1,580 matches
-
Prin noapte afară lung privești, iar o fată te întreabă ce vezi. Cu glasul plin de durere, îi spui că nu ai mai văzut nimic, ci doar ți s-a părut așa, ai avut o vedenie... Și apoi jalea te răpune, iar vorbele tale sunt ca un plâns de îngropăciune. Lumina dispare imediat, iar sufletul îți este iar umbrit de norii așteptării și dorului sfâșietor. Parcă te văd că într-un târziu, neridicând de jos a ta privire, cum îți este
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
ai literaturii noastre. Dezgustat de viața grea și săracă pe care o ducea, Mihai Eminescu, spune în poezia Mai am un singur dor, că își dorește un singur lucru: să fie lăsat să moară în liniștea serii, la marginea mării. Răpus de bătrânețe, George Coșbuc, se gândește în poezia Vara, la moartea care va veni ca la o integrare în natură: Natura, în mormântul meu / E totul cald, că e lumină! Bineînțeles că nici aceștia nu se bucură de moarte. Sic
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
veni ca la o integrare în natură: Natura, în mormântul meu / E totul cald, că e lumină! Bineînțeles că nici aceștia nu se bucură de moarte. Sic transit gloria mundi, spun latinii. Mai devreme sau mai târziu tot vom fi răpuși de această fată de crai. Aceeași atitudine au avut-o și Mihail Sadoveanu în Baltagul, Lucian Blaga în Gorunul și Horia Lovinescu în Moartea unui artist, dar toți au reușit să transmită posterității un mesaj cât se poate de clar
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
cu “Scânteia” pe piept, îmbrăcat în haine de muncă. Anica îl strigă: - Gheorghe!... Gheorghe!... Școală, Gheorghe, școala să fac patul!.. Gheorghe sforăie ritmic și, pe chipul lui blând și istovit de muncă, Anica citește cu dragoste osteneală care l-a răpus și îl învelește delicat cu oghealul. Nu se mai aude niciun sunet, doar cântatul melodios al greierilor sau orăcăitul broaștelor. Anica bolborosește grăbita cu ochii către icoana: "Pâinea noastră cea de toate zilele"..., dar gândul ei e pe miriște, acolo
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
intim cu natura, în timp ce eu mă cufundam din ce în ce mai mult în carne și sânge, iar acum mi se părea că ascultă această conversație și zâmbetul unei victorii interioare îi flutură pe buze, îmi sprijin capul de grilajul patului său, oboseala mă răpune ca pe un ostaș pe câmpul de luptă și ca prin vis aud conversația care se poartă în spatele meu, are chiar o logică de vis, absurdă, amenințătoare, o logică de fier, trebuie fie să îi prelungească perioada de detenție, fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
culmile insipidei sale arte portretistice, fie peste o femeie de o amabilitate rău prevestitoare („Buon giorno, signora. Io sono il Narratore”. „Felicissima di conoscervi. Vado a prepararvi il caffé”. „Non si disturbi, signora”...î, plictiseala te cuprinde și jalea te răpune. Dar nimeni nu-și alege secolul și cu atât mai puțin personajele. Astea sunt - cu ele povestim. Intrând în stabilimentul signorei Maxima, Metodiu și Iovănuț se uitară cu băgare de seamă în toate părțile. Episodul 152 îN CARE CETITORIUL O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
sub cerul liber, sub un copac, pe scaun în aeroport. Am dormit în toate condițiile enumerate mai sus și îmi amintesc cât de supărată am fost într-o zi când transmiteam live din oră în oră de la un stadion și, răpusă de oboseală, am ațipit jumătate de oră sub un copac afară, pe iarbă. Atunci mi s-a părut inadmisibil faptul că nimeni nu s-a gândit să ia o pătură în mașină ca să avem pe ce să ne așezăm. De
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
Ion N. Oprea Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu Volum la tipărirea căruia m-a ajutat financiar și Fundația Culturală Primăvara lumii, inițiată de familia Ana și Alexandru Tacu-Zeletin, în amintirea fiului lor, Alexandru Mălin Tacu, răpus de forțele răului din securitatea română în 1968, când abia împlinise 17 ani. Autorul Academia bârlădeană nu doar o stare de spirit Întemeiată în 1915 de împătimiții și vizionarii în ale culturii G. Tutoveanu, Tudor Pamfile și Toma Chiricuță Societatea
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
