1,407 matches
-
frunzele. Mai mult, durerea se transmite de la o plantă la alta cu o intensitate ce se amplifică În progresie geometrică. Prin urmare, chiar Închise În două cuști scufundate În vidul absolut, ambele plante suferă. Regnul vegetal e mai sensibil decât regnul animal. La plante totul se bazează pe empatie, pe intuiție. O execuție pe scaunul electric provoacă la unii dintre spectatori o reacție de satisfacție, de plăcere, de juisare În gol. Nu același lucru se Întâmplă cu o mușcată cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
se ridice, inevitabil, în calea fiecărei expediții, ca un semn terifiant al locului, nu este decât pragul ce, odată trecut, oferă cheile cu care se pot desface lacătele palatului miracolelor. Tobey intră, prin moartea sa aparentă și renașterea sa, în regnul epurat de patimă și de păcate al paznicilor Agarthei. Proza grafică a lui Manara recuperează un mit ce nu încetează să iradieze în imaginarul occidental, un mit ce este cu atât mai puternic cu cât luminează în tenebrele umanității seduse
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
care trebuia să scrie, Corto îl revăzu pe Hemingway - atâția ani trecuseră de la istoria ciudată a aurului muntenegrean și Corto îi urmărise viața ce creștea din literatura pe care o scria ca o excrescență canceroasă. În costumația sa ce amesteca regnurile (pe jumătate reporter, pe jumătate guerillero), Hemingway părea că descinde din Mexicul lui Zapata și Pancho Villa. Înconjurat de aura care îl preceda, scriitorul trăia fericit clipele de glorie în care își juca rolul de star hollywoodian. Dacă nu ar
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
În cuier. Desigur că În cazul lui Oliver avem de-a face doar cu o moarte aparentă. Trupul său e viu, dar spiritul său e mort. Sau, mai bine zis, nu mort, ci doar migrat, pentru o vreme, În alte regnuri. O să-l sedăm și o să-și revină singur...” În spiciul său, profesorul Perjovski mai aduse vorba, printre altele, de femeia-toc, de femeia-mătură, de femeia-cârlig și femeia-frânghie de rufe, cea care obișnuia să se urce pe terasa blocurilor din cartierul Kanta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de multe ori la serviciile distinsei doamne pentru a dispărea dintr-un loc și a apărea În altul, instantaneu, sau pentru a se ascunde de sine Însuși. Oliver Îl Întrebă dacă e posbil să folosească femeia-ușă pentru a trece din regnul vegetal În cel bântuit de ființe bipede și profesorul răspunse afirmativ. Oliver stătea liniștit la locul său, ținându-și cele două ramuri pe genunchi cu ochii ațintiți spre bărbuța Înspicată a Înaltei somități, căreia toată asistență i se adresa cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de fenomene nu au loc În lumea vegetală. Numai societatea umană oferă un sol prielnic unor manifestări bolnăvicioase. Pentru a se feri de orice degenerescență, transmisă prin intermediul nebuniei generale numită muncă, Oliver se gândi să treacă granița dintre cele două regnuri, transformându-se Într-un copac. Învățătura sa nu trebuia să rămână Între ramuri, ea trebuia transmisă lumii prin viu grai. De aceea trupul Oliver, lepădându-se de frunze, se acoperea și de penaj. Planând În aer, Oliver avertiza printr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
acesta, „lepădându-se mereu de sine, masterandul Oliver a ajuns să treacă dincolo de propriul său eu, contopindu-se cu alte euri, În scopul cunoașterii depline a adevărului suprem... Lărgirea cunoașterii are loc printr-o metamorfoză repetată. Prin trecerea eului din regnul animal În regnul vegetal. Și apoi mai jos sau, poate, mai sus, din regnul vegetal În regnul mineral și după care urmează rispirea În eter... Încheind acest ciclu, eul se Întoarce Îndărăt, purificat de tot ce Înseamnă orgoliu sau alt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
mereu de sine, masterandul Oliver a ajuns să treacă dincolo de propriul său eu, contopindu-se cu alte euri, În scopul cunoașterii depline a adevărului suprem... Lărgirea cunoașterii are loc printr-o metamorfoză repetată. Prin trecerea eului din regnul animal În regnul vegetal. Și apoi mai jos sau, poate, mai sus, din regnul vegetal În regnul mineral și după care urmează rispirea În eter... Încheind acest ciclu, eul se Întoarce Îndărăt, purificat de tot ce Înseamnă orgoliu sau alt rău, parcurgând toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
