1,520 matches
-
Cristian Tudor Popescu 1.10.1990 - a murit Ioana Em. Petrescu (n. 1941) 1.10.1996 - a murit Alexandru Andrițoiu (n. 1929) 2.10.1911 - s-a nascut Miron Radu Paraschivescu (m. 1971) 2.10.1935 - s-a nascut Paul Goma 2.10.1940 - s-a nascut Viorel Știrbu 2.10.1942 - s-a nascut Romulus Diaconescu (m. 2003 ) 2.10.1942 - s-a nascut Victor Prohin 2.10.1944 - a murit B. Fundoianu (n. 1898) 2.10.1950 - s-a
Calendar by Nicolae Oprea () [Corola-journal/Journalistic/4300_a_5625]
-
etc. Ultimul care pătrunde în poveste este naratorul - într-o călătorie spre Maramureș. Intră în joc multe personaje reale, din peisajul cultural și politic contemporan (mai ales românesc). Este descrisă o vizită la Paris a președintelui Emil Constantinescu, sînt ironizați Goma, Liiceanu și mulți alții. Există și multă critică la adresa autorului-personaj "Țepeneag", multe observații fiind juste... Mai ales cele legate de prolificitate. Cum precizam la început, rețeta tinde să sufoce interesul destul de devreme în această etapă a creației lui Țepeneag. Cel
Sfînta lizibilitate și tirania rețetei by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15344_a_16669]
-
halucinante. Echipa de fotbal a României ajunge în finala Cupei Mondiale de fotbal, desfășurate în 1998 chiar în Franța. Știm cu toții că România a ieșit mult mai devreme din competiție... Marele meci beneficiază și de o cronică scrisă de Paul Goma (personajul) în Libération, în care chiar se insinuează existența unui blat... Altă stranie întîmplare: Autorul poartă după el în călătoria spre Maramureș, un pitic de grădină care seamănă foarte bine cu... Paul Goma, iarăși... Sexul ocupă un loc important în
Sfînta lizibilitate și tirania rețetei by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15344_a_16669]
-
și de o cronică scrisă de Paul Goma (personajul) în Libération, în care chiar se insinuează existența unui blat... Altă stranie întîmplare: Autorul poartă după el în călătoria spre Maramureș, un pitic de grădină care seamănă foarte bine cu... Paul Goma, iarăși... Sexul ocupă un loc important în roman. Este binevenită și surprinzătoare descrierea dezinhibată a scenelor "tari". Complexele bărbatului în vîrstă, aflat în fața tinerei amante focoase a invalidului Gigi Kent - este unul dintre pasajele antologice ale romanului. în literatura scriitorilor
Sfînta lizibilitate și tirania rețetei by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15344_a_16669]
-
care constituie și volumul ei de debut), nu s-ar putea alcătui o listă de preferințe. Elementul comun al cărților analizate îl constituie faptul că ele au apărut recent. Ștefan Caraman, Constantin Abăluță, Mariana Bojan, G. Călinescu, Christian Tămaș, Paul Goma, Dumitru Țepeneag, Bujor Nedelcovici, Herta Müller, Alexandru Papilian, L. M. Arcade, Mariana Șora, Lia Savu, Vintilă Horia, Victor Frunză, Mircea Zaciu, Jeni Acterian, George Tomaziu, Gabriel Țepelea, Nicolae Breban, Alexandru Vlad, Mihai Sin, Ion Simuț ș.a. sunt aduși rând pe
Descentralizarea vieții literare by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17069_a_18394]
-
și semne al Bibliotecii, dar ispitit, în tinerețe, la conformisme ca preț al publicării, autorul lui Zacharias Lichter asistă, tot mai deprimat, la mutația ideologică survenită după Tezele din iulie 1971. Cu incredibilele (și totuși predictibilele) lor efecte socio-culturale. Mișcarea Goma și tribulațiile lui I. Negoițescu măsoară, prin lipsa lor de ecou, de impact intern, victoria regimului, a fricii asupra spiritului liber, constrâns la comprimare defensivă și prudentă autocenzură. E drept că opiniile diaristului în privința lui Paul Goma devin, în timp
Viață rescrisă by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10738_a_12063]
-
efecte socio-culturale. Mișcarea Goma și tribulațiile lui I. Negoițescu măsoară, prin lipsa lor de ecou, de impact intern, victoria regimului, a fricii asupra spiritului liber, constrâns la comprimare defensivă și prudentă autocenzură. E drept că opiniile diaristului în privința lui Paul Goma devin, în timp, mai nuanțate; dar ceea ce admiră necondiționat Matei Călinescu la disidentul nostru este faptul de a fi încercat, măcar, să pună sub semnul întrebării instalarea definitivă și irevocabilă a comunismului românesc, structura lui monolitică. Paralela cu majoritatea universitarilor
Viață rescrisă by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10738_a_12063]
-
