1,867 matches
-
410 și înglobează și alte detalii care să corespundă acestei cerințe. Totodată, Cassiodor a scris Originile și faptele goților (De origine actibusque Getarum), o istorie a goților în douăsprezece cărți, care pornește tot de la ideea de a-i introduce pe goți în istoria lumii civilizate, exaltându-le virtuțile; istoria a fost terminată sub Atalaric în 534, dar s-a pierdut: o cunoaștem doar prin intermediul unor extrase făcute în grabă în 551 de către Iordan (cf. p. ???). Din extrasele care s-au păstrat
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
sub Atalaric în 534, dar s-a pierdut: o cunoaștem doar prin intermediul unor extrase făcute în grabă în 551 de către Iordan (cf. p. ???). Din extrasele care s-au păstrat, aflăm că opera se deschidea cu descrierea Scandinaviei, locul de unde proveneau goții, vorbea despre originile lor, începând cu timpurile mitice, pentru a ajunge la perioada contemporană și la momentul stabilirii lor în Italia. Așa cum se vede și din titlu, goții sunt numiți de Cassiodor (așa cum făcuseră deja mulți alți scriitori latini înaintea
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
păstrat, aflăm că opera se deschidea cu descrierea Scandinaviei, locul de unde proveneau goții, vorbea despre originile lor, începând cu timpurile mitice, pentru a ajunge la perioada contemporană și la momentul stabilirii lor în Italia. Așa cum se vede și din titlu, goții sunt numiți de Cassiodor (așa cum făcuseră deja mulți alți scriitori latini înaintea lui) „Geți”, pentru că astfel li se puteau atribui multe detalii istorice sau fabuloase pe care cei mai vechi scriitori greci le cunoșteau sau le inventau atunci când scriau despre
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
însă un nou mod de prezentare a popoarelor barbare, puse de-acum, din toate punctele de vedere, pe același plan cu celelalte popoare din vechime; și Isidor din Sevilia, în Spania dominată de vizigoți, va scrie o Istorie a poporului goților. Opera cea mai cunoscută a lui Cassiodor este cea intitulată Variae (se subînțelege epistulae), publicată în 537, de fapt o culegere divizată în douăsprezece cărți și formată din 468 de rescripte pe care Cassiodor însuși le-a trimis de-a
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
un document de primă importanță pentru cunoașterea epocii lui Teodoric, chiar dacă au fost supuse unei revizuiri care le-a restrâns mult semnificația ca sursă de informații istorice: într-adevăr, scriitorul, în momentul publicării, a eliminat orice referire istorică atât la goți cât și la bizantini și orice detaliu cronologic sau personal. După ce s-a retras din viața politică, dar nu mult după ce a încheiat redactarea culegerii de Variae, Cassiodor a compus între 537 și 540 un mic tratat științific fără prea
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Soveria Manelli 1993 (studii de Fr. Prinz, E. Paratore, U. Pizzani, V.A. Sirago, P.Radici Colace, M. Milazzo, M. Zelzer, E. Peretto, M. Di Marco, G. Falcone și alții). 9. Iordanes Din cercul lui Cassiodor, a cărui Istorie a goților a și rezumat-o, așa cum am văzut, face parte și Iordanes, got sau alan prin naștere, secretar al lui Guntiges, un funcționar got al Imperiului de Răsărit. Când Iordanes a început însă acea muncă de prescurtare, era cunoscut deja ca
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
A. Sirago, P.Radici Colace, M. Milazzo, M. Zelzer, E. Peretto, M. Di Marco, G. Falcone și alții). 9. Iordanes Din cercul lui Cassiodor, a cărui Istorie a goților a și rezumat-o, așa cum am văzut, face parte și Iordanes, got sau alan prin naștere, secretar al lui Guntiges, un funcționar got al Imperiului de Răsărit. Când Iordanes a început însă acea muncă de prescurtare, era cunoscut deja ca scriitor, iar activitatea sa se desfășoară înainte de 550; după aceea, s-ar
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
M. Di Marco, G. Falcone și alții). 9. Iordanes Din cercul lui Cassiodor, a cărui Istorie a goților a și rezumat-o, așa cum am văzut, face parte și Iordanes, got sau alan prin naștere, secretar al lui Guntiges, un funcționar got al Imperiului de Răsărit. Când Iordanes a început însă acea muncă de prescurtare, era cunoscut deja ca scriitor, iar activitatea sa se desfășoară înainte de 550; după aceea, s-ar fi convertit (la viața monastică sau la catolicism, pentru că era arian
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
viața monastică sau la catolicism, pentru că era arian: nu se știe precis). Așadar, Iordanes începuse să scrie o Cronică prescurtată (Abbreviatio Chronicorum), adică o trecere rapidă prin întreaga istorie universală; și-a întrerupt munca pentru a se dedica rezumării Istoriei goților a lui Cassiodor a cărei versiune abreviată a fost intitulată Originile și faptele geților (De origine actibusque Getarum), adică ale goților, așa cum am spus mai sus (opera se mai numește și Istoria geților sau Getica). S-a întors apoi la