său eu, contopindu-se cu alte euri, În scopul cunoașterii depline a adevărului suprem... Lărgirea cunoașterii are loc printr-o metamorfoză repetată. Prin trecerea eului din regnul animal În regnul vegetal. Și apoi mai jos sau, poate, mai sus, din regnul vegetal În regnul mineral și după care urmează rispirea În eter... Încheind acest ciclu, eul se Întoarce Îndărăt, purificat de tot ce Înseamnă orgoliu sau alt rău, parcurgând toate etapele În sens invers. Metoda nu e simplă”, adăugă Bikinski, „e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
-se cu alte euri, În scopul cunoașterii depline a adevărului suprem... Lărgirea cunoașterii are loc printr-o metamorfoză repetată. Prin trecerea eului din regnul animal În regnul vegetal. Și apoi mai jos sau, poate, mai sus, din regnul vegetal În regnul mineral și după care urmează rispirea În eter... Încheind acest ciclu, eul se Întoarce Îndărăt, purificat de tot ce Înseamnă orgoliu sau alt rău, parcurgând toate etapele În sens invers. Metoda nu e simplă”, adăugă Bikinski, „e suficientă o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
sale invizibile În spațiu, având tendința de a te Împiedica să ajungi la adevărul ultim sau să te Întorci Înapoi la propriul eu. Mai rău e Însă atunci când, sărind etapele În grabă, te Împotmolești la jumătatea drumului ce leagă un regn de altul, intrând Într-o stare intermediară, când nu ești nici om, nici animal, nici plantă, ci doar o mică părticică din propriul tău eter...” Starețul râse. Nimeni nu putea trece de la stadiul de neființă În stadiul de ființă decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ce ar trebui să facă pentru ca să moară. Într-o zi, cineva s-a apucat să moară din prostie. Și de atunci moartea s-a Întins ca o pecingine În lume. Sfârșitul nu vine dinlăuntru, ci vine dinafară. Când granița dintre regnuri va dispărea și eterul va deveni atotstăpânitor, atunci și moartea va dispărea... Acum Înțelegeți de ce masterandul Oliver consideră munca un blestem și-o nebunie, nu?” Întrebă Bikinski. Și tot el răspunse: „Pentru că munca Îl Împiedică pe om să-și risipească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
În bătaia soarelui. Curând avea să vină toamna. Frunzele vor Îngălbeni și vor cădea din ramuri. Sufletul lui Oliver se va dezgoli, rămânând În bătaia vântului. Ce-i păsa lui de vârsta oamenilor? De mult, trupul său migrase În alt regn. Oliver cunoscuse adevărul ultim al arțarului, al paltinului, al scorușului, al sălciilor. Al oamenilor-gât și al oamenilor-picior. Cunoscuse adevărul femeii-ușă, al femeii-scaun, al femeii-girafă și al femeii-Braic... Nu aveai nevoie de oglindă ca să-ți descoperi adevăratul tău chip și adevărata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
la rândul său, o viziune limpede asupra lumii, pe care și-o Închipuia ca pe un tren ce merge dintr-o gară În alta, trăgând În urma lui o groază de vagoane, În care se aflau amestecate de-a valma tot regnul vegetal și animal, Începând cu iarbă, arbori, insecte, păsări, reptile, moluște, pești și mamifere, inclusiv trestia cugetătoare, omul, reprezentat de bătrâni, tineri și copii, urcați În tren unii cu bilet, alții clandestin, așteptând cu toții să ajungă la destinația finală...Aflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
alegerea făcută. Pe scara decăderii, omul ocupa locul cel mai de jos. Gândindu-se la scenele ce se desfășurau În cavou, Oliver grăbi pașii. În urma lui se Înălțau Sodoma și Gomora. Abandonându-și pentru o vreme trupul În favoarea unui alt regn, Oliver făcuse un pas important pentru renașterea sa spirituală. Hotărât lucru, regnul vegetal era mult mai curat decât regnul animal. Iar cel mineral era mai pur decât amândouă luate laolaltă. Desigur, cel mai pur dintre toate era eterul. Dar, pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Gândindu-se la scenele ce se desfășurau În cavou, Oliver grăbi pașii. În urma lui se Înălțau Sodoma și Gomora. Abandonându-și pentru o vreme trupul În favoarea unui alt regn, Oliver făcuse un pas important pentru renașterea sa spirituală. Hotărât lucru, regnul vegetal era mult mai curat decât regnul animal. Iar cel mineral era mai pur decât amândouă luate laolaltă. Desigur, cel mai pur dintre toate era eterul. Dar, pentru a ajunge În această stare, Oliver avea de parcurs un drum dificil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
În cavou, Oliver grăbi pașii. În urma lui se Înălțau Sodoma și Gomora. Abandonându-și pentru o vreme trupul În favoarea unui alt regn, Oliver făcuse un pas important pentru renașterea sa spirituală. Hotărât lucru, regnul vegetal era mult mai curat decât regnul animal. Iar cel mineral era mai pur decât amândouă luate laolaltă. Desigur, cel mai pur dintre toate era eterul. Dar, pentru a ajunge În această stare, Oliver avea de parcurs un drum dificil, plin de Încercări. Deocamdată masterandul trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