pe scriitorii micilor culturi. Omologarea le-a fost înlesnită scriitorilor din fostele țări comuniste care au făcut gesturi de disidență politică, dar nici aceștia nu au avut toți aceleași șanse. De ce Soljenițân, de ce Kundera, s-a întrebat Mincu, iar Paul Goma nu? Dumitru Chioaru a susținut, în intervenția sa, că globalizarea nu poate fi decât economică, neputând să angajeze formele culturii, literatura, în orice caz, nu poate fi globalizată din pricina limbii. Adevărata literatură este rebelă față de standardizare. Prin definiție, a spus
Singuri în satul global by Reporter () [Corola-journal/Journalistic/12441_a_13766]
-
stat zilnic câteva ore printre demonstranții din Piața Universității din București. Noi am depășit faza ideilor propuse de perestroika. Nu neg că ea ne-a influențat. Că ne-am uitat la ceea ce se întâmpla peste Prut chiar înainte de Gorbaciov. Paul Goma s-a sprijinit moral pe existența lui Soljenițân. Îl amintesc în acest context cu convingerea că a fost cel mai de seamă disident al nostru. Dacă tot ceea ce a visat el în ’77 s-ar fi împlinit, poate că nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
drumul său către moarte, sub un cer întunecat, dinspre care nu mai venea demult nici cea mai slabă rază de speranță. Această lume a condamnaților, pe care Sorin Titel ne-o prezintă printr-o parabolă, va fi reconstituită de Paul Goma pornind de la cazuri reale, fără adevăruri spuse pe jumătate și fără concesii, în romanul Ostinato. Nu întâmplător asupra acestei cărți se va face o delațiune și va fi condamnată să nu apară. Prin cazul lui Paul Goma s-a clarificat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
reconstituită de Paul Goma pornind de la cazuri reale, fără adevăruri spuse pe jumătate și fără concesii, în romanul Ostinato. Nu întâmplător asupra acestei cărți se va face o delațiune și va fi condamnată să nu apară. Prin cazul lui Paul Goma s-a clarificat pentru mine faptul că nu intrasem în altă etapă istorică așa cum ni s-a părut. Trăisem doar o scurtă relaxare până când Ceaușescu s-a acomodat cu scaunul pe care l-a primit moștenire de la Gheorghiu-Dej. După câțiva
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
altă etapă istorică așa cum ni s-a părut. Trăisem doar o scurtă relaxare până când Ceaușescu s-a acomodat cu scaunul pe care l-a primit moștenire de la Gheorghiu-Dej. După câțiva ani, fără să ne dăm seama cum, ceea ce a presimțit Goma înaintea noastră s-a adeverit. Zidurile care păreau dărâmate s-au ridicat înapoi și s-au lărgit treptat până când toată țara a devenit o închisoare. Canalul, început cândva cu pușcăriași, a fost terminat cu așa-zișii oameni liberi care au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
ne-ntoarcem, edificați, la liderul nostru național Petre Roman (care ne-a liberalizat și acum ne privatizează, numai el știe cum, săracul) și la președintele Iliescu (care râde, râde, râdeă, nu cedează în ruptul capului). Deși, vorba prietenului meu Paul Goma (scrisă cu majuscule în această revistă): nu numai ei au furat revoluțiaă Dar, slavă Domnului, că în toată nenorocirea asta s-a-ntâmplat așa, îi răspund. Că doar nu era să fie lăsată în întregime pe umerii maestrului Alexandru Bârlădeanu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
fragile - după cum vedeți foarte bine și dumneavoastră - rezist încă. Text apărut în 22, numărul 26 din 1991 Fiindcă morții nu se mai pot apăra La 26 iulie am primit, ca și alți colegi care lucrează în presă, textul lui Paul Goma (expediat de autor din Paris), prin care disidentul cel mai de seamă al României se pronunță asupra lui Nicolae Breban și a faptului că, în numele revoluției, Ministerul Culturii i-a oferit acestuia revista sa, în care se fac ades afirmații
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
fi trebuit să-l propun spre publicare în Viața Românească și, dat fiind tonul său, nu aș fi făcut-o cu bucurie. Pentru că, în dorința lui de a trezi lumea la realitate și de a o forța să se pronunțe, Goma a sărit, ca de obicei, peste cal. A izbit în toate părțile deodată, iritând toată lumea și făcând-o să nu se mai poată gândi dacă el are sau nu are dreptate. Acesta a fost, cred, și motivul pentru care preopinentul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
motivul pentru care preopinentul său s-a grăbit să-l tipărească în Contemporanul; își da astfel iluzia că el este regina Spaniei care a publicat sub egida sa Capriciile și că poate astupa gura lumii. Numai că, oricât a iritat Goma lumea, gura acesteia a rămas slobodă în ceea ce îl privește pe Nicolae Breban. Lucru la care a contribuit - fără îndoială - și directorul de la Ideea europeană. Deoarece, nefiind, totuși, chiar de viță regală, cum ar fi vrut să pară, nu l-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
