3,454 matches
-
orală al Fundației „A Treia Europă“ și Facultatea de Arte Plastice a Universității de Vest. Proiectul, în care au fost antrenați studenți și tineri artiști plastici profesioniști, și-a propus un demers autoreflexiv, o investigare a propriului Eu, printr-o incursiune în timpul copilăriei. Cu aceeași ocazie va fi prezentată și expoziția-document „Copilăria“, realizată împreună cu Grupul de antropologie culturală și istorie orală al Fundației „A Treia Europă“, în cadrul proiectului „Vivre les ages“. Prezentarea celor două expoziții va fi făcută de dr. Smaranda
Agenda2003-23-03-13 () [Corola-journal/Journalistic/281093_a_282422]
-
șir indian pe alei, pisicile să urmeze după mine, iar ei, după pisici. Până în noiembrie am reușit, totuși. I am învățat mult mai multe lucruri. Îmi practicam meseria de profesor cu cea mai mare seriozitate. Ce mai cuprindea programul? Mici incursiuni în împrejurimile spitalului, când, predilect, urmăream chipurile trecătorilor sau, oprit pe trotuar, număram mașinile care treceau prin dreptul meu, într-un timp determinat dinainte. Și, nu în ultimul rând, ședințele de „cenaclu“, o dată sau de două ori pe săptămână, din
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
consideraseră o ocazie prea favorabilă ca s-o rateze. Cei din Uesugi declanșaseră un atac neașteptat; cei din Hojo își schimbaseră și ei atitudinea. Și era sigur că, dacă se ivea prilejul, clanurile Oda și Tokugawa aveau să pornească în incursiuni de pe propriile lor teritorii. Katsuyori, la fel ca oricare fiu al unui mare om, se afla într-o situație dificilă. Încă nu făcuse niciodată de rușine numele tatălui său. Din aproape fiecare angajare de forțe în care lupta, ieșea învingător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
După ce studiase nechibzuința shogunilor, Nobunaga nici nu se gândea să instaleze un guvern la Kyoto. Aceea fusese vechea stare de fapt. Azuchi era mai aproape de idealul său: de acolo, se putea păzi contra provinciilor din apus, ținând totodată în frâu incursiunile lui Uesugi Kenshin, de la miazănoapte. — Seniorul Mitsuhide e în sala de așteptare și spune că ar dori să discute cu dumneavoastră înainte de plecare, anunță un samurai, din ușă. — Mitsuhide? întrebă Nobunaga, bine dispus. Poftește-l. Și continuă să studieze harta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
conținut era tot o cerere de a seretrage. Genba ascultă docil, dar răspunsul său, la fel ca înainte, îi afirmă cu fermitate propriile opinii, fără a da nici un semn de supunere. — Mi-a încredințat deja responsabilitatea de a superviza o incursiune în adâncul teritoriului inamic. Spunându-mă celor pe care mi le cere acum, ar însemna să omit tușa finală a unei operațiuni militare care până în prezent a fost încununată cu succes. Aș dori să mai aibă încredere în bastonul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
asculte, pe oricine i-aș trimite, se plângea Katsuie. Am să mă duc eu însumi acolo și-l voi face să se retragă până la căderea nopții. Tabăra principală de la Kitsune primise în acea zi vestea fericitului succes al armatei de incursiune și, un timp, fusese cuprinsă de bucurie. Dar ordinul de retragere rapidă nu fusese dus la începlinire. De fapt, Genba îi alungase pe toți trimișii, cu refuzul de a asculta și un rânjet disprețuitor. — Of, nepotu-meu ăsta o să-miscurteze zilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