să culeagă date, să se documenteze pentru un studiu despre " Noi ipoteze despre boala și moartea lui Mihai Eminescu" și vizitase spitale din Iași, aflând niște detalii foarte tulburătoare. Eram cu toții victime ale spuselor oficiale că Eminescu ar fi fost răpus de o boală venerică dublată de o demență paralitică. Simion, foarte contrariat de defăimarea idolului lui, stăruise și obținuse aprobarea să răscolească arhivele spitalului Socola și dăduse peste însemnările neurologului Ovidiu Vuia, din care rezulta că sub masca tratamentului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
tact, cu prestanță, care are un nas ca de copoi atunci când e să discearnă valorile sociale și folosește, poate din comoditate, clișee, le folosește fără să clipească, zâmbitor și amabil, cu fruntea sus, NU, NU, acum este un biet individ, răpus de somn, un pumn de reflexe amorțite, încă tensionate de spasmele amorului, de recenta eliberare a substanțelor organice, un om al cărui sistem nervos începe să se elibereze de starea de excitație, un om al cărui puls devine tot mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
suferise nici o metamorfoză și doar îi cumpărase cu opt ani în urmă. Pentru o clipă a fulgerat-o gândul că e sterilă, a căutat să-l alunge, să-l amestece printre pulovere, pantaloni scurți, în cele din urmă gândul a răpus-o și a făcut-o să se așeze pe canapea. În timpul căsniciei, ea și Ovidiu respectaseră cu strictețe calendarul, aveau de studiat, gândeau că apariția unui copil le-ar fi îngreunat viața. Dar acum, când nu mai erau soți și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
barmaniță lesbiană care-și găsise de curând o slujbă Într-un amărât de bar reggae din Brooklyn. Nu pare deloc, susținu Coexistență-Nefericită. Are suflet bun? O, da. O iubește pe maică-mea, iar maică-mea, Îl iubește la rândul ei, răpunse Armanoush. Și-a dat seama că recunoscuse pentru prima oară faptul că maică-sa și tatăl ei vitreg se iubeau, de parcă i-ar fi văzut prin ochii unui străin. În orice caz, pot să stau la familia lui; la urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
e a Cesarului Au luat Cezarii Din fructul anilor - Din partea Domnului - Din partea sfântă Au luat - Strigând c-am dat Pom, Apă, Sat! Erau ale lor: Le mai luaseră odat! ” Cumplita desfacere ” Desfacerea timpului de către cămile - Trupul Cumplitului - cumplit l-au răpus Și nu era trupul - omului - sau al Domnului Ci Răstignirea Neamului Între Răsărit și Apus! ” Nistrule pe malul tău ”Apă, apă de la care Cerul intră-n sărbătoare Apă, apă curgătoare Apă’n inimi stătătoare Oglindește tăriile Tăriile - veciile Unde sunt
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
n-o încuia niciodată, ca să nu-și alunge clienții grăbiți. Am bătut până a venit o femeie în vârstă care șchiopăta foarte tare. O mai văzusem pe-acolo, dar foarte rar. Era mama lui. Mi-a explicat că meșterul murise, răpus de boala lui de plămâni. "Și atelierul?" am întrebat. "Ce-i cu atelierul?" zise femeia cu voce moale, obosită. Cine cioplește crucile acum?" Ea își șterse o lacrimă cu dosul palmei, înainte de a-mi răspunde: "Nimeni". Și adăugă pe același
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
iar noaptea nori întregi de muște bâzâiau de-a lungul malurilor tăbărând pe animalele moarte. Unul dintre mașiniști, mușcat de un păianjen veninos, a aiurat două zile și două nopți înainte de a închide ochii. L-ara aruncat printre hoiturile animalelor răpuse de secetă, după care ne-am încăierat fiindcă nu ne înțelegeam cum să-i împărțim lucrurile. Din această istorie am ieșit rău: fără nici un ban și dat jos de pe epava plutitoare. Noroc că am întîlnit o echipă care venise să
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
din apropierea comunei Niculițel, raion Tulcea, fiind însoțit de șoferul Cornel și alți lucrători. La un moment dat mașina s-a oprit. Șoferul ne-a zis că are o pană urâtă și că va dura ceva timp să o repare. Noi răpuși de oboseală și tot așteptând reparația, am ațipit. Apoi am încercat să-i dau o mână de ajutor șoferului, dar fără a ne pricepe la mecanică, nu l-am putut ajuta prea mult. El când făcea o roată , când o
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
cergă, o blană de oaie mai mare formată din mai multe piei, și s-a îndreptat spre el. A.N. i-a aplicat mai multe lovituri de cuțit prin cergă până i-a dat o lovitură în carotidă și la răpus ca pe un taur, declarând că ,, ce era să fac? , că altfel mă omora el pe mine ’’ și așa credem că s-ar fi întâmplat. După aceasta a fugit în acea noapte prin pădure spre Odobești pe cărări și tufșiuri
