapă foarte adesea. Ni se pare că răspunsul la cererile și la dragostea noastră este dat de obicei lent, insensibil, aproape imperceptibil. Vocea care ne șoptește
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
au legat Și l-au dus pîn-la Pilat Și Pilat l-a judecat Nici o vină nu i-a dat Pilat mîinile spălînd Și către popor grăind : ăă - Acest om dumnezeesc Nici o vină nu-i găsesc. >> Și l-au dus la farisei Ca să-l judece și ei. Și și ei l-au judecat La moarte l-au condamnat La Golgota l-a-nălțat Pe cruce l-a ridicat İ-au bătut piroane-n mîini İ-au pus cunună de spini Cunună de spini pe
Monografia comunei Cătunele, județul Gorj by Păunescu Ovidiu () [Corola-publishinghouse/Science/1828_a_3163]
-
a cărei desfășurare nici astăzi nu s-a încheiat încă. * Deși ar putea să pară nefirească, afirmația că minciuna caracterizează esența însăși a ființei umane poate fi argumentată și în alți termeni decît aceia ai mitului biblic. Dacă am fi farisei (și probabil că sîntem de vreme ce fățărnicia, ipocrizia, prefăcătoria planează ca latență în preajma noastră, ca să nu spunem înăuntrul nostru)24, am afirma că nimic nu este mai urît pe lume și în același timp mai prezent în existența umană decît minciuna
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
ulterior mai semnând sporadic în „Viața copiilor”, „Viața ilustrată”, „Luceafărul”, „Claviaturi”, „Revista Fundațiilor Regale”, „Gândirea și „Tribuna Ardealului” (la care e redactor). În 1939, îi apare placheta Casa cu pitici, iar câțiva ani mai târziu, în 1943, publică broșura Învierea fariseului Eleazar. Căsătorită mai întâi, în 1932, cu Florea Mureșanu, viitor protopop al Clujului, va fi, din 1956, soția lui D.D. Roșca. Arestată la 25 mai 1950 și trimisă la Canal, eliberată în 1952 și din nou arestată în 1959, A
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285181_a_286510]
-
anume sentimentalism al dezrădăcinării, mai pregnant decât tendința parabolică, meditativă, de proveniență creștină, ce-i particularizează sonurile din Dosoftei, Cununa, Osuare, Pe calea florilor de spini sau Macbeth fugind de umbra lui Banquo. SCRIERI: Casa cu pitici, Cluj, 1939; Învierea fariseului Eleazar, Cluj, 1943; La izvorul cu pietre albastre, București, 1967; Sonete, București, 1968; The Return of Snow White, 1977; Assault on Eden, Michigan (SUA), 1977; Journey to Fairy-Land, 1978. Traduceri: Cântarea Psalmilor, pref. Vintilă Horia, introd. Aureliu Răuță, Madrid, 1986
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285181_a_286510]
-
elocventă a faptului că putem fi credincioși lui Dumnezeu fără a înceta să fim fideli față de noi înșine și față de lumea în care trebuie să trăim efectiv, nu doar să trecem precum gâsca prin apă. Exortația Sf. Paul, care, din fariseu riguros și mulțumit de sine, s-a lăsat dezarmat de întâlnirea cu Cristos pe drumul Damascului, este validă și-n ziua de azi, pentru a nu permite vreodată ca imaginea pe care noi ne-o formăm despre Dumnezeu să devină
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
capabile să accepte adevărul despre sine și să fie însuflețite de o milostivire nebolnăvicioasă față de ceilalți. Paul vorbește în mod pozitiv despre sine: «circumcis în a opta zi; din poporul lui Israel, tribul lui Beniamin; evreu dintre evrei; după Lege, fariseu; după zel, prigonitor al Bisericii, iar în ce privește justificarea care vine din Lege, fără cusur» (Fil 3,5-6). Visul oricărui fariseu, de multe ori al oricărui consacrat, este acela de a fi «fără cusur». Însuși apostolul Paul, însă, este cel care
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
pozitiv despre sine: «circumcis în a opta zi; din poporul lui Israel, tribul lui Beniamin; evreu dintre evrei; după Lege, fariseu; după zel, prigonitor al Bisericii, iar în ce privește justificarea care vine din Lege, fără cusur» (Fil 3,5-6). Visul oricărui fariseu, de multe ori al oricărui consacrat, este acela de a fi «fără cusur». Însuși apostolul Paul, însă, este cel care ne ajută să înțelegem că există ceva mai autentic, mai dătător de autenticitate: «De dragul lui am pierdut toate și le
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și ne gândim, e nevoie de mult curaj ca să vorbim de fecunditate în timp ce riscăm să trecem printr-o grea sterilitate, o sterilitate ce ar putea fi destul de amară. În Evanghelia după Matei, după ce Învățătorul vorbește despre problema repudierii, ridicată de farisei, Domnul Isus se întoarce la o imagine foarte sugestivă și, adresându-se ucenicilor săi, se exprimă astfel: Nu ați citit că, de la început, Creatorul i-a făcut bărbat și femeie și a zis: De aceea, omul își va lăsa tatăl