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Chronicorum), adică o trecere rapidă prin întreaga istorie universală; și-a întrerupt munca pentru a se dedica rezumării Istoriei goților a lui Cassiodor a cărei versiune abreviată a fost intitulată Originile și faptele geților (De origine actibusque Getarum), adică ale goților, așa cum am spus mai sus (opera se mai numește și Istoria geților sau Getica). S-a întors apoi la Cronica lăsată neterminată și a completat-o scriind Compendiul cronologic, sau originea și faptele poporului roman (De summa temporum vel origine
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
gentis Romanae). În timpul redactării Istoriei geților, în care Iordanes împrumută de la Cassiodor atât materialul cât și intenția encomiastică, se desfășoară un prim episod victorios din recucerirea bizantină a Italiei și de aceea scriitorul ține să spună că magnificul popor al goților a trebuit oricum să se încline în fața unui popor și a unui principe și mai puternici și mai nobili: este evident că Iordanes simte nevoia să găsească atitudinea cea mai potrivită față de Iustinian și de bizantini. În schimb, opera intitulată
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
doar cu ceva detalii în plus toată istoria romană de la origini până în vremea sa, adică până în 547, folosindu-se de diferite izvoare profane precum Florus, Marcellinus Comes, Eutropius și alții. În viziunea lui Iordanes, istoria romanilor stă alături de cea a goților, în sensul că acestea au fost popoarele cele mai importante din Antichitate: Iordanes, așadar, acordă și el mare atenție popoarelor barbare, atitudine pe care am întâlnit-o deja la Cassiodor. În ciuda conținutului în aparență „tehnic” al operei sale, Iordanes lucrează
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
s-a răspândit noua religie, nu sunt vremuri fericite, așa cum în mod simplist lăsase să se înțeleagă Horosius: Iordanes scrie având în spate o istorie de o sută cincizeci de ani de devastări și de războaie barbare. Iordanes e un got care a învățat întâi limba greacă și apoi limba latină și scrie simplu, încercând să evite înfloriturile retorice, iar această simplitate a facilitat poate răspândirea operei sale. Dintre operele istorice, mai amintim Cronica ilirului Marcellinus Comes, care a trăit în
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Teodoric; este un scriitor care sesizează schimbarea apărută în politica din ultima parte a guvernării lui Teodoric și e o sursă foarte importantă pentru cunoașterea vieții lui Boethius, pe care îl laudă foarte mult, condamnându-l cu asprime pe regele got. BIBLIOGRAFIE. Ediții: MGH, Auctores Antiquissimi 5, 1. 1882 (Th. Mommsen); O. Giordano, Jordanes e la storiografia del VI secolo, Adriatica, Bari 1973; B. Luiselli, Sul De summa temporum di Jordanes, „Romano-barbarica” 1 (1976), 83-133; W. Bracke, L’Anonymus Valesianus II
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
să fie în tot secolul al cincilea, școlile de retorică care au încurajat cultivarea asiduă a poeziei, a omileticii, a narațiunii istorice. Însă, odată cu stabilirea definitivă în Galia a invadatorilor franci, o populație mult mai puțin civilizată decât burgunzii și goții care avuseseră deja, în trecut, contact cu Imperiul Roman, situația s-a schimbat radical și decăderea a început să se facă simțită mai ales în a doua jumătate a secolului al șaselea. În primele decenii ale acestuia, foarte importante pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Strutture e modelli culturali nella società merovingia. Gegorio di Tours: una testimonianza, Congedo, Galatina 1979. IV. SCRIITORI DIN REGATUL VIZIGOT În raport cu celelalte regiuni ale Occidentului roman, peninsula iberică s-a bucurat de o relativă prosperitate în secolul al șaselea; invazia goților, în secolul al cincilea, fusese fără îndoială opresivă și devastatoare, dar nu se asociase și cu o persecuție propriu-zisă, așa cum se întâmplase în Africa unde creștinii înduraseră prigoana vandalilor. Ca atare, treptat, consecințele ei fuseseră depășite și, dacă în secolul
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Iustus; Apringius folosește metoda alegorizantă și e înclinat să reducă anvergura escatologică a textului. BIBLIOGRAFIE Ediții: PL 67. 4. Cronicari Au existat și autori de cronici: de exemplu, Ioan din Biclarus, episcop de Gerona din 592 până în 621. Era un got de religie catolică, educat la Constantinopol; întors în Spania, a asistat la luptele care au dus la convertirea goților la catolicism. A scris o Cronică prin care continuă opera lui Victor din Tunnuna ajungând până în al patrulea an al domniei
