1,640 matches
-
de ani, l-a privit stăruitor. Mustafa a Întors ochii În altă parte. Era Încă un bărbat arătos, nu atât prin trupu lui Înalt și masiv, trăsăturile ascuțite și părul negru ca pana corbului, cât mai curând prin manierele lui politicoase și stilul elegant de a se Îmbrăca. Deși de-a lungul vieții atrăsese atenția multor femei, nu-și Înșelase niciodată soția. Ironia era că, cu cât evita mai mult celelalte femei, cu atât acestea erau mai atrase de el. Trecând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
o mașină a marinei, spusese Ellen, conducându-l pe scări până la ușa din față. Să fie oare un accident militar? — Nu știu. — Când te-ntorci? O sărutase, zicându-i: — Am să-ți telefonez. Promit. Dar n-o sunase. Toți fuseseră politicoși și amabili, dar nu-i dăduseră voie să telefoneze. Mai Întâi la Hickham Field, În Honolulu, apoi la Aerogara Navală din Guam, unde ajunsese la două dimineață și petrecuse o jumătate de oră Într-o cameră care mirosea a kerosen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
talent, ni se servesc veritabile cocktailuri marca Boris Vian, Raymond Queneau, Eugène Ionesco. Din ultimul, citez: "Ar trebui să nu glumesc. Ba da, trebuie să glumești. Se pot face glume amare, dulci, dezagreabile, agreabile, feroce, tandre, roze, negre, înspăimântătoare, liniștitoare, politicoase, neșlefuite, perverse, cinstite, bine simțite, rău mirositoare, calmante, exasperante, triste, vesele, sărate, fără sare, pipărate, mieroase, măgulitoare, acerbe, banale, originale, nesănătoase, salubre, îndrăznețe, pedante...etc" (Căutarea intermitentă). Un autor cu un discurs poetic natural, relaxant, jovial; un autor cu o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
plimba fără țintă pe străzi și de a privi oamenii în dezordinea lor o regăseam în această librărie Verdeau care nu-mi impunea nimic, decît libertatea absolută. — Și mie îmi place să răscolesc printre cărți, îmi mărturisi omulețul bătrîn și politicos. Cînd răscolești printre cărți e ca și cum ai căuta o perlă rară într-un maldăr de creiere. V-ați gîndit că aceasta ar putea fi definiția unei cărți ? o bucată de creier ambulant, un fragment de creier pus în circulație... oamenii
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
baroneasa de Servus. După cum s-a dus vestea, el ar fi spus: — Doamnă, e multă vreme de când nu vă aud lătrând! Aluzia era evidentă. Poetul se referea la pechinezul care o punea pe doamnă În evidență. Pe lângă faptul că e politicoasă, frăzuța ne revelează dintr-un foc doctrina lui Herrera; nu spune nimic de drumul de mijloc; trecem - o, miracol de concizie! - de la baroneasă la lătrat. Aceeași metodologie s-a folosit și În versul de mai sus. Un carnet de Însemnări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
lucrează cu adevărat al treilea, bărbatul pe care l-am numit când Bustos Domecq, când Suárez Lynch. [...] uităm că suntem trei, și gândim În totală libertate. Nici unul nu e ușor afectat dacă i se respinge o sugestie; nici unul nu acceptă politicos sau resemnat ce spun ceilalți. Nu: e ca și cum toți trei am fi unul singur, care lucrează pe deplin liber și nu are de ce să se simtă jignit dacă ceilalți dezaprobă ce i s-a năzărit lui, și care nici nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
este vreme?" Șeful Serviciului începu să strîngă de pe birou hîrtiile, le așeză una peste alta, era un fel de a spune că întrevederea s-a terminat, Bîlbîie pricepu, se ridică, rămase nemișcat cu fruntea ușor înclinată, ca pentru un salut politicos, semimilitar, dar nu plecă. Aștepta răspunsul. Atunci Mihail își frecă obrazul, se bărbierea zilnic, dar de la o vreme avea senzația că e mereu neras, ,,ăă, cum să-ți spun eu dumitale, am o informație sigură, în chestiunea asta nici un om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Îmi place să fiu pregătită atunci cînd mă onorați cu vizita dumneavoastră. E o ocazie rară, care trebuie prețuită ca atare." Nici nu-și putea da seama dacă își bate joc de el ori pur și simplu vrea să fie politicoasă, gazdă bună. A întors privirea către K.F., a zîmbit cît a putut de frumos, obligînd-o să-i răspundă. Nu se schimbase, într-adevăr, deloc. Ba parcă era și mai frumoasă. Al dracului de frumoasă, încît nu pricepuse niciodată de ce Pangratty
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
