1,633 matches
-
fost Întâmplarea de la oraș. Un bătrân venise pe bicicletă din satul lui dintre dealuri să cumpere orez de la negustorul chinez. Tocmai se Întorsese de la Mecca, a povestit el, hagialâcul e o cinste, dar costă mult. În anul acela recolta fusese prăpădită, anotimpul secetos ținuse prea multă vreme, iar acum nu mai avea nimic de-ale gurii. A cerut să cumpere pe datorie, dar negustorul i-a tăiat-o scurt. Cu un an În urmă au fost prea mulți șoareci, a zis
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
adesea ca vreunul să lase baltă școala și să rămână să muncească Într-o orezărie sau să dea o mână de ajutor la pescuit. Despre unii ca ei, Adam afla ori că le murise tatăl Înecat, ori că li se prăpădise mama În chinurile nașterii. Astfel, deveneau orfani. Pe insula lor părea Întru totul firesc să-i lipsească cuiva cel puțin unul din părinți. Într-o zi le-a venit un nou profesor, unul care Își făcuse studiile la Universiteit van
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
acolo plin de speranțe. Eram tânăr, strălucitor și fusesem ales să primesc o educație olandeză. Poți să-ți imagi nezi cum mă simțeam? Tatăl meu, un analfabet, era așa de mândru de mine! La fel și mama, care s-a prăpădit când eram mai tânăr și care avea o singură dorință, să scap din satul nostru. Părinții mei voiau să duc o viață mai bună, așa că m-au trimis la școală la Palembang, apoi la Universitatea din Jakarta. Au fost copleșiți
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
trăiască Într-o casă frumoasă, lângă niște părinți drăguți care o să se ocupe de el și În curând are să mă uite și o să fie minunat. Apoi mi-am zis: Dar dac-o să mă ia doar pe mine? Fără mine se prăpădește. A dormit așa de bine În noaptea aia, abia dacă s-a mișcat și a respirat profund și liniștit, iar când l-am privit arăta atât de senin, Încât puteam să jur că zâmbește. Nu voiam să rămână singur. Vorbi
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
școala, mă găsesc în sala de așteptare a gării. Unde voiam să plec? Oare aveam planuri de călătorie? Eram oare atras spontan spre sud? Să-mi iau tălpășița, chiar dacă ilegal, în zona aflată sub ocupație americană, unde, într-un cătun prăpădit între Altötting și Freilassing, speram să-l regăsesc după oarecari căutări pe camaradul meu Joseph, pentru ca, dând încă o dată cu zarurile, să-mi caut câștigul în viitor? Mă văd neajutorat în sala de așteptare a gării din Göttingen, printre băncile ocupate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
neurolog la modă. Hallipa spera mult de la schimbarea asta. Lenora însă, de când era vorba de plecare se îmbolnăvise de friguri și moralul îi era încă mai scăzut. Plângea ca un copil, spunea că e gonită din casă, că se va prăpădi prin spitale, că plecarea e pentru ea deopotrivă cu moartea. Astfel încît ai ei vedeau pe de o parte datoria de a o îngriji, pe de alta căpătau un fel de milă, de superstiție. Frigurile, credea Lina, erau paludice, ceea ce
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
povestea-nchisă-n mii și mii de file. Și-ar vrea din casă să mai iasă, să schimbe vorbe dulci, măcar c-o florăreasă grasă... Dar, fiind toamnă întârziată, și florile au amorțit, iar omul nostru, singur, chiar s-a prăpădit, cu siguranță n-a murit. Gospodina ajunsese mult mai bine. Ea era cuminte, nu știa să-și facă prea multe profile dar nici nu vroia. Acum se emancipase, evoluase, nu prea mai stătea prin bucătărie (avea menajeră), nici nu-și
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
cine? intervenea Paulina. — Pe tata, hi! hi! hi! râdea Teofana. — Biiine, pleca Paulina făcând pe supărata. — Pe mama, pe mama, aleargă Teofana și-i îmbrățișează picioarele Paulinei. — Hoață mică, o ridica în brațe Paulina și-o săruta în timp ce micuța se prăpădea de râs. — Cum o cheamă pe mama? vrea Paulina să-și audă numele din gura fetiței. — Poina. — Paulina. — Polina. — Paulina. — Poina, Poina, Poina se încăpățânează Teofana. — Dar pe tata cum îl cheamă? o întreabă ei. — Vasle. — Vasile, o corectează amândoi
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