Lucru la care a contribuit - fără îndoială - și directorul de la Ideea europeană. Deoarece, nefiind, totuși, chiar de viță regală, cum ar fi vrut să pară, nu l-au ținut nervii până la capăt ca să publice pur și simplu Capriciile lui Paul Goma, în care Domnia Sa era făcut securist, iar noi toți eram făcuți (nu fără o anume îndreptățire) cu ou și cu oțet și împiedicați (involuntar) să ne pronunțăm. Dacă Goma a săvârșit, ca de obicei, o eroare de tact, Breban a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
nervii până la capăt ca să publice pur și simplu Capriciile lui Paul Goma, în care Domnia Sa era făcut securist, iar noi toți eram făcuți (nu fără o anume îndreptățire) cu ou și cu oțet și împiedicați (involuntar) să ne pronunțăm. Dacă Goma a săvârșit, ca de obicei, o eroare de tact, Breban a săvârșit, fără îndoială, una și mai mare. S-a grăbit să se pronunțe asupra celui care l-a provocat să iasă în arenă, nu o dată, ci de patru ori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
mai controlat decât al adversarului său, se vedea clar că numai la ofensa adusă de acesta se gândea și că se abține cu greu să nu izbucnească. Și, în cele din urmă, a reușit să ne intrige mai rău decât Goma, care, cel puțin, nu și-a ascuns adevăratele sentimente și n-a încercat să ne tragă de partea sa. Poate și fiindcă, la acuza că ar fi fost în serviciul securității, Breban a încercat să răspundă fără să spună nimic
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
se înțelege această întrebare pusă de sus, care vrea să țină loc de răspuns, dar, pe de altă parte, neavând dovezi certe privind vina de neiertat care se pune în seama lui Nicolae Breban, eu voi pleca de la premisa că Goma nu are dreptate și că autorul lui Don Juan nu este securist; că, deci, prietenul meu Andrei Pleșu nu i-a oferit din greșeală revista ministerului pe care îl conduce; că președintele nostru de onoare nu îl susține din greșeală
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
îl însoțea pretutindeni, asemenea unui paj; că un om pur și inteligent cum îmi place să cred că este I. Buduca nu s-ar hazarda să-i ia apărarea dacă domnul N. Breban ar fi păcătuit într-adevăr, așa cum afirmă Goma. La acest nivel al discuției trebuie să constat însă că, preluându-i ca atare și argumentele și concluziile, inteligentul scenarist de la Cuvântul comite o eroare de logică, datorită căreia, plecând de la premisa că Breban ar fi un mare prozator, ajunge
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
cel puțin 8 ore, pentru Drumul la zid, cu o tenacitate demnă de o cauză mai bună). Acum sunt silită să înțeleg că eu mă aflam în eroare și nu colegii mei din juriu, cum am crezut atunci. Fiindcă, dacă Goma nu putea concura pe motiv că era exilat politic, dacă Gabriela Melinescu nu putea concura, deși nu a făcut niciodată politică, pentru simplul fapt că nu trăia în România, excepția de la regulă care se făcea pentru Nicolae Breban ar fi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
a arunca anatema. Dacă nu înțelege asta, înclin să cred că „Zeul” care îl locuiește se află și el în suferință. Altfel ar fi trebuit să-l împiedice să comită „eroarea artistică” pe care o face atunci când îi descrie lui Goma senzația nemaipomenită pe care ar fi avut-o când a trecut noaptea granița și a văzut copacii din Banatul mamei sale aureolați. Această senzație ar fi putut să o aibă Goma, care atâta amar de vreme n-a putut reveni
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
artistică” pe care o face atunci când îi descrie lui Goma senzația nemaipomenită pe care ar fi avut-o când a trecut noaptea granița și a văzut copacii din Banatul mamei sale aureolați. Această senzație ar fi putut să o aibă Goma, care atâta amar de vreme n-a putut reveni în România, nu Breban, care putea să vadă oricând copacii din zona natală, fie din partea românească a graniței, fie din cealaltă. În resentimentul său colegial - care se vrea superior prin această
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
său talent și farmecului prin care ar fi impus chiar și „odiosului” și „sinistrei”. Deși plec de la polemica recentă, trebuie să spun deschis că mi-am asumat riscul de a intra în această discuție nu pentru a-l apăra pe Goma - care e viu și puternic și s-ar putea apăra singur (chiar dacă pentru asta ar trebui să dea cu barda nu numai în toți dușmanii, ci și în toți prietenii săi) -, nici fiindcă aș trăi cu obsesia vinovăției lui Breban
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]