vrem să testăm dacă un cadraj conflictual are un efect diferit în raport cu un cadraj neutru, acesta din urmă accentuând pozițiile conflictuale a două sau mai multe tabere. Totodată, vrem să vedem dacă a) stilul conflictului (conflicte formulate într-o manieră politicoasă, civilizată, versus conflicte necivilizate, care includ acuze nefondate și insulte) și b) subiectul conflictului (subiecte intruzive, care îi preocupă pe cei care urmăresc știrile, și subiecte neintruzive, care nu sunt percepute ca având un impact direct) au un efect diferențiat
Conflictele din ştiri. Impactul asupra cinismului, încrederii şi participării politice by Mădălina-Virginia Boţan [Corola-publishinghouse/Journalistic/928_a_2436]
-
bine acasă. Din fericire, paloarea ei îi tulburase și singura reacție pe care o stârni anunțând imediat după cină că avea nevoie de puțină odihnă și că era posibil să i se fi făcut rău de la ceva, fu o îngrijorare politicoasă și faptul că Laurence insistă că n-ar trebui în nici un caz să conducă în seara asta - lucru oarecum enervant, pentru că asta presupunea că va trebui să se întoarcă a doua zi să-și ia mașina. — Stai o clipă, vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
verde închis ce scotea de minune în evidență tenul lui Carrie. Pulsul lui Jack se acceleră. — Louise? Se întrebă cu inima cât un purice dacă fiica sa avea să-l ignore sau dacă avea să-l salute cu un gest politicos, de parcă ar fi fost un străin oarecare. În schimb, ea țâșni spre el. — Tată? Era o umbră de tristețe în ochii ei de copil la vederea căreia lui Jack îi veni s-o strângă de gât pe Carrie. Oare ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
simt bine în preajma lui. Avea o inteligență la fel de fină ca forma mâinilor, pe care i le priveam totdeauna cu ciudă, dar complexele îl sileau să fie cât mai șters, pentru a nu atrage atenția asupra lui. Firea lui șovăitoare, moale, politicoasă mă lăsa să ies în evidență, să mă impun, să exagerez, să iau foc, pe scurt să mă comport ca un tiran, ispită extrem de plăcută după ce dusesem o existență îmbîcsită, măruntă, de ratat. "Oare ce crede acum despre mine? m-
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
E mai tare decât mi-am imaginat", m-am gândit cu oarecare invidie, ferindu-mă să-mi trădez în vreun fel surescitarea care, pe măsură ce traversam balta, punea stăpânire pe mine. Nu țineam să-l aud întrebîndu-mă cu vocea lui calmă, politicoasă: "Nu te simți bine, Daniel? Dacă n-o să suporți, nu ne silește nimeni să mai venim". Am strâns mâinile pe vâsle, hotărît: "Te voi sili să mă admiri, domnule Dinu". După ce-am legat barca și am străbătut o bucată
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
apere, chipurile, de lumina care pătrundea de-afară prin geamuri și m-a invitat, tot jovial, să iau loc în fotoliul din fața mesei. Bănuiam că din spatele ochelarilor fumurii mă privea batjocoritor și asta mă enerva. Dar limbajul, gesturile, tonul erau politicoase, binevoitoare. "Fumezi?" m-a întrebat. În fața lui era o scrumieră plină de cenușă și țigări stinse. Alături, un calendar de birou și multe creioane. Fără să aștepte să-i răspund dacă fumez sau nu a intrat în subiect. Mă invitase
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
mediocritatea ta valorează mai mult: e vie, respiră. În plus, nimeni nu-ți strigă că nu ești bun de nimic, deși într-un cimitir sânt mai numeroși oameni decât pe stradă. Cu morții nu riști niciodată nimic. Ei sânt foarte politicoși și discreți; singurul pericol e să te plictisești de atâta discreție. Cutreierând printre scaieți, uitîndu-mă la Stâncile care străluceau în lumină, eram hotărât să-mi dau toată silința la cimitirul cel nou, să acopăr prin râvnă lipsa mea de talent
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
moară, nici să învie. Se aud zgomote, murmure, voci răzlețe, unele cunoscute, altele nu. Uneori disting propria mea voce. Și când se așterne liniștea, cineva (diavolul?) râde, amintindu-mi că sânt aici și că nu-mi pot îngădui luxul confesiunilor politicoase; sinceritatea mea nu poate fi decât brutală; aceeași voce îmi șoptește că mila e hidoasă și că pentru unele lucruri nu există iertare. 13 (Din caietul de vise) ― Am o treabă pentru tine, mi-a zis directorul închisorii, preocupat să
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
înaintez spre el străduindu-mă să par cât mai degajat. Spre marea mea bucurie, când m-am apropiat, namila s-a dat la o parte fără să mă întrebe nimic, făcîndu-mi loc. Apoi a pornit după mine ca un însoțitor politicos. Eram uimit, totul se întîmpla ca și cum eram așteptat. Întorcând capul, m-am uitat de câteva ori la Francisc, dar pe mutra lui placidă nu se putea citi altceva decât o înfricoșătoare lipsă de gânduri. Mi-am amintit că nici prima