N-avem pe nima. La orfelinat cu voi! își urmează omul drumul. Măcar câte un corn, dă-ne de sufletul matale. — La orfelinat! se depărtează cel cu cumpărăturile fără să le dea nimic. — Uf! Trăznite-ar Dumnezău să te trăsnească de prăpădit ce ești. Zgârcitul dracului, mi-era așa o poftă de corn. Opri-s-ar în gâtu-ți cornurile ălea. Auzi mă, auzi, strigă după el. Prințesa începea să înțeleagă cu mintea ei de copil viața dură. O cunoscuse alături de mama vitregă
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
îl întreabă pe Bulă: „De ce nu ai predat lucrarea? Doamnă profesoară, nu știu pe cine să pun pe post de mijlocaș central.” Intră amândoi în compartiment, dominați de ilaritate, nerenunțând la bancuri, pe care acum le ascultă și ceilalți pasageri prăpădindu-se de râs. — Hai să vă spun de-ale lui Bulă, îi pregătește Teofana. Bulă vede pentru prima dată curcubeul: Mamă, uite ce reclamă! se miră el. Tot Bulă se plânge mamei: „Mamă, un copil mi-a dat jos plăcinta
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
Spunea că nu știe cum se face, dar este atât de bun sucul. Parcă niciodată nu i s-a părut atât de bun. Când s-a îmbătat a debitat niște expresii și în franceză și în arabă că ne-am prăpădit de râs. A doua zi,era mahmur.„ Cum a fost ieri, Ibrahim?”l-am întrebat. Mi-ați făcut-o, a zâmbit el, dar m-am simțit bine”. — Printre atâția negri, numai tu străluceai. — Aveam colegi, colege din statele socialiste printre
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
când simțeam că se uită la mine, schimbam privirea ca nu cumva să se intersecteze cu a lui. Știți ce tremuratul ăla pe care eu îl bănuiam plâns, sau măcar tuș convulsivă? Habar nu aveți, gagiul râdea, domne', râdea de prăpădea, convulsia venind de la încercările lui disperate de a potoli râsul, nesimțitul dracului, în vreme ce eu frizam asfixiat. Nu ți s-a întîmplat la școală, pe vremuri, să te bușească râsul și nu te poți abține, sau mai târziu, în cine știe ce ședință
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
că știu eu ce știu! Adică, ce mai vorbă, tot satul vorbește de păcăleala pe care le-ai tras-o tu cu casetofonul. Zău, mare curaj ai avut și bine le-ai făcut! Am rîs cu mama de ne-am prăpădit amîndouă cînd am auzit. Domnul Nicanor a zis că te iartă, că el tot nu s-a speriat deloc, știind despre ce-i vorba, dacă mergi și tu să arăți drumul exact. Adică să ne conduci pe toți pînă acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
magazinul dumneavoastră se află, o casă cu o arhitectură mai degrabă ciudată. ― Casă! asta numește el casă! zise Nordegg. Conacul celebru în întreaga lume aparținând familiei Hardie. ― Hardie, răspunse Gosseyn, era numele de fată al soției mele; ea s-a prăpădit acum aproape o lună. Patricia Hardie. Asta nu vă spune nimic? Îl văzu pe Nordegg surâzând încântat figurilor care-i înconjurau urmărindu-i cu atenție. ― Ei bine, doamnelor și domnilor, judecați dumneavoastră singuri. Spune că Patricia Hardie a fost soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
lui de țipțeri erau niște vecini minunați, că niciun fel de stricăciune ori de atingere în vreun fel a proprietății Morărenilor de-alături nu s-a întâmplat vreodată să se facă. Dar, de când gospodarul și totodată vestitul stoler s-a prăpădit, iar feciorii cei mari au plecat la școli de meserii în Germănime, cei rămași acasă, două fătuci și un băiețaș împreună cu Mutter Roza-frizerița, au devenit un fel de părtași la toate bunurile celorlalți: Împrumută sapa! Dă toporul! Vreau coasa! Trebe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
răspuns cei doi însoțitori. Deocamdată, cuminte ar fi să mai stați pe loc pentru că situația evoluează în defavoarea noastră! Suntem pe punctul de a pierde câteva poziții importante și ferească-ne Dumnezeu de mai rău! Iai-vai! Că fără tovarășa Ana ne prăpădim cu toții! * * * De când bădia Cazanciuc și-a cumpărat minunea asta de cal fără coadă, și-a adus la casă numai rele și belele. El, vestitul petrecăreț, cu fini și cumetri prin vreo șapte sate de pe lângă târgul Siretelui, a ajuns de râsul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Nu o dată am plătit cu sângele multor vieți priceperea asta a noastră în ale copcăritului. Numai la Fântâna Albă au fost executați toți cei care au săpat gropile comune pentru miile de români secerați de kalașnikoavele Armiei Roșii. S-au prăpădit destui și în timpul războiului, că-i duceau la săpat decuncuri, apoi la copca de la Canal, prin Bărăgan la irigații și la stăvilarele de pe Bistrița. Și lucrau lipovenii noștri de numa-numa, încât de la o vreme, cu zavistie, dar și cu iubire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