-i inspire o teamă sau un respect mai mare decât Ieyasu. În dimineața aceea, nu se mișcă nici un steag din toată tabăra de pe Muntele Komaki. Era aproape ca și cum s-ar fi dat ordine stricte să nu se reacționeze la micile incursiuni de atac ale armatei apusene care aveau să verifice hotărârea oștirii din răsărit. Se lăsă seara. O unitate a armatei de la apus care se retrăsese din luptă aduse un teanc de foi propagandistice care fuseseră culese de pe drumul spre tabăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pardon!, București, 1999. Traduceri: Vladimir Holan, Noapte cu Hamlet, București, 1974 (în colaborare cu Dragoș Șesan). Repere bibliografice: Dana Dumitriu, „Week-end în oraș”, RL, 1970, 11; Constantin, Despre poeți, 146-150; Poantă, Modalități, 241-243; Cândroveanu, Alfabet, 80-83; Petroveanu, Traiectorii, 276-278; Ciobanu, Incursiuni, 106-110; Barbu, O ist., 245-246; Piru, Poezia, II, 257-266; Laurențiu, Eseuri, 107-113; Raicu, Critica, 359-362; Felea, Aspecte, I, 134-139; Grigurcu, Poeți, 469-471; Daniel Dimitriu, „Iluzia cea mare”, CL, 1979, 11; Alboiu, Un poet, 197-198; Iorgulescu, Firescul, 219-223; Cristea, Faptul, 154-156
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287210_a_288539]
-
puțin cam necunoscută aici, poziția României față de Planul Ahtisaari. Mihai-Răzvan Ungureanu: A, poziția față de Planul Ahtisaari. Pozițiile noastre de principiu presupun că sunt cunoscute de toată lumea sau pornesc de la această premisă. Dați-mi voie numai să fac o foarte scurtă incursiune în această chestiune. Suntem adepții unei atitudini principiale față de problema kosovară. Principiile pe care le susținem și care stau la baza multor înțelegeri internaționale, fie că e vorba de Carta Națiunilor Unite, fie că e vorba de Actul Final de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
devenit norma, iar onestitatea o excepție uneori periculoasă. Pe de altă parte, Regatul Unit este acum (dar nu a fost dintotdeauna) o țară cu un nivel scăzut de corupție, unde corupția politică este excepția, nu regula. Vom face o scurtă incursiune atât în etapa de tranziție a țării, la jumătatea secolului XIX, de la un nivel ridicat de corupție, cât și în modul cum sistemul de astăzi se ocupă de indivizii corupți. Capitolele 5 și 6 aplică aceste noțiuni dimensiunilor internaționale și
Corupţia politică : înăuntrul şi în afara statului-naţiune by Robert Harris [Corola-publishinghouse/Administrative/932_a_2440]
-
alta) sau de la marele poet și filozof (presupunînd că ar accepta să mă citească, lucru puțin probabil, auzisem că devenise extrem de mefient) care desigur că demult se învăluise în propriul său sistem filozofic și ar fi strâmbat din nas în fața incursiunii mele, spunîndu-mi de pildă că... ei, ce? că viziunea mea despre lume seamănă cu a unui Procopius din Cezareea (fără grasele desvăluiri ale aceluia din Istoria secretă), un fel de pamflet negru și irelevant din punct de vedere filozofic... În
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
problematicei relații dintre realitate și reprezentarea artistică, vom insista, într-o primă etapă, asupra accepțiunilor plurale, de multe ori divergente, pe care le-a primit conceptul de mimesis de-a lungul vremii. Nu mai este nevoie să spunem că această incursiune - lipsită de pretenția exhaustivității - se va axa doar pe câteva aspecte cruciale din evoluția venerabilei noțiuni. Unul dintre acestea este reprezentat de accepțiunea platonică a mimesis-ului, greu de redus însă la cunoscutele „incriminări” din Republica. Cel puțin tot la fel de semnificativ
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
care se înscriu anumite narațiuni trecute, neterminate, spectrale 141, în măsura în care nici nu trăiesc, nici nu vor muri vreodată. Pentru a putea observa cu mai multă claritate cum funcționează aceste delicate mecanisme, nu ar fi cu totul lipsită de interes o incursiune în acele récits inachevés care sunt ficțiunile teoretice consacrate universurilor născocite de scriitori. E inutil să mai adăugăm că în acest demers valorizarea axiologică a fazei de tranziție, a spațiului liminar, a acelui in-betweeness care se sustrage logicii binare, simplificatoare