criză. Fu băgată În cămașă de forță și adusă la azil. Consultând-o, profesorul Perjovski o trimise, nu se știe de ce, la „somități”. Aflând abia a doua zi despre aceste incidente, masterandul Oliver se felicită Încă o dată pentru demersul său. Regnul vegetal Îl ținea la adăpost de orice criză... Între timp, În cavou, conversația dintre Noimann și inginerul Edward Își urma cursul ei firesc: „Oricât vei căuta, n-ai să găsești femeie să nu-ți dea răspuns, chiar dacă ai norocul să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
atomi și de celule din care era alcătuit Întregu-i organism. Meditând la starea sa, Oliver se resemnă, dându-și seama că mișcarea absolută era imposibil de atins de o ființă umană, chiar și de una care migrase Într-un alt regn, așa că se mulțumi, stând proțăpit pe scaunul lui, cu starea de mișcare relativă care-i conferea posibilitatea de a-și scurta abisul din lăuntrul său, pentru a-l transla apoi, trăgându-l de un fir, afară... Din când În când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
un foarte tânăr ambasador, să încercuiască inima luminoasă și îngropată a lui Friedrich von Hardenberg, cu o nouă alianță. Sunt zece ani de atunci. Muzicile acestor nunți thuringiene le-am auzit, curgând misterios, în marele Arbor al Aurului, în derivațiile regnului celui mai obscur. Vă aduceți aminte cum toți am tremurat, cum în apele înseratelor armonii ce se vestiră, dizolvarăm ceara și spălarăm ultragiul a 20 de ani de aspre chiote semănătorești. Fii ai unor părinți eminescieni, făgăduiți dulcelui vis germanic
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
și reciprocitățile diverselor părți ale năvii, comportamentul lor în primejdii. Cu dezvoltarea de astăzi a științelor matematice, o specialitate (altădată un simplu capitol al unei discipline unice: matematica) a devenit o ordine în aparență autonomă, un "rega" care se alătură regnurilor gemene așa cum domeniul lui Neptun se juxtapune domeniului lui Pluto sau Demeter. O unitate a științelor matematice există, bineînțeles, dar nu locuiește, ca până deunăzi, în noi ci în afara noastră: în linia pe care aplicațiile o imprimă științei pure, resimțită
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
aspirate, continuă: Animismul, dragă tinere, după cum am aflat și o știm cu toții, reprezintă o concepție a acelor popoare, pe nedrept, considerate și categorisite ca fiind primitive, potrivit căreia, toate entitățile cu precizarea că ne referim inclusiv la cele ce aparțin regnului mineral au darul de a supraveghea împrejurimile, în analogie cu al unei ființe vii: un arbore suspină, asemenea omului, își depistează dușmanii sau prietenii, distingându-i, ca intenție. Idem, pietrele au o somnolență glorioasă, iar șuierul vântului și hohotele furtunii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
la sequoia gigant, acesta pomenit mai devreme În latină din cauza mărimii, După cât cred că știu, același lucru se Întâmplă cu toți, Adică, fiecare cu moartea sa proprie, personală și intransmisibilă, Da, Și apoi Încă două morți generale, una pentru fiecare regn din natură, Exact, Și se termină aici distribuția ierarhică a competențelor atribuite de thanatos, Întrebă ucenicul filozof, Până unde reușește să ajungă imaginația mea, mai văd Încă o altă moarte, ultima, cea supremă, Care, Aceea care va distruge universul, cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
un simplu tatuaj, n-au venit odată cu omul la nașterea acestuia. Probabil, se gândește moartea, a fost o vreme În care toate ființele vii erau un singur lucru, dar apoi, treptat treptat, odată cu specializarea, s-au trezit divizate În cinci regnuri, și anume, monerele, protistele, fungii, plantele și animalele, În interiorul cărora, ne referim la regnuri, s-au succedat de-a lungul erelor nesfârșite macrospecializări și microspecializări, nefiind prin urmare deloc de mirare că, Într-o astfel de confuzie, Într-o astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
moartea, a fost o vreme În care toate ființele vii erau un singur lucru, dar apoi, treptat treptat, odată cu specializarea, s-au trezit divizate În cinci regnuri, și anume, monerele, protistele, fungii, plantele și animalele, În interiorul cărora, ne referim la regnuri, s-au succedat de-a lungul erelor nesfârșite macrospecializări și microspecializări, nefiind prin urmare deloc de mirare că, Într-o astfel de confuzie, Într-o astfel de Încurcătură biologică, câteva particularități ale unora au apărut repetate la altele. Aceasta ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]