două hârlețe, două lopeți, două cazmale și două tărăboanțe s-au apucat să mute ditamai muntele! Lucrau zi-lumină, iarna-vara, fără întrerupere, nu mai puțin de cincizeci de ani, măi fraților! Adică numai tata că bunicul după vreo douăzeci și cinci s-a prăpădit. Numai ce trebușoara asta fu desăvârșită, au poposit prin zonă niște angineri cu șfare care au constatat că parcela neînregistrată în Registrul agricol de la Sfat are o suprafață de 1,8 ha teren arabil de cea mai bună calitate, situat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
cu un codru de mămăligă, un borș limpede și cu o bucată de slănină cu ceapă zdrobită nu faci carte, Mărioară! Întreabă-mă pe mine care am făcut cinci clase de liceu nemțesc la Cernăuți, nu ca tine, cinci clase prăpădite în sat la Ropcea... * * * De la o vreme, primarul i-a pus gând rău stejărișului cu arbori seculari din preajma Ropcii, știut sub numele La Stejari. Ca să durăm poduri trainice peste apa Siretelui, își motiva el intențiile. Că podețele pe care le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
sub povara lor. Uneori huțanul uită să revină la huțanca lui, care tânjește cu lunile, ici-colo și cu anii, dar nu-și pierde nădejdea că acesta odată și odată tot se va întoarce la culcușul lor, dacă nu s-a prăpădit cumva răpus de vreun trăsnet, de vreun fur ori de vreo fiară prin cele tihărăi sau sechestrat de vreo vădană cu ochii verzi, la așternut moale și cald de cergă mițoasă. Noroc de tușa Malvina de la Crasna care, cu cărbunii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
huțul și rupe cărări prin omete până la Brodina și Seletin, că numai cu lapte-husleancă, hribi în saramură și caș de vacă nu-i chip să ieși din iarnă, Trifănele! Dar musteața cu sfârcurile băț de la sacâz pe unde mi-ai prăpădit-o? Te pomenești că te-ai îmbogățit și cu ceva sfrențe, măi pasăre călătoare ce ești! Dar cu stâlpul casei ce-ai făcut, nerodule?! Că de ce ți-a făcut vânt nenărocita ceea de la Putila, Trifănele-Trifănele!? Mălină-Mălină! Tu huțulcă mândră! Toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
-l călărească spre cuibarele Balaurului când o fi de trebuință. Ori, dacă nu, măcar o holercă... Nu Trifane! El nu primește nimic-nimic. Așa l-a sfătuit bătrânul Cuveică. I-a zis că, dacă s-ar lăcomi la ceva, și-ar prăpădi înzestrarea de a mai îmblânzi Balaurul. Bine Mălină! Așa să fie precum zici tu! Că tu știi mai bine! * * * Taica popa Ilie de la Sadău a rămas descumpănit și fără nicio replică la rugămintea enoriașilor de a veni în fața lor cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
pârloagă încă înainte de colectivă. Dar și motive mai noi erau destule, ca unele condamnări pentru furt din avutul obștesc. Pe de altă parte, destui dintre cei care au avut de pătimit nici nu mai erau în viață, că s-au prăpădit prin pușcării. Așa că scandalul cel mare îl făceau mai mult rubedeniile lor ceva mai tinere. Cum acestea nu aveau cu cine discuta și nici pe cine se răzbuna, au început distrugerile, asaltul împotriva bunurilor făurite cu truda tuturor, ca și cum acestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Șam, arătând spre ziarul din mâna lui. — Să am ceva de citit, spuse Adrian, ieșind din cameră. — Șterge-te la cur cu el! strigă Șam în urma lui. — Șam, de ce ești așa de necăjit? îl întreba Eleanor. Nu-i decât un prăpădit de articolaș tembel, scris de-o prăpădita de ziarista tembeluță. — Da, dar îl vor citi toți cunoscuții mei, spuse Șam, învârtindu-se surescitat prin cameră. La ora asta hlizelile mesenilor se-nalță că fumul de pe jertfelnice la o mie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
mereu aceleași ale valsului. Opriți-vă, că-și dă duhul! îi rugă timid cârciumarul. Las' că ne faci un șnițel vienez din ea. Ne e foame și n-am mai mâncat de mult o "dansatoare", răspunse unul și ceilalți se prăpădiră de râs. Cei doi marinari, care se ținuseră de mână toată seara și se priviseră în ochi, s-au luat de talie și au început să danseze vals printre mese. Hai s-o ștergem de aici, îl rugă Carol pe
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]