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
poeme care aduc în scenă personaje cu nume năstrușnice sau doar divaghează, erudit și nonșalant, despre posibilitatea sau imposibilitatea facerii poeziei, despre cărți și autori faimoși, refuzând sistematic pretenția scriitorilor moderni de a accede la marile adevăruri ale ființei. O incursiune în universul acelor ironice récits inachevés care sunt pseudosonetele din ciclul mopeteiana (incluse în volumele poeme, respectiv poesii, ambele din 1970), poate deveni ilustrativă în acest sens. Pseudoroman sau pseudoepopee a unui personaj simpatic, în aparență șters, lipsit nu numai
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
reprezentanții generației ’80 să înceapă a aprecia - chiar dacă nu au admis-o întotdeauna deschis - cam aceleași componente ale poeziei ca și Sorescu. Nici Georgicele lui Mircea Cărtărescu nu sunt, în fapt, cu totul străine de această înrâurire. 5.3 O incursiune în labirintul „textistenței” (Mircea Cărtărescu)tc "5.3 O incursiune în labirintul „textistenței” (Mircea Cărtărescu)" În cazul lui Mircea Cărtărescu, interesul pentru realul concret, palpabil, perceput în toată complexitatea sa extraordinară, se îmbină cu o conștiință acută a „realității” literaturii
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
admis-o întotdeauna deschis - cam aceleași componente ale poeziei ca și Sorescu. Nici Georgicele lui Mircea Cărtărescu nu sunt, în fapt, cu totul străine de această înrâurire. 5.3 O incursiune în labirintul „textistenței” (Mircea Cărtărescu)tc "5.3 O incursiune în labirintul „textistenței” (Mircea Cărtărescu)" În cazul lui Mircea Cărtărescu, interesul pentru realul concret, palpabil, perceput în toată complexitatea sa extraordinară, se îmbină cu o conștiință acută a „realității” literaturii. La prima vedere (dar și la o privire mai atentă
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
sunt un tot: o stare de observare clarvăzătoare, accesibilă, sau poate accesibilă poetului sau mai curând poetului celui mai subtil”412. Către această încheiere ne conduce și următoarea mărturisire extrasă dintr-un fragment de (cvasi)utopie cărtăresciană. Din perspectiva ei, incursiunea în labirintul textitenței se redimensionează, într-un sens inechivoc: Cred în faptul că există un univers M.C. și că pot cartografia spațiul și pot colinda timpul din această lume paralelă.(...) Vreau să înțeleg lumea și literatura pe care le locuiesc
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
ideii, influentă la vremea respectivă, că există o tendință ineluctabilă care, datorită progresului tehnic și constituirii de monopoluri, ar conduce toate societățile Înspre colectivism și planificare (Schumpeter, 1985). El afirmă, dimpotrivă, superioritatea politică și economică a liberalismului, Întrucât acesta limitează incursiunile autorităților În domeniul privat, asigură „domnia legii” și controlează intervenționismul statal. Și totuși, paranteză sau nu, analiza lui Marx și a celor pe care i-a inspirat este probabil cea care a explicat cel mai bine condițiile de răsturnare a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
care afirmă originea romană a neamului, vorbesc despre gazeta „Albina românească”, despre scriitorul Costache Stamati sau dau informații despre geografia Transilvaniei. Sunt luate în discuție problema alfabetului latin, cea a necesității înființării unor biblioteci subvenționate de stat și se fac incursiuni în mitologie. Acțiunea derutează prin dispersare. Ea se petrece în Transilvania, Moldova, Muntenia, dar și în „Elizeu” ori pe „tărâmul morților”. Apoteoza celor doi cărturari ardeleni, celebrată de zei și de populația română din toate provinciile, devine un tablou alegoric
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287177_a_288506]
-