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
lumii când percepția propriei vieții se identifică cu un sens de superioritate morală ce, sub aparența compătimirii și a ajutorării, tăinuiește un anumit dispreț față de ceilalți, ca acela pe care Domnul Isus l-a blamat atunci când i-a numit pe farisei «ipocriți» (cf. Mt 23,13). Nu este întâmplător faptul că rugăciunea neîntreruptă a monahilor și a creștinilor din Orient - «Doamne Isuse, ai milă de mine» - apare în contextul unei anume parabole: «A spus această parabolă unora care se credeau în
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
anume parabole: «A spus această parabolă unora care se credeau în sine drepți și-i disprețuiau pe alții» (Lc 18,9). Se cuvine să amintim că, nu de puține ori, consacrații și, în mod special, monahii sunt moștenitorii spirituali ai fariseilor și ai esenienilor, care erau prețuiți, dar erau și puși la punct de vorbele și de gesturile Domnului Isus. Mândria Sf. Paul, așa cum am mai spus, ar trebui să fie însușită de mulți consacrați și consacrate căci, fiind însuflețită de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
de nebunia pentru evanghelie, ne invită să ne debarasăm de mândria perfecțiunii pentru a fi în stare să ne recunoaștem păcătoși iertați: «tăiat împrejur în a opta zi; din poporul lui Israel, tribul lui Beniamin; evreu dintre evrei; după Lege, fariseu; după zel, prigonitor al Bisericii, iar în ce privește justificarea care vine din Lege, fără cusur» (Fil 3,5-6). Nu de puține ori se întâmplă să vedem consacrați «fără de cusur», spre edificarea tuturora. O astfel de mărturie, însă, nu este suficientă atât timp cât
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
că în noi era deja cuibărit un crâmpei de iluzie, o înfumurare tăinuită de care trebuia să luăm cunoștință. Tocmai pe când visam să devenim, dacă nu sfinți, cel puțin creștini prezentabili, totul ardea acolo. Atitudinea noastră interioară era aceea a fariseului din evanghelie, iar rugăciunea noastră era cam tot ca a aceluia. Ne-ar face bine, deci, să ieșim din acest vis, să trecem peste această imagine de îndreptățit, imagine ce nu se lasă nicicum terfelită. Adeseori, Dumnezeu va fi permis
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
se piardă orice urmă ce ar trăda originea lor. Episcopul iudeo-creștin Meliton din Sardes spunea pe la anii 175 că toată filozofia creștină a venit de la barbari nu de la iudei sau grecotei și asta cu 200 de ani înainte ca făcătura fariseilor să devină religie unică în imperiul roman! Sidec era o divinitate ce personifica dreptatea și cinstea în religia filistenilor. Acest personaj este amintit și în Cartea lui Eno, Melchisedec fiind preotul ,,poporului ales”, cînd, Eno tatăl lui a fost urcat
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
despre aspectele esențiale ale Evangheliei Împărăției. Pe de altă parte, în mod realist, Isus insistă mult pe faptul că mesajul convertirii demolează tocmai suficiența umană în toate formele sale, de la atașarea de bogății (Mc 10,21-25) până la siguranța orgolioasă a fariseilor (Lc 18,9), însușite emblematic și de Papa Francisc, ca referințe despre corupția politică, economică și eclezială. E clar că întoarcerea la paradigma originală implică eliberarea „convertirii” de tradiționala „penitență”, care este o consecință, ce s-a dezvoltat în cadrul unei
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
apoi în alt număr (61) al Albinei din același an, e lăudat Eliade pentru că, în Curentul românesc, curăță limba de cuvinte "străine" și pune în loc "romane". Iar aiurea 2 vorbește despre "astă frumoasă a noastră limbă romană, pe care câțiva farisei literari voiesc a o arăta chiar dacă..." (comparați cu iubirea lui A. Russo pentru dacismul romî-nilor). Iar puțin după aceea 3, Asachi, care vorbea, cum s-a văzut mai sus, de respectarea limbii bisericești, acum cântă marele merit al lui Eliade
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
Precum îngerilor buni li se dau nume după ranguri, slujbe, merite sau demnități, existând îngeri vestitori și arhangheli, la fel și duhurile necurate sunt conduse de puteri mai rele și sunt supuse acestora, fapt ilustrat în Scriptură de către hula fariseilor: ,, Acesta alungă duhurile cu ajutorul lui Belzebut, principele demonilor". Tot Scriptura mărturisește, după Serenus, că fiecare dintre noi are doi îngeri: unul bun și unul rău (cap. 15-17). Convorbirea a IX-a (36 de capitole) este susținută de Avva Isaac și