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
și a intenționat să-l oprească la clinica lui, eu iam răspuns că ,, dumneavoastră erați mai aproape’’ profesorul fiind foarte cunoscu și aveam mare încredere în el. La vârsta de 80 de ani o boală grea și nemiloasă l-a răpus pe vărul meu Tudorel eu rugându-mă bunului Dumnezeu să-l odihnească în pace după sufletul și bunătatea lui. UN INFRACTOR RECIDIVIST În primii ani de muncă judiciară mi-a fost dat să întâlnesc un infractor deosebit de periculos fiind și
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
în timp ce victimAșalerga să prindă vaca, să nu-i facă stricăciuni. Criminalii l-au atacat cu securile victima fiind înarmată cu o furcă de fier și având o constituție robustă s-a luptat cu acești indivizi, dar în final a fost răpus cu 52 lovituri de secure și i-au tăiat limba pe care au luat-o cu ei. Au fost identificați la scurt timp și trimșii în judecată, dar din lipsă de probe concludente nu au fost condamnați. Dar după 4
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
America cu familia, deoarece avea multe rude acolo care i-au așteptat mult, iar mie îmi trimetea foarte des câte 5, 10 sau 20 dolari de care mă bucuram mult. Spre regretul meu o boală grea și nemiloasă l-a răpus, eu rugândumă lui Dumnezeu să-l odihnească în pace după sufletul și bunătatea inimii lui. Acum mai păstrez legătura cu doamna Caterina, soția lui, care continua obiceiul soțului și îmi trimetea și ea câte 10, 20 de 112 dolari ceea ce
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
Într-adevăr, n-a mai rămas prea mult. Tăișul sapelor despică crusta care voise să devină, pe zi ce trece, tot mai tare. Ca-ntr-o bătălie pe viață și pe moarte, bălăriile (unele mai firave, altele destul de viguroase) cad răpuse de ascuțișul celor două unelte agricole. Eliberat parcă de lunga-i povară, porumbul își înalță mândru capul, voind să ajungă sus, cât mai sus, și să fie, astfel, mai aproape de picăturile de ploaie care or să vină curând. Că arșița
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
cadou la botez. Iar pernuța aceea amintește acum de o ființă care nu mai este. Căci signora Paolina, soția lui signor Giuseppe Soldan a murit în urma unei banale pneumonii care, încet dar sigur, a avansat până a ajuns s-o răpună. Astfel că nenea Pepi Talianu, cum îi zic copiii satului, a rămas singur. Au venit în sat imediat după război, aduși aici de valul aiurit al vieții. După ce și-au încropit, cât de cât, un rost, le-a venit greu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
rezervată celor bolnavi, care stăteau pe vine, ca familiile de cerșetori la intrările blocurilor de birouri din spatele Bund-ului la Shanghai. LÎngă Jim stătea un tînăr care fusese șef de etaj la magazinul universal al Sincere Company iar acum era răpus de malarie. Cu trupul zguduit de febră, zăcea gol pe treptele de ciment și se uita la echipa de actori din Lunghua care repetau pentru spectacolul muzical. Buzele lui albe, din care se scursese toată viața, repetau o frază imposibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
timide șoapte, Te iubesc, îi spune cu iubire-n noapte. Mama de copil divinizată Cu vise dulci adesea se îmbată Cu zefirul când ușor adie Ca florile de mirt și iasomie. Când mama-i plecată de lângă pruncușor, Inima-i tresaltă răpusă de dor, Pe ascuns atâtea lacrimi pierde Până ce revine și pruncul își vede. Visul ei de mamă adesea se îmbină Lin-încetișor cu raza de lumină Privește icoana ce a zămislit Și rostește-n taină: Bine ai venit! RUGĂMINTEA 15 AUGUST
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
lui Egist. În schimb, în Oreste, ca și în Electra lui Euripide, leșul Clitemnestrei și cel al lui Egist vor deveni la rândul lor fantome ce se vor răzbunate. La sfârșitul Hoeforelor, îi vedem pe Clitemnestra și pe Egist zăcând răpuși de o moarte violentă, și chiar dacă Oreste își proclamă dinaintea lor victoria și justețea actului prin care a pedepsit o fărădelege, el știe prea bine că această victorie l-a pângărit, că ea va fi mereu însoțită de groaza (phobos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]