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Cronicari Au existat și autori de cronici: de exemplu, Ioan din Biclarus, episcop de Gerona din 592 până în 621. Era un got de religie catolică, educat la Constantinopol; întors în Spania, a asistat la luptele care au dus la convertirea goților la catolicism. A scris o Cronică prin care continuă opera lui Victor din Tunnuna ajungând până în al patrulea an al domniei lui Reccared, adică se întinde din 567 până în 590; această Cronică este foarte interesantă pentru că prezintă întâmplările din Spania
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
regele Reccared. Între timp, Isidor își începuse formația culturală sub îndrumarea lui Leandru, fratele său mai mare, și a fost impresionat probabil de acel episod crucial din istoria Spaniei marcat de renunțarea lui Reccared la arianism și de proclamarea convertirii goților la catolicism în 587-589 în cadrul conciliului de la Toledo. În 599, Isidor ocupă scaunul episcopal al Seviliei, ca succesor al fratelui său Leandru, și rămâne aici până la sfârșitul vieții (anul 636), bucurându-se de prietenia și de stima regilor vizigoți. Sigur
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Leandru, și rămâne aici până la sfârșitul vieții (anul 636), bucurându-se de prietenia și de stima regilor vizigoți. Sigur de autoritatea sa, organizează al doilea conciliu provincial de la Sevilia în 619 și conduce marele conciliu de la Toledo din 633. Convertirea goților la catolicism a fost, nu încape nici o îndoială, un eveniment cu o semnificație majoră pentru istoria Spaniei, a catolicilor din acea țară și a lui Isidor însuși: era nevoie, așadar, de eforturi pentru reeducarea culturală (în sensul cel mai amplu
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
analoage din perioada clasică (de exemplu, a lui Lucrețiu) și tratatul Despre rânduiala celor create (De ordine creatorarum). Isidor dedică istoriei universale Cronica mare (Chronica maiora) care ajunge până în 515, căreia i se adaugă istoriile unor popoare cum sunt Istoria goților, Istoria vandalilor, Istoria suevilor (Historia Gothorum, Vandalorum, Sueborum). Istoria goților este fundamentală pentru reconstituirea istoriei Spaniei și a ultimelor evenimente care au dus la convertirea barbarilor la catolicism. Cartea a fost scrisă în două versiuni, una mai scurtă în 619
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
tratatul Despre rânduiala celor create (De ordine creatorarum). Isidor dedică istoriei universale Cronica mare (Chronica maiora) care ajunge până în 515, căreia i se adaugă istoriile unor popoare cum sunt Istoria goților, Istoria vandalilor, Istoria suevilor (Historia Gothorum, Vandalorum, Sueborum). Istoria goților este fundamentală pentru reconstituirea istoriei Spaniei și a ultimelor evenimente care au dus la convertirea barbarilor la catolicism. Cartea a fost scrisă în două versiuni, una mai scurtă în 619 și alta, mai lungă, în 625. Însă opera sa profană
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Totodată, există serii de scrisori cu destinatari diverși constituite din extrase (folosite în ordinea în care figurează în operele de origine) din scrieri ale lui Nilus însuși sau din alți autori. Altele sunt falsificări; I, 286, trimisă, conform antetului, generalului got Gainas, este dependentă de o omilie a lui Ioan Hrisostomul scrisă la câțiva ani după moartea lui Gainas. În fine, multe din titlurile atribuite destinatarilor la începutul unor scrisori sunt evidente anacronisme pentru că nu sunt atestate înainte de secolul al VI
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Cu toate acestea, el e un scriitor scrupulos care cunoaște și prețuiește amănuntele cu adevărat semnificative, iar când folosește sursele e foarte meticulos. În afară de Aetius și Eunomius, istoricul ne ajută să cunoaștem și alte personalități între care și Wulfila, episcopul goților. Interesul pentru istoria locală începe să fie vizibil o dată cu el; acesta se va răspândi apoi în istoria creștină mai ales din secolul al șaselea. Din nefericire, au ajuns până la noi doar fragmente din istoria lui. În vremea lui Fotie aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
given to us by the writer himself. With maturity, at the height of his career and life, Slavici wrote in The Human Deed: "The light of consolation has not appeared to me, unless I asked myself: "Man! What have you got to love above all and how far your love will reach, as to be cheerful, always enthusiastic, always happy to get through life?" This question is the starting point of the entire human wisdom, of practical philosophy, of morality, whether
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]