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
de părere că umanitatea căzută deține încă noțiunea de bine fiind capabilă să discearnă binele și dreptatea de ceea ce este rău, dând exemplu pasaje scripturistice de felul: ,, Ca să atragă atenția că putința binelui este înnăscută în ei, mustrând pe farisei, Mântuitorul le zice: <<De ce nu înțelegeți de la voi înșivă ce este drept? >>. Nu le-ar fi spus aceasta dacă nu ar fi știut că ei au discernământul natural, sau judecata firească și pot deosebi ceea ce este drept. Din această cauză
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
în aceast] viat]. Dac] iudaismul susținea o conduit] etic] în aceast] viat] între respectarea regulilor înțelegerii solemne și obținerea binecuvânt]rii divine a individului și a națiunii, accentul cade acum pe r]splata personal] și pedeaps]. Unele secte evreiești, inclusiv fariseii și c]lug]rii care tr]iau pe lang] Marea Moart] (despre care se crede c] erau esenieni), au acceptat înv]ț]turile eschatologice; se poate ca prin aceste secte s] fi p]truns în creștinism și în etică creștin
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
redus. Iudaismul și creștinismul admirau același tip de caracter, astfel încât creștinismul a atras evrei în rândurile sale, întrucat promova virtuțile iudaismului, cu excepția circumciziei și a normelor legate de alimentație. Linia dominant] ce caracterizeaz] prezentarea evanghelic] a controverselor lui Iisus cu fariseii nu trebuie considerat] ca fiind exhaustiv]; într-adev]r, relația ne este prezentat] ca fiind pozitiv]. Fariseii nu alc]tuiau o partid] uniform]. În efortul de a g]și și de a urma calea lui Dumnezeu, ei se bazau pe argumente
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sale, întrucat promova virtuțile iudaismului, cu excepția circumciziei și a normelor legate de alimentație. Linia dominant] ce caracterizeaz] prezentarea evanghelic] a controverselor lui Iisus cu fariseii nu trebuie considerat] ca fiind exhaustiv]; într-adev]r, relația ne este prezentat] ca fiind pozitiv]. Fariseii nu alc]tuiau o partid] uniform]. În efortul de a g]și și de a urma calea lui Dumnezeu, ei se bazau pe argumente, asupra c]rora nu se pronunță o hoț]rare final]; opiniile minoritare continuau s] fie exprimate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
uniform]. În efortul de a g]și și de a urma calea lui Dumnezeu, ei se bazau pe argumente, asupra c]rora nu se pronunță o hoț]rare final]; opiniile minoritare continuau s] fie exprimate, ca parte din tradiție. Unii farisei corespundeau imaginii evanghelice, dar era o batjocur] la adresa creștinismului s] spui c] toți erau mulțumiți de o religie care presupunea respectarea unor norme morale de ordin exterior pentru a asigura recunoașterea valorii morale în fața lui Dumnezeu, având în vedere c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
vedere c] Iisus analiza motivele de ordin interior. Aceast] batjocur] a fost intensificat] de luptă lui Luther împotriva catolicismului medieval tîrziu, atribuit adesea școlii fariseice. Atunci, in ce constă diferența dintre Iisus și diferitele partide iudaice, în special cea a fariseilor? În primul rând, acestea erau exclusiviste și în al doilea rând, modul in care înțelegeau nivelul și profunzimea iubirii nu era suficient de radical. În ceea ce îl privește pe Sfanțul Apostol Pavel, el a fost un gânditor complex și inc
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
la rîndu-i, "scandalosul" "Dejun pe iarbă" al lui Manet. De unde se vede că lumea devenise, progresiv, tot mai pudică, de vreme ce plina femeie goală, în compania celor doi curtezani, puși la patru ace, à quatre épingles, putea provoca anatema unui juriu fariseu, cufundat, de altfel, chiar de-atunci, într-un anonimat etern. Farmecul petrecerii galant-libertine de la sfîrșitul parizian de secol nu-și putea găsi mai blînd-sagace înterpret decît într-un dulce Renoir, cu al său "Dans la Moulin de la Galette". Pe care
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Iisus le va spune: „Întrucât nu ați făcut unuia dintre acești prea mici, nici Mie nu Mi-ați făcut” (Matei 25,45). Hristos, Dumnezeu întrupat Se identifică, așadar, cu toți cei aflați în lipsuri și suferințe. Pilda vameșului și a fariseului subliniază diferența dintre cei doi oameni (vameșul și fariseul) care s au dus la templu să se roage. Dar cine s-a rugat cu adevărat? Exegeții afirmă că rugăciunea fariseului n-a fost, de fapt, o...rugăciune. El nu-i
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]