în Europa anului 1968 în cadrul acțiunilor combinate ale studenților și sindicatelor: tinerii militând pentru abandonarea unor tabuuri, sindicatele pentru creșteri salariale și alte condiții îmbunătățite de viață. Fiind subiecte de mare amplitudine, pentru a le face accesibile, autorul trece la incursiuni tematice variate: unele de ordin istoric, prin întoarceri de la prezent la antichitate și de aici la iluminism, filosofie modernă și contemporană. Altele, de ordin metodologic, îmbină evocarea literaturii, combinată cu date (prelucrate cu pricepere) din filosofia, sociologia și psihologia familiei
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
conturând un „profil artistic al călătorului”, al cărturarului preocupat de folclor, al profesorului și al cercetătorului lui Eminescu - și câteva portrete, dintre care se remarcă acelea ale lui Constantin Hurmuzachi, Ion Grămadă, Lascar Luția, Claudiu Isopescu, Mircea Streinul, precum și scurte incursiuni în existența unor periodice uitate, cum ar fi „Deșteptarea”, „Spectatorul”, „Britanica”, toate având drept liant voința asiduă a cercetătorului de a configura specificul cultural al Bucovinei, prin necesare restituiri și valorizări ale spiritualității acestei provincii românești cu un destin istoric
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288684_a_290013]
-
boicot cultural, legitimitatea sa în ochii germanilor venea din îndurarea aceluiași destin. Schmitt e un personaj tragic a cărui măreție vine din gestul drept cu care și-a primit căderea. La o privire rapidă, cartea lui Ion Papuc este o incursiune atent documentată în opera lui Carl Schmitt, accentul căzînd cu precădere pe patru lucrări: Der Begriff des Politischen (Conceptul politicului), Politische Theologie (Teologia politică), Ex captivitatae salus (Mîntuirea din captivitate) și Der Nomos der Erde (Legea Pămîntului). La o privire
Noi, cei învinși by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4985_a_6310]
-
literatura cultă, etnografice și chiar iconografice (cartea e plină cu ilustrații cu rostul lor precis în economia cărții) pentru a distinge deosebirea, adesea discrepantă, dintre clișeul portretului evreului imaginar și al celui real. Dar înainte de asta, autorul face o utilă incursiune în istoricul ideii de toleranță la români, oprindu-se cît și cum se cuvine, la programele cu adevărat emancipatoare ale revoluțiilor de la 1848 în țările române, deși ideea de a-i accepta pe străini drept egali cu autohtonii în fața legii
Prejudecăți antisemite by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15937_a_17262]
-
printre cele mai bune dintre operele noastre dramatice... și ar avea greutatea sa chiar aiurea, unde s-a scris și s-a gândit mai mult decât la noi"1). Interesant este că în acest debut publicistic, Iorga face o primă incursiune de probă în "zugrăvirea" psihologiei țăranului în literatura noastră, aducând vorba de "nuvelistul popular al Convorbirilor", Ion Creangă, și de personajul său emblematic, Moș Nichifor, "autoritatea nediscutabilă în materie de viață și gândire țărănească"2), cu totul deosebit de psihologia burghezului
N. Iorga, primul exeget al lui Ion Creangă by Cristian LIVESCU () [Corola-journal/Journalistic/6626_a_7951]
-
arta. Cinema-ul pare să fi fost creat pentru el. «După dealuri» este un miracol" - acesta este pasajul prin care criticul de film Eric Neuhoff își începe articolul. Eric Neuhoff își deschide critica printr-o pledoarie a vieții, urmând apoi incursiune în firul epic al filmului: "Trebuie să faci tot felul de lucruri în viață. Unul dintre ele este acela de a merge să vezi un film românesc care durează două ore și jumătate. E o mănăstire. E pierdută printre dealuri
Le Figaro: "După dealuri, un film al dracului de bun" by Căloiu Oana () [Corola-journal/Journalistic/80736_a_82061]