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
la loc cum am putut și m-am dus s-o anunț. Ea m-a ascultat cu atenție, dar am simțit din privirea ei că denunțul meu nu-mi mai era de mare folos. "Bine, domnule sculptor, mi-a zis politicoasă. Îți mulțumesc că m-ai anunțat". Și m-a lăsat să înțeleg că avea treabă. Nici un semn care să-mi îngăduie să sper în revenirea frumoaselor timpuri de odinioară. A doua zi când m-am dus în bălării, manechinul dispăruse
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de bunăstare și desfătare. Înghițeam în sec. Doar ochii ne erau umezi. De invidie. Pe scenă, actori unguri se încrucișau cu actori de alte naționalități. Își făceau semne și schimbau între ei câteva cuvinte. Vorbeau aceeași limbă: engleza. Erau foarte politicoși. Foarte civilizați. — Cine e maghiar printre dvoastră? a întrebat o voce poate în maghiară, poate în engleză. Uneori seamănă. Oricum, noi toți am înțeles întrebarea. Era o întrebare importantă. O întrebare esențială care se adresa, fără îndoială, publicului. — Cine e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
promontoriu care, miraculos, nu este ocupat în întregime nici măcar la această oră înaintată. Iubita mea, înzestrată natural cu un instinct de conservare mai puternic și cu o capacitate de rezistență la stres sporită, începe să-și facă loc, timid și politicos, prin mulțime. Eu, ca de obicei în situații de aglomerație extremă, sunt cu capsa pusă (secreția de testosteron și gesturile machiste cresc proporțional). Îmi dau seama că senzația de claustrofobie (moștenită fidel de la ramura maternă și augmentată de numeroase meleuri
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
putea accepta. Dacă ar fi acceptat, toată familia lui aflată la Istanbul ar fi ajuns la cheremul turcilor. Iar turcii nu se gândeau prea mult atunci când tăiau capete. Iată de ce, la finalul întrevederii, refuzul dragomanului fu primit cu o înclinare politicoasă. Nimeni nu insistă. Doar Galib efendi, șeful delegației turce, îi arătă o nesperată prietenie, îmbiindu-l cu mierea pe buze să pornească sub protecția lui spre Istanbul. Marele dragoman ezita. Auzise că sultanul pronunțase deja numele lui Scarlat Calimah pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
distanță, dar ploaia reușise să-l ude de-a binelea. — Bună dimineața, domnule, fu salutat din spatele paravanului de sticlă de către un agent de serviciu cu o față ascuțită, pe care nu Îl recunoscu. Vă pot ajuta? Sergentul arboră zâmbetul său politicos, iar Logan oftă. — Bună dimineața, sergent, răspunse. Trebuia să lucrez cu inspectorul McPherson... Zâmbetul politicos dispăru imediat ce sergentul de serviciu Își dădu seama că Logan nu era vreun cetățean. — Vă va fi destul de greu: cuțit În cap. Mimă câteva mișcări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
din spatele paravanului de sticlă de către un agent de serviciu cu o față ascuțită, pe care nu Îl recunoscu. Vă pot ajuta? Sergentul arboră zâmbetul său politicos, iar Logan oftă. — Bună dimineața, sergent, răspunse. Trebuia să lucrez cu inspectorul McPherson... Zâmbetul politicos dispăru imediat ce sergentul de serviciu Își dădu seama că Logan nu era vreun cetățean. — Vă va fi destul de greu: cuțit În cap. Mimă câteva mișcări de Înjunghiere, iar Logan Încercă să nu se clintească de la locul său. — Sunteți... sergentul consultă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Lesley? Îhîm, Sharon sunt... Lesley, e Darul lui Dumnezeu p-acolo? Pauză. — Îhîm, Îl caută poliția... Nu știu, ia stai. Își puse o palmă peste receptor și privi plină de speranță spre Logan. — O să-l arestați? Întrebă ea, din nou politicoasă. Logan deschise gura și o Închise la loc. — Vrem doar să Îi punem câteva Întrebări, spuse el Într-un final. — Aha. Sharon păru dezamăgită. — Nț, vorbi ea din nou În telefon. Cică nu-l bagă la zdup pe ratatu’ ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
greu sub duș. Nu se simți mult mai bine atunci când termină, dar cel puțin nu mai mirosea ca un amestec de bere stătută și scrumieră nespălată. Străbătuse aproape jumătate din hol, frecându-și părul cu prosopul, când auzi un tușit politicos. Logan se Întoarse pe călcâie, inima accelerându-și ușor pulsul, iar palmele Încleștându-i-se În pumni. Watson stătea chiar În ușa bucătăriei, Îmbrăcată cu unul din tricourile sale vechi cu mânecă scurtă și agitând o paletă de plastic În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]